Morgunblaðið - 09.10.1983, Side 42

Morgunblaðið - 09.10.1983, Side 42
42 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. OKTÓBER 1983 Hláturinn lengir lífið Kvikmynd gerð af Peter Bogdano- vich, með Audrey Hepburn, Ben Gazzara og Dorothy Stratten, sem var myrt mánuöi eftir aö tökum lauk. Glaðlynda leik- konan Dorothy Stratten, sem var myrt. Leikstjórinn Pet- er Bogdanovich. Peter Bogdanovich Peter Bogdanovich; Undra- barn í heimi kvikmyndanna. Dorothy Stratten; Tvítug fyrir- sæta. Playboy-kanína. Bogdano- vich og Stratten; Elskendur og vinir. 14 ágúst 1980; Stratten myrt. Peter Bogdanovich hefur svo sannarlega fengið sinn skammt af bæði sorg og gleði. Ferill hans hófst árið 1955, þegar hann lék í „American Shakespeare Festi- val“. Aðeins nítján ára gamall leikstýrði hann verki Cliffords Odet, „Stóra hnífnum". Árið sem Dorothy fæddist reit hann greinar um kvikmyndir og sögu kvikmyndanna í tímaritið Esquire. Fjórum árum síðar tók kvikmyndaframleiðandinn Rog- er Corman að gefa skrifum Pet- ers gaum, og réði hann til að endurskrifa handritið að „Villtu englunum" sem Roger fram- leiddi. Peter starfaði einnig sem aðstoðarleikstjóri, en það var hans fyrsta reynsla af kvik- myndum. En frægðarferiil hans á þeim vettvangi hófst árið 1971, er Pet- er gerði myndina The Last Pict- ure Show. Myndin var útnefnd til átta Óskarsverðlauna, en vann aðeins tvenn; leikararnir Cloris Leachman og Ben Johnson. Árið 1972 gerði hann What’s Up, Doc? með Barbara Streisand og Ryan O’Neal í aðalhlutverk- unum. Vinsælasta mynd ársins. Ári síðar kvikmyndaði hann Pappírstunglið og fékk Peter litlu dóttur Ryans Ó’Neal, Tatum, til að leika með föður sínum. Tatum var þá tíu ára og hlaut Óskars- verðlaun fyrir leik sinn. Með þessar vinsælu kvik- myndir að baki gat Bogdanovich gert það sem hugur hans girnt- ist. En bestu árin voru raunar þá að baki, því næstu þrjár myndir hans voru dýrar í framleiðslu og kolféllu á markaðinum. Þær voru Daisy Milier, At Long Last Love, (með Burt Reynolds) og Nickeloden með Burt Reynolds og Ryan og Tatum O’Neal. Peningamennirnir að baki myndanna höfðu ekki eins mikla trú á Bogdanovich eftir að þess- ar áðurnefndu myndir féllu. Pet- er dró sig út úr skarkala heims- ins, sleikti sárin og gerði mynd- ina Saint Jack í Kina. Þegar myndin var frumsýnd árið 1979, hlaut hún mjög góða dóma gagn- rýnenda, og Bogdanovich var aftur á réttri braut, þó svo Saint Jack hlyti sama sem enga að- sókn. Hann var ánægður með líf- ið, því nú gat hann starfað sem sjálfstæður kvikmyndagerðar- maður. Auk þess hafði hann fundið stóru ástina í lífinu. Bogdanovich og Dorothy Stratten Vorið 1980 hafði Bogdanovich lokið við handritið að They All Laughed, sem var hans næsta verkefni. Rétt áður en kvik- myndatakan hófst, hitti hann unga ljóshærða konu í sam- kvæmi. Nafn hennar reyndist vera Dorothy Stratten og hún var frægust fyrir að láta taka nektarmyndir af sér fyrir Play- boy-tímaritið. Það er skemmst frá því að segja að Peter féll fyrir henni. Hann breytti hand- ritinu svo að hún fengið hlutverk í myndinni: Hlutverkin í myndinni eru mörg, en þau helstu eru í hönd- um Ben Gazzara, Audrey Hep- burn, John Ritter, Patti Hansen, Sean Ferrer (sonur Audrey) og Dorothy Stratten. Kvikmyndatakan fór fram allt sumarið 1980, og gekk mjög vel því samstarfshópurinn var sam- rýndur. Tökum lauk um miðjan júlí, og átti Dorothy þá eftir að lifa einn mánuð. Dorothy fæddist í Vancouver árið 1960. Eins og títt er um unglinga vann hún ýmis störf, var t.d. hárgreiðsludama, hótel- þjónn og einkaritari. Snemma kynntist hún manni að nafni Paul Snider, sem gerð- ist umboðsmaður hennar og síð- ar giftust þau. Paul kynnti hana fyrir mönnum í Playboy. Þeir tóku nektarmyndir af henni og árið 1980 var hún kanína ársins. Myndirnar vpktu víða athygli og henni bárust tilboð um fyrir- sætustörf hvaðanæva úr heimin- um. Aldrei áður hafði Playboy- kanínu vegnað svo vel. En hjónaband hennar og Paul Sniders gekk skrykkjótt og end- aði með skilnaði. Dorothy kynnt- ist Peter Bogdanovich um þær mundir og þau afréðu að ganga í það heilaga um leið og Dorothy losnaði frá Paul. En Paul var einhvern veginn ekki ánæður með lífið og tilveruna. Þann 14. ágúst 1980 skaut hann Dorothy í höfuðið og sjálfan sig á eftir. Þegar klippingu myndarinnar lauk í október 1980, komu leikar- ar myndarinnar að máli við Pet- er og lögðu til að myndin yrði tileinkuð minningu Dorothy Stratten. Audrey Hepburn — síung stjarna Nafn hennar hefur verið í sviðsljósinu meira eða minna frá árinu 1951. Hún hefur alla tíð verið sérstök, eins og Greta Garbo var. Hún hefur notið meiri virðingar meðal gagnrýn- enda og hins almenna bíógests en gengur og gerist meðal fólks í sviðsljósinu. Nýleg könnun, gerð af Amer- ísku kvikmyndastofnuninni, leiddi í ljós að Audrey Hepburn er: a) önnur vinsælasta leikkon- an sem kom fram á sjötta ára- tugnum, á eftir Marilyn Monore, b) næst virtasta leikkonan undir sjötugu, á eftir Jane Fonda (sjötta frá upphafi kvikmynd- anna, á eftir Katherine Hep- burn, Bette Davis, Gretu Garbo, Jane Fonda og Marilyn Diet- rich), og c) að fleiri bíógestir vildu frekar sjá mynd með Aud- rey Hepburn en nokkurri ann- arri leikkonu undir sjötugsaldri. Audrey Hepburn fæddist í Brussel fyrir rúmum fimmtíu árum og ólst upp bæði í Hollandi og Englandi, en þar nam hún danslistina. Sem hún hugðist leggja fyrir sig. Árið 1951 fékk hún aðalhlutverkið í leikritinu Gigi, sem var sett á svið á Broad- way. Leikstjórinn frægi, William Wyler, sá af tilviljun nokkrar prufutökur af Audrey og fékk hana til að leika prinsessuna í myndinni Roman Holyday. Mót- leikari Audrey var Gregory Peck. Audrey hlaut óskarsverð- laun fyrir leik sinn í þeirri kvikmynd. Og frægðin blasti við henni. Þegar Audrey lék í Onedine á leiksviði, kynntist hún manns- efni sínu, leikaranum Mel Fer- rer,. Þau eignuðust soninn Sean, sem leikur einnig í They All Laughed. Roman Holiday var upphafið að löngum og glæstum kvik- myndaferli Audrey Hepburn. í mynd númer tvö sem hét Sab- rina, lék hún á móti Humphrey Bogart og William Holden. Aud- rey var aftur útnefnd til óskars- verðlauna. Meðal annarra kvik- mynd sem hún lék í á sjötta ára- tugnum eru: War and Peace (gerð af King Vidon), Funny Face (með Fred Astaire), Loven in the Afternoon (með Garry Cooper) og í mynd Fred Zinne- manns, Saga nunnunnar, en fyrir leik sinn i þeirri mynd hlaut Audrey einstaklega góða dóma. Hún hélt sigurgöngu sinni áfram á sjöunda áratugnum, en hæst ber leik hennar í söngleikn- um fræga May Fair Lady, sem George Cukor kvikmyndaði eftir þekktu leikriti George Bernard Shaw, Pygmalion. Árið 1967 lék Audrey í myndinni Wait Until Dark.og var hún enn einu sinni útnefnd til Óskarsverðlauna, en hlaut ekki verðlaunin. Myndin er af mörgum talin meistaraverk, en besta spennu- og hryllings- mynd sem gerð hefur verið. Audrey skildi við mann sinn Mel árið 1968 og hvíldi hún sig í nokkur ár frá amstri kvikmynd- anna, til að ala upp syni sína tvo. Átta árum síðar, eða árið 1975, birtist hún næst í myndinni Robin and Marian. Mótleikari hennar var Sean Connery. Tveimur árum síðar lék hún í algerlega misheppnaðri mynd, Bloodline. Aftur liðu tvö ár þar til hún rakst á handrit henni samboðið og hét það „The All Laughed", samið af Peter Bogd- anovich. Audrey Hepburn er mjög eft- irsótt leikkona og fær fjölda til- boða árlega, en hún er mjög vandlát og tekur ekki hverju sem er. Hún segist hafa ákveðið að leika í mynd Peter Bogdanovich Audrey Hepburn Ástarparið Dorothy Stratten og John Ritter í „They All Laughed” sem Bíóhöllin sýnir á næstunni. Juom .UJll QlSAi

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.