Morgunblaðið - 24.11.1983, Síða 7

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 24. NÓVEMBER 1983
55
sóknarprestur sé ekki einráður um
það, hvaða störf hann taki að sér
og hafi þannig samráð við prófast
sinn. Prófastur er verkstjóri í
prófastsdæminu og þarf að geta
fylgzt með störfum sóknarpresta.
Þetta frv. er fyrst og fremst lagt
fram hér á Kirkjuþingi til kynn-
ingar, áður en endanlegt frv. verð-
ur samþykkt.
Hins vegar er mér það mikið
áhyggjuefni og það brennur á mér
gagnvart sóknarprestunum, að
þeir þurfi ekki að hafa um of fjár-
hagsáhyggjur. Þeir hafa ekki að-
eins um sjálfa sig að hugsa, heldur
og fjölskyldu sína. Það er bæði ný
og gömul saga, að skilningur á
hinu andlega starfi er oft á tíðum
lítill. Sóknarprestar eru á vakt
myrkranna á milli og inna af
hendi margvísleg störf, sem ekki
eru auglýst, svo sem sáttaumleit-
anir o.fl.
Kjaranefnd hefur unnið gott
starf til að auka skilning manna á
þessari sérstöðu og er það vel.
- PÞ.
á milli landa. Þó eru nægir pen-
ingar til að skutla rándýru drasli
út í geiminn og allra rannsókna í
þeim efnum.
Ég held, að það sé í raun og veru
kirkjan ein, sem geti frjálst —
ekki bundin á klafa pólitískra öfga
— rætt þessi mál og henni sé bezt
treystandi af öllum þeim félagas-
amtökum, að öðrum ólöstuðum,
sem láta sig þetta einhverju
varða. Að vísu skal það viður-
kennt, að kirkjan mætti hafa
meira fjármagn til þess að rann-
saka friðarmálin, ráða til sín sér-
fræðinga á þessum vettvangi og
rannsaka þetta fræðilega eins og í
Hollandi, Bandaríkjunum og víð-
ar. Þrátt fyrir það hefur kirkjan
nóg að leggja fram til að vera tal-
Ef menn fást til starfa innan kirkj-
unnar, þá halda þeir þar áfram
íslenzk kirkja hefur verið talin
af mörgum ferleg prestakirkja.
Að það sé sóknarpresturinn, sem
sé allt í öllu. Aðrir hafi þar lítið
um að segja. Fram kom á Kirkju-
þingi tillaga, þar sem lögð er
áherzla á þýðingu leikmanna-
starfs innan kirkjunnar og minnt
er í því sambandi á Leikmanna-
skólann á Hólum. Hvatt er til
þess, að sambærileg starfsemi
verði hafin á fleiri stöðum á land-
inu.
Flutningsmaður þessarar til-
lögu var Gunnlaugur Kristins-
son félagsmálafulltrúi KEA á
Akureyri. Var hann inntur eft-
ir því, hvort honum fyndist
in í fremstu röð þeirra, sem fjalla
um þetta, eðli sínu samkvæmt.
Mér finnst það vera sorglegt,
hvernig margir hægri menn og
málgögn þeirra hafa brugðizt við
friðarumræðunni með hleypi-
dómafullri afstöðu sinni. Þannig
hafa þeir eftirlátið ýmsum öfga-
öflum á vinstri kantinum alla
málefnalega umræðu um friðar-
mál, leyft þeim að tileinka sér þau
eingöngu. En það hefur orðið til
þess að forblinda þá marga og sjá
rautt, þegar minnzt er á friðar-
mál. Það er bara kirkjan ein, sem
getur hjálpað hægri mönnum út
úr þessari sjálfheldu og þannig
snúið sér að alvarlegri umþenk-
ingu og umfjöllun um friðarmál.
- Pþ-
áhrif leikmanna innan kirkj-
unnar vera of lítil.
— Mér finnst eins og þau
mættu vera meiri. Hinn al-
menni leikmaður mætti láta
meira til sín taka.
Hvernig helzt?
— Það byggist fyrst og
fremst á því, að menn sæki
guðsþjónustur. Hreyfing er
fyrir þvi að auka áhrif leikm-
anna innan kirkjunnar. Kirkj-
an er oyin fyrir því að auka
—áhrif þeirra að mun og biskup
hefur margoft látið þá skoðun í
ljósi.
Hvaða brautir telur þú vera
beztar til þess?
— Ég hefi fundið það, að ef
menn fást til starfa innan
kirkjunnar þá haldi menn þar
áfram að starfa. Tilhneigingin
er til staðar hjá manninum að
trúa. Oft þarf einhverja
reynslu til þess að menn beini
huganum að trúmálum. Þar er
uppeldið ekki sízt í þeim efn-
um.
Hver hefur reynsla þín verið
af Leikmannaskólanum á Hól-
um?
— Hún er mjög jákvæð. Ég
hefi verið tvisvar þar, og var
skólinn í fimmta sinn í sumar.
Þar mættu sóknarnefndar-
menn, meðhjálparar, safnaðar-
fulltrúar og sóknarprestar eða
Gunnlaugur Kristinsson
þeir, sem mest starfa saman
við þetta allt saman. Þarna
skapast kynni þeirra á milli,
sem eru að fást við þetta sama
og sjá, hvernig aðrir taka á
vandanum og segja frá því.
Menn sjá, að þeir eru ekki einir
að fást við þessi vandamál. Það
huggar þá að ræða við aðra um
þessi sömu vandafhál og þeir
eru að fást við heima hjá sér.
Þeir komast að því, að þeir eru
ekki einir í þessum fræðum.
í leikmannaskólanum var
sérstaklega rætt um samstarf
sóknarnefnda og sóknarpresta,
jafnt á veraldlega sem og á
andlega sviðinu. Milli 40—50
manns komu saman á Hólum.
Skipt var niður í 5—6 manna
hópa og sóknarnefndarfundur
settur á svið. Menn skiptu með
sér verkum í hópunum, eins og
væri verið að byrja sóknar-
nefndarfund með dagskrá, sem
ráða þurfti fram úr. Þarna kom
ýmislegt fram, sem menn vissu
ekki um og fengu haldgóða
reynslu. Sum atriði voru þau
sömu hjá öllum, og gátum við
séð, hvernig aðrir tóku á þess-
um málum hjá sér. Enda er
eðlilegt, að þeir sem koma nýir
inn í sóknarnefndir viti ekki
mikið, hvað þar fer fram.
Reynslan var dýrmæt á Hól-
um og ég fann á mínu með-
nefndarsóknarfólki að það var
ánægt með þetta og fór fróðara
heldur en það kom. Andrúms-
loftið á Hólum er einnig sér-
stakt og félagsskapurinn hafði
örvandi áhrif á alla þá, sem
sóttu námskeiðið. Því vona ég,
að þetta verði tekið upp víðar á
landinu en á Hólum. Hefur
komið fram önnur tillaga á
Kirkjuþingi sem hnígur í sömu
átt og mín, þ.a. vonandi verður
eitthvað gert í þessum málum
að loknu Kirkjuþingi.
— pþ.
(íiiifin uuhiil
Nnar fínnskar
bleyjur gott-veró^
pk. stk.
3-5 kr. 79.95 kr. 5.00
5-8 kr. 71.95 kr. 7.20
8-11 kr. 79.95 kr. 8.00
10 og yfir kr. 79.95 kr. 8.00

helpP0
mtam

HAGKAUP
Reykjavík
Akureyri
Njarðvík