Morgunblaðið - 05.05.1984, Side 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 5. MAl 1984
... aö hrósa henni
af heilum hug.
TM R«a US Pat Ott aii r»aht$ reserved
Sæl elskan. — Hjartakníttid er Minn stóri dagur í útvarpinu var
komið heim! þegar stereo-útsendingin hófst!
HÖGNI HREKKVtSI
Þessi mynd var tekin í Vestmannaeyjum við prófun Sigmundsbúnaðarins.
Öryggismál sjómanna gleymd-
ust í æsifréttinni um löðrunginn
Áhöfnin á Bergey VE 544 í Vest-
mannaeyjum skrifar:
„Vegna tíðra sjóslysa hér við
land undanfarin ár og þá ekki síst
á þessu ári, var ekki vanþörf á að
hafin yrði umræða um hvað væri
helst til ráða til að stemma stigu
við þessum slysafjölda. Þá var
heldur ekki síður þörf á að kynna
fyrir mönnum þau björgunartæki
sem völ er á. Forsvarsmenn Sig-
mundssleppibúnaðarins og fram-
leiðendur Olsen-gálgans kynntu
björgunarbúnað í Stýri-
mannaskólanum í Reykjavík nú
fyrir skömmu. Eitthvað kastaðist
í kekki milli manna, sem lauk með
því að Árni Johnsen löðrungaði
Karl Olsen jr.
Eftir þennan atburð birtust
flannastórar forsíðugreinar í
ónefndu dagblaði þar sem mikið
var ritað um kjaftshöggið, eða
löðrunginn, og orðaval Árna er
hann sagðist hafa svarað fyrir sig
að sjómannasið að sögn blaðsins.
Árni svaraði þessum ummælum í
blaðagrein, þar sem hann sagði að
rangt væri með málið farið.
I allri æsifréttinni gleymdist
svo kjarni málsins — öryggismál
sjómanna.
Ekki ætlum við að bera í bæti-
fláka fyrir kjaftshöggið, en okkur
finnst það furðulegur sparðatín-
ingur þegar áhafnir á fleiri tugum
báta af Suðurnesjum safna undir-
skriftum og fara fram á að Árni
biðjist opinberlega afsökunar á
þeim orðum sínum, þegar hann
átti að hafa sagt að hann svaraði
að sjómannasið.
Að okkar mati hefðu þeir Suð-
urnesjamenn betur varið kröftum
sínum og undirskriftum í baráttu
fyrir því að sleppibúnaður fyrir
gúmmíbjörgunarbáta verði settur
á öll skip. En Árni Johnsen hefur
einmitt barist fyrir því að sleppi-
búnaðurinn sem Sigmund fann
upp og gaf sjómönnum uppfinn-
inguna að verði settur í íslensk
skip til að auka öryggi sjómanna.
Einnig viljum við benda Suður-
nesjamönnum, sem urðu sárir yfir
orðalaginu sem Arni á að hafa
notað, á að sjómenn hafa í gegnum
tíðina ekki verið eins og sunnu-
dagaskóladrengir þegar legið hef-
ur verið í landi og verbúðalífið
verið í algleymingi.
Það þýðir ekkert að neita því að
oft hefur það komið fyrir að sjó-
menn, ekki síður en aðrir, hafa
gefið mönnum á kjaftinn, er þeim
hefur fundist á sinn hlut gengið og
eflaust eru á meðal þeirra Suður-
nesjamanna menn sem hafa „löðr-
ungað" aðra án þess að ástæða
hafi verið til að tíunda það á for-
síðum dagblaðanna.
Að lokum viljum við þakka Sig-
mund fyrir þá miklu v.innu sem
hann hefur unnið endurgjalds-
laust við hönnun og smlði Sig-
mundsgálgans. Einnig viljum við
þakka Árna Johnsen fyrir baráttu
hans við að koma áðurnefndum
Sigmundsgálga í íslensk skip og
fyrir þá umhyggju sem hann ber
fyrir lífi og limum íslenskra sjó-
manna.
Árni, haltu áfram á sömu braut.
E.S.
Til gamans má minnast á það að
þegar Sigmunds- og Olsen-búnað-
urinn var sýndur opnaði sam-
gönguráðherra Sigmundsbúnað-
inn. Það töldu Olsen-menn hreint
áróðursbragð og gert til þess eins
að auglysa Sigmundsbúnaðinn.
Þá má einnig minnast á það að
þegar Olsen-búnaðurinn var sýnd-
ur og reyndur um borð í mb. Borg-
þóri KE, opnaðist búnaðurinn ekki
fyrr en maður var sendur upp á
brúarþak með kúbein til að spenna
gálgann upp. Þetta var kvikmynd-
að af sjónvarpsmönnum og sást
starfsmaður sjóslysanefndar
brosa að öllum tilburðunum.
Eflaust hefur fólk tekið eftir því
að þegar Olsen-búnaðurinn hefur
verið sýndur hefur hann ætíð bor-
ið tóma tunnu en ekki björgunar-
bát en fyrir skömmu var hann
reyndur með björgunarbát og þá
opnaði búnaðurinn ekki bátinn
fyrr en í þriðju tilraun."
Athugasemd
við gullkorn
Maður sem kaus að nefna sig
„sérvitring" kom að máli við
Velvakanda og vildi leiðrétta
nafn höfundar að „gullkorni"
fimmtudagsins sl.
Samkvæmt þeim heimildum
sem Velvakandi hefur aðgang að'
er höfundurinn James Stephens
fæddur árið 1859 og látinn 1892
og þar er hann skráður enskur
rithöfundur.
„Sérvitringurinn" segir Steph-
en fæddan árið 1880 og látinn
1950. Hann segist einnig hafa
séð „gullkornið" „Konur eru vitr-
ari en karlmenn vegna þess að
þær vita minna en skilja meira"
í bók Stephens „The crock of
gold“ sem var fyrst gefin út í
London árið 1912. Þá tjáði „sér-
vitringur" okkur að Stephen hafi
verð Iri en ekki Englendingur,
þó hann hafi skrifað á ensku.
Hann sagði Englendinga iðna
við að „eigna sér“ marga góða
írska og skoska rithöfunda.