Morgunblaðið - 09.12.1984, Page 13

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. DESEMBER 1984
t Grein Jörgens Brendekilde og teikning í Roskilde tidende um beimsóknina í Tinggaarden.
arvín og á barnum, sem Haukur
Dór smíðaði sjálfur, má dreypa á
íslenzku ákavíti. Nýir réttir eru á
matseðli dagsins í hverri viku auk
fastra þátta. Haukur Dór er aðal-
kokkur í vetur, en fær þó kokk að
um helgar og Ástrún gengur um
beina og saman sjá þau um allt
annað, innkaup, undirbúning og
ræstingu. Þau hugsa jafnvel um
að fá íslenzkan matsvein til starfa
að sumrinu, því að þá er auðvitað
miklu auðveldara að reka slíkan
stað. Mjög margir gesta þeirra eru
sumarbústaðafólk, Danir, Svíar,
Norðmenn og Þjóðverjar, og svo
eru heimamenn í nágrenninu
farnir að koma. Þeim er farið að
skiljast, að staðurinn hefur skipt
um eigendur og aðbúnað allan.
Allt tekur sinn tíma.
Ekki má gleyma að kynna fjöl-
skylduna á Tinggaarden nánar
fyrir lesendum. Þótt Haukur Dór
sé þekkt nafn heima, er svo langt
síðan þau fluttu af tslandi, að rétt
er að rifja ýmislegt upp. Lesendur
Morgunblaðsins rámar kannski í
ítarlega grein Gísla Sigurðssonar í
Lesbókinni um Hauk Dór og Ást-
rúnu á Marbakka á Álftanesi fyrir
um 8 árum. Þangað fluttu þau í
ársbyrjun 1969 og byggði Haukur
vinnustofu þar nokkrum árum
seinna, en Ástrún vann að kerta-
gerð í Kópavogi. En förum lengra
aftur. Ástrún Jónsdóttir er Skag-
firðingur að ætt og uppruna. Er
hún alin upp að Brúnastöðum i
Fljótum og er bróðir hennar Rík-
harður bóndi þar. Hvað annað
ætti að segja um hana í blaða-
grein? Ekkert, segir hún, nema að
hún hafi unnið og unað með Hauki
í 24 ár. Haukur Dór Sturluson er
Heimasæturnar Tinna og Tanja.
Reykvíkingur, Austurbæingur
nánar tiltekið, og ætlaði sér að
verða gullsmiður. En það fór öðru
vísi en ætlað var, hann nam
járnsmíði og stundaði jafnframt
myndlistarnám í Myndlista- og
handíðaskólanum 1958—62. Lærði
hann síðan í listaháskólanum i
Edinborg 1962—64 og þar vaknaði
áhugi hans fyrir keramik. Fór
hann þar á eftir til Kaupmanna-
hafnar og fékk inngöngu í Lista-
akademiuna 1965 og stundaði hér
nám næstu tvö árin, einkum í
grafík. Heim kominn seint á árinu
1967 setti hann upp keramikverk-
steæði á Bergstaðastræti 4 og síð-
an hefur hann unnið margan fagr-
an gripinn úr Ieir og sú listgrein
verið aðalviðfangsefni hans. Um
nokkurra ára skeið ráku þau hjón-
in verzlunina Kúnigúnd i sam-
starfi við aðra, en síðar seldi hann
aftur beint úr vinnustofu sinni, þá
á Marbakka.
Til Bandaríkjanna og
síðar Danmerkur
1980 hófst svo nýtt skeið í lífi
þeirra Hauks Dór og Ástrúnar.
Þau fluttu til Bandaríkjanna
ásamt dætrum sínum tveim,
Tinnu, sem nú er ellefu ára, og
Tönju, sem er nú níu ára. Þau
dvöldu i Columbia i Maryland og
var Haukur Dór þar viðloðandi
listaskóla, en vann þó aðallega að
keramikframleiðslu og seldi mik-
ið. Segir hann keramiklistamenn í
Bandaríkjunum vera fyrirtaks
góða og hægt að selja vandaða
vöru á sannvirði þar, en hér i
Danmörku sé lítill áhugi fyrir ker-
amik og leirmunir virðist ekki
geta öðlazt rétt verðgildi. Þar kom
þó, að fjölskylduna fýsti að breyta
til og ákvað að reyna fyrir sér í
Danmörku, þar sem hjónin þekktu
vel til. Fluttu þau beint hingað í
maí 1983 án viðkomu á íslandi

B 13
Ástrún, Haukur Dór og Tanja.
nema á Keflavíkurflugvelli með
það fyrir augum að setjast hér að.
Stuttu eftir komuna hingað var
það dag einn, að hjónin óku um
Frederiksværkveginn og tóku auð-
vitað eftir fallegu gömlu bygging-
unum á Tinggaarden. Þeim leizt
strax vel á staðinn og töluðu um,
að þarna gæti verið skemmtilegt
að eiga heima, en Tinggaarden var
alls ekki auglýstur til sölu. Það lét
Haukur ekki á sig fá, bankaði upp
á og eldri maður, sem kom til
dyra, var strax til með að selja. Og
þar með urðu þau eigendur hins
gamla bóndabæjar, fluttu inn og
hófust handa við að laga og prýða.
Fyrst innréttuðu þau verkstæði og
höfðu kaffisölu með, en sl. vor
opnuðu þau svo veitingastaðinn.
Rúmast um 60 manns í sæti í stof-
unum þremur og geta hjónin vel
tekið á móti svo stórum hópum, ef
pantað er með fyrirvara. Hafa þau
mikinn áhuga á að komast í sam-
band við íslenzkar ferðaskrifstof-
ur með sumarumferðina í huga.
íslendingar sérstak-
lega velkomnir
En víkjum aftur að okkur þarna
í vistlegri veitingastofunni. Því
miður er Tinna ekki heima, en
Tanja segir þær vera ánægðar í
skólanum. Þær systurnar fara
með skólabil í Ramlöseskóla, þar
sem þeim var strax geysivel tekið
og fenginn enskumælandi kennari
fyrstu þrjá mánuðina. Haúkur
Dór var heima á tslandi í fyrra
vegna sýningar, sem hann hélt i
Listmunahúsinu. 1 bili verður
keramikin út undan, meðan lista-
maðurinn vinnur sem kokkur, en
það er líka mikil list að vera góður
kokkur og segist Haukur una því
starfi vel. I áðurnefndri grein í
Roskilde Tidende, sem prýdd er
fallegum teikningum blaðamanns-
ins Jörgens Brendekilde, hrósar
hann bæði útliti veitingastaðarins
og matnum, sem hann segir ekki
geta verið betri. Þau hjónin gera
sér vonir um, að viðskiptin verði
mikil næsta sumar og bjóða fs-
lendinga sérstaklega velkomna og
vona, að þeir láti ekki fjarlægðina
frá Kaupmannahöfn aftra sér frá
að koma. Okkur blöskrar ekki
fjarlægðir heima. Þeir, sem ekki
aka sjálfir, geta tekið lestina til
Hilleröd, skipt þar yfir I Frede-
riksværklestina og tekið síðan
strætisvagn 315 frá stöðinni þar.
Svolítil fyrirhöfn, en hún borgar
sig.
Þyrstir þig í góðan drykk?
er
á leið í verslanir
Gosi er nýr appelsínudrykkur
sem inniheldur minnst 15% hreinan appelsínusafa
og sætuefnið Nutra Sweet (aspartame).
Gróður þessi GOSI-þú kemst að því!