Morgunblaðið - 04.01.1985, Qupperneq 27

Morgunblaðið - 04.01.1985, Qupperneq 27
MORGUNBLAÐIÐ, FOSTUDAGUR 4. JANÚAR 1985 27 Honum sem farinn er megi ræt- ast orð skáldsins: „í betra heimi bíður gleði og friður og bjartar sól af æðra himni skín. Þig styðji og leiði hæðstur höfuðsmiður, er hnígur síðast ævisólin þín.“ Megi sú ósk okkar í „Edda- Group“ fylgja okkar kæra vini á vegferð sinni. Geir R. Tómasson. Alkunna er að í fjölskyldu Zophoníasar Péturssonar, sem í dag er til grafar borinn, var ætt- fræði og menntir, henni tengdar, I hávegum hafðar og hann reyndar sjálfur vel að manni einnig á því sviði. Einhverjir, mér verðugri, verða því vafalaust til að gera skil ætt hans og uppruna, en ekki má minna vera en að ég flytji svo góð- um, gömlum og kærum vini nokk- ur kveðju- og þakkarorð við burt- för hans af þessum heimi. Um hálfur fimmti áratugur er frá því að við Zophonías komum með stuttu millibili til starfa hjá Sjúkrasamlagi Reykjavíkur. Eitthvað höfðum við kynnst áður. Bærinn var einfaldlega ekki stærri en svo, að maður hlaut að veita athygli snyrtilegum fríð- leiksmanni eins og hann var, en eftir að samstarf okkar hófst urð- um við mestu mátar. Zophonías var vel verki farinn. Við gildistöku laga um almannatryggingar 1. janúar 1947 var samlaginu falið að annast Reykjavíkurumboð trygg- inganna og kom umsjón þess í hlut Zophoníasar, og þegar Trygg- ingastofnunin tók þá starfsemi í eigin hendur fluttist hann til stofnunarinnar og var afgreiðsl- ustjóri þar, unz hann náði eftir- launaaldri. Einnig þar áttum við allmikið saman að sælda, vegna langrar setu minnar í tryggingar- áði. En það var fleira en samskiptin á vinnustað, sem lagði grunn að vináttu okkar. Fyrst var það dægradvöl, sem við ungir iðkuðum saman og öttum kappi I við ýmsa góða menn. Þó að áratugir séu síð- an þvi linnti og báðir teldu tima sínum betur varið til annarra og ólíkra hluta, voru orðin „gamli makker“ ennþá eitt tíðasta ávarp- ið okkar á milli. Síðustu þrjátfu og fimm árin höfum við verið saman í félagsskap, sem báðum var mik- ilvægur, og átt þar bróðurleg sam- skipti. Zophonías var leitandi maður og fór víðar í leit sinni en margur annar. Það verður hver að finna sín svör sjálfur. Zophonías var tví- kvæntur. Fyrri kona hans var frænka mín, Ester, ættleidd af Kristínu, móðursystur minni, Guðjohnsen og manni hennar Ásgeiri Blöndal lækni á Húsavík. Skilnaður þeirra var með vinsemd. — Alllöngu síðar gekk hann að eiga eftirlifandi konu sína, Stellu Gunni Sigurðardóttur, sem svo margt átti sameiginlegt með hon- um, að samfylgd þeirra varð einkar farsæl. Hún annaðist hann með mikilli umhyggju og kær- leika, sérstaklega hin síðustu misseri, er heilsu hans fór ört hrakandi. Færi ég henni innilegar samúðarkveðjur okkar hjóna. Gunnar J. Möller Ein er sú staðreynd sem enginn fær umflúið, sú að ekkert lif er án dauða, enginn dauði án lífs. Þótt þessi staðreynd sé fullljós og jafn- vel vitað að hverju stefnir kemur það alltaf á óvart og orkar þungt á fólk þegar það sér á bak vina sinna út á hina óþekktu leið sem allir verða þó að leggja út á, fyrr eða síðar. Söknuður býr um sig f hjartanu og ósjálfrátt freistast menn til þess að brynja sorg sína með minningunni þvf hún verður ekki af neinum tekin. Og þegar við, vinir Zophoníasar Pétursson- ar, kveðjum hann nú svo sem lif- endur kveðja látna þá er það vissulega okkur dýrmætt að geta geymt með okkur fölskvalausa minningu þessa góða drengs. Það er okkur dýrmætt að hafa átt því láni að fagna að vera honum sam- ferða um skeið á lífsleiðinni, fá að nema visku hans og reynslu og njóta þess hlýhugar sem jafnan bjó í fari hans. Ekki efa ég að þessi minning mun fylgja mörgum og varðveitast og það eru slikar hlýjar minningar og tilfinningar sem eru það dýrmætasta sem maðurinn getur skilið eftir sig þegar hann kveður. Það eru fjár- sjóðir sem mölur og ryð fá aldrei grandað. Zophonías Pétursson fæddist í Reykjavík 17. maí árið 1910 og í Reykjavík átti hann heima lengst af ævi sinnar. Nokkrum bernsku- árum sínum eyddi hann þó á Ás- mundarstöðum á Melrakkasléttu og var gaman að heyra Zophonías rifja upp minningar sínar þaðan sem vafalaust spegluðu tíðaranda fyrstu ára aldarinnar en jafn- framt það menningarheimili sem skilar arði til þeirra er þar alast upp. Zophonías stundaði um tíma verslunarstörf í Reykjavík en árið 1936 réðst hann til Sjúkrasamlags Reykjavíkur og síðan til Trygg- ingastofnunar ríkisins þar sem hann starfaði lengst af sem deild- arstjóri. Zophonías lét af störfum í júní árið 1972. Ekki er að efa að Zophonías hefur verið farsæll í starfi þar sem hann var samvisku- samur maður með afbrigðum og áreiðanlegur og hef ég heyrt að ótrúleg kunnátta hans og minni þegar menn og ættir voru annars vegar hafi komið bæði honum og öðrum til góða í starfinu hjá Tryggingastofnuninni. Átti Zoph- onias raunar ekki langt að sækja ættfræðiáhugann þar sem faðir hans, Pétur Zophoniasson, var einn kunnasti ættfræðingur landsins á sínum tíma. Þótt heimili Zophoníasar væri í Reykjavík átti hann sér athvarf úti á landi þar sem hann dvaldist jafnan þegar mögulegt var og raunar meira og minna hin síðari ár eða eftir að hann hætti störf- um. Það var að Arnarstapa á Snæ- fellsnesi. Zophonías sagði sjálfur að sá staður hefði ótrúlegan seiðkraft og i ró og næði við rætur jökulsins sem margir telja orkuuppsprettu undi hann sér vel og naut andlegra iðkana sinna. Þangað komu til hans nemendur víðs vegar að af landinu til yoga- iðkana, en Zophonías hafði dvalist um skeið á Indlandi og kynnst þar sönnum yogum og hrifist af speki þeirra og kunnáttu. Undirritaður kynntist þessu starfi Zophoníasar ekki af eigin raun en tryggð nem- enda hans við hann og einlæg að- dáun á starfi hans segja meiri sögu en mörg orð um hvað þeir töldu sig hafa til hans að sækja í þessum efnum. 1 eðli sínu var Zophonias Pét- ursson lærifaðir, kennari. Hann aflaði sér viðamikillar þekkingar á ýmsu efni og miðlaði henni til þeirra sem raunverulegan áhuga höfðu. Hann stundaði þau fræði þar sem staðreyndir eru fáar en kenningar margar og því reynir á að greina kjarnann frá hisminu. Að rökræða við Zophonías um slík mál var mikil reynsla og afskap- lega þroskandi. Hann var enginn einstefnumaður, heldur hlustaði rækilega á mál manna og rök þeirra, vóg og mat og felldi að reynsluheimi sínum og þekkingu. En víst er líka að ekki vár hann neinn jámaður, sem sagði það sem hver og einn vildi helst heyra. Þvert á móti var hann einarður I skoðunum og lét ekki af sínu, ef hann var viss um að hafa rétt fyrir sér. Það er ef til vill ljósasta dæmið um dugnað og andlegan þrótt Zophoníasar að nú fyrri hluta vetrar réðst hann í mikið ferðalag ásamt nokkrum félögum sínum til Egyptalands og landsins helga. Erfið ferð fyrir mann sem gekk þá ekki heill til skógar. En í ferð þessari sem öðrum er hann fór var hugurinn opinn og enn að nema. Það var skömmu fyrir jól sem ég hitti Zophonias sem þá var orðinn mjög veikur. Þrótturinn var ekki sá sami og áður en hugsunin skýr og túlkun hans á því sem fyrir augu bar í umræddri ferð var þannig að stundin sem við eyddum saman leið sem örskot. Zophonías var félagslyndur maður, þótt hann kysi oft að eiga hljóðlátar stundir, einn og með sjálfum sér. Á yngri árum var hann mikil driffjöður í bridge- starfinu á íslandi og var einn af stofnendum Bridgesambands ís- lands og forseti þess í eitt ár. Hann vann einnig mikið starf í þágu Náttúrulækningafélags ís- lands, Guðspekifélagsins og Frí- múrarareglunnar. Þar sem Zoph- onías tók þátt í félagsstörfum varð hann gjarnan leiðtogi eins og af sjálfu sér. Hann hafði alltaf einhverju að miðla með reisn sinni og virðuleika. Við fráfall Zophoníasar söknum við vinar í stað. Mestur er þó sökn- uður eiginkonu hans, Stellu Sig- urðardóttur, en hún tók jafnan virkan þátt í störfum Zophoníasar hvort heldur var í Reykjavík eða vestur undir Jökli. Þau voru sann- arlega á sömu bylgjulengd, studdu hvort annað í fræðilegum athug- unum og ræddu áhugamál sín af einlægni og með opnum hug. Um leið og Stellu er vottuð dýpsta samúð er vert að minnast þeirra fyrirheita er gefin hafa verið — að maðurinn mun lifa þótt hann deyi. Steinar J. Lúðvíksson Kveðja frá Náttúrulækningafélagi íslands. Þann 27. desember sl. andaðist Zophonías Pétursson á Landspít- alanum eftir stutta sjúkdómslegu. Hann fæddist 17. maí 1910 og var því á sjötugasta og fimmta aldursári. Zophonías lét alla tíð mikið til sín taka á sviði félagsmála. Fyrstu kynni Zophoníasar af Náttúru- lækningafélaginu voru við Mat- stofu NLFl en þar var hann tíður gestur. Þar kynntist hann Árna Ásbjarnarsyni fyrrum fram- kvæmdastjóra félagsins. Árna varð fljótlega ljóst að Zophonías bjó yfir óvenju miklum skipulags- hæfileikum og sá að félaginu yrði mikill fengur í liðveislu slíks manns. Jafnframt þessu hafði Zophonías starfað hjá Trygg- ingastofnun ríkisins og var því vel kunnugur stafsemi hinna ýmsu sjúkrastofnana. Zophonías starf- aði mikið í Náttúrulækningafélag- inu, hann var allmörg ár varafor- seti þess og forseti félagsins frá 1981 til dauðadags. Jafnframt starfaði Zophonías lengi að út- breiðslumálum félagins og var m.a. ritstjóri Heilsuverndar, tíma- rits félagsins. Sérstakar mætur hafði Zophonías á heilsuhæli Náttúrulækningafélagsins í Hveragerði og starfaði mikið að vexti og viðgangi þess. Síðustu ár- in hélt stjórn félagsins fundi sina á heimili Zophoníasar að Sólheim- um 23. Þar nutum við ríkulegrar gestrisni þeirra Zophoníasar og konu hans Stellu Sigurðardóttur I fallegu og hlýju umhverfi. Ljóst er að sæti Zophoníasar verður seint fyllt og félagið missir mikið við fráfall hans. Við kveðjum góðan vin og mik- ilhæfan stjórnanda í von um að félagið megi starfa áfram I hans anda. Eiginkonu og ástvinum Zoph- oníasar sendum við okkar dýpstu samúðarkveðj ur. Stjórn NLFÍ. Birting afmœlis- og minningar- greina ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minningargreinar verða að berast blaðinu með góð- um fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðviku- dagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á mánudag og hlið- stætt með greinar aðra daga. f minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Þess skal einnig getið, af marggefnu til- efni, að frumort Ijóð um hinn látna eru ekki birt á minningar- orðasíðum Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð og með góðu línubili. t Faöir okkar, tengdafaöir og afi, ÓLAFURGUNNARSSON bóndi, Baugsstööum, Stokkseyrahrsppi, veröur jarösettur frá Stokkseyrarkirkju laugardaginn 5. janúar kl. 14.00. Bilferö veröur frá BSi kl. 12.00 árdegis. Hínrik Ólafsson, Erlendur Óli Ólafsson, Sigurjón H. Ólafsson, Svala Staingrfmsdóttir, Vilborg Kristinsdóttir, Hólmfrföur Jónsdóttir og barnabörn. t Faöir okkar, tengdafaöir og afi, JÓN GÍSLASON, Baidurshaga, Grindavfk, veröur jarösunginn frá Grindavlkurkirkju laugardaginn 5. janúar kl. 14.00. Blóm og kransar afbeöln, en þeim sem vllja minnast hans er bent á dvalarheimili fyrir aldraöa I Grindavfk. Erla JÓnsdóttir, Þorlaifur Guömundsaon, Sæmundur Jónsson, Stainunn Ingvadóttir, Gfsli Jónsson, Margrét Brynjólfsdóttir og barnabörn. t Útför sonar okkar og bróöur, ÓÐINS KRISTJÁNSSONAR, fer fram frá Kálfatjarnarkirkju laugardaginn 5. janúar kl. 13.30. Þeir, sem vildu mlnnast hans, látl Slysavarnafélag Islands eöa orgelsjóö Kálfatjarnarklrkju njóta þess. Kristján Einarsson, Þórdfs Sigurjónsdóttir, Hrafna Kristjánadóttir, Kristfn Þóra Kristjánsdóttir, Einar Birgir Kriatjánason. t Faöir okkar, tengdafaöir, afi og bróölr, ÞORSTEINN NIKULÁS HALLDÓRSSON, frá Vörum f Garöi, veröur jarösunginn frá Utskálakirkju laugardaginn 5. janúar kl. 14.00. Davfö Þorstainsson, Bassi Halldór Þorstainsaon, Agnea Jóhannsdóttir, barnabörn og systkini. t Þökkum innilega auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og útför móöur okkar og tengdamóður, ELÍNAR SVEINSDÓTTUR, Maöalhoiti 21. Unnur Vilhjálmsdóttir, Sveinbjörg Vilhjálmsdóttir, András Már Vilhjálmsson, Stefán Gunnar Vllhjálmsson, Kristján Jóelsson, Gaorg Ámundason, Guörún Torfadóttir, Indiana Ingólfsdóttir og barnabörn. t Einlægar þakkir fyrlr samúö og vlnáttu viö andlát og útför JÓHANNSJÓHANNE8SONAR. Sigurbjörg Siggeirsdóttir, örn Jóhannsson, Edda Jónsdóttir, Valur Jóhannsson, Jenny Forbarg, Anna Sigrföur Jóhannsdóttir og barnabörn. t Þökkum auösýnda samúö vlö andlát og útför eiginmanns mlns, fööur, stjúpfööur og tengdafööur, ÞORSTEINS PJETURSSONAR, fyrrum starfsmanns Fulltrúaráös varkalýösfélaganna f Reykjavfk. Guðmunda Lilja Ólafsdóttir, Ólafur Þorstainsson, Vilhalmfna Þorstainsdóttir, Guörföur Þorstainsdóttir, Stafán Raynir Kristinsaon, Halga Karladóttir, Gunnar Ingimarsson.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.