Morgunblaðið - 17.01.1985, Blaðsíða 19

Morgunblaðið - 17.01.1985, Blaðsíða 19
19 MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. JANÚAR 1985 Hitchcock leikstýrir Madeleine Carroll og Robert Donat á fyrsta tökudegi The Thirty-Nine Steps. Meistarinn og matsveinar hans Myndbond Árni Þórarinsson Kvikmyndagerðarmenn, stórir sem smáir, hafa gegnum tíðina ekki veigrað sér við að seilast í listrænt dánarbú Alfred Hitchcocks. Fyrir utan ómæld áhrif þessa meistara á aðferðir og byggingu myndfrásagnar hafa verk hans og þær sögur sem þau eru sótt í verið gerð upp á ný með ýmsum hætti. Þannig hafa menn reynt að slá sér upp á nafni hans og afla fjár með uppsuðu úr hráefnum hans og verkkunnáttu. Jafnvel hefur verið reynt að stofna til framhaldssyrpu á grundvelli einn- ar frægustu hrollvekju Hitchcocks, þar sem er Psycho II sem hér var sýnd í fyrra og tókst þokkalega vel. Ein mynda Alfred Hitchcocks hefur verið endurgerð tvisvar. Það er The Thirty-Nine Steps (39 þrep). Handrit þeirra Alma Reville, eig- inkonu Hitchcocks og Charles Bennett byggði á njósnasögu eftir John Buchan, en fylgdi henni ekki í smáatriðum; af henni var lítið eftir nema hlutskipti söguhetj- unnar Maður nokkur kynnist fyrir tilviljun konu sem kemur á daginn að er njósnari. Þegar hún deyr með voveiflegum hætti er maðurinn grunaður um morðið og á fótum sínum fjör að launa. Þannig fjallar Hitchcock enn eina ferðina um grandalausan hvers- dagsmann sem flækist — ekki síst af völdum konu — inn í hringiðu flókinna og hættulegra atburða — í þessu tilviki njósnamál sem leið- ir hann á flótta undan lögreglu til Skotlands, þar sem hann síðan kemst í tæri við hina raunveru- legu sökudólga. 39 þrep er bráðskemmtileg blanda af spennu, kímni og róm- antík eins og meistaranum er ein- um lagið að hrista saman og er, þrátt fyrir þröngar skorður stúd- íóvinnslunnar, jafn ánægjuleg af- þreying í dag og hún var þegar hún var frumsýnd 1935. Næsta út- gáfa af þessari sögu var gerð 1960 af Ralph Thomas og bauð upp á Kenneth More í hlutverki sögu- hetjunnar sem Robert Donat gegndi með sóma í mynd Hitch- cocks. Þrátt fyrir trúmennsku við verk Hitchcock, ef ekki hreinlega eftirlíkingu, varð útkoman dauf- leg. Betur tókst til árið 1978 þegar Don Sharp gerði þriðju atrennuna með Robert Powell í aðalhlut- verkinu. Sharp og Michael Rob- son, handritshöfundur sneru aftur til skáldsögu Bucans hvað varðar tíma og atburðarás fremur en að kópíera mynd Hitchcocks og skil- uðu ansi hressilegri spennumynd með sjálfstæðu skemmtigildi og fallegri kvikmyndun John Coquill- on. Árið eftir, 1979, var gerð önnur tilraun til að hleypa lífi í hnign- andi kvikmyndagerð Breta með því að stela blóði úr banka Hitch- cocks. t báðum þessum tilvikum var það hið dauðvona stórveldi Rank sem stóð fyrir framkvæmd- unum. Nú skyldi reyna að hita upp The Lady Vanishes, — annan kóm- ískan njósnaþriller meistarans frá árinu 1938. Gamla myndin er pott- þétt skemmtun um tvo farþega, unga konu og ungan karl í lest á leið frá Sviss til Englands sem rannsaka hvarf eins af samfar- þegum sínum, gamallar konu. En hér fór allt í handaskolum. Leik- stjórinn, Anthony Page, náði eng- um tökum á efninu og Cybill Shepherd og Elliott Gould voru jafn utangátta í aðalhlutverkun- um og Margaret Lockwood og Michael Redgrave voru samvaxin þeim í verki Hitchcocks. Þessar afburða skemmtimyndir Alfred Hitchcocks og nýju ensku afkvæmin tvö má fá á mynd- bandaleigunum hér. Fyrir utan af- þreyinguna er fróðlegt að skoða og bera saman hvernig hráefni fær ólíkt bragð og útlit eftir því hver kokkar og kryddar. Stjömugiöt; Th» Thérty-Min* Stap* (HHchcock) Th* Thirty-NiM Step* (Don Sharp) <r*VS Tht Lady Vantsho* (Hitchcock Tho Lady Vanisho* (Anthony Pago) * Leotard, Baye og Richard Berry, hórkarlinn, hóran og löggan í La Balance. Svínarí í París FRANSKAR bíómyndir ent sjald- séðar á myndbandaleigunum, eins og reyndar myndir annarra þjóóa en Breta og Bandaríkjamanna. Einna helst má flnna ævaforna þrillera meó Alian Delon eða Jean Paul Belmondo, en einnig nokkrar af sálfræðilegum sakamálamyndum Claude Chabrol, auk tilfallandi mynda annarra af ýmsu tagi. Þeirra á meðal er einhver frægasta og vin- sælasta afurð franska kvikmynda- iðnaðarins á undanförnum árum, Diva, eftir Jean-Jacques Beineix, og reyndar einnig forvitnilegt flopp sem fylgdi í kjölfarið frá sama leikstjóra, Máninn í göturæsinu. Alveg nýlega kom svo í hillurn- ar franskur lögregluþriller sem erlend blöð hafa líkt við Diva og segja að slái þeirri rennilegu og sérkennilegu spennumynd við. Þetta er myndin La Balance, gerð 1982 og gefin út á því aðsópsmikla merki CBS/FOX. Markaðssetning- in er engilsaxnesk og myndin því dubbuð upp á amerísku, sem er óþolandi skemmdarverk við kvikmynd; hljóðrás myndar er ekki síður mikilvægur hluti heild- arinnar en sjálft myndmálið, og ótrúlegt annað en flestir þeir sem horfa á bíómyndir eins og La Bal- ance séu orðnir læsir. La Balance gerist á skugga- strætum og skúmaskotum Belle- ville-hverfisins í París, til skiptis meðal neðanjarðarlýðsins, bóf- anna og hóranna og lögreglu- mannanna sem reyna að halda uppi lögum og reglu en eru fyrir löngu orðnir meira og minna sam- dauna ofbeldinu og svínaríinu. Bob Swaim, höfundur handrits og leikstjóri, hefur næma tilfinningu fyrir þessu sögusviði og helsti kostur La Balance er litrík og ágeng umhverfismynd. En sögu- þráðurinn, þar sem byggður er upp sams konar þríhyrningur, í senn tilfinningalegur og siðferði- legur, og franska sakamálamynd- in Uppljóstrarinn sem Stjörnubíó sýndi í vetur hvíldi á, er ekki vel tvinnaður: Ungur hórumangari, hóran hans og ungur lögreglufor- ingi reyna að notfæra sér hvert annað í þágu eiginhagsmuna á meðan rannsókn á morði upp- ljóstrara og klófesting undir- heimakónga eru höfð að yfirvarpi. Swaim kemst hvorki aftur á bak né áfram með þetta efni sitt og lengst af hjakkar myndin i siend- urteknum eltingaleikjum um þröng stræti Belleville og gagn- kvæmum ruddaskap og misþyrmingum málsaðila. Sú mynd sem dregin er upp af lögregluliðinu er ekki féleg, og heldur ekki trúverðug, en betur tekst að skapa tilfinningu fyrir ástarsambandi hórunnar og hór- karlsins enda úrvalsleikarar i hlutverkunum — Nathalie Baye og Philippe Leotard. Að minu mati kemst sem sagt La Balance ekki með tærnar þar sem Diva hafði hælana. En á sinn kaldranalega hátt er hún áhuga- verð tilbreyting frá ensku og am- erísku Dirty Harry-stælingunum. Stjörnugjöf: La Balance ★ ★ Dúndrandi útsalal frá 17,—21. jan. Efni — bútar — föndurvðrur — pakkningar — blöö — handklæöl — hnýtingar. VIRKA Klapparstíg 25—27 simi 24747 TBiodroqa \ Nýtt 2000 snyrtivörur skrúbbkrem frá Biodroga 2000 hreinsar stíflaöa fitukirtla og yfir-| borösfitu á andliti, bringu og baki. fella Bankastræti 3. S. 13635. TBiodmga 2000 snyrtivörur. qJ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.