Morgunblaðið - 17.01.1985, Síða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. JANÚAR 1985
Magnús Ingimars
son - Minning
Fæddur 19. júlí 1920
Dáinn 9. janúar 1985
Magnús Ingimarsson fæddist í
Reykjavík. Foreldrar hans voru
Bóthildur Jónsdóttir og Ingimar
Magnússon, er lengi bjuggu á
Akranesi og að Miðhúsum. Þau
eru bæði látin.
Hann kvæntist Elínu Ólafsdótt-
ur og átti með henni eina dóttur,
Ásdísi Báru. Þau skildu. Dreng
_ átti hann með Guðbjörgu Ell-
ertsdóttur, Hörð, en hann er nú
látinn.
Magnús bjó í mörg ár með Gísl-
ínu Sigurðardóttur í Kjalardal og
áttu þau saman fimm börn, Helgu,
Ingimar, Önnu Berglindi, Hiídi
Steinunni og Bjarka. Þau slitu
samvistir.
Þegar ég frétti lát Magnúsar
Ingimarssonar, varð mér að orði
„guði sé lof“. Þetta kann nú ef-
laust að láta í eyrum kuldaleg
kveðja, en hvað er þreyttum og
sjúkum kærkomnara, en að fá að
sofna svefninum langa og losna
frá ströngu veikindastríði, sem
öllum hans ættingjum og vinum
og ekki síst honum sjálfum var
orðið ljóst, að ekki gæti endað á
annan veg, en þann sem við öll
eigum vísan. Það er líka stað-
reynd, að þegar við förum héðan,
frá þessu jarðlífi, förum við öll
jöfn. Við tökum ekkert með okkur
og það er sama hvað hávær við
erum og hvað mikið við látum á
okkur bera, allt er þetta einskis
virði að leiðarlokum.
Magnús fæddist ekki með neina
gullskeið í munninum, hann varð
að vinna fyrir sér og sínum hörð-
um höndum, en þessar vinnusömu
hendur áttu til þann mjúkleika og
þá hjálpsemi, er nú skal þökkuð.
Ég kynntist Magnúsi 1973 þegar
ég og fjölskylda mín komum að
Hvanneyri í Borgarfirði, sem
flóttamenn úr eldgosinu í Vest-
mannaeyjum. Þegar við stóðum
hér og höfðum fengið búslóð okkar
flutta frá Eyjum, alla brotna og
rispaða, eftir hraða og hörku
þeirra flutninga, var útlitið satt
að segja ekki glæsilegt. Við vorum
níu manns sem stóðum og horfð-
um á þetta, sem einu sinni hafði
verið þokkaleg búslóð. Hvað áttum
við að gera við þetta, allt meira og
minna ónýtt? Talið þið við Magn-
ús Ingimarsson, ráðlagði einhver.
Það varð líka sannarlega ekki
tilgangslaust. Hann var samt ekki
maður sem sagði hiklaust já við
bón okkar. Svarið var „ég skal at-
huga hvað hægt er að gera“. En
hann gerði líka svo sannarlega
það sem hægt var og erum við í
stórri þakklætisskuld við hann
síðan, því enginn var reikningur-
inn skrifaður. Þetta var hans
framlag til flóttafólksins.
En líf okkar rennur áfram og
oft getum við svo litlu ráðið um i
hvaða farveg það fer og ekki fór
Magnús varhluta af þeim straum-
um er áhrif höfðu á líf hans til
annarra átta, en hann hafði sjálf-
ur ætlað, en hann lét ekki óviðráð-
anleg öfl ná tökum á sér, heldur
byggði um sig harða skel og lét sér
ekki svo mikið sjáanlega bregða,
þó brotsjóir lífsins skyllu á hon-
um.
Við bjuggum árum saman í
sama húsi og höfðum daglega
samskipti við hann, vissum þó að
innan við þessa hörðu skel voru
blíða og ilur og þar blundaði barn-
ið, sem býr með okkur öllum.
Mér er lítið kunn ævi Magnúsar
áður en okkar kynni hófust. Hann
var húsasmiður og vann við ný-
byggingu Bændaskólans á Hvann-
eyri í mörg ár. Síðustu æviár sín
bjó hann í Reykjavík hjá Báru
dóttur sinni og fjölskyldu hennar
og var það honum ómæld ánægja
að dvelja hjá henni og barnabörn-
unum. Þar átti hann hlýtt og gott
heimili. Þessi síðustu ár voru hon-
um góð. Nú réð hann vinnutíma
sínum sjálfur.
Síðustu tvö árin vann hann að
viðgerð á Kvennaheimilinu Hall-
veigarstöðum, þar var sannarlega
réttur maður á réttum stað. Þar
eignaðist hann góða vini, hús-
varðarhjónin Kristínu og Guð-
mund, sem nú sakna vinar í stað.
Ég og fjölskylda mín sendum
börnum Magnúsar og öðrum ætt-
ingjum innilegar samúðarkveðjur
og biðjum þeim guðsblessunar.
Blessuð veri minning hans.
Jakobína Jónasdóttir,
Hvanneyri.
{ dag er til moldar borinn á
Akranesi frændi okkar Magnús
Ingimarsson. Hann fæddist í
Reykjavík en fluttist ungur með
foreldrum sínum og systkinum til
Akraness.
Við kynntumst Magga frænda
sérstaklega vel þegar hann bjó hjá
foreldrum okkar á Akranesi um
tíma. Þá vorum við svo ung að
okkur fannst hann frekar vera
eins og bróðir okkar en frændi,
enda kölluðum við hann alltaf
Magga bró. Hann var alltaf svo
kátur og léttur í lund og gerði að
gamni sínu við okkur systkinin.
Seinn fluttumst við til Reykjavík-
ur, þá var hann farinn að vinna
uppi í sveit við húsabyggingar svo
að við hittum hann sjaldnar. En
þegar hann flutti seinna til Báru
dóttur sinnar í Reykjavík fórum
við að hitta hann reglulega aftur.
Já, það er margs að minnast
þegar við hugsum til fyrri tíma.
Hann var mikill hestavinur og
hvað honum fannst gaman að því
þegar ein systir okkar eignaðist
hesta, hann spurði alltaf um hest-
ana hennar, meira að segja þegar
hann var orðinn mikið veikur.
Elsti bróðir okkar og Magnús
voru sérstaklega góðir vinir og
fóru þeir oft saman í feröalög, já,
þeir voru búnir að ákveða ferð til
Noregs siðastliðið sumar en það
gat nú ekki orðið vegna veikinda
Magnúsar.
Við söknum Magnúsar og þökk-
um fyrir að hafa átt hann að
frænda og góðum vini.
„Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja,
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guðossþaðgefi,.
glaðir vér megum
þér síðar fylgja í friðarskaut."
(Sb. 1886 - V.Briem)
Við biðjum góðan Guð að
styrkja börn hans og barnabörn.
Systkinin Valli, Auður, Hildur,
Helgi, Valla og Fjóla.
„Skjótt hefir sól brugðið surnri."
I dag kveðjum við ljúfan og góð-
an vin, Magnús Ingimarsson húsa-
smíðameistara. Fyrir nokkrum
mánuðum var hann fullur af
starfsorku og dugnaði.
Við kynntumst þegar sonur
minn, Ágúst Schram, kvæntist
Báru, dóttur hans og Elínar
Ólafsdóttur.
Árin voru ekki mörg sem við
höfum þekkst, en góð voru þau.
Hann var ljúfur og skemmtilegur
maður, mjög vinnusamur og bar
umhyggju fyrir umhverfi sínu,
bæði á heimili sínu og vinnustað.
Börnum sínum var hann ástrík-
ur faðir, enda guldu þau honum
umhyggjuna. öll eru þau sérstak-
lega mannvænleg og dugleg. Við
Kjartan áttum margar góðar
stundir með Magnúsi og fyrir þær
þökkum við.
Hjálpsemi hans og vináttu mun-
um við geyma með okkur, hann
reyndist okkur ætíð sem besti
bróðir.
Unnur Ágústsdóttir
t
Móöir min.
SIGRÍOUR JÓNSDÓTTIR,
fró Loftastööum,
veröur jarösungin frá Neskirkju föstudaginn 18. þ.m. kl. 13.30.
Rannveig Hrund Vernharöadóttir.
t
Kveöjuathöfn um móöur okkar,
Ingibjörgu Jónsdóttur,
Laugarnesvegi 80,
veröur i Laugarneskirkju föstudaginn 18. janúar kl. 15.00.
Jarösett veröur aö Breiöabólstaö í Fljótshliö, laugardaginn 19.
janúar kl. 14.00.
Guöbjörg Jóna Siguröardóttir,
Leifur Sigurósson.
t
Frænka okkar.
VIKTORÍA SIGRÍÐUR ÓLAFSDÓTTIR
frá Strönd,
veröur jarösungin frá Stokkseyrarkirkju laugardaginn 19. janúar
kl. 13.30.
Elín Sigurgeirsdóttir,
Jóna Sigurgeirsdóttir,
Ólafur Gislason.
t
Eiginmaöur minn, faöir okkar og sonur,
AÐALSTEINN PÉTURSSON
Issknir,
Klettavfk 11,
Borgarnesi,
veröur jarösunginn frá Reykholtskirkju laugardaginn 19. janúar kl.
14.00.
beir serti viljá wihhast hans vthsamtegast látið ðjúkrahús Akranees
njóta þess.
Ferö verður frá Umferöamiöstööinni sama dag kl. 10.30.
Halldóra Karlsdóttir,
Þórdfs Brynja Aöalsteinsdóttir, Oddur H. Knútsson,
Guörföur Hlíf Aðalsteinsdóttir, Ólafur Jennason,
Áslaug H. Aöalsteinsdóttir, Halldóra Aöalsteinsdóttir
Guörföur Kristjénsdóttir, Pétur Sigurösson.
t
Faöir okkar, tengdafaöir, afi og langafi,
HANNES FRIÐRIKSSON,
Arnkötlustööum,
Holtum, Rang.,
veröur jarösunginn frá Árbæjarkirkju, Holtum, laugardaginn
janúar kl. 14.00.
19.
Hulda Hannesdóttir,
Margrét Hannesdóttir,
Bjarni Hannesson,
Salvör Hannesdóttir,
Ketill A. Hannesson,
Áslaug Hannesdóttir,
barnabörn og ba
Sólveig Halblaub,
Helga Halblaub,
Hannes Hannesson,
Auöur Ásta Jónasdóttir,
Höróur Þorgrfmsson,
sbörn.
t Faöir okkar, ÓSKAR SÓLBERGS, veröur jarösunginn frá Dómkirkjunni, föstudaginn 18. janúar kl. 15.00. Birna Óskarsdóttir, örn Óskarsson, Rós Óskarsdóttir, Ásdfs Óskarsdóttir, Ævar Óskarsson.

t Minningarathöfn um fööur okkar SIGURD ÞÓRDARSON, er andaöist í St. Fransiskusspitala, Stykkishólmi, 10. janúar veröur i Stykkishótmskirkju laugardaginn 19. janúar kl. 11. f.h. Fyrir hönd vandamanna. Sigrföur Siguröardóttir, Guölaug Erla Siguröardóttir.

t Þökkum vinsemd og hluttekningu við andlát og jarðarför frænku okkar, MARÍU G. EYJÓLFSDÓTTUR fré Kötluhól. Innilegustu þakkir færum viö starfsfólki Elli- og hjúkrunarheimilisins Grundar sem annaöist hana siöustu mánuöina. Fyrir okkar hönd og annarra vandamanna, Lilja Hafsteinsdóttir, Ólafur Ólafsson.

t Þökkum innilega sýnda samúö og hlýhug viö andlát og útför systur minnar og vinkonu okkar, SIGRÚNAR SIGURJÓNSDÓTTUR, Élll og hjúkrunarheimillnu Qrund. Bryndfs Ólafsdóttir, Anna Norland, Helga Norland.

Lokað Verslunin verður lokuö i dag fimmtudaginn 17. janúar vegna jaröarfarar MAGNÚSAR INGIMARSSONAR húsasmiðameistara. Kjartan Jónsson Byggingavöruverslun.

Lokað Lögmannsstofan aö Ránargötu 13, Reykjavík veröur lokuð fyrir hádegi , fimmtudaginn 17. janúar vegna jaröarfarar KRISTJÁNS STEFÁNSSONAR hdl. Hilmar Ingimundarson hrl.