Morgunblaðið - 25.08.1985, Qupperneq 3

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 25. ÁGÚST 1985
B 3
þeim hreistursýni. Allar upplýs-
ingar hrópaði hann til aðstoðar-
stúlku í veiðihúsinu sem páraði
allt samviskusamlega niður. „Það
hafa 20 laxar komið á land sem við
vitum um, Eyþór og Henrik eru að
vísu ókomnir enn svo talan gæti
verið hærri. Ef þetta heldur
áfram, stefnir í metholl. Svo eru
sex laxar merktir," kallaði Böðvar
hátt og snjallt til þess að gleðja
menn. Fiskisagan flaug svo um
allt hús á mettíma: „Það er sjens á
meti.“
Loks komu Eyþór og Henrik.
Þeir höfðu týnt bílnum sínum og
ekki bætt við töluna að þessu
sinni. Og loks var komið að matn-
um, ágætu lambalæri, spergilsúpu
og ís. Það var glatt á hjalla og svo
hátt talað og hlegið að orðaskil
heyrðist stundum varla nema að
rætt væri við næsta mann. Sæ-
mundur Fjaðrafoksformaður
kvaddi sér hljóðs og útnefndi
Gulla Bergmann næsta formann
flokksins. Engin kosningabarátta
og pólitísk hrossakaup þar og
menn létu þess getið sumir hverj-
ir, að í raun væri í þessum klúbbi
að finna eitthvert undarlegasta
lýðræði sem frést hefði um. Gulli
grúfði haus í lófa, en hresstist svo
brátt, reis úr sæti og þakkaði
traustið. Ætlaði hann að segja
nokkur orð sem formaður því
næst, en all margir urðu þá til
þess að minna hann á að hann
tæki ekki við embætti fyrr en að
veiðitíma loknum.
Þegar hér var komið sögu þótti
Eyþóri kominn tími til að undir-
strika hvað Fjaðrafokið (eða „Fok-
ið“ eins og hann kallar það) væri
skipað miklu rólyndisfólki og
nefndi sjálfan sig sem dæmi. Ey-
þór hefur orðið í bili: „Við Siggi
Valdemars vorum einu sinni í 9
daga samfleytt í Norðurá, frá
3,—12. júní. Við komum okkur
fyrir og fórum svo út að veiða. Það
var líklega 5. júní. Nú, það var
ekkert að hafa svo við fórum bara
aftur inn í hús og tókum það ró-
lega. Svo fór Siggi að tala um að
við ættum að kíkja aðeins á ána
aftur þó hún væri í foráttuvexti.
Mér fannst það alveg upplagt.
Þetta var 7. júní og við fórum
niður í Stekk, nældum þar í einn
og fórum aftur upp í hús, salla-
ánægðir með árangurinn, því við
höfðum þar með veitt 50 prósent
af afla hópsins sem var að veiða
þessa daga. Svo fannst Sigga að
við ættum að kíkja aftur niður í
Stekk og var ég til í það. Þá var
kominn 9. júní og við tókum þar 5
laxa í beit. Eftir þetta happ fórum
við svo loks að taka hlutunum með
ró og héldum okkur inni við til 12.
júní.“
Var gerður góður rómur að máli
Eyþórs, en grunur læddist að
manni að frásögnin hefði komist
heldur illa til skila vegna kliðs og
hláturroka. Ræðunum lauk með
framlagi Eyþórs og því næst tóku
við almennar umræður um daginn
og veginn. Var blaðamönnum m.a.
bent á mann í hópnum, Geir Birgi
Guðmundsson, sem er sjálfskipað-
ur spakmælasmiður Fjaðrafoks.
Eitt hans besta er svona: „Enginn
veiðir annars manns fisk.“ Eftir
því sem á kvöldið leið, þynntist
hópurinn, en þeir hörðustu spiluðu
brids til klukkan að ganga fimm
um morguninn.
Föstudagur. Nýr dagur og
Morgunblaðsútsendarar ætluðu að
blanda geði við Miðfjarðarárvini
til hádegis eða svo. Það var rudda-
veður og okkur fór að langa suður
í blíðuna.
Við fórum fyrst með Gulla og
Guðrúnu í Austurá, gengum með
þeim frá brú upp Hlaupin og allt
að Göngumannahyl þar sem Gulli
nældi í einn fyrir linsur Ijósmynd-
arans. Meðan Gulli renndi hér og
þar og alls staðar, sagði Guðrún
okkur veiðisögur af eiginmanni
sínum. „Hérna tók hann 6 í beit og
yfir 20 á þessu svæði á einum
morgni." „Upp frá í Myrkhyl tók
hann einu sinni tvo 18 punda
hænga hvorn á eftir öðrum, báða á
örstutta kaststöng sem hann not-
aði alltaf þá og vildi ekki skilja við
sig, ein af hans fyrstu stöngum,"
og fleira og fleira sagði Guðrún og
kasthönd blm. var farin að rikkj-
ast stjórnlaust til og frá. En það
er skemmst frá að segja, að þarna
í Austurá fékk Gulli þrjá í viðbót,
fjóra í allt, þar af tvo bara skratti
væna, 12 og 14 punda hænga. Voru
þeir all legnir og farnir að leggja
af. Hafa þeir báðir verið nokkru
þyngri nýgengnir. Satt að segja
voru þetta rígvænir fiskar.
En nú fór að draga til tíðinda,
Eyþór og Henrik voru heimsóttir,
og er við renndum bílnum að hlið
þeirra neðarlega í Miðfjarðaránni
var Henrik að flengja ána í víga-
móði, en Eyþór tók það rólega,
enda nýbúinn að krækja í 6 punda
flugufisk. Þetta sagði Eyþór:
„Henni byrjaði og fór með kamar-
inn, en svo setti ég Þingeying und-
ir og laxinn fór inn á hann undir
eins.“ Þessa veiðimannamállýsku
skilja varla aðrir en vanir veiði-
menn, en nú verður setningunni
snarað á almennara mál: „Henni
byrjaði með straumfluguna „Tveir
á Kamrinum", en svo reyndi ég
„Þingeying” og laxinn greip hann
strax.“ Eyþór vildi nú sýna blaða-
mönnum hvernig ætti að veiða lax
með stæl og var haldið niður fyrir
brú og yfir ána á auðveldu vaði.
Gekk allt vel nema veiðin, enginn
lax fannst og vonin um að ná hon-
um þarna niður frá fauk út í busk-
ann í norðanrokinu. Á baka-
leiðinni stýrði Henrik og mis-
reiknaði hann sig vægast sagt á
vaðinu, ók út í ána þar sem djúpur
áll var með vesturlandinu. Skipti
engum togum, að Lödujeppinn litli
gróf sig niður í mölina og sat
gikkfastur með nefið á kafi. Var
nú úr vöndu að ráða, en horfur
voru þó góðar, því blaðamenn voru
á fjórhjóladrifsbifreið og hugðust
þeir aka að fáki þeirra veiðigarpa,
setja kaðal á milli og svipta bif-
reiðinni umsvifalaust upp á þurrt.
Er hægt að hafa langa sögu stutta.
Eftir fáeinar mínútur sátu báðir
jeppar fastir úti í ánni með drátt-
artaugina svo strengda á milli að
ekki var viðlit að aðskilja bifreið-
irnar, þannig að sá þriðji aðili sem
óhjákvæmilega varð að draga inn í
málið, yrði að draga báðar bifreið-
irnar á þurrt í einu en ekki aðra
fyrst, svo hina. Henrik þrammaði
af stað í leit að samherjum, en
Eyþór drap tímann með því að
sitja á vélarhlíf bíls síns og kasta
flugunni Þingeying „strimer" nr. 2
í varið af bifreiðunum. Manni
fannst ekkert vera eftir annað en
að hann setti þarna í fisk, senni-
lega stóran hæng, og landaði hon-
um beínt inn í bílinn til sín.
En þessi saga endar vel, þarna
bar að Böðvar á Barði, réttur mað-
ur á réttum stað. Sótti hann Land
Rover-jeppa sinn og reif veiði-
menn jafnt sem blaðamenn upp úr
fljótinu. Voru bílarnir báðir fullir
af vatni og auk þess hafði fákur
Eyþórs drepið á sér og var hann
dreginn á verkstæði á Staðar-
bakka. Er Eyþór þar með úr sög-
unni.
Það var komið að kveðjustund-
inni hjá okkur og við vorum sam-
mála um að dvölin hefði mátt vera
lengri og vel kæmi til greina að
fara einhvern tíma aftur í Mið-
fjörðinn á vit laxanna. A.m.k. grh.
hugsaði sem svo að þá yrði stöngin
að vera með i hafurtaskinu en ekki
penninn og mappan.
Sala a
fyrsta flokks
skuldabréfum
Landsbanki íslands hefur til sölu fyrsta flokks skuldabréf sem
viðskiptavinur bankans hefur eignast.
Bréf þessi eru verðtryggð og bera 4% vexti.
Verði þess óskað síðar, mun bankinn sjá um endursölu bréfanna innan eins
mánaðar eftir að honum berst sölubeiðnin.
Nánari upplýsingar fást hjá Fjármálasviði bankans Laugavegi 7, 4. hæð.
Sími 27722.
Landsbankinn
Banki allra landsmanna