Morgunblaðið - 02.08.1986, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 2. ÁGÚST 1986
Minningarorð:
Regína Stefáns-
dóttir, Stokkseyri
Fædd 5. desember 1905
Dáin 24. júU 1986
Það er hlutskipti okkar, sem
komin erum á efri ár, að sjá á bak
sífellt fleiri samferðafélögum yfir
móðuna miklu. Nú kveðjum við
mæta konu, Regínu Stefánsdóttur,
sem í dag er borin til hinztu hvíldar
frá Stokkseyrarkirkju. ^
Mér er ljúft að minnast þessarar
vinkonu minnar nokkrum orðum við
hennar jarðvistar leiðarlok.
Regína fæddist í Norðfirði 5.
desember 1905 og var því á 81.
aldursári, er hún lézt á hjúkrunar-
heimiiinu Ljósheimum á Selfossi 24.
júlí sl. Foreldrar Regínu voru hjónin
Guðbjörg Matthíasdóttir og Stefán
Bjamason, er þá bjuggu í Norð-
fírði. Þau áttu 16 böm og var
Regína næstyngst þeirra. Þau eru
nú öll látin, utan það yngsta, Berg-
sveinn, sem er á 77. aldursári og
býr á Akureyri. Með Regínu og
Bergsveini var mjög kært, þó fjar-
lægð milli aðsetra þeirra skildi þau
að langtímum saman.
Regína ólst upp í foreldrahús-
um við þau kjör og takmörkuðu
lífsþægindi, sem í þá daga voru
hlutskipti almennings í okkar landi.
Föður sinn missti Regína 1915, þá
9 ára gömul. Eftir að faðir hennar
lézt bjó móðir hennar með nokkrum
börnum sínum áfram. Fljótlega eft-
ir fermingu fer Regína til Vest-
mannaeyja í atvinnuleit, eins og títt
var um unglinga á þeim árum. Eft-
ir það kemur hún austur aðeins sem
gestur, smátíma á sumrum næstu
árin, m.a. í kaupavinnu á þeim slóð-
um í nokkur skipti, en Vestmanna-
eyjar urðu hennar heimili um 17
ára tímabil. Þar gekk hún til margs-
konar starfa, var m.a. lengi
matráðskona í mötuneyti Helga
Benediktssonar útgerðarmanns.
I Vestmannaeyjum kynntist
Regína ungum manni, Páli Þórðar-
syni, og átti með honum tvo drengi.
Þeirra leiðir skildi. Synir þeirra eru
Guðjón, sem nú er starfsmaður SIS
í Reykjavík, kvæntur Sigríði Jóns-
dóttur. Þau eiga 4 börn. Og Hörður,
sjómaður, kvæntur Margréti Stur-
t
Útför eiginmanns míns,
GARÐARS JÓNSSONAR
skipstjóra,
Flateyri,
verður gerð frá Flateyri kl. 14.00 þriðjudaginn 5. júlí.
Fyrir hönd barna, tengdabarna og barnabarna,
Unnur Brynjólfsdóttir.
t
Útför móður minnar, tengdamóður og ömmu,
GUÐRÚNAR VIÐAR,
fer fram frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 5. ágúst kl. 13.30.
Óttar Viðar, Aðalheiður Viðar,
Ingileif Ólafsdóttir
og barnabörn.
t
Útför
HELGA BIRGIS MAGNÚSSONAR,
loftkeytamanns,
fer fram frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 5. ágúst kl. 10.30 f.h.
Guðrún Sveinsdóttir, Sveinn Sævar Helgason,
Sigurður Helgason, Reynir Guðmundsson,
Reynir Guðmundsson.
t
Móðir okkar,
JÓHANNA KRISTJÁNSDÓTTIR
frá Felli,
Hjaltabakka 6,
verður jarðsungin í Haukadal þriðjudaginn 5. ágúst kl. 14.00.
Minningarathöfn verður í Bústaðakirkju kl. 10.30 sama dag.
Guðbjörg Esther Einarsdóttir,
Jakob Kolbeinsson,
Auður Kolbeinsdóttir,
Kolbrún Kolbeinsdóttir,
Ása Hrönn Kolbeinsdóttir,
Sigurður Bjarki Kolbeinsson.
t
Útför sonar míns og bróður okkar,
KRISTJÓNS VIÐARS HELGASONAR,
Lambastaðarbraut 10,
Seltjarnarnesi,
fer fram þriðjudaginn 5. ágúst frá Neskirkju kl. 15.00.
Katrín Magnúsdóttir,
María Blöndal,
Guðrún Helgadóttir,
Jónina Helgadóttir,
Magnús Helgason
og fjölskyldur.
laugsdóttur, þau eiga 5 böm.
Frá Vestmannaeyjum flytur
Regína til Stokkseyrar og gengur
í hjónaband árið 1938 með Stein-
dóri Guðmundssyni frá Hólmi á
Stokkseyri. Steindór var vinsæll og
skemmtilegur vinnufélagi, sem ég
vann með árum saman. Traustur
maður, sem ég minnist sérstaklega
sem stéttvíss og róttæks liðsmanns
í verkalýðshreyfíngunni. Steindór
lézt um aldur fram 29. júní 1959.
Þau áttu saman 3 böm: Laufeyju,
gift Leifí Guðmundssyni deildar-
stjóra hjá KÁ á Selfossi, þau eiga
3 böm; Báru, gift Sverri Steindórs-
syni, rafvirkja á Selfossi, þau eiga
3 böm; og Einar, nú bifreiðastjóri
í Reykjavík, áður bóndi á Hamri í
Gaulverjabæjarhreppi um þriggja
ára tímabil, en mestan hluta ævi
sinnar hefur Einar verið á Stokks-
eyri, þar sem hann gegndi fjöl-
breyttum störfum á sjó og landi,
einnig í félagsmálum á Stokkseyri,
var m.a. mörg ár stjómarmaður í
verkalýðs- og sjómannafélaginu
Bjarma. Einar er kvæntur Þóru
Egilsdóttur og eignuðust þau 3
böm. Barnaböm Regínu eru því 18
og bamabamabömin 11.
Vegferð Regínu í gegnum árin
var engan veginn blómum stráð
æviganga. Ung að árum kynntist
hún erfíði lífsbaráttunnar í þrot-
lausri vinnu og slæmri vinnuað-
stöðu, sem erfíðisfólkið í landinu
mátti búa við í þá daga og til er
jafnvel enn i dag. En Regína var
dugleg kona, yfirveguð í framkomu
og átti alls staðar traust þeirra, sem
handtaka hennar nutu. Hún sinnti
helgasta hlutverki konunnar sem
eiginkona og móðir svo að ekki
verður betur gert. Eftir að eigin-
maður hennar lézt bjó hún með
bömum sínum og sinnti ýmiss kon-
ar vinnu, aðallega fískvinnu hjá
Hraðfrystihúsinu á Stokkseyri. Hún
sá einnig um mötuneyti á tímabili
hjá því fyrirtæki. Hjá Einari syni
Krisijón Viðar
Helgason — Minning
Fæddur 6. september 1937
Dáinn 25. júlí 1986
Skömm em skil milli lífs og
dauða. Sláttumaðurinn mikli hegg-
ur oft þar sem síst var búist við
og eftir standa vandamenn og vinir
ringlaðir og óviðbúnir, án skilnings
á því orsakasamhengi, sem við köll-
um örlög. Gildir þá einu hvort
örlögin em okkur fyrirfram ákveðin
eða ekki.
Þannig fór aðstandendum og
þeim öðmm sem þekktu Kristjón
Viðar Helgason, er lát hans barst
út föstudaginn 25. júlí sl. Hann
hafði án sýnilegra ytri orsaka eða
undangenginna veikinda orðið bráð-
kvaddur á heimili sínu þá um
morguninn. Með Viðari er genginn
góður drengur, sem hér verður
minnst örfáum orðum, en útför
hans verður gerð frá Neskirkju
þriðjudaginn 5. ágúst.
Viðar fæddist 6. september 1937,
og vantaði því rúmt ár í fímmtugt
er hann lést. Foreldrar hans vom
Helgi Kristjánsson húsasmíða-
meistari, og Katrín Magnúsdóttir á
Lambastöðum á Seltjamamesi, en
faðir hans er nú látinn fyrir nokkr-
um ámm.
Viðar ólst upp við ástríki góðra
foreldra í efnilegum systkinahópi.
Svo fór að hann varð einn eftir
heima í föðurhúsum, þar sem hann
bjó til æviloka, nú síðustu árin
ásamt móður sinni, ókvæntur og
barnlaus. Fyrstu árin eftir að skóla-
göngu lauk vann hann hjá föður
f
Þökkum innilega samúft og hlýhug vegna andláts og jarftarfarar
móður okkar, tengdamóður og ömmu,
BJARNFRÍÐAR VILHJÁLMSDÓTTUR,
Meðalbraut 4,
Kópavogi.
Vilhjálmur Guðlaugsson,
Sjöfn Guðlaugsdóttir Pent,
Dagmar Ásgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
f
Hjartans þakkir til allra þeirra er sýndu okkur samúft og vinarhug
við andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar og bróður,
HALLDÓRS ALEXANDERS ALEXANDERSSONAR,
Bugðuiæk 14.
Eygló Guðjónsdóttir,
Sigriður Halldórsdóttir, Kristjana Alexandersdóttir,
Jóna Kristjana Halldórsdóttir, Gróa Alexandersdóttir,
Hrafnhildur Halldórsdóttir, Magnús Alexandersson,
Sólveig Halldórsdóttir,
Grétar Örn Magnússon.
f
Þökkum innilega sýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
ÓLAFÍU KRISTÍNAR SNORRADÓTTUR,
Lágholti 13,
Stykkishólmi.
Sórstakar þakkir til starfsfólks deildar 32A Landspítalanum.
Þorgeir Tryggvason og börn,
Sigrún Jóhannesdóttir, Geir Runólfsson,
Björg J. Snorradóttir, Bergþór R. Ólafsson,
Arndís Snorradóttir, Gunnar Hólm Karlsson.
sínum og tengdadóttur átti hún
heimili í 16 ár.
í febrúarmánuði 1980 fékk
Regína heilablóðfall, varð máttlaus
að hluta og varð að dvelja í sjúkra-
húsi, bundin við hjólastól eftir það.
En þeim þungu örlögum sínum tók
hún með dæmafárri rósemi. Hún
æðraðist ekki. Andlegri athygli hélt
hún og fylgdist með atburðum
líðandi stundar, þó máttur líkamans
væri að mestu horfínn.
Sonardóttir hennar og nafna,
dóttir Einars og Þóru, lézt úr heila-
himnubólgu í nóv. sl., aðeins 17 ára
gömul, mikil efnisstúlka. Því áfalli
tók Regína með sömu róseminni.
Bar fram ósk um að fá af henni
nýlega mynd til að hafa við höfða-
lag sitt.
í langri sjúkrahúsvist hennar
síðustu æviárin voru böm hennar
og tengdabörn ljósgjafar með heim-
sóknum og umhyggju, sem hún mat
mikils. Hún var einnig þakklát
starfsfólki Sjúkrahúss Suðurlands
og á hjúkrunarheimiiinu á Ljós-
heimum fyrir allt það, sem það
hafði gert fyrir hana.
Við kveðjum þessa hljóðlátu
konu, sem bar byrðar ævikvöldsins
með sönnum hetjuskap og vottum
henni virðingu og þökk.
Blessuð sé minning Regínu Stef-
ánsdóttur.
Björgvin Sigurðsson
sínum. Síðan varð hann starfsmað-
ur Póststofunnar í Reykjavík, í
framhaldi af því réðst hann til af-
urðadeildar SÍS og loks starfaði
hann í fjöldamörg ár hjá Ríkisút-
varpinu. Alls staðar þar sem Viðar
vann fékk hann orð fyrir einstaka
skyldurækni og prúðmennsku og
naut því vinsælda samstarfsmanna
og annarra, sem hann átti skipti við.
En Viðar átti einnig hin margvís-
legustu áhugamál, sem hann vann
að í frístundum sínum og sum þeirra
harla óvenjuleg. Hann fylgidst auk
þes6 af áhuga með listviðburðum,
en þar sat tónlistin í fyrirrúmi, þótt
ekki léki hann sjálfur á hljóðfæri.
Viðar naut þannig lífsins ríku-
lega, í bestu merkingu þeirra orða,
bæði í vinnu og utan hennar.
Viðhorf hans til þeirra, sem
minna mega sín eða hafa farið hall-
oka í lífínu lýsti sér best í því að
af litlum efnum var hann styrktar-
maður ýmissa félagasamtaka, sem
láta sig málefni þessa fólks varða
og greiða þeim götu til betra lífs.
Fyrir hartnær þijátíu árum
kynntust þeir Axel; bróðir minn,
sem er öryrki. Ótaldar eru þær
stundir, sem Viðar létti honum lífið
og greiddi götu hans á einn eða
annan hátt. Það var þannig árvisst
að Viðar tæki Axel með sér í sum-
arfrí, nú síðast í júlí í Munaðames.
Rétt vika leið frá því þeir komu
heim aftur, þar til Viðar var allur.
Óhætt er að fullyrða að enginn
maður óvandabundinn hefur reynst
Axel jafn vel og Viðar. Fyrir það
vil ég þakka af alhug fyrir Axels
hönd og fjölskyldu minnar.
Katrínu, móður Viðars, systkin-
um hans og öðmm ástvinum vottum
við einlæga samúð vegna fráfalls
hans langt um aldur fram. Sjálf
munum við ætíð minnast hans með
virðingu og þökk.
Ólafur S. Valdimarsson