Morgunblaðið - 15.03.1987, Blaðsíða 46

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. MARZ 1987
46
ísland sem ráðstefnuland:
„Möguleikarnir fyrir hendi en
fagmennsku víða ábótavant“
Morgunblaðið/Bjami
Bresku fulltrúarnir ásamt Jóhanni Sigurðssyni, svæðisstjóra Flugleiða, fyrir utan hið nafntogaða
hús, Höfða.
- segja talsmenn
breskra fyrirtækja
sem kannað hafa
aðstæður hér
„ÍSLAND hefur upp á margt
áhugavert að bjóða til að laða
að ferðamenn og sérstaða ykk-
ar á mörgum sviðum er mikill
kostur i hinni hörðu samkeppni
um ráðstefnuhald, sem háð er
um allan heim. Hins vegar urð-
um við varir við ýmsar brota-
lamir hvað varðar faglega
þjónustu, sem þó ætti að vera
tiltölulega auðvelt að kippa í
Iiðinn“, sögðu þeir Allan C.
Davis og Richard Dale í sam-
tali við Morgunblaðið, en þeir
voru í hópi niu frammámanna
í bresku viðskiptalffi, sem
komu hingað til lands í vikunni
til að kynna sér aðstæður hér
til ráðstefnuhalds.
Ferðin til íslands var farin að
frumkvæði Jóhanns Sigurðssonar,
svæðisstjóra Flugleiða fyrir Bret-
land og Irland og í samráði við
Allan C. Davis, sem er forstjóri
„Communication Link Ltd.“, sem
er leiðandi ráðgjafafyrirtæki í
Bretlandi varðandi ráðstefnuhald.
Hinir í hópnum eru viðskiptavinir
„Comunication Link Ltd., en þeir
eru Arthur Smith, sölustjóri
heilsugæsludeildar Nicholas rann-
sóknarstofanna, Ivn.n Hodge
markaðsstjóri „Prudentail As-
surance", sem er ástralskt fyrir-
tæki, staðsett í London og starfar
við skipulagningu á ráðstefnum
og fundum, Kieren Hill sölustjóri
hjá Shell, Frank Sadler, sem ann-
ast almannatengsl hjá Shell á
írlandi, Richard Plowman, sem
starfar hjá I.C.I. (Imperial
Chemical Industries), sem er stór-
fyrirtæki í efnaiðnaði, Ian McCalI
sölustjóri sjónvarpsstöðvarinnar
„Swindon Cable Television", sem
er í eigu British Telecom og Bill
Tansley og Richard Dale, sem
starfa hjá „Showplay Presentaati-
ons“, fyrirtæki sem hefur haslað
sér völl á sviði myndbanda og í
tísku- og skemmtanaiðnaði en
móðurfyrirtæki þess, „Deke Arlon
Enterprises and Terry Connolly"
rekur meðal annars hið þekkta
hljómplötufyrirtæki „Chrysalis"
og veltir árlega um 100 milljónum
sterlingspunda.
Richard Dale var raunar annar
viðmælanda okkar eins og áður
segir og kvaðst hann hafa hrifist
mjög af landi og þjóð er hann kom
hingað síðastliðið sumar og upp-
lifði afmælishátíð Reykjavíkur-
borgar. „Dvöl mín hér á landi þá
var mjög ánægjuleg. Ég hef kom-
ið til margra staða víða um heim,
en þessi staður skildi eftir mjög
sterka löngun hjá mér til að koma
aftur og ég er viss um að mjög
margir útlendingar, sem hingað
koma, fá sömu tilfinningu. Þetta
gerði það meðal annars að verkum
að ég hef áhuga fyrir að beina
hingað hópum til funda og ráð-
stefnuhalds. Hins vegar eru hér
ákveðnar takmarkanir og ekki í
mörg hús að venda fyrir stórar
ráðstefnur eða kaupstefnur. Ef
Islendingar hafa raunverulegan
áhuga á að hasla sér völl sem
ráðstefnuland þarf að setja meira
fjármagn í þetta og í raun verðið
þið ekki fullkomnlega samkeppn-
isfærir fyrr en þið eruð búnir að
koma ykkur upp myndarlegri ráð-
stefnuhöll", sagði Dale.
Þeim Davis og Dale bar þó
saman um að hér á landi væru
miklir möguleikar fyrir hendi.
„Staðsetningin er góð, loftslagið
þægilegt og samgöngur við önnur
lönd greiðar. Fólkið hér er líka
þægilegt í viðmóti og maturinn
er góður. Sérkennilegt umhverfí
má líka telja til tekna. Ennfremur
er menning þjóðarinnar áhuga-
verð og þið sýnduð það með
leiðtogafundinum að þið hafíð alla
burði til að takast á við stór verk-
efni af þessu tagi. Og ekki síst
er bað þýðingarmikið að hér á
landi fá menn ákveðna öryggis-
kennd. Það er ekki mikil hætta á
að hlutimir fari úr skorðum vegna
óeirða eða hermdarverka.
Á móti má svo nefna nokkur
atriði sem betur mættu fara og
það er þá einkum hvað varðar
faglega þjónustu. Á sumum svið-
um eru Islendingar dálítið frum-
stæðir hvað varðar ferðamanna-
þjónustu. Það stafar kannski af
því að ekki er sett nægilegt flár-
magn í þennan iðnað og ef til vill
að einhveiju leyti vegna smæðar
þjóðarinnar. Það eru einfaldlega
ekki nógu margir sem vinna við
þessi störf. Sem dæmi má nefna
eitt smáatriði sem þó vegur ekki
þungt, en það er að þegar ferða-
maðurinn kemur á hótelið þarf
hann að sjá um farangur sinn
sjálfur. Það eru engir „hjálpar-
sveinar" til' staðar og yfírleitt
verður þú að bjarga þér sjálfur.
Sum hótelin eru reyndar orðin
ansi þreytt og þurfa andlitslyft-
ingu, eins og til dæmis þetta hótel
hér, Hótel Loftleiðir. Þetta hefur
eflaust verið glæsilegt hótel þegar
það var byggt fyrir 20 árum, en
það hefur greinilega lítið verið
gert fyrir það síðan. Herbergin
sjálf eru þokkaleg, en það vantar
öll sérkenni í þetta hús. Ef þú
dregur gluggatjöldin fyrir gætirðu
verið á hvaða þriggja stjömu hót-
eli sem er, hvar sem er í heimin-
um. Islendingar ættu að leggja
meiri áherslu á sérstöðuna, jafnt
innan hótelveggjanna sem utan
þeirra.
Stærsti höfuðverkurinn er þó
húsnæðið, það er skortur á góðum
funda- og ráðstefnusölum. Á sum-
um hótelunum, þar sem aðstaðan
er tiltölulega góð, hafa átt sér
stað mistök við hönnun þessara
fundarsala og má fínna dæmi um
slíkt á Hótel Sögu, sem annars
er hvað skást þeirra hótela sem
við höfum skoðað hér. í þessu til-
felli var lýsing í salnum óviðun-
andi og hefði mátt koma í veg
fyrir það strax í upphafí einfald-
lega með því að leita ráða hjá
réttum aðilum. Eins höfum við
dæmi um að stjómun hótela sums
staðar er ómarkviss. Við komum
til dæmis í þetta glæsilega hótel
Ork í Hveragerði. Þar er allt eins
og best verður á kosið til ráð-
stefnuhalds, nema ef til vill
staðsetningin. En þegar við ætluð-
um að fá upplýsingar um verð og
annað varðandi ráðstefnuhald
virtist enginn á staðnum vera með
það á hreinu. Slíkt kann auðvitað
ekki góðri lukku að stýra og ef
til vill hafa þeir misst þama af
góðum bita því að nokkrir í hópn-
um em alvarlega að hugsa um
að koma hingað til lands með
ráðstefnuhópa.
Ymis önnur smáatriði mætti
nefna, eins og til dæmis bjórleys-
ið. Ekki það að þetta atriði hefði
neina úrslitaþýðingu varðandi
ákvörðun um ráðstefnuhald, en
þó staldra menn aðeins við þetta
atriði.
Aðalatriðið er þó það, að mögu-
leikamir em hér fyrir hendi og
ef til vill meiri en víða annars
staðar vegna sérstöðu landsins.
Það þykir ekki í frásögur færandi
þegar maður segir fólki að maður
hafí verið á Mallorca. En ef ein-
hver segir frá því að hann hafí
verið á íslandi reka menn upp
stór augu og þykja mikið til koma.
Það er nefnilega ákveðið snobb í
þessu líka, að fara til óvenjulegra
staða sem kunningamir hafa ekki
komið til. En umfram allt þurfa
íslandingar að setja meira fjár-
magn í þennan rekstur og setja
sig í örlítið fagmannlegri stelling-
ar, ef þeir á annað borð kæra sig
um að fá til sín fleiri ferðamenn",
sögðu þeir Alan C. Davis og Ric-
hard Dale að lokum.
Þroskahjálp:
Vinningur í
NÝLEGA var afhentur einn vinn-
inganna í almanakshappdrætti
Landssamtakanna Þroskahjálpar,
bíll af gerðinni Toyota Corolla.
Vinningin hlutu hjónin Sesselja
almanaks happdrætti
Tryggvadóttir og Sigurður Baldurs-
son sem búa í Vesturhlíð í Skaga-
fírði. Á myndinni em, talið frá
vinstri: Pétur Pétursson starfsmað-
ur Toyotaumboðsins, vinningsha-
famir, Svanfríður Larsen úr stjóm
Þroskahjálpar og Eggert Jóhannes-
son formaður samtakanna, en þau
afhentu vinninginn.
Blaóburöarfólk
óskast!
AUSTURBÆR ÚTHVERFI
Þingholtsstræti o.fl. Sogavegur
Sóleyjargata
Laufásvegur 2-57 VESTURBÆR
Hverfisgata 4-62 Ægisíða 44-78
o.fl.
Laugavegur32-80
o.fl.
fHwgmililfifetfr