Morgunblaðið - 15.04.1987, Qupperneq 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 15. APRÍL 1987
Miklar byggingaframkvæmdir í sandkassanum á leikskólanum Tjarnarborg.
Fóstrur segja upp störfum:
Morgunblaðið/Einar Falur
Laun og mikilvægi starfa
verða að fara saman
litist á horfurnar. Á Austurborg eru
74 börn, allt börn einstæðra for-
eldra og námsmanna, eins og víðast
annars staðar. Þau Sigfús og Erna
sögðu að foreldrar væru áhyggju-
fullir og margir spyrðu þau hrein-
lega hvað þeir ættu að gera eftir
1. maí. „Ég hef verið spurð bæði í
gríni og alvöru hvort ég geti ekki
tekið börn heim í pössun," sagði
Erna.
Störf fóstra mikilvæg
öllum fjölskyldum
Dagbjört Halldórsdóttir var að
sækja son sinn, Garðar, á leikskól-
ann Tjarnarborg þegar blaðamaður
og ljósmyndari litu þar inn. Hún
sagði að það myndi auðvitað koma
sér mjög ilia fyrir flesta ef leikskól-
anum yrði lokað um mánaðamótin.
„Mér finnst þetta mjög slæmt
ástand og finnst að fóstrur eigi
fullan rétt á góðum stuðningi og
skilningi. Launin þeirra eru ekki
nógu há og þau þarf að hækka.
Störf fóstra eru mjög mikilvæg öll-
um fjölskyldum og ég vona að
foreldrar styðji baráttu þeirra,"
sagði Dagbjört.
„Mér fínnst þessi barnapössunar-
mál svo hrikaleg að ég þori ekki
einu sinni að hugsa fram í tímann.
Ég trúi því bara að ég leysi þessi
mál þegar þar að kemur,“ sagði
Þóra Gylfadóttir. „ Laun fóstra eru
auðvitað hörmulega lág og það er
fáránlegt að ætla fólki að lifa af
þeim. Ef ég á að segja eins og er,
þá finnst mér að lágmarkslaun
ættu að vera 60 þúsund krónur og
öll umræða um 30 þúsund króna
lágmarkslaun fáránleg því hún tek-
ur ekkert mið af því hvað það
kostar í raun og veru að lifa í þessu
landi. Yfirvöld, bæði borg og ríki,
vilja ekki semja um hærri laun,
þótt síðan sé hægt að greiða alls
konar yfirborganir og óunna yfir-
vinnu. Þetta eru óskiljanlegar
reikningskúnstir, því það vita allir
að það er ekki hægt að lifa af þeim
launum sem verið er að tala um.
Þetta gildir ekki bara um fóstrur,
heldur um alla opinbera starfs-
menn.“
- segja fóstrur
og foreldrar
HÁTT í 200 fóstrur hjá
Reykjavíkurborg hafa sagt upp
störfum sínum frá og með 1.
maí. Flest dagheimili og leikskól-
ar munu því verða lokuð frá þeim
tíma ef fram heldur sem horfir
og er ekki fjarri lagi að um 3.000
börn í Reykjavík missi fóstrur
sínar. Morgunblaðið heimsótti
nokkur dagheimili og leikskóla,
spjallaði við fóstrur og spurði
foreldra hvernig það legðist í þá
ef dagvistarstofnunum yrði lok-
að um næstu mánaðamót.
Dagheimilið Suðurborg í Breið-
holti er eitt af stærstu dagheimilum
Reykjavíkurborgar. Þar eru 72 böm
en aðeins ein fóstra starfandi. Það
er forstöðukonan, Elínborg Þorláks-
dóttir, en starfsstúlkur ganga í störf
fóstra á deildum heimilisins. Elín-
borg sagði að á þeim Qórum árum
sem hún væri búin að vera á Suður-
borg hefðu starfandi fóstrur aldrei
verið fleiri en fjórar. Hún sagði að
það væri mikið álag á starfsstúlkur
að vera settar í fóstrustöður og eiga
að taka alla þá ábyrgð sem því
fylgdi. „Það er sama hversu góðar
þær eru, þær hafa ekki þá uppeldis-
menntun sem nauðsynleg er. Við
erum búnar að vera fóstrulausar
síðan í fyrrasumar og ég held auð-
vitað að ástæðan sé þessi lágu laun.
Það er ekki það að fóstrar vilji
ekki vinna við það sem þær eru
búnar að mennta sig til, sá er auð-
vitað tilgangurinn með því að fara
í Fósturskólann, en það verður bara
að vera hægt að lifa af því. Fóstru-
starfíð er einfaldlega ekki metið að
verðleikum. Mér finnst á hljóðinu í
fóstrum almennt að nú séu þær
ákveðnar í að eitthvað þurfí að
gera. Það sem mér finnst þurfa að
gera er að endurmeta fóstrustarfíð
og öll þessi hefðbundnu kvenna-
störf og borga laun í samræmi við
mikilvægi þeirra.
Elínborg Þorláksdóttir og Sigurlaug Ottósdóttir í bamahópi á Suður-
borg.
Fóstrur í Reykjavík
lægra launaðar en ann-
ars staðar á landinu
„Fóstrar í Reykjavík era lægst
launaðar af öllum fóstram á landinu
samkvæmt þeim samningi sem nú
er boðið upp á og era með allt upp
í 7-8 þúsund króna lægri laun en
fóstrur í nágrannabyggðarlögun-
um. Því komust fóstrar hér í
Reykjavík að þeirri niðurstöðu á
fjölmennum fundi fyrir nokkrum
dögum, að ekki væri hægt að draga
uppsagnimar til baka, né sam-
þykkja þann samning sem boðið er
upp á,“ sögðu þau Sigfús Aðal-
steinsson, forstöðumaður, og Ema
Jónsdóttir, fóstra á Austurborg,
þegar þau voru spurð hvemig þeim
Sigfús Aðalsteinsson og Erna Jónsdóttir á dagheimilinu Aust-
urborg.