Morgunblaðið - 20.05.1987, Síða 51

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 20. MAI 1987
51
kófsveittan. Ég hjólaði og hjólaði
en alltaf nálguðust þessar svörtu
leðurblökur. I þetta eina skipti hef
ég hjólað á 70 kílómetra hraða.
En froskurinn minn, hann Babú
með löngu afturfætuma, er vinur
minn. Hann hefur 5 langar tær og
reisir sig upp við glerið og horfír
út, minnir á mannveru. Andar ótt
og títt svo stór undirhakan þenst
út. Hann hefur ekki étið flugumar
sem ég veiði handa honum.
Og nú er Babú búinn að klifra
upp úr búrinu sínu og situr alveg
grafkyrr á skrifborðinu og starir á
skólabækumar. Svo skríður hann
inn á milli skólabókanna. Hann er
stöðugt að leita að leiðinni út og
klifrar upp á allt. Stekkur ef maður
snertir hann.
Honum fínnst óþægilegt að
spássera á hvítum pappír, því hann
festist við klístmga fætur hans.
Stekkur niður af skólabókunum og
skellur á skrifborðinu. Hélt hann
væri búinn að stökkva út í skóginn.
Skemmtilega bjartsýnn. Nú
þrammar hann fram og aftur eins
og asni. Svo kemur hann fram á
borðbrúnina, næstum dottinn fram
af. Hann horfír lengi niður, deplar
svörtu augunum sínum. Loks stekk-
ur hann, lendir beint á hausnum.
Hann er lengi að jafna sig. Skríður
svo af stað og heldur að nú sé hann
kominn út í skóginn. Hann er nátt-
úmbam eins og ég. Babú er vinur
minn.
Eitt sunnudagskvöld ráfaði ég
um íbúðina eins og ljón í búri.
Leiddist ískyggilega. Stökk út og
hjólaði út í myrkrið. Rigning hafði
verið um daginn og malbikið var
blautt. Ég dróst í áttina að fjallinu.
Það var sfjömubjart með ólíkindum.
Stjömur um allan alheiminn. Ljósið
á hjólinu lýsti upp pínulítinn blett
á malbikinu. Ég nam staðar, og
horfði upp í himininn. Það var stór-
kostleg sjón. Milljón stjömur lýstu
upp himinhvolfið. Ég hafði
óslökkvandi löngun til að fljúga út
í geiminn. Það var algjör þögn. Ég
hafði aldrei séð svo skýran himin-
inn. Nú gat ég séð hve órastór
heimurinn er. Lagði frá mér hjólið
til að búa mig undir flugið. Þá kom
allt í einu stjömuhrap. Mér dauð-
brá. Þá kom rauður logi á himininn;
löng ræma og stór hvítur steinn
fremst. Hélt allt ætlaði að springa
í loft upp, hnötturinn brotna í þús-
und mola. En loks brann steinninn
upp. Þá gat ég óskað mér. Og ég
hvíslaði að stjömunum:
„Ég óska að ég breytist í frosk.
Já, alvöru grænan frosk sem getur
skriðið út í skóginn og þarf ekki
að hafa neinar fjárhagslegar
áhyggjur.“
fæm þar yfír á tilsettum tíma. Frá
rásmarkinu lá keppnisleiðin að
Hafravatni, þaðan að Þingvalla-
kirkju og að gatnamótum Bláfjalla-
vegar og Suðurlandsvegar við
Sandskeið. FVá Sandskeiði var
flogið að Keili og þaðan að Strand-
arkirkju en þaðan var flogið að
endamarki við Kotströnd i Olfusi.
A leiðinni áttu keppendur að
þekkja ýmis kennileiti og tilbúin
merki á jörðu niðri. Víða vom
le^milegar tímastöðvar þar sem
dómarar og tímaverðir skráðu nið-
ur tíma keppenda á leiðunum.
Að loknum flugleiðsöguhluta
keppninnar vom flugmennimir
látnir taka marklendingu yfir
hindmn og fór sá hluti mótsins
fram á Selfossflugvelli.
Keppnin um Haraldarbikarinn
fór fram samkvæmt alþjóðlegum
keppnisreglum FAI, alþjóðasam-
bands flugmálafélaga. Sigurvegari
í keppninni varð Orri Eiríksson frá
Akureyri á Piper PA-22-108 Colt,
TF-KAI og hlaut hann alls 676
refsistig. Orri er jafnframt íslands-
meistari í vélflugi fyrir íslands
hönd en sú keppni fer fram í Finn-
landi i júnímánuði nk.
í öðm sæti varð Gunnar Þór
Ólafsson, Reykjavík, á Cessna 172
Skyhawk TF-FRI með 858 refsi-
stig og í þriðja sæti varð
Steingrímur Friðriksson,
Reykjavík, á Piper PA-28-161
Warrior TF-IJPS (885 refsistig).
Grænlensk rækja
geymd í Njarðvík
GRÆNLEN SKUR rækjutogari
hefur legið í höfninni i Njarðvík
alla síðustu viku.
Togarinn Rámiut frá Nuuk kom
hingað með um 2000 lestir af pill-
aðri, frosinni rækju sem var komið
í geymslu hjá frystihúsinu Sjö-
stjömunni. Hingað er svo væntan-
legt skip sem tekur rækjuna og
flytur hana á markað erlendis.
Einhveijar lagfæringar hafa ver-
ið gerðar á rækjuvinnslubúnaði
skipsins og hafa heimamenn annast
þær viðgerðir.
- BB
Morgunblaðið/Bjöm Blöndal
Unnið við að landa rækjunni úr grænlenska togaranum Rámiut i
Njarðvík.

HeimiHstaeW M