Morgunblaðið - 08.03.1988, Side 53

markvisst að sínu og halda hópinn,
þarf engan að undra þótt andófið
sé heldur máttvana. Jafngóðan ár-
angur Nemendaleikhússins má
áreiðanlega að verulegu leyti rekja
til þess hvað einstaklingarnir, sem
mynda útskriftarhópana hverju
sinni, eru samstiga eftir 3—4 ára
nána samvinnu í skólanum. Auk
þess eru verkin, sem tekin eru til
sýninga, valin eða skrifuð í samráði
við þau og með það í huga að þau
henti hópnum sem best. Og síðast
en ekki síst geta þau einbeitt sér
óskipt að leiknum, laus við áhyggjur
yfir því hvernig fjármagna eigi sýn-
ingamar og hvar eigi að sýna. Svo
sakar auðvitað ekki að þetta er
nýtt og ferskt kjöt í augum gamalla
leikhúsrefa sem verma áhorfenda-
bekkina.
Við þær aðstæður, eða öllu heldur
aðstöðuleysi, sem leikhóparnir búa
við, er tómt mál að tala um að þeir
geti skapað sinn eigin stíl eða fylgt
góðum hlutum eftir á þann hátt sem
þeir hefðu helst kosið. Skjaldbaka
Egg-leikhússins, Reykjavíkursög-
ur Kjallaraleikhússins, Beisk tár
Alýðuleikhússins, sem spurðust
mjög vel út og fengu menningar-
verðlaun Dagblaðsins, þó að ég hafi
ekki séð þau og nú Heimkoma
Pé-leikhópsins, allt prýðilegar sýn-
ingar, en hvað svo? Það ræðst meira
og minna af ytri aðstæðum hafi
hóparnir ekki verið stofnaðir um
tilteknar uppfærslur. Haldi þeir
starfseminni áfram standa þeir í
sömu sporum og þegar þeir byrjuðu,
peninga- og húsnæðislausir og leik-
ararnir komnir út um hvippinn og
LORIA dufttækið fæst
6 og 12 kg. GLORIA er
alhliða slökkvitæki. Jafnt
gegneldi í fitu, olíu, timbri,
húsgögnum eða af völdum
rafmagns. GLORIA
duftslökkvitækið hentar því
alls staðar. Sérþjálfaðir
starfsmenn frá verksmiðju
sjá um allt eftirlit og
þjónustu á öllum gerðum
handslökkvitækja.
VIÐURKENND ÞJÓNUSTA
KOLSÝRUHLEE)SLAN
VAGNHÖFÐA6 SÍMI 671540
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 8. MARZ 1988
53
hvappinn. Meðan ekki þykir ástæða
tii að styðja þá meir og betur, en
nú er gert, er ósennilegt að þeim
takist að hækka standardinn á sýn-
ingunum hjá sér svo nokkru nemi,
því miður.
En af hverju í ósköpunúm reyna
atvinnuleikhúsin ekki að nýta sér
þann kraft og það frumkvæði sem
er þrátt fyrir allt til staðar hjá leik-
hópunum? Af hveiju gefa þau ung-
um og metnaðarfullum leikstjórum
ekki tækifæri á að spreyta sig á
verkefnum sem þeir veldu sjálfir eða
í samráði við húsin? Af hveiju stofna
þau ekki sína eigin hópa sem væru
að mestu sjálfráðir um hvað þeir
tækju sér fyrir hendur og gætu
þessvegna haft samstarf við rithöf-
unda sem skrifuðu fyrir þá? Það
þyrftu ekki að vera dýrar uppsetn-
ingar, fremur en oft er hjá fijálsu
leikhópunum og þóttu t.a.m. Inúk
og Grænjaxlarnir ekki lukkast
nokkuð vel? Auk hins listræna hagn-
aðar, sem leikhúsin gætu haft af
slíkum tilraunum, því nú verður að
græða á öllu, þá ætti þetta að
tryggja áhuga leikaranna á því sem
þeir væru að gera. Eða hvernig í
veröldinni stendur á því að þeir
góðu listamenn, sem vissulega eru
margir í báðum húsunum, nýtast
þeim ekki nema endrum og eins til
átakamikilla sýninga?
Þegar stórt er spurt verður fátt
um svör. Að vísu er betri tíð með
blóm í haga í vændum hjá Leik-
félagi Reykjavíkur, því nú er til-
gangurinn með starfsemi þess mörg
undanfarin ár orðinn að steinsteypt-
um veruleika sem bráðum er hægt
að flytja inn í og þá .. .
Og maður setur saklausa svipinn
á andlitið og bláu linsurnar í augun
og spyr síðan eftirvæntingarfullum
rómi, hvað þá?
Höfundur starfar sem nætwvörðw.
Samtök kvenna á vinnumarkaði:
Samningar fyrir ríkis-
stjóm og vinnuveitendur
í tilefni nýgerðra kjarasamninga
Verkamannasambandsins og at-
vinnurekenda hafa Samtök kvenna
á vinnumarkaði ályktað eftirfar-
andi:
Ekki eru margar vikur liðnar frá
yfírreið formanns og varaformanns
Verkamannasambandsins um
landið. Skilaboðin frá félögunum
voru skýr: Engip laun undir skatt-
leysismörkum. Útkoman varð hins-
vegar samningur sniðinn að þörfum
ríkisstjórnarinnar sem er fjandsam-
leg verkafólki. Almenn ákvæði
samningsins ná ekki einu sinni að
vega upp á móti gengisfellingunni
sem samið var um á sama tíma í
Garðastrætinu. Það er vitað að
umsamdir launataxtar Verka-
mannasambandsins nægja ekki til
framfærslu. Og vinnutímaákvæðin
sem samið var um koma engum
til góða nema atvinnurekendum.
Sorglegast er þó þegar reynt er
að þvinga þessa samninga inná
fólk með bolabrögðum. Úrslit at-'
kvæðagreiðslu í Dagsbrún eru mót-
andi fyrir smærri félögin innan
V erkamannasambandsins.
(FVéttatilkynning.)
r

29. JANÚAR 1988 VAR STÓR DAGUR í SÖGIT SLYSAVARNA Á ÍSLANDI.
PANN DA0 VARÐ SLYSAVARNAFÉLAG ÍSLANDS 60 ÁRA. j
'ÉLAGSINS ÉR VERNDÚfTMANNSLÍFA OG MÉÐ SAMSTILLTU ATAKI
GEGN SLYSUM OG AFLEIÐINGUM ÞEIRRA MÁ NÁ VERULEGUM ÁRANGRII PEIRRI
BARÁTTU ^N TIL ÞESS ÞARF FÉLAGIÐ ÞINN sjUÐNÍNG:
------ — VINNINGAft: ,~J---------
J ÍBÚÐARVINNINGUR AÐ VERÚMÆTI 2.000.000,00 KR,
TVEIR TOYOTA LANDCRUIESER 4WD AÐ VERÐMÆTI KR: 1.129.000,00 ÚVER
NÍTJÁN TOYOTA COROLLA BIFREIÐÁR AÐ VERÐMÆTIjKR. 456.080,00 HyER.
~ -DREGIÐ VERÐUIUÞANN 12. APRÍL

•V'itv

'