Morgunblaðið - 04.12.1988, Blaðsíða 19

Morgunblaðið - 04.12.1988, Blaðsíða 19
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 4. DESEMBER 1988 C 19 Bubbi og Megas hafa lengið unn- ið saman, en hver er tónlistargrunn- ur þeirra? Er hann svipaður þó ell- efu ár skilji þá að? „Ég fór ungur í einkatíma á píanó og spilaði uppúr bókinni sem Bach tók saman fyrir Önnu Magdalenu. Schubert og Chopin voru líka á dagskrá," segir Megas. „Ég lærði tónfræði í Tónlistarskólanum einn vetur og það varð gott veganesti. Elvis Presley kveikti svo í mér. Bjargaði mér á gelgjuskeiðinu. Sá sem alltaf var undir gat líka unnið — málið var bara að komast í sviðs- ljósið. Ég var alltaf að semja en Presley samdi ekkert. Aftur á móti gerði Paul Anka það og hann var feiki góður en ég hafði lítinn áhuga á hljóðfæraleik. Nennti ekki að æfa mig og enn minni áhuga hafði ég á að vera í hljómsveit — ég var alltaf einn að spila. Ég var ekki djassfrík en hlustaði mikið á dægurlög frá eftirstríðsár- unum og þá voru djassleikarar í öllum hljómsveitum. Þeir unnu fyrir salti í grautinn í dægurlagabrans- anum. í þjóðlagapoppinu hafði Donovan stundum djassista með sér. Annars hætti ég að hlusta á popp um tíma, fannst dægurmúsík- inni ekki viðbjargandi eftir að Presl- ey var kominn í herinn, Chuck Berry í fangelsi og Jerry Lee Lewis hafði verið útskúfaður fyrir barnamis- þyrmingar. Ég fór að hlusta á þjóð- lög og svo klassík. Svo komu Bítlarnir og Rollingarnir og ég fór aftur að hlusta á dægurtónlist. Magnús Briem píndi mig til að hlusta á Bob Dylan og ég trúði því ekki að þessi varalitaði, brilljantín- greiddi silkiskyrtugaur hefði samið þessa texta. Eitthvert ljóðskáld með óframbærilegt útlit hlaut að semja fyrir hann.“ „Ég lærði á gítar hjá Eyþóri Þorlákssyni og var um tíma í Tón- skóla Sigursveins," segir Bubbi. „Mamma spilaði oft fyrir mig og söng þýskar og danskar revíuvísur og það var gott veganesti. Svo komu Presley og Tommy Steel. Ég held að ég hafi fæðst með blúsneist- ann í mér. Fyrsti blúsinn sem ég heyrði var með Jósefínu Baker, mamma var mjög hrifin af henni, svo komu fleiri söngkonur m.a. Mammie Smith og meistararnir: Leadbelly, Robert Johnson, Memph- is Slim, Sonny Terry og Brownie McGhee. Blúsinn hefur alltaf staðið mér nær en flest annað og það var gott að leika blús þegar maður kom þreyttur úr vinnu á vertíð. Það er eins og blúsformið falli vel að þreytu enda varð það til hjá þrælum." Við víkjum aftur að Bláum draumum og Megas segir: „Það var eiginlega slys að þessi plata varð að veruleika. Við vorum að spjalla og drekka kaffi þegar það datt upp úr Bubba hvort við ættum ekki að gera plötu saman. Þetta átti að verða kassagítarplata og við hrúg- uðum upp efni hvor í sínu lagi. Svo varð þetta skífa í anda gömlu dæg- urlaganna. En djassinn hafði oft brotist í gegn hjá mér. í Gamla skijóðnum voru mishljómar úr djassdeildinni og djassfílingur í Út um holt og hóla blús og Helmingur- inn lygi. Djassinn gægðist líka fram í píanóundirleiknum á Loftmynd- um.“ Vonandi eiga sem flestir eftir að njóta Blárra drauma og þær einka- útvarpsstöðvar sem hafa hreinsað Megas úr hillum sínum eftir að endurskoða afstöðu sína. „Fijálsu útvarpsstöðvarnar hafa tekið upp þá ritskoðunarstefnu sem Ríkisút- varpið er búið að afleggja,“ segir Megas glottandi og kallar einka- stöðvarnar fijálsar stöðvar eins og Þjóðviljinn. En einokunar- og rit- skoðunartilhneigingarnar finnast víða og heyrst hefur að stóru dreif- ingaraðilarnir ætli að bregða fæti fyrir Bláa drauma. „Þeir notfæra sér einokunaraðstöðu sína óspart og geta gert margt litla Garmminu til miska,“ segir Bubbi. Hvað verður skal svo ósagt látið — það leiða næstu vikur í ljós. IÐUNNARBÓ K E R GÓÐ BÓK GARÐAR SVERRISSON r BÝft ÍUDINGUft HÉft? Sagan af kaupinaiinssyninuin úr Reykjavík sem fullur bjartsýni heldur út í heim til að afla sér menntunar en er svikinn í hendur Cestapo og sendur í útrýmingar- -búðir nasista í Þýskalandi. Býr íslendingur hér? er óvenju áhrifamikil frásögn af þeim umskiptum sem verða í lífi ungs Reykvíkings, Leifs Muller, sem elst upp í vernduðu umhverfi heima á Stýrimannastíg 15 en lendir síðan í einhverri mestu þolraun sem íslend- ingur hefur lifað. Eftir fjörutíu ára þögn segir hann áhrifamikla sögu sína af hreinskilni og einlægni, sátt- ur við sjálfan sig og án þess að draga nokkuð undan. Brugðið er upp ógleymanlegum myndum af Englend- ingunum í hegningardeildinni, ívani litla og Óskari Vilhjálmssyni, gamla mannmum sem gat ekki gengið í takt og ungu drengjunum sem féllu í valinn, einir og yfirgefnir — sviptir trú á miskunn Guðs og inanna. Garðar Sverrisson hefur ritað þessa áhrifamiklu ör- lagasögu og skapað eftirminnilega og magnaða frá- sögn sem á engan sinn líka meðal íslenskra ævisagna og snertir djúpt alla sem hana lesa — snertir þá og minnir á ábyrgðina sem fylgir því að vera maður. IÐUNN Brœðraborgarstíg 16 ■ sími 28555 /SlfVSKA AUGl ÝSIHCASTOFAN HF

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.