Morgunblaðið - 20.12.1988, Side 54

54
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. DESEMBER 1988
4-
Grænfriðungar - samtök ofbeldissinna
eftir Guðmund
Ingva Jóhannsson
í grein Magnúsar H. Skarphéð-
inssonar í Morgunblaðinu þann 23.
nóvember síðastliðinn kemur þetta
nokkuð ljóst fram og vil ég benda
mönnum á að lesa þessa grein til
að fá betri skilning á málflutningi
grænfriðunga.
Úr grein Magnúsar H. Skarp-
héðinssonar.
Hann segir m.a.: „Það koma allt-
af þeir tímar í langflestuni örla-
gamálum þjóða heims að grípa
verður til neyðarréttar af einu
eða öðru tagi. En það hugtak er
aftur teygjanlegt í það óendan-
lega og ætla ég mér ekki að reyna
að skilgreina það hér og nú.“ (Letur-
breyting G.I.J.).
Af þessu er ofbeldishugsjónin
augljós. Neyðarrétturinn alltaf
tiltækur og valdbeiting eina
lausnin í augum grænfriðunga.
ÁJ Var það já! Er neyðarréttar-
hugtakið teygjanlegt í það óendan-
lega. Magnús lýsti fyrr í greininni
skemmdarverkum „umhverfísvin-
anna“ á Dounray-kjarnorkustöðinni
í Skotlandi og nefndi það er íslenzku
hvalveiðibátunum var sökkt. Þetta
flokkast allt undir neyðarréttinn
víðtæka. Þá eignar Magnús „um-
hverfísvinunum" það, að Bretar
skuli hafa hætt við stækkun áður-
nefnds kjamorkuvers. Ég hef aldrei
áður heyrt, að Bretar láti undan
skemmdarvörgum. Ég hef trú á
því, að Bretar hafí einmitt breytt
ákvörðun sinni vegna rökstuddra
mótmæla Norðurlandaþjóðanna og
þar á meðal fslendinga.
Þetta er allgóð lýsing á viðhorfum
félaga þessara samtaka til laga og
réttarkerfís þess, sem við búum við.
Verkin þeirra tala þó skýrast og
ætti enginn að þurfa að vera í vafa
um að ofbeldissinnar sé réttnefni,
en grænfriðungar yfírskyn.
Efiiahagsleg hryðjuverk til að
sýna umheiminum mátt sinn.
Grænfriðungar völdu það sem eitt
af sínum fyrstu verkefnum, að eyði-
leggja selveiðar Grænlendinga með
efnahagslegum hryðjuverkum, þ.e.
eyðleggingu markaðanna. Þeir sáu
fyrir, að þetta myndi verða mjög
auðvelt verk. Það er nefnilega höf-
Guðmundur Ingvi Jóhannsson.
y
<
<
3
io
HUNGRAÐIR ÞURFA ÞÍNA HJÁLP
Peningarnir, sem þú safnar í
baukinn okkar, gera okkur kleift að
halda hjálparstarfinu áfram.
í ár verður söfnunarfénu m.a. var-
ið til skólabyggingar fyrir fátæk börn
og byggingar á heimili fyrir vangefin
börn á Indlandi. Við tökum þátt í upp-
byggingarstarfi í kjölfar flóðanna í
Bangladesh og höldum matvæla-
aðstoðinni í Mósambík áfram.
En hörmungar gera sjaldnast boð
á undan sér og því verðum við einnig
að vera undir það búin að bregðast
við óvæntu neyðarkalli.
ÞANNIG FER SÖFNUNIN FRAM
Nú hafa söfnunarbaukar okkar og
gíróseðlar borist flestum heimilum
landsins.
Þeim peningum, sem fjölskyldan
safnar í baukinn, má koma til skila með
gíróseðlinum í næsta banka, sparisjóð
eða póstafgreiðslu.
Sóknarprestar taka einnig við fram-
lögum, svo og skrifstofa Hjálpar-
stofnunar kirkjunnar, Suðurgötu 22 í
Reykjavík.
Leggjumst öll á eitt. Tryggjum
áfram árangursríkt hjálparstarf í þágu
hungraðra og hrjáðra. Við getum
ekki gefið þarfari gjöf.
LANDSSÖFNUNIN
BRAUÐ HANDA
HUNGRUDUM HEIMI
NIÁIPARSTOFNIIN KIRKJUNNAR
Eftirtalin fyrirtæki ( Borgarnesi styrktu landssöfnunina meö því aö kosta birtingu þessarar auglýsingar:
Kaupfélag Borgfiröinga, Borgarverk hf., Vírnet hf., Verslun Jóns og Stefáns, Loftorka hf.,
Bifreiðaþjónustan, Mjólkursamlag Borgfirðinga, Sparisjóður Mýrasýslu.
„Því miður gagna sela-
stofiiinum lítið núna
verkin þeirra, enda
ekki á vísindalegum
grunni byggð. Höfiið-
markmið þeirra er
nefiiilega ekki vernd
dýra og náttúru, heldur
áhrif og völd.“
uðatriði í þeirra huga að ná sigri í
hveiju því máli, sem þeir taka sér
fyrir hendur til að sýna umheimin-
um, að það sé nú eins gott að lúta
vilja þeirra í hvívetna. Því miður
gagna selastofninum lítið núna
verkin þeirra, enda ekki á vísinda-
legum grunni byggð. Höfuðmark-
mið þeirra er nefnilega ekki vemd
dýra og náttúru, heldur áhrif og
völd.
íslendingar vinna þjóða mest
undirbúningsstarf að verndun
sjávardýra með rannsóknum og
láta ekki ofbeldishópa hafa áhrif
á þá þekkingarleit.
Islendingar eiga þann dýrmæta
menningararf, að hver og einn ein-
staklingur tekur venjulega ákvarð-
anir sínar að vandlega athuguðu
máli, en hleypur ekki strax eftir
þeim sem hæst galar. Því eiga græn-
friðungar ekki miklu fylgi að fagna
hérlendis.^ Hitt er svo allt annað
mál, að íslendingar láta sig dýra-
og náttúruvemd miklu skipta. Þeir
fara nú fremstir í flokki þjóða í
hvalarannsóknum og vinna því allra
þjóða mest að hvalfriðunarmálum.
En rannsóknir hafa hingað til þótt
nauðsynlegar til að byggja vitræna
friðunarstefnu á.
Yfírlýsing háskólarektors hon-
um til lítils sóma.
Það kom sem þruma úr heiðskiru
lofti yfír þjóðina, þegar háskólarekt-
or lýsti því yfir í ávarpi við braut-
skráningu nemenda 22. október
(sbr. Morgunblaðið 23. október) að
hvalveiðistefnan skaðaði hagsmuni
okkar. Hvalveiðistefnan er sú, eins
og flestir vita, að láta veiðar standa
undir kostnaði við rannsóknir, veið-
ar sem nauðsynlegar eru rannsókn-
anna vegna. Aldrei hef ég áður heyrt
háskólarektor lýsa yfir því, að rann-
sóknir geti skaðað hagsmuni okkar.
Skaðaði útfærsla fiskveiðilögsög-
unnar e.t.v. hagsmuni okkar?
Hvemig Qármagna grænfrið-
ungar starfsemi sína.
Það hefur oft heyrzt, að grænfrið-
ungar vaði í peningum. Fróðlegt
væri að vita hvernig farið er að
því. Sumir segja, að fjársterkir aðil-
ar haldi samtökunum uppi. Mér
hefur dottið í hug ein skýring, sem
mér fínnst í anda þeirra. Ég gæti
vel trúað því, að sum fjársterk fyrir-
tæki létu eitthvað af hendi rakna
til þeirra einungis til að kaupa sér
frið fyrir þeim. Það getur e.t.v. varp-
að ljósi á þá miklu fjármuni, sem
þeir' virðast hafa yfir að ráða.
Að lokum:
Um þessar mundir er að koma
út jólabók um íslenzka nazista.
Vera má, að við fáum jólabók um
íslenzka grænfriðunga eftir svo sem
fjörutíu ár!
Höfundur er umdœmisverkfræð-
ingurhjá Pósti ogsíma,
Egilstöðum.