Morgunblaðið - 31.03.1989, Qupperneq 32

32
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDftGUR 31, MARZ 1989
Kveðjuorð:
Baldur Þórðarson
bóndi, Hjarðarholti
Fæddur 15. nóvember 1924
Dáinn 22. mars 1989
Fyrir 30 árum er sjö ára strákur
staddur inn á Laugardalsvelli að
horfa á kappleik. Hann er
Reykjavíkurbam, alinn upp í nýju
hverfí þar sem gata og byggingar
eru vettvangur leikja. Krakkamir í
hverfínu em galsafengnir og snáð-
inn er til í ýmislegt sem sumir
þeirra eldri nefna jafnvel prakkara-
skap.
Þó er drengnum um og ó þegar
nafn hans er kallað í hátalarakerfíð
og hann beðinn að koma í anddyri
vallarins. Heima bíður maður vest-
an úr Dölum því nú skyldi snáðinn
í sveit, sem títt var um Reykjavíkur-
böm á þessum ámm.
Úttroðinn af súkkulaðistaumm
og öðm góðgæti kom undirritaður
síðla kvölds með Þráni á flutn-
ingabílnum að Hjarðarholti í Dölum.
Hjónin Baldur Þórðarson og Anna
Markrún Sæmundsdóttir tóku hlý-
lega á móti litlum lúnum ferða-
langi. Umsamin dvöl var 3 vikur,
en varð að mörgum summm, pásk-
um og helgum.
Stundimar að Hjarðarholti hjá
Baldri og Möggu urðu minn besti
skóli. Þar opnaðist mér faðmur, sem
rúmaði ekki aðeins mig, heldur
einnig alla fjölskyldu mína og vini.
En nú em tímamót, ekki bara í
mínu lífí, heldur svo margra ann-
arra, því vinur minn Baldur er horf-
inn frá okkur. Baldur var góður
maður og einkanlega laginn að laða
að sér böm. Hann gaf sér alltaf
tíma til þess að tala við þau og þá
ekki síður að hlusta á og fylgjast
með litlum skjólstæðingum sínum.
Hann var góður faðir og afí, ekki
bara sínum börnum og bamabörn-
um, heldur öllum börnum. Þar var
jafnaðargeð og þolinmæði í fyrir-
rúmi.
Margar minningar leita í hug
mér. Einn fagran sumarmorgun
vakti Baldur mig og bað mig að
erinda með sér lítilræði. Við dmkk-
um saman, söðluðum síðan hesta
og riðum upp Hálsinn og niður í
Þverdal. Þar var stóð á beit. Hann
bendir á tvö trippi og segir að við
skyldum skilja þau frá stóðinu og
skoða nánar. Þetta var ekki létt
verk því aðstoðarmaðurinn var bara
10 ára. En Baldur átti nóga þolin-
mæði og þrautseigju. Að lokum
tókst okkur að reka trippin til
byggða. Þarna eyddi hann dýrmæt-
um tíma og hafði ómælt erfíði ein-
ungis til að gleðja mig, því hann
var að kynna mér laun sumarstarfs-
ins, jarpt gæðingsefni. Þetta varð
mér mikill happafengur og gleði-
gjafí eins og allt það sem Baldur
lagði mér til.
Elsku vinir mínir frá Hjarðar-
holti. Ég og Qölskylda mín sam-
hryggjumst ykkur. En við vonum
að bjartir tímar séu framundan og
biéjum fyrir Önnu Rún.
Blessuð sé minning Baldurs.
Einar Örn
Eftir því sem árin bætast við
metum við æ meira gildi þess að
hafa kynnst góðu fólki og verið
samvistum við það á bemsku og
æskuámm. Ég fæ seint fullþakkað
forsjóninni og foreldrum mínum að
ég skyldi send telpukom í sveit til
sæmdarhjónanna Þórðar Jónssonar
og Nönnu Stefánsdóttur í Hjarðar-
holti í Dölum. Og kynntist þar með
fjölmennri fjölskyldu, samhentri og
stórri í sniðum, sem ég hef leyft
mér að telja vini mína upp frá því,
t
Ástkær eiginkona mín, móftir okkar, tengdamóðir og amma,
HULDA KARLOTTA KRISTJÁNSDÓTTIR,
Hrauntungu 58,
Kópavogi,
andaðist í Borgarspítalanum að morgni 29. mars.
Karl Einarsson,
Kristján Á. Bjarnason, Kristín Sveinbjörnsdóttir,
Einar Karlsson,
Sverrir Karlsson,
Birgir Karlsson, Agnes Reymondsdóttir,
Hrafnhildur Karlsdóttir, Tómas Tómasson
og barnabörn.
t
JÓHANN PÉTUR GUÐMUNDSSON
húsgagnasmfðameistari,
Norðurbrún 1,
andaðist í Landspítalanum 19. mars síðastliðinn. Jarðarförin hef-
ur farift fram í kyrrþey aft ósk hins látna. Innilegar þakkir fyrir
auðsýnda samúð. Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks deild-
ar 11E Landspítalanum.
Guðrún M. Jóhannsdóttir, Gísti S. Gfslason,
Kristfn Ingibjörg Jóhannsdóttir, Jón Rafn Sigurðsson,
Jens Pótur Jóhannsson, Matthildur Róbertsdóttir,
Hólmgeir Þór Jóhannsson, Elfsabet Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn
t
Eiginkona mín og móðir,
SJÖFN A. ÓLAFSSON,
Valhöll,
Patreksfirði,
andaðist fimmtudaginn 23. mars. Jarðsett verður frá Patreks-
fjarðarkirkju í dag, föstudaginn 31. mars, kl. 14.00.
Guðjón Hannesson,
Anna Stefanfa Einarsdóttir.
t
Systir mín,
HÓLMFRÍÐUR SKÚLADÓTTIR,
sem andaðist að morgni 24. mars á St. Franciskussjúkrahúsinu
í Stykkishólmi, verður jarðsungin frá Stykkishólmskirkju laugar-
daginn 1. apríl kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigurborg Skúladóttir.
t
HÉÐINN MARÍUSSON,
Túngötu 12,
Húsavfk,
veröur jarðsunginn kl. 10.30 frá Húsavíkurkirkju laugardaginn 1.
apríl.
Helga Jónsdóttir og börnin.
t
Þökkum auðsýnda sámúð vegna andláts og jarðafarar eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
GUNNAR GESTSSONAR
pfpulagningameistara.
Rósa Guðmundsdóttir,
Gestur Gunnarsson, Sigrún Ragnarsdóttir,
Erla Gunnarsdóttir, Þórður Guðmundsson,
Katrfn Gunnarsdóttir, Hreiðar Ögmundsson,
Auður Gunnarsdóttir, Hannes Jónsson,
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
útför bróður okkar og frænda,
BOGA VIGGÓS BOGASONAR,
Varmadal,
Rangárvöllum.
Sórstakar þakkir færum við starfsfólki á Ljósheimum, Selfossi.
Valgerður Bogadóttir,
Sigrfður Bogadóttir
og vandamenn.
t
Innilegar þakkir til þeirra fjölmörgu sem auðsýndu okkur samúö
við andiát og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
HREFNU BJARNADÓTTUR,
Ásgarðsvegi 5,
Húsavfk.
Óskar K. Þórhallsson, Elfsabet M. Jóhannsdóttir,
Hörður Þórhallsson, Ólöf H. Árnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur samúð og vinar-
hug vegna andláts og útfarar foreldra okkar,
LIUU SIGURÐARDÓTTUR
OG
MAGNÚSAR JÓNSSONAR,
áður Hásteinsvegi 58,
Eyjahrauni 7,
Vestmannaeyjum.
Guð blessi ykkur öll.
Guðný Steinsdóttir, Richard Sighvatsson,
Sigrfður Magnúsdóttir, Bragi Steingrímsson,
Arngrfmur Magnússon, Þóra Hjördfs Egilsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum öllum er sýndu okkur samúö og vinarhug við andlát og
útför
THEODÓRS KRISTJÁNSSONAR,
HÖFÐAHOLTI 4,
Borgarnesi,
Eiginkona, börn og systir.
þótt samgangur hin seinni ár hefði
mátt vera meiri.
Það var ævintýri líkast að koma
í Hjarðarholt vorið 1951. Húsið svo
reisulegt að mér fannst þar hlytu
að komast fyrir hundrað manns,
og fyrstu dagana var ég einatt að
rekast á nýtt og nýtt fólk og flest
virtist það vera rauðhært. Smátt
og smátt lærði ég að þekkja öll
þessi andlit og sumrin með Hjarðar-
holtsijölskyldunni og margar stund-
ir aðrar með henni eru þær bestu
í minnisskríninu. Ég kom mér upp
afbrigði af norðlenskum framburði
til að vera eins og þau og var nær
því þessi sumur en í annan tíma
að verða framsóknarmaður. í þess-
um hópi fór Baldur aldrei með háv-
aða, enda enginn gaspursmaður.
wEn það segir best söguna um
hann, hvemig hann talaði við böm.
Hann þurfti ekki að búa sér til
neitt bamaviðmót, hann bara talaði
við mig eins og fullorðna mann-
eskju, og hann gerði til mín kröfur
en stríddi mér aldrei né ávítaði þótt
ég gerði vitleysur af því að ég kunni
ekkert tii verka eða stóð mig ekki
alltaf í snúningunum. Fyrir það við-
mót sem hann sýndi mér þá og síðar
hef ég alltaf verið þakklát og mér
hefur þótt vænt um hann.
Baldur Þórðarson fæddist í
Litla-Gerði í Giýtubakkahreppi, en
þar höfðu foreldrar hans byrjað
búskap, næst elstur ijögurra sona
sem þau eignuðust á árunum í
Litla-Gerði. Elstur var Þráinn og
síðar bættust í búið Ingvi og Hjalti.
Árið 1930 fluttust Þórður og Nanna
með strákana ijóra að Hléskógum
í sömu sveit. Þar bjuggu þau til
1944 og eignuðust einkadótturina
Friðgerði Önnu og synina Stefán
og Andrés. Þá tóku þau sig upp
og fluttu búferlum í Hjarðarholt.
Þóröur Jónsson var mikill og
merkilegur bóndi á sinni tíð og
hann hafði ekki fyrr komið undir
sig og §ölskylduna fótunum í
Hjarðarholti en hann byijaði rækt-
unarframkvæmdir í stómm stíl.
Hjarðarholt varð fjárflesta jörð í
Dölum og þar var byggt og búið
eins og sæmir á slíku setri, þar sem
hver þúfa á sér sögu. Fjölskyldan
vann ugglaust öll að þessu, en eins
og gengur tíndust ungamir úr
hreiðrinu svona eftir þvi sem á leið.
En mikið sem þeir sóttu alltaf heim
í Hjarðarholt og alltaf vom að bæt-
ast við nýir og nýirí íjölskylduna.
Baldur og Hjalti tóku við búskapn-
um með föður sínum og svo alveg
eftir fráfall Nönnu, stoð allra og
stytta sem í Hjarðarholt komu eða
þar vom. Fráfall Nönnu var Þórði
þungbært og tíminn græddi aldrei
þau sár, en hann gat altjent fagnað
því að synir hans vom honum eng-
ir eftirbátar við búskapinn. Nokkm
fyrir andlát Þórðar 1967 festi Hjalti
kaup á Hróðnýjarstöðum í Laxárdal
og flutti þangað með sínum. Baldur
og Qölskylda hans sátu Hjarðarholt
áfram af myndarbrag. Hin seinni
ár hefur yngsti sonur Baldurs verið
aðalbóndinn, eftir að faðir hans
veiktist af hjartasjúkdómi.
Á jóladag 1956 giftist Baldur
Önnu Markrúnu Sæmundsdóttur,
frá Teigi í Hvammssveit. Þau eign-
uðust bömin Þórð, Gisla, Nönnu,
Guðjón og Björku.
Baldur Þórðarson var ekki allra,
en þeim tryggur og hlýr sem náðu
vinfengi hans. Hann hafði viturt
hjarta og þétt handtak, ekki hávær
brandarakall, en hnyttinn og orð-
heppinn í þeim hópi sem hann undi
sér í. Hann var vænn maður í bestu
merkingu orðsins.
Öll þessi kvöld og allir þessir
dagar em löngu liðnir; þegar við
sátum mörg og glöð við eldhús-
borðið í Hjarðarholti og Baldur
sagði frá á þennan kímilega hátt
sem varð mér bami minnisstæður.
Við fætur hans hundurinn Skuggi,
sem dró dám af eiganda sínum,
seintekinn, en varð vinur að lokum.
Og hjá Hjalta lá Hringur. Og svo
var skrafað og hvað mikið var nú
hlegið þá og oftast endranær. Þessi
kvöld og margar aðrar Dalastundir
em dýrmætur hluti minninga minna
og fyrir þær er þakkað af alhug.
Ég sendi konunni hans, bömum,
systkinum og öllum þeim sem þótti
vænt um hann samúðarkveðjur.
Jóhanna Kristjónsdóttir