Morgunblaðið - 29.04.1989, Page 36

36
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. APRÍL 1989
t Elskuleg móðir mín og amma okkar, KATRÍN VIÐAR, Laufásvegi 35, andaðist í Landakotsspitala fimmtudaginn 27. april. Jórunn Viðar, Lárus, Katrín og Lovisa Fjeldsted, Einar, Theodóra, Guðmundur og Jón Thoroddsen.

t Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, KRISTÍN GUÐBJÖRG GUÐMUNDSDÓTTIR, lést aðfaranótt 28. apríl í Sólvangi, Hafnarfirði. Synlr, tengdadætur, barnabörn og barnabarnabarn.

t Sambýlismaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, AXEL EYJÓLFSSON, lóst 27. apríl. Elin Slgurðardóttir, Eyjólfur Axelsson, Sólveig Gunnarsdóttir, Sigrfður Axelsdóttir, Peter Winther, Þórður Axelsson, Grfnhildur Hlöðversdóttir, Jakobfna Axelsdóttir, Matthfas Axelsson, barnabörn og barnabarnabörn.

t Bróðir okkar, KRISTMUNDUR ÁGÚST ANDRÉSSON, Hellukoti, Stokkseyri, lést 27. apríl í Öldrunardeildinni, Hátúni 10 B. Jarðarförin auglýst síöar. Jórunn Andrésdóttir, Margrét Andrésdóttir, Guðrún Andrésdóttir.

t Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, ÁSGEIR HELGI GUÐMUNDSSON frá Bjargi, Búðardal, til heimilis f Efstahjalla 23, Kópavogi, verður jarðsunginn frá Áskirkju þriðjudaginn 2. maí kl. 13.30. Borghildur Hjartardóttir, Elfsabet Á. Ásgeirsdóttir, Hilmar S. Ásgeirsson, Hugrún Hilmarsdóttir, Huldfs Ásgeirsdóttlr, Geir Þórðarson og barnabörn.

t HELGI HANNESSON frá Sumarliðabæ, fyrrum kaupfélagsstjóri á Rauðalæk, verður jarðsunginn frá Háteigskirkju laugardaginn 29. apríl kl. 13.30. Þeim sem vilja minnast hins látna er vinsamlegast bent á íslenska skógrækt. Börn hins látna.

t Eiginmaður minn og faðir okkar, KRISTJÁN KRISTJÁNSSON, Mávahlfð 1, Reykjavfk, sem lést á Mallorka 13. apríl, verður jarðsunginn frá Bústaða- kirkju þriðjudaginn 2. maí kl. 1 5.00. Þeim sem vilja minnast hans er vinsamlegast bent á Hjartavernd. Elfn Guðmundsdóttir, Erlingur Kristjánsson, Sigrún Kristjánsdóttir, Kristján G. Kristjánsson.

t Þökkum auösýnda samúð og vináttu vegna andláts og jarðarfarar eiginkonu minnar, móður, fósturmóður, tengdamóöur, ömmu og langömmu, ÞÓRHILDAR VIGFÚSDÓTTUR, SölvhoKI, Hraungerðishreppi. Þórður Jónsson, börn, fóstursonur, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
Minning:
Tryggvi Kr. Einarsson,
Bjarnastöðum, Garði
Tryggvi Kr. Einarsson frá
Bjamastöðum í Garði andaðist að-
faranótt 21. apríl 1989 í Landspíta-
lanum.
Þreyttur og lúinn til sálar og
líkama kvaddi hann þennan heim,
eftir langvarandi og þungbær veik-
indi, stóran ástvinamissi á fáum
árum, en þakklátur öllum þeim, sem
gerðu honum lífið ljúft síðustu ár,
en þeim eyddi hann í hjólastól, hálf
mátt- og mállaus.
Sumarið hafði heilsað og langur
og snjóþungur vetur að baki.
Líf þeirra sem búa í harðbýlu
landi mótast oft af árstíðum og
veðrum.
Skin og skúrir, birta, ylur, skugg-
ar. Veturinn, vorið, sumarið og
haustið. Svo líður á ævikvöldið,
kveðjustundin. Þá koma spuming-
amar. Hvernig var hún eða hann,
hvernig var þeirra líf? Hvað skilja
þau eftir?
Tryggvi Kr. Einarsson, sem nú
er kvaddur, hafði upplifað margt
af þessu. Hann fæddist að Bjarga-
steini í Garði 23. nóvember 1914.
Foreldrar hans voru hjónin Ingveld-
ur Steinsdóttir, ættuð úr Húna-
vatnssýslu, og Einar Sæmundsson
úr Garði. Eignuðust þau sjö böm.
Stúlku sem dó í fæðingu, en hin
vom Sumarrós, Sæmundur, Guð-
mundur og Tryggvi sem var yngst-
ur, en þau em öll látin. Eftir lifa
Kristinn og Elínborg búsett í
Reykjavík.
Fjögurra ára fór Tryggvi til
vandalausra, fyrst að Kothúsum,
síðan var hann á ýmsum stöðum
til átta ára aldurs. Þá tóku hjónin
Ástríður Jónsdóttir og Sigurður
Magnússon i Valbraut drenginn að
sér, en fyrir áttu þau eina dóttur,
Stefaníu. Ólst hann þar upp í miklu
og góðu atlæti til 18 ára aldurs.
Dáði hann fósturforeldrana mjög,
og kærleikar góðir með þeim fóstur-
systkinum.
En 18 ára hóf hann búskap með
unnustu sinni, Björgu Guðlaugs-
dóttur. En Björg ólst upp með móð-
ur sinni, Guðrúnu Björnsdóttur og
bróður sínum Páli á því merka og
mannmarga heimili Lambastöðum
í Garði. Var Guðrún þar í vinnu-
mennsku. Kenndi Björg sig ætíð
við Lambastaði og taldi sig eina af
stóra systkinahópnum, sómahjón-
anna Helgu Þorsteinsdóttur og Þor-
geirs Magnússonar, og sama gerðu
þau.
Fyrstu árin bjuggu þau í húsi sem
nefnt var Milljón, en tveimur árum
síðar flytja þau að Bjamastöðum,
þar sem þau bjuggu allan sinn bú-
skap. Flutti Guðrún með dóttur
sinni þangað og bjó hjá henni alla
tíð, og var þeim mikil hjálparhönd
því Björg þurfti oft að vinna úti.
Einnig var til heimilis hjá þeim í
mörg ár Magnús Tobíasson frá Mel
á Akranesi. Tryggvi og Björg eign-
uðust 7 góð og dugleg börn sem
öll komust upp. En þau eru Einar,
maki Finna Pálmadóttir, Tobías,
maki Hafdís Svavarsdóttir, Helga
Þórdís, maki Eyjólfur Gíslason,
Ásta Sigurlaug, maki Kristinn Þor-
steinsson, Kristín Bjarnveig, maki
Bjarni Böðvarsson, Ólafur, maki
Berta Jakobsdóttir, Tryggvi Björn,
maki Karitas Sigurvinsdóttir.
Bamabörn 31. Bamabarnaböm 30.
Tryggvi hóf ungur sjómennsku,
eignaðist trillu ásamt Guðmundi
bróður sínum, sem þeir nefndu
Björgu. Rém þeir á henni um tíu
ára skeið. Þá eignuðust synir
Tryggva, Einar og Tobías, hlut
Guðmundar og rém þeir feðgar
saman í nokkur ár, m.a. tvö sumur
á Langanesi. Einnig stundaði
Tryggvi sjóinn á nokkmm vélbátum
úr Garðinum. Hann vann mikið við
húsasmíðar, enda eftirsóttur og
vandaður smiður. Þá vann hann við
ræstingar á Keflavíkurflugvelli, var
húsvörður í Gerðaskóla og í mörg
ár vann hann hjá Björgvini á Há-
teig, sem reyndist honum mikill vin-
ur í raun svo og Þóra kona hans.
Ávallt var mannmargt og glatt
á hjalla á Bjamastöðum og vel tek-
ið á móti gestum, enda hjónin sér-
lega samhent, vinsæl og vinamörg.
Og mikið var spilað enda Tryggvi
mikill og góður spilamaður og sér-
lega slyngur í bridge.
Þau hjón höfðu gaman af að ferð-
ast og ferðuðust mikið um landið,
þegar hægjast fór um á heimilinu,
og gaman þótti þeim að fá sér
göngutúra um nágrennið. Til gam-
ans má geta þess að Tryggvi átti
fræga bifreið í mörg ár, vörubíl,
einn af þessum gömlu góðu, með
tréhúsi og trépalli, og sem þurfti
Minning:
Helgi Hannesson
frá Sumarliðabæ
Fæddur 23. júní 1896
Dáinn 23. apríl 1989
í dag verður kvaddur hinstu
kveðju Helgi Hannesson fyrmm
kaupfélagsstjóri, oftast kenndur við
fæðingarheimili sitt Sumarliðabæ í
Ásahreppi. Kynni undirritaðs af
Helga voru eingöngu bundin við
síðustu sextán ár ævi hans.
Ég hreifst strax af kjammiklu
tungutakinu og fljótlega fór ég að
'bera djúpa virðingu fyrir þessum
stefnufasta, einarða og vammlausa
manni. Mörg gaf hann mér heilræð-
in en fæstum fór ég eftir og er það
minn skaði. Helgi hafði nær þrjá
um nírætt þegar hann lést. Á sinni
löngu ævi varð hann vitni að meiri
breytingum á högum þjóðar sinnar,
en orðið höfðu á nokkru öðru tíma-
bili í sögu hennar.
Þegar Helgi fæðist er engin bif-
reið til í landinu, löngu áður en
hann deyr fara menn til tunglsins
á skemmri tíma en ferðalag milli
landshluta tók á uppvaxtarárum
hans. Þó Helgi hafi verið framsýnn
maður og framfarasinnaður held
ég að hann hafi efast um að margt
af því, sem nú er talið til framfara,
sé almenningi til heilla.
Helgi braust til mennta af litlum
efnum og nam fyrst í Hvítárbakka-
skóla, þá í Bændaskólanum á
Hvanneyri og fór síðan til Norður-
landa til að kynna sér nýjungar í
landbúnaði.
Heim kominn fór hann víða og
miðlaði af þekkingu sinni. Hann
hafði á ferðum sínum með sér plóg
og plægði fyrir bændur, en plógar
voru þá fátíðir. Handverk hans
munu því lengi lifa í landinu, þó
yfir fyrnist hver handtökin vann.
Fyrirlestra hélt hann víða á veg-
um Búnaðarfélags íslands. Helgi
var kominn yfir fertugt þegar hann
festi ráð sitt með gæðakonunni
Margréti Sigurðardóttur frá Brekk-
um í Holtum. Þá var Helgi heppn-
astur í lífinu.
Margrét dó fyrir tveim árum,
eftir erfið veikindi. Börn Margrétar
og Helga eru Heiður, blaðamaður
í Reykjavík, Hugi, verkamaður í
Reykjavík, Fríður, bókasafnsfræð-
ingur í Kanada, Þrúður, verkstjóri
Reykjavík, og Hilmir, verkamaður
á Ákureyri. Bamabörn eru 12 tals-
ins.
Helgi var fyrsti kaupfélagsstjóri
og aðalhvatamaður að stofnun
Kaupfélagsins á Rauðalæk, sem
síðar varð Kaupfélag Rangæinga.
Helgi stýrði félaginu áfallalaust í
gegnum kreppuna miklu og tók um
að snúa í gang með sveif. Gekk
bifreiðin undir nafninu Tuddabíll-
inn, til mikillar ánægju fyrir
bílstjórann, og enn meiri ánægju
fyrir farþegana því oft ferðuðust
margir með Tuddabílnum.
Tryggvi var mjög hár og grann-
ur, og til hans tekið með dökkt lið-
að hár, móbrún augu, hlýr í við-
' móti, rólegur en afar dulur, en hélt
sér mjög vel, allt til heilsan bilaði.
Þau hjón voru afar samrýnd og
þegar bömin vom flutt að heiman
nema yngsti sonurinn, og þau ætl-
uðu að njóta lífsins veiktist Björg
af hjartasjúkdómi og þurfti oft að
dvelja á sjúkrahúsi, en hún var
kjörkuð og talaði lítið um veikindi
sín og hélt sínu striki, enda stolt
kona. En þá gerðist það bjartan og
fagran sumardag 22. júní 1978 að
Tobías sonur þeirra varð bráð-
kvaddur við vinnu sína um miðrjan
dag. Þá dró dökkt ský fyrir sólu
sem stækkaði þegar hann var kistu-
lagður þann 27. júní 1978 því Björg
hneig þá niður örend. Veika hjartað
þoldi ekki meir. Þeir sorgardagar
gleymast seint en Tryggvi stóð tein-
réttur og hélt sinni ró, þó söknuður
og sorgin væri djúp og sár.
Tíminn leið, aftur kom sumar og
sól en skýið frá árinu áður hafði
bara falið sig og birtist aftur í byij-
un ágúst. Lítill sonarsonur sem
fæðst hafði með hjartagalla lést á
þriðja ári. Með reisn bar Tryggvi
þessa sorg sína líka.
Nú liðu góð ár, en þá kom stóra
höggið, þegar Ásta dóttir hans
veiktist, af ólæknandi sjúkdómi.
Fallegi dugnaðarforkurinn hans
pabba síns og eftirlætið hans. En
hún barðist en tapaði. Heimilið, eig-
inmaðurinn, bömin fimm og barna-
bömin og fjölskyldan, vinir og
vandamenn eitt flakandi sár þegar
hún lést 25. september 1982. Þá
árabil lítil önnur laun en fæði handa
fjölskyldu sinni.
Sjálfum finnst mér að forráða-
menn þess félags hafi aldrei sýnt
Helga þann sóma, sem honum bar
fyrir brautryðjandastarfíð. Helgi
var eldhugi og hafði mjög ákveðnar
skoðanir á þeim málum, sem honum
þótti einhveiju skipta.
í baráttu fyrir hugsjónum sínum
var Helgi fastur fyrir bæði í ræðu
og riti og stundum nokkuð óvæg-
inn. Guðmundur Daníelsson rithöf-
undur segir í bók sinni „Vefarar
keisarans“ sem út kom árið 1973:
„Helgi Hannesson frá Sumar-
liðabæ, síðar kaupfélagsstjóri á
Rauðalæk, um tíma kenndur við
Ketlu, nú búsettur á Strönd á Rang-
árvöllum, hugrakkasti ritsnillingur
okkar tima sunnanlands, svipa og