Morgunblaðið - 15.09.1989, Blaðsíða 13
MORGUNBLAÐIÐ FOSTUDAGUR 15. SEPTEMBER 1989
13
Bragi Ásgeirsson:
Ingver Petersen
Helgi Tómasson, Bragi Ásgeirsson og Ingver Petersen.
Fyrir framan mig liggur smáskrif
frá góðkunningja mínum, Ingver
Petersen, fulltrúa Bröste-fyrirtækis-
ins í Kaupmannahöfn.
Það var í pósti, sem beið mín, er
heim kom frá París á miðju sumri
og gladdi mig mjög.
Hann var að þakka fyrir kort sem
ég sendi honum frá París, bætti
ýmsum vinsamlegum hugleiðingum
við og vonaðist til, að við ættum
eftir að sjást sem fyrst, því að
margt hefði á dagana drifið, frá því
að fundum okkar bar síðast saman.
Honum lá augljóslega ýmislegt á
hjarta.
Ég var nú eingöngu að kvitta
fyrir og þakka kveðjur frá Bröste-
fyrirtækinu og honum sl. tvö ár, en
hafði hvorugt árið sent út nein kort
sjálfur — það hittist bara þannig á,
og get ég lítið við slíku gert annað
en að gera dálitla bragarbót, þegar
tækifæri gefst til.
En svo las ég fréttatilkynningu
um það á dögunum, að þessi hug-
ljúfi maður væri látinn og brá mér
mjög.
Ekki voru kynni okkar svo mikil,
að ég hefði nánar upplýsingar um
hagi hans og heilsu, en ég vissi, að
hann iifði heilbrigðu lífi, iðkaði bad-
minton og skokkaði reiðinnar býsn
reglulega. Badminton-félagarnir
gerðu sér svo glaðan dag á þeirri
frægu krá Hviids-vinstue við Kóngs-
ins Nýjatorg reglulega eftir æfing-
ar, svona til 'að lyfta einnig upp
andanum, rækta hann og vináttuna
ekki síður en líkamann. Það er Dön-
um líkt.
Hann trúði mér fyrir þessu á úti-
veitingastað, sem hann bauð mér
og vinkonu minni á sumarið sem
Helgi Tómasson ballettdansari hlaut
bjartsýnisverðlaun Bröste, og ég
hafði orð á því, að hann væri vel á
sig kominn og unglegur.
Ég var þá staddur í Kaupmanna-
höfn við gerð nokkurra steinþrykkja
og gat því sýnt mig í veizlunni, sem
mér hefur verið boðið í ár hvert,
síðan ég naut sjálfur heiðursins, og
hafði af þeirri virðulegu og skemmti-
legu athöfn í hinu forna húsi Bröste
á Kristjánshöfn hina bestu skemmt-
an. Og þar hitti ég að sjálfsögðu
Ingver og hann vildi endilega fá að
bjóða mér út dagana á eftir og valdi
til þess einkar yndislegan stað, eins
og hans var von og vísa.
Allt í kringum Bröste-verðlaunin
var einhvem veginn svo frábrugðið
því sem íslenzkir listamenn eiga að
venjast, heiðurinn óvæntur, en þeim
mun gleðilegri. I dagsins önn gera
menn sér naumast miklar grillur um
það hvort þeir séu innst inni bjart-
sýnir eða svartsýnir, en það liggur
í hlutarins eðli, að vilji menn koma
einhveiju og óvenjulegu í verk,
gengur maður að því með þeirri full-
vissu, að sigur vinnist.
Ingver Petersen var maðurinn,
sem hafði það verk með höndum að
sjá um allt í kringum þessi verð-
laun, taka á móti verðlaunahöfunum
á flughöfninni í Kaupmannahöfn og
fylgja þeim til hótels. Skipuleggja
dvöl þeirra næstu þijá daga, á með-
an þeir væru gestir Bröste og vera
þeim í einu og öllu innan handar.
Þetta gerði hann með slíkum ljúf-
mannleik, að ég er viss um, að fleir-
um en mér er hann minnisstæður
og að hér séu margir, sem eiga hon-
um þakkir að gjalda og minnist hans
ineð hlýju og eftirsjá þessa dagana.
Til Islands mun hann hafa komið
fjórum sinnum á ári vegna vinnu
sinnar, en hans skemmtilegasta verk
var vafalaust að tilkynna viðkom-
andi ákvörðun nefndarinnar, sem
hafði með valið að gera, og það var
gert í samráði við forseta Islands,
Vigdísi Finnbogadóttur, sem klapp-
aði saman lófunum hveiju sinni, að
því er hann sagði mér með glaðlegt
bros á vör og blik í augum. En verð-
launin urðu einmitt til í veizlu úti í
Kaupmannahöfn í tilefni opinberrar
heimsóknar Vigdísar fyrir nær ára-
tug. Svo ljómaði af þeim glæsileika
sem var í kringum þann atburð, að
eigandi og forstjóri fyrirtækisins,
Peter Bröste, fékk þessa hugmynd
og vék því að forsetanum við góðar
undirtektir.
Ekki var gert endasleppt við þá
íslendinga, sem nutu heiðursins
hvetju sinni, þeim boðið til Hafnar
með maka, og eftir að farrýmum
var breytt í flugi var það á Saga
Class og hótelin voru ekki af verri
endanum, þeim haldin vegleg veizla
við verðlaunaafhendinguna og síðan
var þeim boðið á úrvals veitingastað
í Tívolí um kvöldið með völdum vin-
um.
Menn voru jafnvel sóttir alla leið
til New York, ef því var að skipta,
svo sem tilfellið var með Helga Tóm-
asson.
Og það var Ingver Petersen, sem
hér stóð jafnan í eldlínunni, en
leysti sitt verk af hendi með þeim
ágætum og því lítillæti að eftir var
tekið.
Við mig hélt hann alltaf sam-
bandi, sendi mér af og til tilskrif og
alltaf persónulegar jólakveðjur frá
þeim hjónum, heimsótti mig á vinnu-
stofuna og keypti af mér verk til að
gefa Veru konu sinni í jólagjöf.
Undarlegir eru vegir lífsins, ég
átti ekki von á þessum verðlaunum
né að fundum okkar Ingvers Peter-
sens bæri saman, ég átti svo eftir
að hitta hann jafn óvænt og fyrir-
varalaust af og til, við hinar ýmsu
aðstæður, á götu, veitingastað, flug-
höfnum og sýningum og jafnan urðu
fagnaðarfundir. En nú koma slíkar
smáveizlur í hvunndeginum ekki fyr-
ir aftur, og það er eins og að einn
fagur litur í litrófi lífsins hafi misst
ljóma sinn.
En maður gleðst og þakkar fyrir
að hafa kynnst þessum ágæta full-
trúa dönsku þjóðarinnar og blessar
minningu hans.
Ingver Petersen bað sérstaklega
um að myndin sem fylgir greininni
væri tekin af sér og okkur Helga
Tómassyni í veislunni eftir að Helgi
hafði móttekið verðlaunin 1984 og
af þeirri ástæðu læt ég hana fylgja
þessum línum.
Útsala - Útsala
Útsala á húsgögnum, aðallega barna- og ungl-
ingahúsgögn og fataskápar. Eldhúsinnréttingar
og baðinnréttingar (uppstillingar í búð). Margs
konar gjafavara. Allt ný og óskemmd vara.
Afsláttur 30-40%.
Opið mánud. til föstud. kl. 13-18,
laugard. kl. 10-14.
, Tréborg,
Reykjavíkurvegi 68, Hafnarfirði.
NYTT KORTATIMABIL HEFST Í DAG
HJÁ HINUM EINA OG SANNA
TÓRÚT S ÖLUMARKAÐl
BÍLDSHÖFDA 10 — oy fauui áCa&'i c yecptíff