Morgunblaðið - 07.01.1990, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 7. JANÚAR 1990
C 15
Klara Rögnvalds-
dóttir — Minning
Fædd 8. janúar 1898
Dáin 26. júlí 1989
í sumar sem leið kvaddi hún
elsku hjartans frænka mín, Klara
Rögnvaldsdóttir; þennan heim og
fór leiðina okkar allra, til æðri
heima. Hefði hún orðið 92 ára á
morgun, 8. janúar.
Það er ætíð sárt að sjá á eftir
ástvinum fara yfir móðuna miklu,
sérstaklega þegar búseta erlendis
og fjarlægð frá ættingjum valda
því að ekki eru tök á að ræða við
þá um allar minningarnar sem fram
koma í hugann á stundum sem
þessum. Þá nær eirðarleysi yfir-
höndinni og huggun harmi gegn er
að minnast liðinna stunda með þeim
hætti sem hér er gert.
Klara fæddist í Dalasýslu 1898
en fluttist nokkru fyrir tvítugsaldur
til Reykjavíkur. Hún giftist árið
1925 Skúla Símon Eggertssyni rak-
arameistara sem var hvað lengst
með rakarastofu á Laugavegi 81 í
Reykjavík, þar sem þau bjuggu
einnig í fjöldamörg ár. Klara og
Skúli eignuðust eina dóttur, Krist-
rúnu, sem er gift Hervald Eiríks-
syni stórkaupmanni. Barnaböm
Klöru eru Skúli Eggert lögfræðing-
ur, sem að miklu leyti ólst upp hjá
Klöru, kvæntur Dagmar Sigurðar-
dóttur og eiga þau tvo syni, Gunnar
rafvirki, ókvæntur og Kiara Lísa
bankastarfsmaður, sambýlismaður
Gísli ívarsson.
Klara missti eiginmann sinn árið
1955 og var það mikill söknuður
hjá Klöru minni, því þau hjónin
voru mjög samhent. Sem barn átti
ég ásamt systkinum mínum margar
ánægjustundir með þeim í veiðiferð-
um, beijamó eða bara að setjast í
einhverja laut. Oft var farið til Þing-
valla og áttum við krakkarnir uppá-
haldsstað þar, sem við kölluðum
„Skúlalaut“. Höfðu Klara og Skúli
mikla unun af veiðiskap, einkum
silungsveiði, og skipti þá ekki öllu
hvar öngli var dýft niður. Landa-
fræði nam ég best á ferðum sem
þessum, því þá voru öll fjöll, vötn
og önnur kennileiti og sveitir nefnd.
Okkur börnunum var sett fyrir að
muna þetta, því í næstu ferð var
farið yfir það sem fyrir hafði verið
sett. Ekki vorum við systkinin einu
börnin sem þessa fengu notið, dett-
ur mér þá í hug börn Aðalsteins
Snæbjörnssonar og konu hans
Svövu, sem voru 7 að tölu. Þannig
voru þau hjón sérstaklega elskuleg
við öll börn.
Klara mín var einstaklega gest-
risin kona og þau hjón reyndar
bæði. A gamlárskvöldum var mikið
um að vera á heimili þeirra, tekið
var á móti fjölda gesta og var það
siður að foreldrar mínir og systkini
sæktu þau heim og dveldu hjá þeim
yfir áramótin við skemmtan mikla
og spilamennsku. Ekki þurfti vín
til að skapa áramótaskemmtun, því
áfengi hafði Klara alla tíð hina
mestu skömm á.
Þegar ég var átta ára gömul tók
Klara mig í fóstur í nokkra mánuði
vegna veikinda móður minnar. í
fyrstu átti ég erfitt með að sætta
mig við að vera fjarri systkinum
mínum og foreldrum, en Klöru tókst
að fá mig til að skilja aðstæður og
una við það hlutskipti um skeið.
Ég fann mikla hlýju hennar og
umhugsunarsemi á þessum mánuð-
um með þeim hætti að mér hefur
ætíð þótt sérstaklega vænt um hana
Klöru mína. Á hveijum degi tók
hún á móti mér úr strætisvagni,
þegar ég kom úr skólanum og síðan
leysti ég heimaverkefnin. Á meðan
sat Klara gjarnan við saumaskap
meðan ég sinnti námi mínu. Man
ég vel hve mér þótti notalegt að
heyra vélarniðinn í saumavélinni.
Klara var trúuð og bænheit kona.
Á hveiju kvöldi fylgdi hún mér til
hvílu minnar og kenndi mér að tala
við guð í bænum mínum. Með þeim
hætti gaf hún mér gott veganesti
sem ég er henni þakklát fyrir.
Á síðustu árum var heilsan farin
að bila hjá frænku minni, enda
engin furða þar sem hún var komin
á tíræðisaldur. Minnið var þó ekk-
ert farið að gefa sig og andlegri
reisn hélt hún til hinstu stundar.
Hún andaðist í Borgarspítalanum
26. júlí síðastliðinn.
Það verða viðbrigði fyrir mig að
koma heim til íslands þegar hún
Klara mín verður ekki lengur í íbúð-
inni sinni í Furugerði 1,-en við því
er ekkert að gera. Gangur lífsins
er með þeim hætti. Ég bið guð að
blessa minningu Klöru Rögnvalds-
dóttur, hún mun aldrei hverfa úr
huga mínum eða hjarta. Dóttur
hennar og barnabörnum votta ég
samúð mína.
Systa Roesel,
San Francisco-flóa,
Kaliforníu.
Antona Gunnar-
stein - Minning
Fædd 29. júní 1918
Dáin 17. desember 1989
Nú er hún amma Tona dáin. Það
er svo ótrúlegt að hún sem kom til
íslands fyrir 2 árum og var þá svo
hress og kát skuli nú vera farin frá
okkur.
Ámma flutti til Svíþjóðar fyrir
rúmum 3 árum. Hún kom í heim-
sókn til okkar í sveitina sumarið
1987, hún var svo spennt þá því
hún átti von á að fá eldri borgara
íbúð úti í Svíþjóð en hún bjó þá hjá
dóttur sinni þar.
Og amma flutti í íbúðina sína
skömmu síðar en þegar óskin henn-
ar rættist bar það allt svo brátt að,
heilsan bilaði.
Amma Tona var alveg einstak-
lega skapgóð og létt í lund. Okkur
finnst það ógleymanlegt og sýna
best hve amma var einstök að þeg-
ar hún kom til okkar í sveitina
sumarið ’87 þá fór hún á hestbak
í fyrsta skipti 69 ára gömul. Það
var alltaf svo gaman að koma í
heimsókn til ömmu Tonu, við feng-
um alltaf eitthvað gott í munninn
og amma var alltaf í góðu skapi.
Hún var alltaf raulandi fyrir munni
sér og það var erfitt að koma ömmu
úr jafnvægi, hún fórnaði alltaf
sjálfri sér fyrir friðinn.
Börnin hennar og síðar einnig
barnabörnin voru alltaf ofarlega í
huga ömmu og hún vildi allt fyrir
okkur gera.
Amma hét fullu nafni Elízabet
Antona Vilhelmína Gunnarstein,
hún fæddist 29. júní 1918 í Vaagi
í Færeyjum. Hún átti 8 systkini.
Hún fluttist til íslands árið 1946
og settist að á Fáskrúðsfirði, kynnt-
ist þar afa okkar Einari Guðna Sig-
urðssyni sem var hreppstjóri og
kaupfélagsstjóri á Fáskrúðsfirði.
Þau giftust 23. júní 1947.
Það var kreppan kringum 1955
sem varð til þess að þau fluttu til
Reykjavíkur 1958. Afi fór þá að
vinna hjá Skipaútgerð'Reykjavíkur
og vann þar til dauðadags. Einar
afi dó 14. nóvember 1965. Amma
Tona fór fljótlega að vinna á veit-
ingahúsinu Gildaskálanum og vann
þar í mörg ár og hélt svo áfram
að vinna á veitingahúsum sína
starfstíð. Amma þurfti að hafa mik-
ið fyrir lífinu síðustu árin á íslandi
eða eftir að Einar afí dó.
Einar afi og amma Tona áttu 2
börn, Axel Pétur Júl. Einarsson f.
27.10. 1947, hann er búsettur í
Reykjavík. Kristrún Sigfríð Einars-
dóttir f. 20.8. 1949. Kristrún er
gift í Svíþjóð. Megi minning ömmu
okkar lifa.
Rakel og Beta
Jón Eiður Guð-
mundsson - Kveðja
Fæddur 21. ágúst 1964
Dáinn 1. janúar 1990
Samvera okkar Jóns Eiðs var
ekki löng, aðeins tæpir 3 mánuðir.
Við sátum við sama borð á Lands-
pítalanum sl. sumar. Oftast vorum
við tvö, stundum fleiri. Við töluðum
saman, stundum lítið, aðra daga
meira eins og gengur. En bara' ná-
lægðin við þennan elskulega dreng
gaf mér ótrúlega mikið og hafði
geysileg áhrif á mig. Á sama tíma
og Jón Eiður barðist við banvænan
sjúkdóm, var hann oft að íhuga
hvort ég fengi einhvern bata. Það
er góður skóli og mikil lífsreynsla
hverri hugsandi manneskju að hafa
fengið að kynnast slíkum manni,
og verð ég forsjóninni ávallt þakk-
lát fyrir það. Hann var einstakur
drengur. Ég bið Guð að blessa for-
eldra hans, systkini og ástvini alla
og veita þeim styrk á erfíðum stund-
um.
I mínum huga er Jón Eiður ímynd
þess saklausa og góða. Þannig vil
ég muna hann og þannig kveð ég

þennan hugljúfa dreng með inni-
legri þökk.
Torfh. Magnúsdóttir
Móðir okkar,
lést 5. janúar.
t
JÓHANNA JÓHANNESDÓTTIR,
Langholtsvegi 122,
Guðmundur J. Guðjónsson,
Jón Ingi Guðjónsson.
t
Elskulegur sonur minn og bróðir,
LEIFUR HJÁLMARSSON,
Skúlagötu 78,
sem lést í Middefart í Danmörku þann 21. desember sl. verður
jarðsunginn í Fossvogskirkju mánudaginn 8. janúar kl. 10.30.
Hrafnhildur Leifsdóttir,
Hildur Hjálmarsdóttir.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ANTONA GUNNARSTEIN,
verður jarðsungin mánudaginn 8. janúar frá Fossvogskapellunni
kl. 13.30.
Axel Einarsson,
Kristrún Axelsson, Nils Axelsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Bróðir minn,
KRISTMUNDUR S. SNÆBJÖRNSSON,
Nökkvavogi 48,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 9. janúar kl.
13.30.
Fyrir hönd vandamanna
Jón S. Snæbjörnsson.
LOKAÐ
BENETTO
ÁNUDAG V/VERÐBREYTINGA
UTSALA
EFST ÞRIÐJUD. KL. 1 O
VISA”

enellon

enellon
KRINGLUNNI SKOLAVÖRÐUSTIG KRINGLUNNI
012
benelton
KRINGLUNNI