Morgunblaðið - 07.01.1990, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 7. JANÚAR 1990
C 17
Morgunblaðið/Árni Sæberg
1963. Þá var þetta þriggja
ára skóli og kennt á kvöldin.
Eg vann með náminu eins
og f lestir gerðu. Sveinn Ein-
arsson var skólastjóri. Allir
helstu leikarar kenndu við
skólann og kveiktu í manni
löngun til að þroskast og
þjálfa sig. Það var mikil
gróska hjá Leikfélaginu
þessi ár.“
Af hveiju talarðu í þátíð?
„Kannski af því maður var
á mótunarskeiði á þessum
árum og upplifði allt svo
sterkt. Þetta voru umbrota-
tímar. Leikfélagið var að
breytast í atvinnuleikhús og
komast í fastari skorður og
þar ríkti mikill metnaður.
Svo leggst angurværð minn-
inganna við og þá er útkom-
anþessi."
Ertu líka angurvær af því
þér gafst ekki færi á að leika
meira sjálfri?
„Nei, það held ég ekki.
Ég hefði sem sagt ekkert
frekar kosið en gera leik að
ævistarfi þá. En það bar svo
margt til eins og ég sagði.
Eftir á að hyggja
finnst mér ég hafa lent á réttri hillu, bæði hjá Banda-
laginu og hér í skólanum. Það er lifandi starf og
það sem mest er um vert; vinna með fólki sem er
metnaðarfullt og skapandi og þroskast hratt.
Það voru margar stelpur um
kvenhlutverk og í leiklistar-
sögunni eru langtum f leiri
karlhlutverk. Kannski er það
hluti af heimsmyndinni. En
það er langt síðan ég sætti
mig við þetta og raunar vel
það. Ég hafði gaman af
kennslu og nemendur mót-
tækilegir og einlægir. Þegar
ég vann hjá Bandalaginu
komst ég svo í kynni við
óskaplega margt fólk sem
er að fást við leiklist út um
allt land við margs konar
aðstæður og fullt af áhuga.
Og það hafði í sér þessa
þörf sem ég var að tala um.
Til að skapa. Það var bæði
lærdómsríkt og skemmtilegt.
Og nú hef ég verið hér í sex
ár. Og mér f innst ég hafa
verið í sköpunarstarfi."
Helga er alin upp í Túnun-
um í grennd við bústað Ás-
mundar myndhöggvara. Hún
segist hafa verið sveitabarn
og varla komið í bæinn
langtímum saman. I Laugar-
nesskólanum var mikið fé-
lagslíf, settir upp leikþættir,
ýtt undir áhuga á ljóðum.
Bíóferðir á sunnudögum
töldust til undantekninga.
„Þar sem skemmtistaðurinn
Hollywood er nú hafði fóstri
minn kindur og mamma
hænur. Það var búið vítt og
breitt um Laugardalinn. Við
áttum sumarbústað við
Rauðavatn og f luttum þang-
að búferlum á vorin. Þótti
langt þá! Ég var nokkur sum-
ur hja frændfólki á sumrin á
Kirkjubóli í Valþjófsdal. Það
var góður staður og hefur
komið í ljós síðar að fleirum
en mönnum þótti fýsilegt að
leita þangað; kýrin frækna
tók þar land þegar hún f lýði
sláturhúsið á Flateyri. Þó
mér finnist ekki ýkja langt
síðan þetta var var allt enn
með gamla laginu. Ullin var
þvegin í ánni og mótekja var
búbót. Svo var róið til fiskjar
og fiskurinn hengdur upp.
Vegasamband var óburðugt
og því einangrað en hvort
þetta var manni ekki góður
skóli!
Eg gekk í Kvenna-
skólann eftir
barnaskólann,"
segir hún. „Frk.
Ragnheiður Jónsdóttir var
þá enn við stjórn. Það voru
mikil viðbrigði að koma í
Kvennaskólann því ég hafði
haft svo takmörkuð kynni
af borgarsamfélaginu. Aginn
var mikill og við kunnum
ekki að meta hann þá. Frk.
Ragnheiður var afburða
mannkynssögukennari og
athyglisverður stjórnandi
sem við virtum. Henni var
áfram um að við gengjum
vel um þetta gamla hús. Hún
lagði bann við ýmsu sem
jafnöldrum í öðrum skólum
þótti sjálfsagt. Við máttum
aldrei nota varalit. Á dans-
æf ingum var vangadans
bannaður. Ég efast um að
þessi agi fengi staðist nú.
En uppeldi f lestra var þann-
ig að við hlýddum en þar
með var ekki sagt að við
værum sáttar við allar regl-
ur. Síðar kom frú Guðrún
P. og hún hélt uppi miklum
aga en hann var mildari en
sama formfestan hélst.
Kvennaskólastúlkur höfðu á
sér gott orð og áttu auðvelt
með að fá vinnu. Ég réð mig
til Samvinnutrygginga og
var einnijg sumartíð í Dan-
mörku. Eg gifti mig svo 1964
meðan ég var í Leiklistar-
skólanum."
Hvernig var að koma inn
í Hjörvarfjölskylduna?
Eg var sjálf úr
stórri fjölskyldu.
Átti ein 20 systk-
ini og stjúpsystk-
ini. Fjölskylda Helga Hjörvar
var einnig mjög mannmörg.
En óneitanlega breyttist
lífsmyndin mín enn þegar ég
giftist Úlfi og kynntist borg-
aralegra lífi en ég hafði áður
þekkt. Það var mikill gesta-
gangur hjá tengdaforeldrum
mínum og listamenn voru
þar tíðir gestir. Þetta var
rótgróið menningarheimili.
Tengdamóðir mín var glað-
sinna og mikil dugnaðar-
kona. Og óg man hvað var
gaman að ganga með
tengdaföður mínum um bæ-
inn og alltaf var hann með
spaugsyrði á vör og þekkti
alla. Hann hugsaði mikið um
túlkun á texta og varla tilvilj-
un hvernig hann las sögur í
útvarp. Hann hugsaði um
þögnina og kunni að nýta sér
hana. Ég var að f ikra mig
áfram og mér fannst ég læra
mikið og opnast nýr skilning-
ur.“
Hvað um kaffihúsamálin?
Náðir þú Laugavegi 11?
N ei varla. Mín kynslóð hélt
hins vegar til á Mokka. Við
vissum svo margt á þeim
árum og ef inn var nú ekki
að þvælast fyrir manni þá.
Ég var róttæk og hef alltaf
verið félagslega sinnuð,
andsnúin hermennsku. Úlfur
var þá í blaðamennsku og
byijaður að fást við þýðingar
og fyrsta leikritið var Yfir-
máta ofurheitt. Hann þýddi
svo fyrir LR og Grímu sem
var eiginlega okkar nem-
endaleikhús á þeim tíma.“
Hvernig líkaði þér að
sinna heimilisstörfum? Ertu
myndarleg húsmóðir?
„Nei, því miður er ég það
ekki. Ég dáist hins vegar að
þeim konum sem eru það.
En ég er mjög heimakær og
uni mér best með fjölskyldu
minni - enda fædd í krabba-
merkinu. Ég reyni þó öðru
hveiju að vera myndarleg
húsmóðir en annir starfsins
setja mér þar skorður.“
Skólastjóri Leiklistarskól-
ans er ráðinn til fjögurra ára
og hefur síðan möguleika á
að gegna starfinu önnur
fjögur svo Helga á eftir eitt
og hálft ár. Hvað ætlar hún
að taka sér fýrir hendur þá?
„Ég hef ekki hugmynd um
það en það er svo margt
skemmtilegt hægt að gera.
Ég vona ég haldi áfram að
vinna með hugmyndaríku og
skemmtilegu fólki. Það er
gaman að hafa gaman af því
að vinna! Finnst þér það
ekki? Mér hefurþó einu sinni
leiðst í vinnu. Þó skömm sé
frá að segja var það við fisk-
vinnslu. Ammoníaksfnykur-
inn var hreint að drepá mig.
Vinnan hefur alltaf skipt mig
mjög miklu máli. Ég hef
þann ókost eða kost að ég
verð gagntekin af því sem
ég er að gera. Jú, víst getur
það talist til kosta en er
óneitanlega slítandi. Ég held
mér finnist mikilvægast af
öllu að finna ánægju í því
sem maður er að gera.“
Eru leikarar mjög hjátrú-
arfullir?
„Ég býst við að allir haf i
sína siði eða venjur hvort
sem við kjósum að kalla það
hjátrú. Nei, ég er ekki hjátrú-
arfull. Ekki þannig. Hins
vegar hvarf lar ekki að mér
eitt augnablik að það sé ein-
ungis til sem ég horfi á með
augunum og get þreifað á.“
Friðrik Karlsson og Björn Thor-
oddsen, stofiiendur Nýja gítar-
skólans.
Nýr gítar-
skóli
NÝI gítarskólinn hefúr tekið til
starfa. Stofnendur skólans eru
Björn Thoroddsen og Friðrik
Karlsson.
í skólanum verða kenndar hinar
ýmsu stíltegundir raf- og þjóð-
lagagítarleiks, t.d. blús, rokk, jass,
„heavy metal“ og dægurlagatónlist.
Nýi gítarskólinn verður í sam-
starfi við Tónlistarskóla FIH, sem
er til húsa í Rauðagerði 27 í
Reykjavík.
STIMPLAH
Eigendur fyrirtækja athugið.
Nú er VSK tekinn við
af söluskatti!
Þá vantar þig stimpil
með VSK.-númerinu.
Búum til stimpla meö hraöi.
STIMPLAGERÐ FÉLAGSPRENTSMIÐJUNNAR HF.
Spítalastíg 10 - Sími 91-11640 - Fax 91-29520