Morgunblaðið - 28.01.1990, Page 30

3Ö"
: : I ",'/ I f
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM <
SUNNUDAGUR 28. JANUAR 1990
SYKURMOLAR
Fleiri Sykurmolar en
nokkru sinni á faraldsfæti
Tíu efstu í kjöri þróttamanns Borgaríjarðar. Aftari röð f.v.: Hólmfríður Ása
Guðmundsdóttir, Ingimundur Ingimundarson, Sigurður Sigurðsson, Hlynur Þór
Auðunsson, íris Grönfeldt, Vilhjálmur Sigurjónsson og Sigríður Geirsdóttir. Sitj-
andi f.v.:Halldóra Jónasdóttir, Margrét Brynjólfsdóttir og Bergþór Ólason. Morg-
unblaðið/Borgfirðingur
Sykurmolarnir hafa skipað sér
á þannig bekk í popp- og rokk-
heiminum, að landsmenn eru
farnir að kalla þá Sykurmolana
SÍNA og OKKAR. Snemma í
febrúar leggja þeir enn land
undir fót, að þessu sinni til
Bandaríkjanna i 5 vikna hljóin-
leikafor þar sem brunað verður
og/eða flogið landshorna á
milli og leikið fyrir fullum hús-
um í helstu stórborgum hinnar
víðfeðmu Norður Ameríku.
Sykurmolarnir eru sextett, en
hafa ferðast sem kvintett
síðustu mánuði. Það stafar af
því, að yngsti molinn og önnur
tveggja kvenna flokksins fæddi
dóttur síðasta sumar. Það var
hljómborðsleikarinn Margrét Öm-
ólfsdóttir sem fæddi Sunnu sem
nú er að verða sex mánaða. Faðir-
inn er Þór Eldon gítarleikari Syk-
urmolanna. Sunná litla er nú hart
nær sex mánaða og • með augu
móður sinnar að því er best verð-
ur séð og þess albúin að fara í
víking með mömmu og pabba.
Þetta er ekki í fyrsta skipti sem
konur þessarar hljómsveitar hafa
smáböm sín með í strembin hljóm-
leikaferðalög, söngkonan Björk
Guðmundsdóttir á Sindra sem er
löngu sjóaður i þessu heimshorna-
hoppi þótt aðeins þriggja ára sé.
Morgunblaðið ræddi aðeins við
Margréti um komandi vikur.
„Sjálfsagt verður þetta erfitt, en
maður vonar það besta, við Björk
höfum hvor sína barnapíuna með
okkur og ég reikna með að fljúga
töluvert á milli viðkomustað í stað
þess að ferðast með rútunni af
því að ég er með svona lítið barn.
Þetta em miklar. vegalengdir,
þannig byijum við í Texas og
endum í Miami, en þó ekki fyrr
en við höfum farið upp úr öllu og
meira að segja til Kanada og svo
niður eftir aftur,“ segir Margrét.
En þetta er ekki þrátt fyrir allt
fyrsta utanför Sunnu litlu. Þriggja
mánaða skrapp hún með móður
sinni til Evrópu í þijár vikur. Syk-
urmolamir vom þá í tveggja og
hálfs mánaðar hljómleikaferða-
lagi.„Við ætluðum bara að heim-
sækja og fylgjast með, en svo
æxlaðist það þannig að ég lék
alla konsertana meðan ég stopp-
aði við. Það bjargaðist, því Sunna
var sofnuð klukkan átta á kvöldin
og mmskaði ekki aftur fyrr en
að morgni. Ferðinni lauk í Bret-
lándi og þangað skmppum við
Sylvía Svíadrottning búin að taka
bónda sinn i sátt.
KVENSEMI
Sylvía búin
að taka bónda
sinn í sátt
Ýmis blöð á Norðurlöndum
greina nú firá því, að Silvía Svía-
drottning sé aftur farin að brosa
og hún sé búin að fyrirgefa bónda
sínum, Karli Gústaf, sem hafi
lofað bót og betrun. En hvað er
málið? Jú, kvensemi konungs
þegar hann hefur skroppið út
fyrir landsteinana án Silvíu.
Málið er íslendingum ekki
óskylt, því það sauð upp úr
eftir veiðiferð kóngs hingað til lands
síðasta haust. Kom Karl þá ásamt
fömneyti til hreindýraskytterís og
var flokkurinn harðsnúni einungis
skipaður körlum, veiðifélögum, ör-
yggisvörðum og kokkum konungs.
Þegar veiðiferðin hafði staðið um
hríð, létu Svíarnir senda eftir nokkr-
um fallegum hérlendum stúlkum
sem snæddu með þeim kvöldverð.
Þetta hljómar saklaust, en var
nóg til að upp úr sauð, því orðróm-
ur hafði lengi verið á kreiki um að
Karl væri á eftir pilsum þegar færi
gæfist og þegar Aftonbladet hið
danska birti viðtal við eina af hér-
lendu stúlkunum, kom fram, að
stúlkumar höfðu gist í veiðikofan-
um. Var kóngur þá settur á kaldan
klaka þrátt fyrir að hann neitaði
því eindregið að stúlkumar hefðu
gert annað í veiðikofanum en að
sitja til borðs með herrunum og
haldið síðan til Reykjavíkur um
nóttina. Fregnir herma nú, að skrið-
ur sé kominn á sættir og konungs-
hjónin muni fara í 10 daga ferð til
Mauritius til að slétta úr síðustu
hnökmnum.
ÍÞRÓTTIR
Langhlaupari
bestur í Borgarfírði
íþróttamaður Borgaríjarðar var kjörinn fyrir skömmu
og útnefninguna hlaut Margrét Brynjólfasdóttir, 19 ára
gömul frjáls íþróttakona úr Ungmennafélagi Stafholtst-
ungna. Sérgrein hennar eru langhlaup og er hún í hópi
bestu langhlaupara í kvennaflokki hérlendis og landsliðs-
maður. Margrét hlaut 51 stig, einu stigi meira heldur
en næsti maður sem var Bergþór Ólason, 14 ára frjáls
íþróttamaður. Skáru þau sig mjög úr, því þriðji í röðinni
hlaut 29 stig.
*
Isamtali við héraðsblaðið Borgfirðing er þetta m.a. haft
eftir afrekskonunpi: „Eftirminnilegasta mótið er sennilega
þegar ég keppti í Belgíu í míluhlaupi. Keppnin fór fram að
kvöldi í 28 stiga hita og stemmingin var dálítið sérstök.
Mótið fór fram upp í sveit og fólkið kom með nesti með sér
og grillaði meðan það var að horfa á og var mjög vingjarn-
legt. Þetta var mjög sterkt mót og ýmsir sterkir einstakling-
ar frá síðustu olympíuleikum kepptu þarna.
Því næst hefur blaðið eftir Margréti það sem á döfinni er,
en það eru helstu mótin hér heima og einnig heimsmeistara-
mót í víðavangshlaupi sem fram fer í Frakklandi í mars.
Margrét og Sunna
mæðgurnar svo og ég lék með tvo
síðustu konsertana meðan að
barnið svaf. En Bandaríkjaferðin
er fyrsta alvöruferðin hjá mér
síðan að barnið fæddist," segir
Margrét að lokum.
„Eskimo lady“
Margrét minnstist Evrópuferðar
Sykurmolanna á dögunum. Morg-
unblaðið fékk í hendur eintak af
vestur þýska blaðinu Bild þar sem
poppskríbent greindi frá þeim tón-
listarviðburði að Sykurmolarnir
væru væntanlegir undir (4 dálka-
)fyrirsögninni „Eskimo-pop“ Mest
er rætt um söngkonuna Björk
Guðmundsdóttur og hún titluð
„Eskimo lady“ Er henni lýst sem
stuttklæddri smákonu í leðurstíg-
vélum með ógreitt hárstrí og firn-
abreiðan munn sem hún noti til
að urra, korra, flauta og umfram
allt syngja af djöfullegri innlifun.
í textanum er henni og líkt við
Janis heitna Joplin. Stór mynd af
molunum fylgir greininni en þess
eðlis að hún hefi ekki prentast
vel hér í blaði. Þar voru þau klippt
fremur klaufalega inn á ísjaka
norður í Dumbshafi og enn gætir
þar misskilnings og engu líkara
en að greinarhöfundur rugli sam-'
an íslandi og Grænlandi. En slíkt
er hægt að fyrirgefa, umfjöllunin
er full eftirvæntingar', enda sé
þessi „stórfurðulega popprokk-
grúppa hrífandi,11 eins og komist
er að orði.
KARLAR
eftir Bryndísi
Sthrom
Saga úr
hversdags-
lífinu
Þessi saga gerðlst fyrir
löngu. Vlð allt aðra götu.
í allt öðrum bæ. Ef tll vill
Ísafirði. En það skiptir ekki
máli. Hún segir frá tveimur
mmmmmmmmmm konum, sem þó
voru ein og
sama konan.
Hún átti bara
tvo menn —
eiginmann og
elskhuga.
Ég sá hana
út um eldhús-
gluggann. Égsá
hana reyndar tvisvar á dag —
alla daga. Glugginn sneri í
norður. Hún gekk í suðurátt.
í áttina að matvörubúðinni,
sem stóð neðar í götunni. Þar
fékkst bæði fiskur og mjólk.
Konan var stór og luraleg.
Miðajdra, ekki einu sinni lag-
leg. í litlausri kápu, með lit-
lausan skýluklút um höfuðið.
Þreytt, langþreytt. Af gömlum
vana gekk hún alltaf þessa
sömu leið. Rétt fyrir hádegi.
Fjölskyldan kom heim i mat.
Eiginmaður, þrír synir, upp-
komnir. Allir vélsmiðir, held
ég. Maðurinn sagði aldrei orð.
Datt í það um helgar. Þá barði
hann hana. Að öðru leyti
snerti hann hana ekki. —
(Þetta sagði hún sjálf, seinna,
löngu seinna. Þegar við hitt-
umst fyrir sunnan, á þorra-
blóti.)
Ég sagðist hafa séð hána
tvisvar á dag. Fyrir hádegi,
og svo eftir kvöldmat. Þá var
ég að þvo upp og stóð aftur
við eldhúsvaskinn. Sama
konan. Jú, mikið rétt. En
samt allt önnur kona — (eins
og ég sagði). Ekkert þreytuleg.
Gekk röskum skrefum, í
rauðri kápu, með blik í augun-
um. Hárið var lagt, og varirn-
ar litaðar. Þetta var laglegasta
kona. Hvert var hún að fara?
Gat það verið? Svei mér þá.
Það var annar maður. Ekkju-
maður. Hún skúraði hjá hon-
um. Smá aukapeningur.
Hann talaði stundum við
hana. Gaf henni föt. Klappaði
henni. Var góður við hana.
Og lífið fékk aftur tilgang.
Smástund eftir kvöldmat. Því
ekki?
Auðvitað varð karlinn vit-
laus. Barði hana sundur og
saman. En hvað með það?
Hún skuldaði honum ekki
neitt. Átti meira að segja inni.
En hann skildi það ekki.
Hann sá hana ekki lengur.
Jafnvel þó að hún setti lit á
varirnar eða greiddi sér. Eng-
in viðbrögð. „Gleymdirðu að
salta grautinn, kona?" Það
var allt og sumt.
En eftir kvöldmat fór hún
út að skúra. Þá breytti lífið
um lit. Hún brosti stundum
pg varð hin laglegasta kona.
í eldrauðri kápu með litaðar
varir. Og blik í augum.
VINKLAR Á TRÉ
Þ.ÞOBSBlMSSDH&CO
ÁRMÚLA 29, SfMI 38640