Morgunblaðið - 09.03.1990, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 9. MARZ 1990
Hjónaminning:
Kristín H, Nielsen
og Erling Nielsen
Kristín Helgadóttir Nielsen fædd-
ist 13. júlí 1898 í Andrésfjósum í
Skeiðahreppi, Ámessýslu. Hún lést
28. janúar 1990 í Osló í Noregi og
fór útför hennar fram þar 5. febrúar
sl.
Foreldrar Kristínar voru Helgi
Helgason bóndi, f. 30. júní 1858 í
Hvammi í Landsveit, Rangárvalla-
sýslu, d. 16. október 1915 í
Reykjavík, og kona hans Sólveig
Magnúsdóttir, f. 17. október 1861 á
Votumýri í Skeiðahreppi, Ámessýslu,
d. 1. desember 1957 í Reykjavík. Þau
Sólveig og Helgi bjuggu fyrst í
Stóru-Sandvík í Sandvíkurhreppi,
síðan í Vesturkoti í Skeiðahreppi og
síðast í Reykjavík.
Kristín var yngst fjögurra systk-
ina, er upp komust. Elst var Guðrún,
f. 1890, d. 1977, næst var Amdís,
f. 1893, d. 1986 og Jón, f. 1895, er
enn á lífi, vistmaður á Grund, 95 ára.
Eiginmanni sínum, Erling Nielsen,
bryta, giftist Kristín 15. júlí 1939.
Hann fæddist 17. september 1908,
sonur Antons Nielsen, f. 15. ágúst
1876, og konu hans, Berthu Nielsen,
f. 1. október 1878, en þau bjuggu í
Hönefoss í Noregi. Erling Nielsen
andaðist í Osló 4. ágúst 1988 og fór
útför hans fram þar 12. ágúst.
Utþráin hefur fylgt manninum frá
örófi alda. Þrá íslendinga til ferða-
laga og ævintýra hefur ekki breyst.
Margir fara enn til fjarlægra landa
að leita sér fjár og frama. Það, sem
breyst hefur stórkóstlega á þessari
öld, er ferðamátinn. Ferð milli landa,
sem áður tók tvær til þrjár vikur á
skipi, er nú farin í flugvél á tveim
til þremur klukkustundum.
Þetta kemur í huga minn, þegar
minnast skal Kristínar Helgadóttur
Nielsen og eiginmanns hennar, Erl-
ings Nielsen. Kristín fór tvítug að
aldri árið 1919 í atvinnuleit til Berg-
en í Noregi. Á þeim tíma áttu ungar
stúlkur hér á landi ekki margra kostá
völ um atvinnu. Það voru aðallega
tveir kostir í boði: vinnukonustörf í
Reykjavík eða kaupakonustörf í
sveit. Kristín hafði kynnst íslenskri
stúlku, sem taldi sig geta útvegað
henni atvinnu í Noregi, og í þeirri
von ákvað hún að taka sér far með
skipi til Bergen. Það hlýtur að hafa
þurft kjark og áræði fyrir tvítuga
stúlku að fara svo langa ferð í at-
vinnuleit á þessum tíma með fáeinar
krónur í vasanum. Eins og oft vill
verða reyndist vonin um atvinnu tál
eitt. Kristín varð því að bjarga sér á
eigin spýtur fyrsta árið í nýjum heim-
kynnum. Með þrautseigju og hjálp
góðs fólks komst hún þó vel af og
vann ýmis störf. Kristín sagði oft
að börnin, sem hún gætti og umg-
ekkst, hefðu reynst sér bestu kennar-
amir í norsku tungumáli, þau voru
þolinmóðir áheyrendur og hleypidó-
malausir leiðbeinendur.
Eftir ársdvöl í Bergen fékk Kristín
það starf, sem varð atvinna hennar
um. nær tveggja áratuga skeið. Það
var starf skipsþernu á stórum far-
þegaskipum, sem voru í förum milli
meginlands Evrópu og hafna á Bret-
landseyjum. Síðast starfaði Kristín
lengi á farþegaskipinu Ms. Biarrits.
Eins og nærri má geta var margs
að minnast frá þessum langa starfs-
ferli Kristínar til sjós. Um borð í
þessum stóru farþegaskipum ríkti
stéttaskipting og strangur agi meðai
áhafnarinnar og þá einnig ekki síður
voru farþegamir flokkaðir niður.
Kristín sagði stundum í léttum dúr
frá spaugilegum atvikum, sem bám
fyrir augu eða eyru um borð eða í
landgönguleyfum.
Þáttaskil verða í lífi Kristínar
Helgadóttur árið 1939,er hún kynnt-
ist eiginmanni sínum Erling Nielsen
bryta, en þau giftust 15. júlí það ár,
eins og áður er sagt. Kristín hafði
sagt starfi sínu lausu, enda í nógu
að snúast við að útbúa hið nýja heim-
ili þeirra. Erling var þá bryti á flutn-
ingaskipi, sem sigldi til Banda-
ríkjanna og kom ekki í heimahöfn
nema á tveggja til þriggja mánaða
fresti. Það varð því að ráði með þeim
hjónum að Kristín færi í heimsókn
til íslands tiþmóður sinnar og skyld-
menna, en íslandsferðir hennar til
þess tíma höfðu verið fáar og stijál-
ar. Kristín dvaldist hér á landi frá
október 1939 og þar til seint í mars-
mánuði 1940, að hún tók sér far
með skipi til Osló, enda átti hún von
á manni sínum heim innan tíðar. En
aðeins fáum dögum eftir heimkomu
Kristínar til Osló var Noregur her-
numinn, og sú mikla ógæfa breytti
algerlega högum þessara nýgiftu
hjóna, Erling Nielsen komst ekki
heim til Osló og Kristín kona hans
var innilokuð í hemumdum Noregi.
Um þau hörmungarár, sem í hönd
fóru, verður ekki skrifað hér. Hinn
óbugandi dugnaður og kraftur, sem
Kristín bjó ætíð yfir, fieytti henni
áfram í Osló þessi erfiðu ár. Um
Erling er það að segja að hann starf-
aði öll stríðsárin sem bryti á flutn-
ingaskipum, sem voru í förum milli
Bandaríkjanna og Bretlands. Þó
Drottinn héldi vemdarhendi yfir þeim
fleyum, sem hann flaut með, varð
hann oft vitni að því að skip, sem
sigldu í lest með þeim, voru skotin
niður og sökkt. Sárlega tregaði Erl-
ing vini og félaga, sem hann sá
hverfa í hafið, og það olli honum
andvökum og hugarangri. Þótt hann
gæfist ekki upp né hætti sjómenns-
kunni fyrr en stríðinu lauk.
Öll él birtir upp um síðir og eins
var um þetta hörmungarél stríðsins,
sem aðskilið hafði Kristínu og Erling
svo lengi. Það vom sannir hamingju-
dagar, þegar þau hittust í Osló að
stríðslokum. Þau keyptu notalega
íbúð þar og Erling hætti sjómennsku
og hóf störf á Ráðningaskrifstofu
sjómanna í Osló. Þar vann hann við
góðan orstír fram yfir sjötugsaldur.
Góðvild hans og prúðmennska nutu
sín vel í þessu starfi, og var hann
af félögum sínum á skrifstofunni
heiðraður sérstaklega við fleiri en
eitt tækifæri.
Kristín og Erling voru hamingju-
söm og samtaka hjón. Þau bárust
ekki mikið á, en nutu þess að ferðast
í fríum sínum um Noreg og til ná-
grannalandanna, einnig nokkrum
sinnum til Islands, ásamt ferð til
Bandaríkjanna. Þau voru góð heim
að sækja og fögnuðu innilega frænd-
fólki Kristínar, sem heimsótti þau frá
íslandi og dvaldi hjá þeim um lengri
eða skemmri tíma. Erling var mikill
íslandsvinur og leit á tengdafólk sitt
hér eins og sína nánustu.
Kristín var hin dæmigerða heima-
vinnandi húsfreyja, sem hlúði að
heimilinu og sinnti óskum eigin-
mannsins. Erling var heimsmaður,
fróðleiksfús og leitandi, hafði yndi
af söng og tónlist og m.a. söng hann
um mörg ár með þekktum kór í Osló,
Sjömandskoret.
Þegar vegferð þessara mætu
hjóna lauk hér á jörð, voru liðin
meira en sjötíu ár frá því Kristín fór
fýrst til Noregs full bjartsýni en með
lítinn farareyri. Noregur var henni
að mörgu leyti gott og gjöfult fóstur-
land, en íslendingur var hún fyrst
og síðast alla tíð. Þegar henni lá
mikið á hjarta gleymdist norskan og
íslenskan streymdi af vörum hennar.
Þau voru bæði orðin sátt við að
kveðja og trúðu á góða heimkomu í
faðm Frelsarans Jesú Krists, eins og
fram kemur í eftirfarandi erindum
úr norska sálminum, sem þau höfðu
sjálf valið og sunginn var við útför
þeirra beggja:
Jeg er en seiler pá livets hav,
Pá tidens skiftende bolge.
Den Herre Jesus meg kursen gav,
Og denne kurs vil jeg fBlge.
Jeg stevner frem mot de lyse lande
Med livsens trær pá de skjonne strande,
Hvor evig sol og sommer er.
Lad ankret falle! Jeg er i havn
I ly for brenningens vover!
Jeg kaster meg i min Frelsers favn,
Han som har hjulpet meg over.
Og kjente, elskede stemmer kaller,
Mens ankret sakte og stille faller
I evighetens lyse land.
Með virðingu og þakklæti eiu þessi
heiðurshjón Kristín og Erling kvödd
af fjölda ættingja og vina á Islandi
og í Noregi og með innilegri ósk um
að þeim verði að trú sinni um fagra
og ljúfa heimkomu.
E.Ág.M.
t
Elsku litla dóttir okkar og dótturdóttir,
VERA LÍF JÓNSDÓTTIR,
lést á heimili okkar Sæbólsbraut 6, aðfaranótt 6. mars.
María Pétursdóttir, Jón Július Filippusson,
Guðbjörg Emilsdóttir, Pétur Karl Sigurbjörnsson
og fjölskylda.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
HELGA BOGEY FINNBOGADÓTTIR,
lést í Gautaborg aðfaranótt 8. mars.
Petter A. Tafjord, Halla Jóhannsdóttir,
Jóna Valdís Tafjord, Birgir Vilhjálmsson,
Guðmundur Jr. Guðmundsson, Sólveig Þórðardóttir,
Helga Andrea Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskuleg eiginkona, móðír, tengdamóðir, amma og langamma,
HELGA JÓNA JÓNSDÓTTIR,
Faxastíg 4,
Vestmannaeyjum,
sem andaðist í Sjúkrahúsinu 5. þ.m., verður jarðsungin frá Landa-
kirkju laugardaginn 10. mars kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hinnar látnu er bent á Krabbameinsfélagið.
Einar Hannesson,
Örn V. Einarsson, Svana Sigurgrímsdóttir,
Gísli V. Einarsson, Björg Guðjónsdóttir,
Sigríður M. Einarsdóttir, Guðmundur Kristmundsson,
SævarV. Einarsson, Elín Benediktsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför fóstru okkar,
KRISTÍNAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Ásbrandsstöðum.
Fyrir hönd annarra ættingja,
Sigrún Runólfsdóttir,
Guðný Runólfsdóttir,
Heiðrún Þorsteinsdóttir.
+
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við fráfall eiginmanns míns,
sonar og bróður,
JÓHANNS HALLDÓRS ELLERTSSONAR.
Jan DeBruhl,
Þórhildur og Erlingur Ellertsson,
Guðjón Ellertsson,
Hulda Ellertsson,
Guðleifur Ellertsson,
Erlingur E. Ellertsson.
+
Þakka auðsýnda samúð við andlát og jarðarför móður minnar,
BJARGAR TÓMASDÓTTUR.
Tómas Gunnarsson og fjölskylda.
+
Ég vil þakka öllum þeim fjölmörgu sem auðsýndu mér og fjöl-
skyldu minni samúð og vinarhug við fráfall ástvinar míns,
ÓSKARS JÓNSSONAR.
Sérstakar þakkir til ykkar sem veittuð mér ómetanlegan stuðn-
ing, Hagvirki hf., starfsmenn Hagvirkis, nemendur og kennarar
Tækniskóla íslands, starfsfólk Skipadeildar Sambandsins, starfs-
fólk Fæðingarheimilis Reykjavíkur og séra Solveig Lára Guð-
mundsdóttir.
Guð blessi ykkur öll.
Ester Sveinbjarnardóttir.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og jarð-
arför eiginmanns míns, föður, tengdaföður og afa,
EINARS JÓNSSONAR
frá Ásólfsskála,
Háaleitisbraut 117,
Reykjavík.
Ásta Steingrímsdóttir,
Hermann Einarsson,
Arnar Einarsson,
Sigurborg P. Hermannsdóttir,
Steinunn Ásta Hermannsdóttir,
Guðbjörg Ósk Jónsdóttir,
Margrét Jóhannsdóttir,
Jóhann Gunnar Arnarsson,
Erna Margrét Arnarsdóttir,
Elísa Kristín Arnarsdóttir.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra er sýndu okkur samúð og hlýhug
við fráfall móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
BJARGAR EINARSDÓTTUR
frá Hafranesi.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks St. Jósefsspítala,
Hafnarfirði, fyrir góða umönnun í veikindum hennar.
Guðný Jensdóttir Brennan,
Helga Jensdóttir,
Rafn Jensson,
Einar V. Jensson,
Sigurður Jensson,
Guðbjörn Jensson,
Óskar Halldórsson,
Lúísa Bjarnadóttir,
Edda Hjaltested,
Martyna Jensson,
Guðrún Pálsdóttir,
Valfríður Jensdóttir Powers, Philip Powers,
barnabörn og barnabarnabörn.
Lokað
í dag, föstudaginn 9. mars, frá kl. 13.00-14.30
vegna jarðarfarar.
Fjölritunarstofa Daníels Hallórssonar,
Skeifunni 6 og Ránargötu 19.