Morgunblaðið - 18.08.1990, Síða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. ÁGÚST 1990
„Ég i/iL -ekjd cÁ þú komir meb
hjónabcinct&t/anciamciL þ!n t i/innucia."
*
Ast er...
... að vita að hlýðin börn
eru góð börn.
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reserved
© 1990 Los Angeles Times Syndicate
ur...
Góðan daginn herra minn.
Var heimilisfriðurinn rofinn
um helgina?
Þetta er blesi
minn: 68100007
Stórmerk
bókum
ævi Galínu
Til Velvakanda.
1984 kom út í New York ævi-
saga Galínu Vishnevskaya, stór-
merk bók um lífið í Rússlandi og
lífsbaráttu hennar. Á þeim árum
var ötull útvarpsmaður í Banda-
ríkjunum, eins og oft áður, sem
manni fannst að gerði fullmikið
af því að tilreiða fréttirnar í mann
sem á þó ekki að vera og gleymir
enginn fréttaflóðinu um Contralið-
ana og fór það mál þó öðruvísi
en frá var greint.
Ég er viss um að ef frægasta
söngkona Metropolitan óperunnar
hefði þurft að búa í 7 herbergja
íbúð með 35 manns og 1 salerni
þá hefði það þótt stórfrétt og ef
til vill átt að sýna íjandskap amer-
íkumanna á tónlist. Svona er hús-
næðisskorturinn í alþýðulýðveld-
inu.
í eldhúsinu hennar Galínu var felli-
borð sem á svaf gömul kona og
tveir undir borðinu. Þegar hún
greinir frá menntamálunum þá
kastar íyrst tólfum. Allt varð vit-
laust þegar Pasternak fékk Nób-
elsverðlaunin. Yfirmaður KGB
lagði línuna, Pasternak var svikari
við alþýðuna með því að leyfa að
gefa bókina út í útlöndum. Énginn
maður hafði lesið bókina en rithöf-
undamir skrifuðu undir mótmæl-
in. Stúdentum í bókmenntafræð-
um var hótað burtrekstri úr skóla
ef þeir skrifuðu ekki undir. Söngv-
ararnir við Bolsoj skrifuðu allir
undir nema Galína. Hún benti
þeim á að þegar hún var í útlönd-
um þá gæti hún ekki viðurkennt
að hafa ekki lesið bókina og átti
hún þá að segja að hún hefði ver-
ið neýdd til þess. Hún skammar
rithöfundana og sagði að þeir for-
dæmdu Pastemak en sleiktu stíg-
vélahælana á mönnunum sem
drepið hefðu milljónir manna og
hundmð rithöfunda. Manni hefur
oft verið fluttar ómerkilegri fréttir
en maður Ies í þessari bók. Blaða-
mennirnir eru ekki betri. Þeir hafa
þagað allt of lengi og er það for-
kastanlegt.
Húsmóðir.
Til Yelvakanda.
Hér á eftir fer texti sem er úr
formála í riti Búnaðarfélags íslands
„Hrossaræktin 1988“ en þar er
verið að skýra hið mjög svo um-
deilda og breytta númerakerfi nýja
hrossaræktarráðunautarins.
„I grein um sýningarhald ársins
sem er hér í ritinu sést m.a. fjöldi
nýskráninga í ættbók BÍ frá árinu
1988. Hrossin eru vitaskuld núm-
eruð í samræmi við gildandi
númerakerfi. Er þetta annað árið
sem það er notað og er nú þegar
farinn að sýna sig margháttaður
ávinningur af notkun þess. Síð-
ustu árin hafa öll bókfærð hross
verið númeruð hvort sem þau hafa
náð inn í ættbók eða ekki en slík
vinnubrögð hefðu þurft að ryðja sér
til rúms mikið fyrr. Númerið sem
er notað er átta stafa tala þar sem
tveir fyrstu stafirnir standa fyrir
tvo síðustu stafi fæðingarárs hross-
ins, þriðji stafur fyrir kynferði
þess, fjórði og fímmti stafur fyrir
héraðsnúmer fæðingarhéraðs
hrossins og þrír síðustu stafir núm-
ersins er raðnúmer fyrir hrossið
innan héraðs, kyns og fæðingar-
árs. Bent skal á að við lestur núm-
era skal kveðið að þeim í samræmi
við merkingu, sbr. lýsingu hér á
undan. Svo dæmi sé nefnt skal
númerið 83265791 lesið svo; átt-
atíu og þrír - tveir - sextíu og
fimm - sjöhundruð níutíu og eitt.
Þá sér hver maður að hér er að
ferðinni hryssa (2) sem fædd er
árið 1983 (83) í Eyjafirði (65) þá
nægir að leggja númerið 791 á
minnið, annað helgast af rök-
rænni hugsun. Merkingar með
Æ-i og *-u verða ekki notaðar.“
Nú spyr sá, sem þetta ritar,
hvort þessi texti, úr „viskubrunni
Búnaðarfélags íslands" sé birtur
þarna á ábyrgð stjórnar félagsins
og búnaðarmálastjóra?
Búnaðarmálastjóri er beðinn að
svara þessu með nánari útskýring-
um í grein í Morgunblaðinu.
Hestamaður með mikinn
áhuga á hrossaættfærslu
og kynbótum.
HÖGNI HREKKVÍSI
,, A HA .' —AUUR. Y/n/R „PApa."ERO
StÍNIR VlNIR !"
Yíkveqi skrifar
að ætlar að taka ótrúlega lang-
an tíma að aðlaga tölvur ís-
lensku máli. Víkveiji veit svo mikið
um tölvur að hann veit að það er
ekki lengur tæknilegt vandamál að
setja kommur yfir stafi, eins og
tíðkast í íslensku og því virðist vera
um framtaksleysi að ræða. Víkveiji
skilur t.d. ekki af hvetju Lands-
banki íslands getur sett kommu
yfir í-ið í Islands en ekki yfír sér-
hljóðana í manr.snafninu Ágúst á
sama tölvuprentaða formið. Sömu-
leiðis virðist ekki vera gert ráð fyr-
ir því að menn heiti tveimur nöfn-
um, því tölvurnar eru látnar klippa
aftan af nafninu. Þannig heitir
Ingvar Sigurður Hjálmarsson allt í
einu Ingvar Sigurður Hjálmar og
finnst Víkveija á því töluverður
munur. Víkveiji er handviss 'um að
hér er ekki við tölvurnar að sakast
heldur slæleg vinnubrögð í bönkun-
um.
XXX
*
Isumar átti Víkveiji leið um Að-.
aldal og sá þar m.a. fallega
garða við sveitabæi. Þar vakti at-
hygli sérkennilegt blóm, sem Vík-
veija var tjáð að héti alpaþymir,
og væri, eins og nafnið bendir til,
ættað úr Alpafjöllum. Það sem er
sérkennilegt við blómið er, að það
þrífst hvergi be'tur en í Aðaldal og
Reykjadal í Þingeyjarsýslu. Sunn-
lenskir garðeigendur hafa reyndar
komið blóminu til í görðum sínum,
■en það hefur kostað áralanga
vinnu, sem ekki hefur alltaf skilað
þeim árangri sem vænst var til.
Leiddar hafa verið líkur að því, að
loftslagi í þessum tveimur samliggj-
andi þingeysku dölum svipi að ein-
hveiju leyti til loftslags í dölum
Alpaíjalla. Hnúkaþeyr er t.d.
óþekkt fyrirbæri á Suðvesturlandi,
en algengur í norðlenskum dölum
og ekki síst í Alpafjöllum. Sunnan-
vindurinn, sem blæs yfir landið
missir þar raka og blæs heitur og
þurr þegar yfir hnúkana er komið,
hefur greinilega góð áhrif á alpa-
þyrninn.
Aað undanförnu hefur verið sagt
frá því í fréttum að bók
breska eðlisfræðingsins Stephens
W. Hawkings hafi hlotið fádæma
viðtökur í heimalandinu. Bók þessi
heitir Saga tímans og fjallar um
heimsfræðina, en verkefni hennar
er eðli, uppruni og þróun alheims-
ins. í bókinni er hvergi slegið af
fræðilegum kröfum, en samt er hún
skrifuð þannig að hún höfðar til
almennings. Ástæðan er trúlega sú,
að við lifum í heimi sem erfitt er
að skilja og okkur langar að henda
reiður á umhverfi okkar og vita
hvert sé eðli alheimsins og hlutverk
okkar í honum. Þar eð bók þessi
er til í nýrri íslenskri útgáfu Hins
íslenska bókmenntafélags fór Vík-
veiji á stúfana til að kaupa hana.
Það er skemmst frá því að segja að
í öllum þeim bókabúðum sem Vík-
veiji spurðist fyrir um bókina var
hún uppseld. Þá ætlaði Víkveiji að
fá hana lánaða á Borgarbókasafn-
inu, en greip í tómt, og boðið að
vera skráður á biðlista. Það er sann-
arlega ánægjulegt þegar bækur af
þessu tagi hljóta almenningshylli.