Morgunblaðið - 26.08.1990, Blaðsíða 40

MILLILANDAFLUG
Opnum kl. 8:00 alla daga
FLUOLEIDIR,
C733Q0
MORGUNBLADID, AÐALSTRÆTI 6. 101 REYKJAVÍK
TELEX 2127, PÓSTFAX 681811, PÓSTIIÓLF 1555 / AKUREYRI: IIAFNARSTRÆTI 85
SUNNUDAGUR 26. ÁGÚST 1990
VERÐ í LAUSASÖLU 90 KR.
Vogalax til sölu:
Kaupunum
fylgir endur-
heimturétt-
ur á laxinum
BÚSTJÓRAR þrotabús Vogalax
hf. á Vatnsleysuströnd auglýsa
stöðina til sölu í Morgunblaðinu
í dag. Með fylgir endurheimtu-
réttur á þeim laxi, sem stöðin
hefur sleppt í sjóinn undanfarin
ár.
*
Iauglýsingunni
kemur fram að
stöðin er til sölu
með öllum búnaði,
en hún hefur yfir
að ráða 7.500 rúm-
metra eldisrými. í stöðinni eru nú
2 milljónir sumaralinna seiða og
klakfískur, er gefur 10 milljónir
hrogna.
Franski sjá-
andinn fékk y f-
ir 3.000 bréf
FRANSKI sjáandinn, Marcelus
Toe Guor, sem var í viðtali í
sunnudagsbaði Morgunblaðsins
ekki alls fyrir löngu, hefur í kjöl-
farið fengið ríflega 3 þúsund
bréf frá Islandi, þar af bárust
honum 600 bréf á aðeins þremur
dögnm fyrst eftir að viðtalið birt-
ist.
Marcelus Toe Guor hefur beðið
Morgunblaðið að koma þeim
boðum til bréfritara að hann hygg-
ist svara öllum bréfunum en verið
sé að þýða þau fyrir hann og vegna
KTns mikla íjölda bréfa geti liðið
einhver tími þar til svarbréfið berst.
Kvikmyndahús:
Gestum flöl g-
ar og mynd-
um fækkar
GESTUM kvikmyndahúsa í
Reykjavík íjölgaði á síðasta
ári eftir að hafa fækkað
' - EJ^jafnt og þétt árin á undan.
Hins vegar fækkar jafnt og
þétt þeim kvikmyndum sem
sýndar eru í kvikmyndahús-
unum.
Samkvæmt
upplýsingum
frá Hagstofu ís-
lands voru seldir
1.170.000 að-
göngumiðar að
kvikmyndahúsum í Reykjavík
á siðasta ári, en 1.094.000
V miðar árið áður. Árið 1985
voru seldir 1.418.000 miðar.
Á síðasta ári voru frum-
sýndar 157_ kvikmyndir í
Reykjavík. Árið 1988 voru
frumsýndar 186 kvikmyndir
og árið 1985 voru þær 229.
Sjá kvikmyndasíðu bls. 20c.
Einar Matthíasson
MorgunDiaoid/tíorKur
Hákon Hákonarsson
Morgunblaðið/Börkur
Landhelgisgæsluþyrlan bjargaði tveimur skipbrotsmönnum af skeri;
Batt taug í ósyndan félaga
sinn og dró upp á skerið
TVEIR sjómenn úr Breiðdalsvík, þeir Hákon Hákonarson, skip-
stjóri, 35 ára gamall, og Einar Matthiasson, háseti, 63 ára gamall,
björguðust naumlega er 17 tonna bátur þeirra, Vöggur GK 204,
strandaði rétt vestan við Þjórsárósa aðfaranótt laugardagsins.
Hafði þeim tekist að senda út neyðarkall og slyóta upp blysi áður
en þeir stukku í sjóinn. Mínútu síðar hvolfdi bátnum. Hákon hafði
bundið taug um þá báða, þar sem Einar er ósyndur, og tókst hon-
um að komast upp á sker og draga félaga sinn til sín. Höfðust
þeir við á skerinu í um klukkustund áður en þyrla Landhelgisgæsl-
unnar bjargaði þeim og flutti á Borgarspítalann í Reykjavík.
Eg var sofandi þegar Einar kom
niður og vakti mig og sagði
að það væri farið að grynnka. Eg
flýtti mér upp en það var ekki lið-
in meira en um hálf mínúta þegar
kom brot aftan á. Þá var leikurinn
tapaður,“ sagði Hákon Hákonar-
son, skipstjóri, sem er fjögurra
barna faðir.
„Ég sá smugu fyrir framan og
reyndi að sigla áfram en báturinn
hreyfði sig ekki, skrúfan hefur
verið föst. Báturinn hélst á floti í
um fjórar mínútur en svo
hvolfdihonum. Við höfðum engan
möguleika á að setja út björgunar-
bát en náðum að senda út neyðar-
kall og skjóta upp einni sól. Félagi
minn er ósyndur og batt ég taug
í hann og síðan í mig. Eftir að við
höfðum stokkið frá borði hrifsaði
sjórinn mig aftur til baka frá sker-
inu og lenti ég 2-3 metrum vest-
ar. Þá kom annar sjór og þeytti
mér upp á skerið.
Hoppuðum á skerinu til að
halda á okkur hita
Það tók mig eina til tvær mínút-
ur að jafna mig en svo kallaði ég
á Einar og heyrði hann svara mér.
Ég dró hann til mín en þá var
hann orðinn mjög þjakaður og
búinn að drekka mikið af sjó.
Sketjagarðurinn var um 200 metra
frá landi en við hefðum aldrei get-
að synt í land. Það var því ekkert
annað að gera en að koma honum
á lappir og hoppa og skoppa til
að halda á okkur hita.“
Hákon vildi koma þökkum á
framfæri til þeirra sem hefðu stað-
ið að björguninni, það hefði verið
ótrúlegt hvað þeir voru fljótir á
vettvang. Hann sagði það hafa
hjálpað sér mjög mikið að fyrir
mánuði hefði hann farið í Björgun-
arskóia sjómanna og vissi því
hvernig hann ætti að haga sér við
þyrlumóttöku.
„Ég held að við hefðum ekki átt
að sleppa,“ sagði Hákon. „Þegar
bátur skellur til og frá eina fjóra
fimm metra og hendist á klettinn
þá eiga menn ekki að sleppa. Ég
hef tuttugu ára reynslu af sjó-
mennsku en hef aldrei lent í neinu
þessu líku.“
„Þegar við vorum komnir rétt
austur fyrir Stokkseyri fór allt í
einu að grynnka verulega, líklega
hefur straumur borið okkur eitt-
hvað af leið,“ sagði Einar Matt-
híasson. Hann sagði að dýptar-
mælirinn hefði skyndilega farið úr
24 föðmum í 13 og hann þá sótt
skipstjórann í skyndi. „Rétt eftir
að hann kom upp skall báturinn á
klettunum. Ég er ósyndur og var
því hálf ragur við að henda mér í
sjóinn. En skipstjórinn sagði að við
yrðum að fara frá borði, það væri
ekki seinna vænna. Við vorum
báðir komnir í björgunarvesti og
hann batt einnig um mig taug
áður en við stukkum í sjóinn. Síðan
synti hann út á klettinn og togaði
mig þangað. Ætli ég hafi þá ekki
verið búinn að vera fimm til tíu
mínútur í sjónum. Þar stóðum við
síðan og skulfum eins og hríslur.
Ólýsanlegur fógnuður þegar
þyrlan kom
Það leið ekkert óskaplega langur
tími þangað til við fórum að sjá
mjög sterk ljós úr landi, þeir voru
þarna með einhverja ljóskastara.
Við hrópuðum eins og við höfðum
kraft til og einnig flautaði skip-
stjórinn allt hvað hann gat í flautu
sem var í mínu vesti. Loksins kom
þyrlan og ég ætla ekki að lýsa
þeim fögnuði sem við fundum í
bijósti þegar við sáum hana. Við
hefðum örugglega króknað ef við
hefðum verið þarna mikið lengur.
Maður gat sig lítið hreyft, klettur-
inn var ekki mjög stór og einnig
var hann mjög sleipur. Við vorum
síðan hífðir upp í þyrluna og flutt-
ir hingað á Borgarspítalann."
Einar var hinn hressasti miðað
við aðstæður og sagðist vera orð-
inn stálsleginn. Hann hefði drukk-
ið heilan helling af sjó en ekki virst
hafa orðið meint af því.
Vöggur GK var nýlegur sautján
tonna stálbátur, tæplega ársgam-
all. Þeir Hákon og Einar voru að
ferja bátinn, sem hafði verið keypt-
ur frá Sandgerði, til Breiðdalsvík-
ur. Höfðu þeir lagt upp frá
Njarðvík fyrr um daginn.
Sjá bls. 2.
Frumvarpsdrög um erlendar Qárfestingar hérlendis:
Hlutdeild útlendinga í bönk-
um án takmarkana frá 1995
SAMKVÆMT frumvarpsdrögum um breytingar á lögum um erlend-
ar fjárfestingar í íslensku atvinnulífi er m.a. gert ráð fyrir að hlut-
afjáreign erlendra aðila í viðskiptabönkum verði án takmarkana frá
og með 1. janúar 1995. Gert er ráð fyrir að frá 1. janúar 1992 geti
hlutafjáreign erlendra í viðskiptabönkunum orðið allt að 50% en
fram að þeim tíma allt að 25%. Frumvarpsdrögin eru nú til skoðun-
ar hjá hagsmunaaðilum en reiknað er með að þau verði lögð fram
í formi stjórnarfrumvarps á næsta þingi.
Frumvarpi því
sem hér um
ræðir er ætlað að
samræma þau lög
sem fyrir eru á
þessu sviði og
rýmka að mun þær heimildir sem
erlendir aðijar hafa til fjárfestinga
hérlendis. Á frumvarpið að stuðla
að því að erlent áhættufé geti í
ríkari mæli komið í staðinn fyrir
erlent lánsfé við fjármögnun at-
vinnurekstrar hér á landi. Meðal
annarra nýmæla í frumvarpsdrög-
unum má nefna að samkvæmt þeim
eru opnaðir möguleikat' fyrir er-
lenda aðila til fjárfestinga í fisk-
vinnslu hérlendis, það er fiskvinnslu
utan hinna hefðbundnu greina eins
og frystingar, söltunar og bræðslu.
Núverandi löggjöf um erlendar
fjárfestingar er um margt ábóta-
vant og segir Steingrímur Her-
mannsson forsætisráðherra að hún
sé heill frumskógur út af fyrir sig
og því verði að breyta henni. Hann
stefnir að því að kynna hið nýja
frumvarp hið fyrsta innan stjórnar-
innar og reiknar með að það verði
lagt fram í þingflokkum í næsta
mánuði,
Frumvarpsdrögin eru að stofni
til samskonar og frumvarp um
sama efni sem Þorsteinn Pálsson
formaður Sjálfstæðisflokksins lagði
fram til kynningar í ríkisstjórn sinni
1988 en þá var ekki samstaða um
málið innan stjórnarinnar. Það
frumvarp var svo endurflutt á
síðasta þingi af honum og öðrum
sjálfstæðisþingmönnum en hlaut
ekki afgreiðslu. Þorsteinn segir
málið allt skýrt dæmi um löggjöf
sem látin hefur verið sitja á hakan-
um þrátt fyrir knýjandi þörf á hinu
gagnstæða. Raunar hefði hún þurft
að koma til fyrir 2-3 árum svo at-
vinnulífinu gæfist nægilegur tími
til aðlögunar. Á hann þar við hinar
miklu breytingar sem fyrirhugaðar
eru í Evrópu frá 1992 með tilkomu
Evrópumarkaðarins.
Sjá bls. 18-19.