Morgunblaðið - 20.09.1990, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. SEPTEMBER 1990
© 1990 Universal Press Syndcate
„ Ég -óctpaéL /ooþ&suncUurHJri'L. Htrert
{/erÉar okJra.r naestcL s/cref T "
þegar þú stokkar spil-
Með
morgunkaffinu
Það sem ég segi þér nú er
rétt frásögn, en nöfnum
barþjóna og annarra eigin-
manna er þó breytt.
HÖGNI IIREKKVÍSI
Bjórinn og borgarstj órinn
Til Velvakanda.
Þótt allt of margir virðast láta
sig litlu varða aukinn ófarnað í
áfengismálum þjóðarinnar, verður
ekki hjá komist að mótmæla, þegar
borgarstjórinn í Reykjavík leyfir sér
að fara með blekkingar og ósann-
indi um þróun áfengismála hér á
landi eftir að bjórsalan var leyfð,
eins og hann gerði í viðtali við DV.
13. ágúst sl.
Þar segir borgarstjórinn, að sér
„virðist sem bjórstaðir og bjór-
drykkja hafi haft góð áhrif frekar
en slæm“. Tilefni þessara ummæla
hans er sú skoðun lögreglustjórans
í Reykjavík í sama blaði, að þær
staðreyndir, að „vínveitingastöðum
í Reykjavík hefði á síðustu 10-15
árum Ijölgað úr 10 í 80 og áfengis-
neysla á sama tíma aukist mikið,
ætti hugsanlega einhvern þátt í
auknu ofbeldi og óróa“.
Þótt borgarstjórinn virðist oft
vera ákaflega ánægður með flestar
sínar gerðir og skoðanir er það
ekkert annað en haldlaus óskhyggja
hjá honum andstæð veruleikanum
að halda því fram, að bjórdrykkjan
hafi orðið til góðs. Eða telur hann
og hans fylgilið í bjórmálinu að eft-
irfarandi staðreyndir um eftirköstin
af því að leyfa bjórinn séu til hags-
bóta og blessunar fyrir þjóðina:
Á fyrstu sex mánuðum þessa árs
var áfengisneyslan hér á landi 22%
meiri en á sama tímabili 1988, þeg-
ar ekki var leyfð sala bjórsins. Veit
ekki borgarstjórinn, að því meiri
sem heildarneysla áfengis er í
hveiju landi þeim mun ipeira tjón
hlýst af henni. Telur hann það virki-
lega vera til góðs?
Niðurstöður nýjustu kannanna,
sem kynntar voru nú nýlega á ráð-
stefnu hér um áfengisstefnu og
þjóðfélagsbreytingar sýna, að ungl-
ingspiltar neyta nú 63% meira af
áfengi en áður en bjórinn var lög-
leiddur. Það er í samræmi við fyrri
kannanir, sem sagt var frá í Mbl.
23. maí sl.
Þá er það samdóma álit þeirra,
sem reyna að hjálpa þeim, sem
áfengið hefur yfirbugað, að síðan
bjórinn var leyfður, hefur fórn-
arlömbum áfengis fjölgað verulega
og margir fyrrverandi drykkjumenn
hrasað á ný. Telur borgarstjórinn
það vera til góðs?
Ennfremur hefur bjóinn reynst
vera, eins og spáð var, viðbót við
annað áfengi og meira drukkið af
sterkari drykkjum en áður sbr.
Mbl. 23. maí sl.
Og svo heldur sjálfur borgarstjór-
inn í Reykjavík því fram að bjór-
drykkjan hafi haft „góð áhrif frekar
en slæm“, svo að aftur sé vitnað
til orða hans.
Er borgarstjórinn virkilega svo
blindur gagnvart bjórnum sínum,
að hann vilji ekki eða treysti sér
ekki til að horfast í augu við stað-
reyndirnar um þann aukna áfengis-
vanda, sem þegar hefur leitt af bjór-
sölunni og hans skoðanabræður á
Alþingi í bjórmálinu eiga stærsta
sök á?._
Árni Gunnlaugsson, hrl.
Vestfirðingar á morgni aldarinnar
Kæri Velvakandi!
Mig fýsir að kunna skil á þeim
herramönnum, sem sjást á þessari
mynd, sem tekin er í Bolungarvík
eða Isafirði snemma á þessari öld,
trúlega á fyrsta áratugnum eða
snemma á öðrum áratugnum.
Ég þekki aðeins einn mann-
anna, Sigurð Bárðarson, sjómann
úr Bolungarvík [Hóli], sem situr
t.v. En hveijir eru hinir? Vill ekki
einhver glöggur eldri Vestfirðing-
ur, sem þekkir viðkomendur,
fræða mig og Velvakanda Morg-
unblaðsins um það?
Með fyrirfram þakklæti!
Vestfirðingur
Víkverji skrifar
Víkveija hefur borizt eftirfar-
andi bréf frá Gunnari Sæ-
mundssyni í Hrútatungu:
xxx
IMorgunblaðinu 7. sept. sl. skrifar
„Víkveiji“ um landbúnaðarum-
ræðu, bæði á síðustu dögum og
einnig hér fyrr á árum. Eftir áð
hafa lesið þennan pistil vil ég fá
að leggja nokkur orð í belg, ekki
síst þar sem ég kem þarna við sögu.
„Víkveiji“ fjallar um landbún-
aðarumræðuna og segir svo: „Nýj-
asta upphlaupið sem Víkveiji dags-
ins vill nefna er samþykkt stjórnar
Búnaðarsambands Vestur-Húna-
vatnssýslu um vítur á formann
sauðfjárbænda. Tilefnið var frétta-
viðtal hér í blaðinu við Jóhannes
Kristjánsson, þar sem hann sagði
frá erfiðri stöðu sauðfjárbænda í
búvörusamningum miðað við núver-
andi stöðu mála.“
Rétt er það að stjórn Búnaðar-
sambands Vestur-Húnavatnssýslu
átaldi formann sauðljárbænda fyrir
ummæli sín í fjölmiðlum. Þar var
m.a. átt við viðtal við Jóhannes í
Morgunblaðinu fimmtudaginn 23.
ág. sl. Þá var einnig viðtal við Jó-
hannes í Ríkisútvarpinu um sama
leytí. I þessum viðtölum lýsir Jó-
hannes því að staða sauðfjárbænda
sé orðin allt að því vonlaus og þeir
verði að taka því sem að þeim hafi
verið rétt. Og þá segir hann bænd-
ur og sláturleyfishafa hafa verið
rólega og sinnulausa gagnvart því
sem er að gerast.
I umræðum á aðalfundi Stéttar-
sambands bænda á dögunum um
þessi ummæli sagði Jóhannes að
hann hefði nánast meint allt annað
en birtist í Morgunblaðinu, og þá
er eðlilegt að spurt sé: Af hveiju
lét Jóhannes ekki blaðið birta leið-
réttingu á ummælum sínum á jafn
áberandi hátt og fréttin var birt.
Nú hefur formaður Landssam-
bands sauðfjárbænda verið þátttak-
andi í þeim umræðum sem fram
hafa farið um nýjan búvörusamning
og við í stjórn Búnaðarsambands
Vestur-Húnavatnssýslu töldum
ámælisvert að hann skyldi viðhafa
þessi ummæli á fyrstu stigum
samninga. Hvernig halda menn að
þeim hefði orðið við ef t.d. forustu-
menn íslands í viðræðum um nýtt
álver hefðu lýst því yfir nánast í
byijun á viðræðum við erlenda að-
ila að staða Islendinga væri von-
laus. Við værum búnir að virkja
Blöndu með ærnum kostnaði og við
hefðum lítið sem ekkert að gera við
raforkuna eins og sakir stæðu. Þá
væri atvinnuleysi yfirvofandi og því
yrðum við að taka því sem okkur
væri boðið.
Meira að segja forustumenn Arn-
arflugs létu ekki svona ummæli
falla í þrengingum sínum. Ég held
að „Víkveiji" ætti að tala við sauð-
Ijárbændur heima á búum sínum
um þessi ummæli formanns Lands-
sambands sauðfjárbænda, þá gæti
verið að hann fengi aðra skoðun
en kemur fram í áðurnefndri grein.
Annars er alltaf heldur leiðinlegt
að þurfa að skrifa greinar til ein-
hvers sem maður veit ekki hver er.
Ég held að Velvakandi í Morgun-
blaðinu birti ekki greinar nema fullt
nafn fylgi. Það væri meiri reisn
yfir „Víkveija" að setja nafnið sitt
undir greinina, en skrifa ekki skæt-
ing undir dulnefni.
Ég hafna því að staða sauðfjár-
bænda sé vonlaus. Ég hef meiri trú
á forustu Stéttarsambands bænda
og stjórnvöldum en að þeir ákveði
að leggja stór landsvæði í auðn með
ófyrirsjáanlegum afleiðingum fýrir
land og þjóð og ráðamenn gera sér
vonandi grein fyrir því hvað mat-
vælaframleiðsla byggð á innlendri
fóðuröflun er mikilvæg fyrir sjálf-
stæði okkar.
Að lokum vil ég benda „Víkvetja“
á vegna upphafsorða hans í áður-
nefndri grein að einmanaleiki og
sambandsleysi einstaklinga er í
mögum tilfellum mun meira í þétt-
býli en úti í sveitum. Þar virðist
fólk nánast ekki þekkja þá sem búa
handan við þilið. Hvað varðar
þröngan sjóndeildarhring held ég
að „Víkverji" mætti líta sér nær.