Morgunblaðið - 10.11.1991, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ SAMSAFIMDS SUNNUDAGUR 10. NÓVEMBER 1991
C 31
Forseti íslands, herra Sveinn Björnsson og séra Bjarni
Jónsson vígslubiskup gengu í fararbroddi í þinghúsið.
Fyrir aftan þá má sjá Stefán Jóhann Stefánsson forsætis-
ráðherra og Bjarna Benediktsson utanríkisráðherra.
Herra Sveinn Björnsson, forseti íslands,
setur þingið.
Nýir þingmenn
Sjálfstæðis-
flokksins árið
1949, frá
vinstri: Sigurð-
ur Agústsson,
Jónas G. Rafn-
ar, Kristín L.
Sigurðardóttir
og Sigurður Óli
Ólafsson.
SÍMTALIÐ...
ER VIÐ ÓLAF GÍSLASON MYNDLISTARMANN
NÝLIST
10061
Ólafur.
- Góðan daginn, þetta er á
Morgunblaðinu, Kristín Matja.
Já, já.
- Ég er hérna með blað í
höndunum þar sem leitað er að
þátttakendum í myndpöntunar-
kerfi í sambandi við listaverk. Ert
það þú sem leitar að þeim?
Já, það er ég.
- Ert þú listamaðurinn?
Já, já.
- Nú. Hér er um að ræða tvö
listaverk, annað fær kaupandinn
og hinu heldur þú?
Já, þátttakandinn pantar lista-
verk fyrir ákveðinn stað í stærð
að eigin vali. Ég útfæri þá stærð
í tveimur eintökum, annað hefur
kaupandinn í sínu umhverfi og
hitt eintakið tilheyrir mér og verð-
ur sýnt opinberlega með öðrum
pöntunum þessa myndkerfís.
- Bíddu nú við, ég kaupi sem
sagt listaverk sem ég hef á veggn-
um heima hjá mér og svo er ein-
hver annar með samskonar verk
hjá sér?
Já, annað eintakið mun tilheyra
mér og það verk gæti ég selt,
þannig að þín pöntun gæti lent
inni á safni eða hjá einhveijum
safnara.
- Þannig að listaverkið er á
tveimur stöðum?
Einmitt.
- Er þetta
ekki dálítið
óvenjuleg aðferð
við að selja lista-
verk?
Jú, ætli það
ekki, sjálfsagt.
Ég lít á þetta
sem eitt verk. Ég
hef unnið þannig
og sýnt verk, hef
áhuga á upp-
skriftinni, hvem-
ig maður gerir
eitthvað. Ég
sýndi meðal ann-
ars í Amsterdam
fyrir stuttu þar
sem ég tók listaverk eftir
Malevich og notaði stærðir sem
hann hafði notað. Notaði ytra mál
hans mynda og það sem ég er
að bjóða upp á núna er framhald
af þessari hugsun, nema af fólki
sem lifír núna í samtímanum. Og
að fólkið komi með stærðirnar af
verkunum en ekki Malevich eins
og í hinu tilfellinu.
- Þú verður nú að fyrirgefa en*’
ég botna hvorki upp né niður í
þessu.
Nú af hveiju?
- Bíddu nú við.
Ha?
- Þetta er listaverk, ef ég panta
það þarf ég þá ekki að sjá mynd
af því? Skipta stærðirnar ein-
göngu máli? Er þetta ekki mál-
verk?
Sjáðu til, listaverkið hangir á
vegg, 4 sm á þykkt, smíðað úr
spónaplötum og er hvítlakkað.
Formið í listaverkinu eru þessir
þátttakendur, hvar þeir eru stadd-
ir í bænum, hvernig þetta er sýnt,
ferli verksins er listaverkið. Ég
tek síðan ljósmynd af verkinu sem v-
er heima hjá fólkinu því það á
að endurspegla það umhverfí sem
það er í.
- Þetta er merkilegt. Og svo
verður þetta sýnt í Shedhalle í
Zúrich nk. janúar?
Já, það er nú-
tímalistasafn,
einskonar Kjarv-
alsstaðir í Zúrich
og ég mun sýna
þar tíu verk
ásamt tveimur
öðrum, þar á
meðal nokkur úr
þessu myndp-
öntunarkerfí.
- Þetta er
nýstárlegt, það
verður að segja
það. En égþakka
þér fyrir upplýs-
ingarnar.
Þakka þér
sömuleiðis.
Ólafur Gislason
FRÉTTALfÓS
ÚR
FORTÍD
Nú vantar flug-
menn og vélamenn
Úr þijátíu ára umfjöllun Morgunblaðsins
um Loftleiðir og framtíðaráform félagsins
„ENN EYKST flugfloti Loftleiða. Cloudmaster-vélarnar eru orðnar
fjórar og áhöfnum er að sama skapi fjölgað. I vor verða áhafnarmeð-
limir félagsins orðnir 142, þar af 52 flugmenn. Væntanlega fara
Loftleiðavélar 10-11 ferðir fram og til baka yfir hafið í sumar,
hver vél er á lofti að meðaltali hálfan sólarhringinn og það þarf
því töluverðan mannafla til enda þótt félagið sé ekki stórt á mæli-
kvarða milljónaþjóða.”
Ofangreindur inngangur er úr
umfjöllun Morgunblaðsins
um Loftleiðir sem birtist í blaðinu
fyrir réttum þijátíu árum. Á haust-
dögum var mikil umræða um
menntun flugmannsefna hér á
landi og fyrir þrjátíu árum var
þessi sama menntun gerð að um-
talsefni. Þórarinn Jónsson, sem var
yfírmaður flugdeildar félagsins á
þessum tíma, segir blaðamanni
undan og ofan af menntun flug-
mannanna: „Flugmenn verða að fá
10-20 einkatíma í flugi á Cloud-
master og það kostar um 17 þús.
krónur á ídukkustund að fljúga
flugvélinni tómri. Þetta er fyrir
nýja menn, sem ráðast til félags-
ins, en síðan verða þeir þriðju flug-
menn á vélunum. Vor og haust
verður síðan að prófa alla flugmenn
svo að tryggt sé að þeir hafi engu
gleymt, séu jafn viðbragðsfljótir
og áður og kunni ráð við öllum
óvæntum erfíðleikum. Þar að auki
fá flugmennirnir árlega 12 klst.
þjálfun í flugstjórnarklefa á jörðu
niðri (Link eða öðru slíku).”
Þórarinn segir í viðtalinu að erf-
itt sé orðið að fá íslenska flug-
menn, sem hafi nægilega mikla
reynslu að baki til þess að teljast
gjaldgengir byijendur á Cloud-
master. „Það er allmikið af ungum
mönnum, sem hafa lokið námi, en
hafa litla reynslu að baki. Við erum
ekki lengur með Norðmenn í áhöfn-
um okkar, en ef Loftleiðir halda
áfram að vaxa jafnört og undanfar-
in ár sem við vonum þá er viðbúið
að við verðum að leita út fyrir land-
steinana eftir reyndari flugmönn-
um, segir Þórarinn.” Þess má geta
að Loftleiðir sameinuðust Flug-
félagi íslands árið 1973 og nýja
félagið var nefnt Flugleiðir. I frétt-
inni er einnig greint frá því að
skortur sé á reyndum vélamönnum
og einnig er talað um nauðsyn
þess að félagið geti sjálft séð um
stærri skoðanir en það geti reynst
erfitt þar sem flugskýlið á Reykja-
Flugvél af gerðinni Cloudmaster
Alpine N. Hance ásamt nokkurum nemenda sinna.
og var þaulkunnugur hverri skrúfu
í farþegavélunum. Var hann feng-
inn hingað til lands vegna þess að
hann hafði þjálfað fyrstu íslensku
áhöfnina sem tók við Cloudmastér-
vélunum í Miami í Flórída.
Hance þessi var á vegum Pam
American flugfélagsins og þar á
bæ voru menn famir að nota þotur
í sínu flugi á þessum tíma en að
hans mati er Cloudmaster vélin ein
besta farþegaflugvél sem smíðuð
hefur verið.
Hance fær lokaorðið: „Ég held,
að íslensku flugmennimir séu eng-
ir eftirbátar annarra flugmanna og
ættu þeir með tímanum að geta
tekið við þessum stóm skipum, al-
veg eins og starfsbræður þeirra
erlendis. Þeir, sem eru á skólabekk
hér hjá mér, hafa jafngóða ef ekki
betri undirstöðu en hliðstæðir hóp-
ar, sem ég kenni, bæði í Miami og
í ýmsum borgum S-Ameríku, sagði
Alphie N. Hance að lokum.”
víkurflugvelli sé of lítið fyrir Clo-
udmaster-vélarnar. Eins þyrfti að
fjölga verulega starfsfólki og það
gæti reynst erfitt að fínna hæfan
hóp hér á landi til þeirra verka.
Alphie N. Hance var kennari
flugmannsefnanna á þessum tíma.
Hann var bandarískur og hafði, að
því er segir í fréttinni, fylgst með
farþegafluginu nánast frá upphafí
•A