Morgunblaðið - 04.07.1992, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 4. JÚLÍ 1992
Björn Guðmundsson,
Vestmannaeyjum
fast eftir ef því var að skipta. Hann
var hreinskiptinn við alla menn og
sagði umbúðalaust hvað honum
fannst um menn og málefni, hvort
sem mönnum líkaði það eða ekki.
I Vestmannaeyjum spunnust marg-
ar sögur um hann, sumar grínfullar
og aðrar ekki eins og gengur en
hann var þannig maður að það hlutu
að myndast sögur um hann. Hann
hafði skemmtilega kímnigáfu og
var oft gaman að heyra hann segja
frá og heyra hans álit.
Hann ákvað fyrir sjötugt að
draga sig að mestu leyti í hlé frá
þeim störfum, sem hann hafði sinnt
mestan hluta ævinnar og eiga ró-
legt ævikvöld. Hann var sáttur
bæði við guð og menn og reyndi
að láta sér líða sem best þessi sein-
ustu ár, sem hann lifði. Hann flutti
frá Vestmannaeyjum til Reykjavík-
ur fyrir nokkrum árum en hugurinn
var alltaf í Eyjum og þar andaðist
hann á afmælisdaginn sinn.
Ég og fjölskylda mín sendum ijöl-
skyldu Bjöms innilegar samúðar-
kveðjur vegna andláts hans og óska
þeim guðs blessunar.
Sigurður Einarsson.
Með Birni Guðmundssyni er fall-
inn frá góður drengur, traustur
borgari og forystumaður á sviði
viðskipta og sjávarútvegs. Leiðir
okkar Björns lágu fyrst saman vest-
an hafs á árinu 1946 en þar var
ég við nám og starf um nokkurra
ára skeið. Björn hafði þá hleypt
heimdraganum til að mennta sig
enn frekar og öðlast meiri þekkingu
með dvöl vestanhafs. Björn var þá
á fertugsaldri og þetta var því mik-
ið átak fyrir hann. Hann hafði
stofnað til heimilis og varð því að
hverfa frá búi og börnum, en slíkur
var metnaður hans að ekkert aftr-
aði honum frá þessari löngun til
að víkka sjóndeildarhringinn.
Ég kunni strax vel við þennan
vörpulega mann sem með hispurs-
lausri framkomu sini ávann sér
traust þeirra sem honum kynntust.
Með okkur tókst góð vinátta sem
hélst alla tíð. Við fyrstu kynni virt-
ist Björn hrjúfur en undir niðri bjó
mikið ljúfmenni sem allra vanda
vildi leysa. Björn hafði átt erfíða
æsku og varð snemma fyrirvinna
fjölskyldu sinnar vegna fráfalls föð-
ur á unga aldri. Skóli lífsins hafði
hert hann og bjó hann að þeirri
reynslu æ síðar, enda að upplagi
atorkumaður. I allri umgengni var
Bjöm afar viðfelldinn og skemmti-
legur. Einnig bjó hann yfir góðu
skopskyni.
Björn var vel greindur, kunni góð
skil á þjóðmálum og var vel að sér
um hina margvíslegustu hluti enda
vel lesinn. Björn tók virkan þátt í
félagsmálum í Vestmannaeyjum
svo og í samtökum útvegsmanna.
Aðrir munu rekja þá sögu betur en
ég. Björn var afar vel ritfær og
minnist ég þess að hann skrifaði
mér nokkuð reglulega fróðleg og
skemmtileg bréf þegar ég síðar bjó
aftur vestanhafs um tólf ára skeið.
Eftir að ég fluttist heim aftur
vorum við hjónin tíðir gestir á heim-
ili þeirra Bjöms og Jónu í Vest-
mannaeyjum. Gestrisni þeirra hjóna
var með afbrigðum. Heimili þeirra
í Birkihlíð var stórglæsilegt og hefði
sómt sér vel í hvaða heimsborg sem
er. Þau nutu þess að hafa gesti hjá
sér enda var afar gestkvæmt hjá
þeim.
Björn var mikil starfs- og at-
hafnamaður og náði yfirleitt þeim
markmiðum sem að var stefnt, enda
hafði hann góða reglu á öllu sem
snerti viðskipti og athafnir. Hag
Vestmannaeyja bar hann ávallt fyr-
ir brjósti og beitti sér í ýmsum
framfaramálum bæjarins.
Nú er Björn allur og eftirsjá vin-
um og vandamönnum. Eftirlifandi
ættingjum er vottuð einlæg samúð.
Sigurður Helgason.
Bjöm var fæddur að Hjalla
Vestmannaeyjum, en alinn upp
Miðbæ, þar í bæ og lengi kenndur
við það hús. Foreldrar hans voru
Guðmundur Eyjólfsson, sjómaður,
f. 27. október 1886, Ketilssonar frá
Rafnseyri. Móðir Guðmundar var
Guðrún Guðmundsdóttir frá Sauð-
húsvelli V-Eyjafjallahreppi, Guð-
mundur drukknaði við Éiðið 16.
desember 1924.
Móðir Björns var Áslaug, f. 26.
september 1080 að Bæ í Lóns-
hreppi, en fiuttu til Eyja með manni
sínum 1918, Eyjólfsdóttir. Áslaug
andaðist 24. júlí 1952 í Eyjum.
Systkini Bjöms vom Rakel, Þór-
arinn og Ástvaldur, sem öll em lát-
in. Eftirlifandi em Tryggvi, búsett-
ur í Garðabæ, og Siguijón hálfbróð-
ir þeirra, búsettur í Eyjum.
Eiginkona Björns var Siguijóna
Ólafsdóttir, f. 23. apríl 1916 í Vest-
mannaeyjum, Ingileifssonar útgerð-
armanns og skipstjóra Heiðarbæ
og konu hans Sigutjónu Siguijóns-
dóttur. Jóna kona Björns andaðist
1981, en þeim varð þriggja barna
auðið, þau eru: Kristín, Aslaug og
Guðmundur.
Gæfa og gjörvileiki er ekki öllum
gefíð og flestir sem fæddust á fyrri
hluta þessarar aldar strita til sjávar
og sveita sér til frambæris. Ekki
minnkaði lífsbaráttan er fyrirvinn-
an féll frá eins og Björn mátti kynn-
ast á tíunda aldursári. Úr sárri fá-
tækt náði Björn að vinna sig upp
til bjargálna og mennta, ásamt því
að vinna systkinum sínum og móð-
ur til æviloka hennar, en því var
viðbrugðið hversu vel Björn leit til
með henni.
Björn vann alla alhliða vinnu sem
bauðst og sjálfur sagði hann það
hafa verið sitt gæfuspor í lífinu er
hann fór í Samvinnuskólann
1935- 36 og kynntist þar Jónasi
Jónassyni. Einnig nam Björn í
kvöldskóla Iðnaðarmanna í Eyjum
1936- 37. Björn stundaði alla tíð
mikið sjálfsnám og bar glæsilegt
bókasafn hans þess glöggt vitni.
Liðlega tvítugur er hann orðinn
framkvæmdastjóri Samkomuhúss
Vestmannaeyja og kaupmaður tutt-
ugu og fimm ára og varð það hans
starfsvettvangur auk útgerðar og
fiskvinnslu.
Björn hóf útgerð 1951 ásamt
vini sínum Einari Guðmundssyni og
stóð hún til 1983. Þá sat Björn í
stjóm Bæjarútgerðar Vestmanna-
eyja og stjórn ísfélags Vestmanna-
eyja í 30 ár, þar af stjómarformað-
ur í aldarijórðung. Síðasta ferð
Björns til Eyja var einmitt að sitja
síðasta aðalfund ísfélagsins fyrir
sameiningu. Björn lagði víða gjörva
hönd að verki í félagsmálum, eink-
um hjá útvegsbændum. Hann var
bæjarfulltrúi og ritstjóri bæjarmála-
blaðsins Fylkis og fréttaritari Morg-
unblaðsins í Eyjum frá 1938 og
annaðist dreifingu þess hér í bæ til
1973.
Það var ævinlega iíflegt í kring-
um Björn. Hann var hrókur alls
fagnaðar og fylgdist vel með, ekki
aðeins í atvinnulífinu heldur einnig
hvernig fólki í kringum hann vegn-
aði. Sem sannur Jónsmessudrengur
var oft heiðríkja nóttlausrar verald-
ar rík í huga hans, sem og svart-
nætti harðrar lífsbaráttu, en þegar
Björn fór á flug í samræðum eða
í ræðupúlti var unun á að hlýða.
Þá voru pistlar hans „Neðan frá
sjó“ einstakir.
Við félagar í AKOGES eigum
margs að minnast þá Björn Guð-
mundsson er kvaddur. Hann er einn
úr þeim hópi sem safnaðist í kring-
um félagana Árna, Ása og Odd-
geir. Hópur sem bauð lágdeyðu og
lognmollu hversdagsleikans byrg-
inn og breytti öllu til betri vegar
með leik og látum, söng og spili.
Þeir sameinuðust í leit sinni að frek-
ari fræðslu í félagsskap jafningja.
Bjöm verður Akógesi 1934 og
vanh félagi sínu af heilindum, sem
sannur vinur vina sinna. Fræðandi
og fullur fjörs í ræðustóli, þar sem
hann beitti hvorutveggja raddstyrk
og limaburðum til að leggja áherslu
á mál sitt. Bjöm gegndi formennsku
í AKOGES í tvígang og varafor-
maður eitt skipti. Heiðursfélagi í
AKOGES varð Bjöm 10. janúar
1983.
Björn varð gæfumaður og komst
í góðar álnir á lífshlaupi sínu, en
auð sinn sagði hann allan í góðri
eiginkonu og mannvænlegum böm-
um. Það hafa verið lífsviðhorf hans,
minningin um góða lífsförunauta
og samferðamenn hafa verið auður
alls.
Við Akógesar kveðjum vin og
góðan félaga, og sendum aðstand-
endum öllum innilegustu samúðar-
kveðjur.
AKÓGESAR
í Vestmannaeyjum.
Matthías Guðmunds-
son - Kveðjuorð
Ég man alltaf fýrsta skiptið sem
ég hitti Matta. Ég kom inn á gömlu
billiardstofuna í von um að hitta
einhvern sem ég þekkti, ekki voru
þeir margir svo ég gekk að af-
greiðslunni og þar hitti ég hann.
Matti heilsaði mér eins og við vær-
um gamlir félagar. Bros, metnaðar-
girni, heiðarleiki og þægilegt við-
mót svo ég tali nú ekki um vináttu
í garð vina sinna voru allt hluti af
Matta. Engin persóna hefur haft
svo sterk áhrif á líf mitt. Hann var
alltaf til staðar fyrir mig og fjöl-
marga aðra unglinga og vini. Ég
mun aldrei gleyma Matthíasi Þ.
Guðmundssyni, minningin um hann
er geymd í huga og hjarta merkt
„vinur“.
Ragnheiður, Guðmundur, Raggi,
Bússý, Ægir og Örvar, megi sam-
heldni fjölskyldunnar og guð veita
ykkur styrk í hinni miklu sorg.
Guð veri með ykkur. Ykkar vinur,
Gísli.
Aðeins nokkur minningarorð í
virðingar- og þakklætisskyni, um
góðan vin, Matthías Guðmundsson,
sem nú er horfinn á braut. Fyrir
þremur árum kynntu dætur minar
Matta, vin sinn, fyrir mér. Ég sá
þegar hvað þessi ungi maður var
framkvæmdasamur og ráðagóður
hvað sem í skarst. Ekkert var hon-
um leiðara en hvers kyns ranglæti
og lagði hann sig fram um að bijóta
það á bak aftur. Hann var allra
manna einlægastur og ástúðlegur
vinum sínum. En að lýsa öllum
hans mannkostum og því sem hann
hafði komið í verk verður að bíða
rósamari stundar þegar saknaðar-
beiskjan hefur dofnað.
Við mæðgurnar viljum aðeins
segja: Erindið er að kveðja um sinn
elskulegan, góðan vin. Við gleym-
um honum ekki. Foreldrar, systkini
og aðrir aðstandendur, Guð varð-
veiti ykkur.
Margrét, Gréta og Helga.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
DÝRLEIF SIGURBJÖRNSDÓTTIR
fró Grímsey,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju mánudaginn 6. júlí kl. 13.30.
Margrét Þórisdóttir, Helgi Þórisson,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabarn.
33
Sveinbjörn Enoks-
son — Kveðjuorð
Fæddur 22. júní 1925
Dáinn 13. júní 1992
Núna er ástkæri afi okkar lát-
inn. Og viljum við með þessum fáu
orðum kveðja elsku afa okkar. Afi
átti alltaf tíma fyrir okkur systkin-
in. Og þegar hann kom í heimsókn
með ömmu hingað til Danmerkur
síðasta sumar fórum við oft í
gönguferðir um nágrennið með afa
og sagði hann okkur sögur um
ferðalögin sem hann og amma
höfðu farið um allan heim. Það var
alltaf gaman að tala við afa því
hann hafði alltaf tíma til að hlusta
á okkur. Við áttum líka mjög góð-
ar stundir með honum upp í
Þjórsárdal. Þar dvaldist hann
næstum því öll síðustu sumur.
Elsku Guð viltu varðveita ömmu í
sorg sinni og megi minningar um
afa aldrei hverfa frá okkur.
Ester Björg, Sandra Lind
og Valur Þór.
t
Ástkær eiginkona mín og móðir okkar,
MARGRÉT S. HALLDÓRSDÓTTIR,
Vesturbergi 4,
Reykjavfk,
andaðist í Borgarspítalanum fimmtudaginn 2. júlí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Ólafur Þ. Ólafsson,
Þóra Halldóra Ólafsdóttir,
Bryndís Ólafsdóttir,
Jakob Benedikt Ólafsson.
t
Hjartans þakkir til allra, sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu við
andlát og útför frænda okkar,
JÓHANNS ÞORLEIFS
SIGURJÓNSSONAR,
frá Ytri-Á, Ólafsfirði,
Hátúni 10, Reykjavik.
Sérstakar þakkirtil lækna og hjúkrunar-
fólks á deild 12G, Landspítalanum.
Megi góður guð vera með ykkur öllum.
Systkinabörn
t
Eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma,
ÞÓRA H. HELGADÓTTIR,
lést 25. júní í Borgarspítalanum.
Jarðarförin hefur farið fram í þyrrþey að ósk hinnar látnu.
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, er sýndu okkur samúð,
hlýhug og vináttu. Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Borgar-
spftalans, A-6, fyrir góöa aðhlynningu.
Baldur S. Ásgeirsson,
Edda Á. Baldursdóttir, Garðar Árnason,
Helgi G. Baldursson,
Sigrún J. Batdursdóttir, Róbert Jón Jack,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Einlægar þakkir fyrir samúð og hlýtt hug-
arþel við andlát og útför okkar hjartkæru
GUÐMUNDU JÓNSDÓTTUR.
Jón Steindórsson, Guðný Ragnarsdóttir,
Guðmunda Jónsdóttir, Bergur Garðarsson,
Guðný Svava Bergsdóttir,
Haraldur Jónsson, Ásdís Ingólfsdóttir,
Steindór Haraldsson,
Laufey Haraldsdóttir.
t
Innilegt þakklæti til allra þeirra, er með
nærveru sinni og hlýjum hugsunum
styrktu okkur við missi eiginkonu
minnar, móður, tengdamóður, ömmu,
systur og mágkonu okkar,
MARGRÉTAR ÁSDÍSAR
ÓSKARSDÓTTUR,
Hléskógum 2.
Gunnsteinn Sigurðsson,
Sigriður Gunnsteinsdóttir,
Gunnsteinn Már,
Soffía Óskarsdóttir,
Viðar Óskarsson,
Ragnar Óskarsson,
Gunnlaugur Óskarsson,
Hjördís Óskarsdóttir,
Eggert Edwald,
Margrét Erla,
Árni Heiðar,
Sigríður Friðþjófsdóttir,
Sigrfður Stefánsdóttir,
Lovfsa Hermannsdóttir,
Ron Walker.