Morgunblaðið - 16.08.1992, Blaðsíða 20

r20
MORGUNBLAÐIÐ SUNN.UDAGUR 16, ÁG.ÚST.1992
TERRACINABRÉF
A ármótum fótbolta-, menningar- og peningastraum
Ein af árlegum uppákomum
í ítölskum Ijölmiðlum er fót-
boltamarkaðurinn svokallaði.
Um mitt sumar á að vera búið
að ganga frá hver leikur með
hvaða liði næsta vetur og í
kringum það eru sölur og kaup.
Fótbolti er þjóðaríþrótt ítala,
bæði i þeim skilningi að æði
margir Italir, jafnt háir sem
lágir, fylgjast með ferðum fót-
boltans yfir leiktímann, en lika
í þeim skilningi að þetta er sú
iþrótt, sem mest er hampað og
mestir peningar eru lagðir í.
Því er allt fréttnæmt í kringum
fótboltann, hvort sem er sjálfur
leikurinn, líf frægra fótbolta-
manna utan vallar og innan og
svo kaupin og sölurnar. í sumar
yfirgekk markaðurinn sig í pen-
ingaupphæðum. Sagt var að
Milan-Iiðið hefði gert samning
við fótboltamanninn Lentini um
að greiða honum samsvarandi
400 milljónum ÍSK árlega næstu
þrjú árin, auk þess að tryggja
honum 500 milljónir í auglýs-
ingatekjur á þessum sama tíma.
Hvort hann sé svona góður—
Hann er rétt rúmlega tvítugur,
en þykir mjög efnilegur.
Nú er það svo að vegna gamal-
gróins fótboltaáhuga landsmanna
er ekki undarlegt að allt í sam-
bandi við fótbolta veki athygli. En
áhuginn er líka rækilega ræktaður
af eigendum fótboltaliðanna.
Milan er í eigii fjölmiðlakóngsins
Berlusconis, Juventus í eigu Agn-
elli, sem á Fiat-samsteypuna. Því
meiri sem áhuginn er, því meira
auglýsingagildi hafa liðin og fót-
boltinn í heild og það eru auglýsin-
gatekjurnar, sem allt snýst um. í
kringum upphlaupið um Lentini
rak Agnelli upp ramakvein og
hann og fleiri kvörtuðu um sið-
leysi. Berlusconi varði sig með því
að segja að ef hann hefði ekki
reitt fram ríflega upphæð, hefði
Agnelli bara gert það. Lögmálið
um framboð og eftirspum sæi fyr-
ir því. Samtök fótboltaáhangenda
blönduðu sér í umræðuna og þeir
voru reiðir, stjómmálamenn höfðu
sínar skoðanir og það vantaði bara
að páfínn úttalaði sig um siðsemi
og siðleysi.
Sé ítölskum blöðum flett, kemur
fljótt í ljós hveijir eru menn með
mönnum á Ítalíu. Stjórnmálamenn
skipa sinn fasta sess fremst í blöð-
unum. Á skemmtisíðunum er fjöl-
miðlafólkið, eða sá hluti þess er
fer með aðalhlutverkið í viðtals-
og skemmtiþáttum, sem draga
landsmenn að skjánum og um leið
að auglýsingaflaumnum. Svo
koma fótboltamennimir á íþróttas-
íðunum. Þar birtast líka fréttir af
stöku íþróttagreinum öðrum, en
sjaldan með sömu flennimyndun-
um og rassaköstunum og fótbolt-
inn fær. Þegar einn af ítölsku
ólympíufömnum, frj álsíþrótta-
maður, var beðinn um viðtal,
hreytti hann út úr sér að hann sæi
enga ástæðu til að mæta. Sér og
félögum sínum væri aðeins sýndur
áhugi fjórða hvert ár, en þess á
milli væri allt fullt af fótbolta.
Vegna þess hve peningar em
áberandi hluti af ítalska fótboltan-
um glöddust margir hérlendir yfír
því að Danir skyldu krækja í Evr-
ópumeistaratitilinn í sumar. Þarna
skeiðuðu Þjóðveijar árangurslaust
á eftir boltanum og á leggjum
flestra leikmanna dingluðu verð-
miðar upp á tugi og hundmð millj-
óna, en margir þeirra leika ein-
mitt með ítölskum liðum. Svo
komu dönsku leikmennirnir, með
öllu verðlausir og skoruðu. í hjart-
næmri grein minnti fótboltaskrí-
bent ítalska blaðsins La
Repubblica á að Danirnir hefðu
leikið af áhuga og eldmóði eins
og einu sinni var. Arangur þeirra
væri ekki í takt við peningahyggju
ítölsku fótboltajarlanna, sem væru
örugglega ekki áfjáðir í að-muna
frammistöðu Dananna. í ljósi þess
hvað Lentini og margir starfs-
bræður hans fá greitt, má reikna
með að það fari eins fyrir ítölum
í næstu stórkeppni og Þjóðveijum
núna. Peningar em ekki allt.
Nú er áhugi minn á fótbolta
ekki einlægur fótboltaáhugi, held-
ur bundinn því að ég smitast af
áhuga annarra í kringum mig. Ég
er meira en til í að fara á ítalskan
fótboltaleik einu sinni á ári eða
svo til að upplifa frábæran leik
en einkum til að sjá og heyra við-
brögð áhorfenda, hrifningaryrðin
og mergjað orðbragð. í mínum
augum er það með fótbolta eins
og ballett. Ef þetta er gert af list,
þá er unun á að horfa. Og í útsend-
ingum ítalska sjónvarpsins er
hægt að dást að hve sjónvarps-
mennirnir eru snjallir að mynda
leikina. Þegar fréttirnar um Lent-
ini og hýruna hans tóku að ryðja
forsíðurnar tók það mig nokkra
daga að setja mig inn í um hvað
málið snerist. Ég ber ekki skyn-
bragð á svona háar tölur, yppti
öxlum og hugsaði sem svo að það
væri ekki að spyija að fótboltaiðn-
aðinum og hæfíleikum hæstráð-
enda þar að ná athygli lands-
manna.
Sem ég sat og skellti mér á lær
yfír fótboltagalskapnum, rifjaðist
upp fyrir mér að fyrir nokkrum
árum heyrði ég tónlistarmann tala
um starf sitt og hvað hann bæri
úr býtum. Líkt og Lentini var hann
uppgötvaður snemma og þótti
hafa afburða hæfíleika á sínu
sviði. Hann sýndist geta orðið á
heimsmælikvarða, en á þeim mæli-
kvarða mælast ekki aðeins hæfi-
leikar, heldur einnig hvort viðkom-
andi komist að á þeim stöðum, sem
skipta máli, hvort sem eru fót-
boltalið, óperuhús, eða aðrir mikil-
vægir staðir í grein viðkomandi.
Þessi tónlistarmaður var svo hepp-
inn að komast ungur á einkasamn-
ing hjá hljómplötufyrirtæki, sem
síðan gefur út klassíska tónlist
með honum í síbylju. Síðan tóku
tónleikaferðirnar við, að spila við
öll helstu hús í heiminum, með
öllum helstu hljómsveitum, helstu
stjórnendum, á helstu tónlistarhá-
tíðum og með öðrum helstu tónlist-
armönnum samtíðarinnar og allt
þetta stendur enn óslitið.
Fyrir utan allt þetta gerir það
sig að ganga í augun á Japönum,
því þeir eru bæði sjúkir í klassíska
tónlist og fræg nöfn, en þurfa að
borga útlendingum vel, því tíma-
munurinn gerir skyndiferðalög frá
Evrópu og Bandaríkjunum ófýsi-
leg. Tónlistarmaðurinn hafði því
ærna ástæðu til að gleðjast yfir
að þegar á unga aldri komst hann
á Japanslínuna. Þarna sat hann á
vel búnu herbergi á einu af glæsi-
hótelum Tókíó og skemmti sér við
að horfa á sjónvarpið, meðan áhrif
tímamunarins liðu hjá. Á borðinu
lá samningurinn og tölurnar voru
með langt skott af núllum. Sem
hann sat þarna í einlægri gleði
yfir velgengni sinni fylltist skjár-
inn af japönskum glímumanni, en
þeir eru þjóðhetjur í Japan. Um
leið og kappinn bjó sig undir að
varpa andstæðingnum í gólfíð,
birtist á skjánum upphæðin sem
kappinn fengi í vasann fyrir þenn-
an eina hnykk. Fölskvalaus gleði
tónlistarmannsins fölnaði, því
sjá... hlutur hans var skipti-
myndin ein í samanburði við talna-
röð_ glímukappans.
Ég er ekki í vafa um hvað hann
hugsar, tónlistarmaðurinn, þegar
hann les um hlut Lentinis. Og
hann verður ekki einn um þær
hugsanir. Hjartað í öllum þeim,
sem mæla sig á heimsmælikvarð-
ann, hvort sem er í íþróttum, list-
um eða öðru, tekur kpp þegar
þeir lesa um hvað Lentini getur
borið úr býtum. Það eru vart aðr-
ir sem bera skynbragð á tölurnar.
Þeir skilja þær hins vegar til fulln-
ustu, vega þær og meta... og
fínna sig léttvæga í samanburði
við fótboltakappann. Sálarró
þeirra er jafn óstöðug og skopp-
andi fótbolti. Græðgin ríður sjaldn-
ast við einteyming, öfundin er
dyggur förunautur hennar og þær
vinkonur, græðgi og öfund nærast
á fréttum af óðavelgengni ann-
arra.
Sambyggð diesel rafstöð og rafsuðuvél, 300 AMP.
Rafstöð stærð 5,4 kw einfasa, 6,4 kw þriggjafasa.
Til afgreiðslu strax.
Pallar hf.
Dalvegi 16, Kópavogi, sími 64 10 20
V'
Rauði kross Islands heldur námskeið
til undirbúnings fyrir
HJÁLPARSTÖRF
ERLENDIS
í Munaðarnesi 25.-30. október 1992.
Þátttökuskilyrði eru:
— 25 ára lágmarksaldur
— góð tungumálakunnátta, a.m.k. enska
— góð starfsmenntun
(ýmis störf koma tii greina)
— góð almenn þekking og reynsla
Námskeiðið fer fram á ensku og verða leiðbeinendur
m.a. frá Alþjóða Rauða krossinum í Genf.
Fjöldi þátttakenda er áætlaður um 20 og er
þátttökugjald kr. 13.000 (innifalið er fæði, gisting,
kennslugögn og ferðir Rvk. - Munaðames - Rvk.).
Umsóknareyðublöð fást á skrifstofu RKÍ,
Rauðarárstíg 18, Rvk.
Umsóknum ber að skila á skrifstofu RKÍ fyrir 1.
september nk. Þar veitir Sigríður Guðmundsdóttir
nánarí upplýsingar.
Rauði kross Islands
Rauðarárstíg 18,105 Reykjavík, sími 91-626722
EFTIR TILKOMU NÝJU REYKJANESBRAUT-
ARINNAR ERUM VIÐ MITT í ALFARALEIÐ
OGÞVÍ ÖRSTUTT OG FUÓTLEGT FYRIR
FÓLK ÚR BREIÐHOLTI OG KÓPAVOGIAÐ
KOMA í FJÖRÐINN.
BOÐHÐ ER UPPÁ BARNAGÆSLU
Á MEÐAN ÞÚ PÚLAR.
HRESS
LIK AMSRÆKT OG LJOS
BÆJARHRAUNI4/VIÐ KEFLAVÍKURVEGINN/ SÍMI65 22 12
Sigrún Davíðsdóttir.