Morgunblaðið - 26.03.1993, Blaðsíða 10

MORGUNÉÍaÐIð' FÖSTUDAGUR 26. tóARZ 1993
Bragi Hannesson
Myndlist
Eiríkur Þorláksson
í okkar litla landi hefur mynd-
listarlífið þróast á þann veg, að
eftir að myndlistamámi lýkur,
verða flestir listamenn að leita
sér að starfa til að framfleyta
sér og sínum, en stunda síðan
myndlistina í hjáverkum í stopul-
um tómstundum. Nokkur hópur
listamanna hefur þó náð því
marki að geta lifað alfarið á list
sinni, og meðal þeirra má finna
kjarna ötulustu listamanna hvers
tíma.
En það eru fleiri stólpar undir
listinni, ef svo má að orði kom-
ast. Pjölmargir, sem starfa vítt
og breitt um þjóðfélagið, hafa
ánægju af listrænni sköpun og
nota frístundir sínar að einhvetju
leyti til þeirrar iðju, þó viðkom-
andi hafi oft hlotið litla eða enga
formlega listmenntun. Þetta eru
hinir svokölluðu áhugalista-
menn, sem margir hverjir hafa
auðgað listheiminn með verkum
sínum og listáhuga. (Sagan sýn-
ir að sjjundum hafa slíkir gengið
listagyðjunni endanlega á hönd
og lagt um síðir mikið til mynd-
listarinnar; Paul Gauguin er ef
til vill þekktasta dæmi þessa í
listasögunni.)
Bragi Hannesson er góður
fulltrúi þessa breiða hóps hér á
landi. Hann hefur stundað mynd-
listina í aldarfjórðung, tekið þátt
í samsýningum og haldið einka-
sýningar af og til allt frá 1975.
Þetta hefur tekist þrátt fyrir
annasöm störf að bankamálum
alla tíð, nú síðustu ár sem for-
stjóri Iðnlánasjóðs. Um þessar
mundir stendur yfir fimmta
einkasýning Braga í Gallerí Borg
við Austurvöll, en þar hefur hann
einnig sýnt tvisvar áður.
Verk Braga í gegnum tíðina
hafa einkum verið vatnslita-
myndir, og náttúrustemmur af
ýmsu tagi hafa verið áberandi
þáttur í myndefninu á síðustu
sýningum. Nú sýnir hann hins
vegar eingöngu abstraktverk, að
meirihluta til unnin í olíu, sem
gerir verkin sterkari og veiga-
meiri, einkum hvað varðar lita-
valið, sem er nokkuð fjölbreytt
hér.
Bragi Hannesson: Blessað veri
grasið. 1992.
Þrátt fyrir að hér sé um að
ræða abstrakt verk, er ljóst að
Bragi hefur byggt á hughrifum
náttúrunnar, árstíðaskipta og
birtunnar í landinu. Þetta kemur
jafnt fram í titlum verkanna sem
og þeirri mýkt, sem myndimar
bera með sér; sem dæmi um
þetta má benda á jafn ólík verk
og „Blessað veri grasið“ (nr. 5)
og „Skammdegisnótt" (nr. 8).
Myndbygging verkanna er
yfírleitt miðlæg, oft eftir láréttri
línu, og það er sjaldnast hægt
að tala um spennu milli lita eða
forma í fletinum; þannig er frem-
ur rólegur heildarsvipur á sýn-
ingunni, sem er ef til vill í anda
listamannsins. Það er helst að
það megi greina nokkra spennu
í minni myndunum, t.d. „Rauða-
gull“ (nr. 12).
Vatnslitamyndirnar eru allar
mun minni, og virka ekki eins
markvissar; þær líða nokkuð fyr-
ir samanburðinn við olíuverkin.
Hins vegar er ljóst að Bragi kann
vel til verka í þessum miðli, og
inn á milli mágreina skemmtileg
tilþrif, t.d. í „Alfheimar“ (nr. 22)
og „Hafræna" (nr. 38).
Myndimar á þessari sýningu
bera ótvírætt með sér þá ánægju,
sem hefur verið fólgin í gerð
þeirra. Það er ef til vill vanmet-
inn þáttur í allri listsköpun að
þrátt fyrir innri átök geisli lífs-
gleðin af því sem sýnt er, og
slíkt er vissulega ætíð þægilegt
fyrir augað.
Sýning Braga Hannessonar í
Gallerí Borg við Pósthússtræti
stendur aðeins í tíu daga, og
lýkur þriðjudaginn 30. mars.
öi GIGTARFÉLAG ÍSLANDS
fwh ÁRMÚLI 5 — 105 REYKJAVÍK
Slmi: 91-30760
Aðalfundor Giytarfélags íslands
Málbing iim iramlfðaistefnu Glgtaifélagsins.
Aðalfundur Gigtarfélags íslands verður haldinn í
Borgartúni 6, laugardaginn 27. mars nk. Venjuleg
aðalfundarstörf. Fundarstjóri: Tómas Árnason,
bankastjóri. Á undan fundinum verður hafdið mál-
þing, sem öllum er opið um framtíðarstefnu Gigtarfé-
lagsins og hefst það kl. 14.00. Aðalfundurinn verður
haldinn að því loknu.
Eftirtaldir aðilar verða frummælendur og ætla að segja
álit sitt á því hver meginstefna og verkefni Gigtarfélags-
ins eigi að vera á komandi árum, m.a. varðandi eftirfar-
andi málaflokka.
1. Júlíus Volsson, gigtarsérfræðingur: Gigtlækningor — innon og uton sjúkrohúso.
2. Kristjón Steinsson, gigtarsérfræðingur: Gigtorrannsóknir.
3. Sigrún Boldursdóttir, sjúkroþjólfari:
Sjúkroþjólfun — einstoklingsmeðferð/hópþjólfun.
4. Gauti Grétarsson, sjúkraþjólfori:
Rekstur endurhæfingarstöðva ó vegum líknorféloga í Ijósi þeirror uppbygging-
ar, sem óft hefur sér stað í sjúkraþjólfun - hugsanleg samvinna.
5. Jóhanna Ingólfsdóttir, iðjuþjólfi: Iðjuþjólfun.
6. Þóra Árnodóttir, hjúkrunorfræðingur: Róðgjöf og fræðslustorfsemi.
7. Ingibjörg Sveinsdóttir/Þórarinn Sigurjónsson,
formenn landsbyggðadeilda: Hlutverk Gl ó landsbyggðinni.
8. Svavar Kristinsson, framkvæmdostjóri:
Markaðssetníng - fjórmögnun líknarfélaga, fjölgun félaga, samskipti við þó.
Aðstoðarmaður heilbrigðisráðherra, Þorkell Helgason,
mun sitja málþingið og fjalla um hlutverk og gildi áhuga-
mannafélaga varðandi heilbrigðisþjónustu.
Skag’aleikflokkurinn frum-
sýnir Alltaf má fá annað skip
Skagaleikflokkurinn á Akra-
nesi frumsýnir í kvöld nýtt ís-
lenskt leikrit, Alltaf má fá annað
skip, eftir Kristján Kristjánsson.
Verkið er samið sérstaklega fyr-
ir Skagaleikflokkinn og þá leik-
ara, sem taka þátt í sýningunni,
en þeir eru Clive B. Halliwell,
Steingrímur Guðjónsson, Júlíus
Þórarinsson, Guleifur Einars-
son, Arnar Sigurðsson og Sig-
ríður Árnadóttir.
Efni verksins ætti ekki að þykja
nýstárlegt - leikurinn gerist í lúk-
ar dagróðrabáts, en eftir því sem
næst verður komist er þetta fyrsta
íslenska sviðsverkið sem gerist al-
farið um borð í fiskibáti.
Ungur maður er að byrja til sjós
og fá áhorfendur að fylgjast með
því hvernig honum gengur að laga
sig að nýjum aðstæðum. Frekar
óvenjulegt ástand (og þó kannski
ekki) ríkir um borð því útgerðar-
maðurinn hyggst selja bátinn með
öllum aflaheimildum. Eins og sjó-
manna er von og vísa ber margt
á góma og kemur meðal annars
fískveiðistefnan og kvótakerfíð
nokkuð við sögu.
Skagaleikflokkurinn frumsýnir í kvöld nýtt íslenskt leikrit, Alltaf
má fá annað skip.
2. sýning verður sunnudaginn
28. mars og 3. sýning, þriðjudag-
inn 30. mars. Sýningar hefjast
klukkan 20.30. og sýnt í Bíóhöll-
inni á Akranesi.
Bergmann Þorleifsson, sá um
hönnun leikmyndar og Ólafur Páll
Gunnarsson setti saman hljóð-
mynd. Lýsingu annast Hlynur
Eggertsson. Frumsamin tónlist í
verkinu er eftir Orra Harðarson.
Höfundur verksins, Kristján Krist-
jánsson, leikstýrir.
(Fréttatilkynning)
Kór Menntaskólans við Hamrahlíð
KÓR Menntaskólans við Hamrahlíð heldur tónleika í Húsavíkur-
kirkju, sunnudaginn 28. mars klukkan 14. og skólatónleika í Hafra-
lækjarskóla, sem eru opnir öllum, haldnir verða í Ýdölum, þriðju-
daginn 30. mars, klukkan 14.30.
Á efnisskrá tónleikanna eru ís-
lensk og erlend tónverk m.a. mót-
ettan Lobet den Herrn eftir J.S.
Bach og fjórar slóvenskar þjóðvís-
ur eftir Béla Bartók. Einnig flytur
kórinn negrasálma og þjóðlög frá
ýmsum löndum.
Allir kórfélagar eru nemendur
Menntaskólans við Hamrahlíð. Á
hveiju ári verða miklar breytingar
á kómum vegna þess að kórfélag-
ar ljúka námi sínu við skólann. Á
þessu skólaári er kórinn skipaður
80 nemendum á aldrinum 16-20
ára.
Kór Menntaskólans við Hamra-
hlíð heimsækir nú Húsavík í þriðja
sinn. Áður hefur kórinn sungið á
Húsavík í mars 1974 og mars
1980. Á þessu skólaári hefur verið
haldið upp á 25 ára afmæli kór-
starfsins í Hamrahlíð, en kór
Menntaskólans við Hamrahlíð var
stofnaður haustið 1967. Þessara
tímamóta hafa báðir kóramir sem
sem kenna sig við Hamrahlíð, (kór
Menntaskólans við Hamrahlíð og
Hamrahlíðarkórinn, skipaður eldri
nemendum) minnst á ýmsan hátt
m.a. með veglegum afmælistón-
leikum í Hallgrímskirkju í nóvem-
ber sl.
Tónleikaferð Menntaskólans við
Hamrahlíð til Húsavíkur, Akur-
eyrar og í Aðaldal, era þáttur í
afmælishátíðarhöldunum.
Kórinn flýgur norður til Húsa-
víkur 28. mars og aftur heim til
Reykjavíkur um kvöldið 30. mars.
Stjómandi kórs Menntaskólans
við Hamrahlíð er Þorgerður Ing-
ólfsdóttir, stofnandi kórsins og
upphafsmaður kórstarfsins í
Hamrahlíð.
■ Sögufélag hefur gefíð út ritið
Endurreisn Alþingis og Þjóð-
fundurinn eftir dr. Aðalgeir
Kristjánsson. Hér er um að ræða
gmndvallarrit um sögu Islands á
tímabilinu 1815 til 1851, frá Vínar-
fundi til Þjóðfundar. Það skiptist
í sex meginkafla og nefnast þeir: í
árdaga 19. aldar, Áhrif Júlíbylt-
ingarinnar í ríki Danakonungs,
Endurreisn Alþingis, Febrúar-
byltingin og hræringar í Dan-
mörku, Dregur að Þjóðfundi,
Þjóðfundurinn og afleiðingar
hans. Hver þessara kafla skiptist í
íjölmarga undirkafla. í aðaltexta
eru um 50 myndir af skjölum og
ýmsum gögnum frá þessum tíma.
Þar getur að líta rithendur þeirra
manna, sem mest koma við sögu,
undirritanir lærðra og leikra, bænda
og borgara undir bænaskrár til kon-
unga, uppdrætti af sætaskipan á
fyrsta fundi Alþingis og á Þjóð-
fundinum og jafnvel skrá um það,
hvar þjóðfundarmenn urðu sér úti
um húsnææði í hótellausa bænum,
Reykjavík, árið 1851. Þá eru í rit-
inu 16 sérprentaðar síður með lit-
myndum. Þar á meðal eru teikning-
ar Sigurðar málara, af nokkmm
islenskum mönnum, sem við sögu
koma í bókinni, myndir frá Þing-
völlum og Reykjavík um miðja 19.
öld og myndir af málverkum sem
geymd eru í fyrsta alþingissalnum,
sal Menntaskólans í Reykjavík.
Ritið Endurreisn Alþingis og
Þjóðfundurinn er 480 bls. og því
fylgir vönduð nafnaskrá. Það er
sett hjá Guðjóni Ó. hf., brotið um
í Prentþjónustunni Repró og
prentað í prentsmiðjunni Rún. Bók-
band annaðist bókbandsstofan Flat-
ey, Emil Valgeirsson, gerði kápu.
Verð ritsins í bókaverslunum er
krónur 4.800, en félagsmenn Sögu-
félags fá 20% afslátt í afgreiðslu
félagsins í Fischersundi 3.
Háskólatónleikar
í Norræna húsinu
_______Tónlist___________
Ragnar Björnsson
Sigrún Þorgeirsdóttir heitir
ung söngkona, sem kynnti sig á
hádegistónleikum sl. miðvikudag
við píanóleik Vilhelmínu Ólafs-
dóttur. Samkvæmt upplýsingum
í efnisskrá er Sigrún enn í námi
og báru tónleikarnir því vitni.
Sigrún býr yfír nokkuð fallegri
sópranrödd. Ennþá er röddin
dálítið innilokuð og ennþá er
raddtækninni nokkuð ábótavant,
hæðin ekki örugg og þarf að
staðsetjast þetur. Enn virðist
vera erfítt að spá um framvindu
raddarinnar, en í bili er hún eins-
konar „superetta" og heyrði ég
fyrir mér Cherubíni í Brúðkaup-
inu, sem reyndar segir ekki svo
lítið. Kannski var langjákvæðast
við söng Sigrúnar, að hún virðist
vel músikölsk og það mun bjarga
henni yfír margar tálmanimar.
Sviðsframkomu hefur hún líka
ágæta og virðist ekki hrædd við
áheyrendur, sem vitanlega er
stór kostur og ekki öllum gefinn.
Það virðist stangast nokkuð á
við yfirlýsingar um músik-
næmni, að Sigrún syngur ekki
alltaf hreint, liggur oft neðan í
tóninum. Þetta sannar reyndar
það sem allir vita, að söngvari
heyrir ekki sjálfan sig rétt. Ekki
er þetta þó alveg afsakanlegt því
söngvarar nútímans geta gripið
Sigrún Þorgeirsdóttir
til hljóðritunarinnar, sem á
stundum segir manni að vísu
það, sem maður ekki vill vita.
Textameðferð virðist vera í góðu
lagi hjá Sigrúnu og bravó fyrir
því. í þrjátíu mínútur söng Sig-
rún lög eftir Mozart, Rauré og
Poulenc og áttu frönsku lögin
sérlega vel við raddgerð Sigrún-
ar. Best söng hún þó kannski
aukalagið, lagið um litlu Gunnu
og litla Jón, eftir þá vinina Dav-
íð og Pál, það söng hún svo að
ég hef ekki heyrt betur gert.
Vilhelmína studdi söng Sigrúnar
af ágætri smekkvísi á píanóið,
en dró kannski um of niður í
hljóðfærinu af ótta við að kæfa
rödd Sigrúnar, en þetta jafnvægi
er vitanlega mjög viðkvæmt.