Morgunblaðið - 10.07.1993, Qupperneq 33

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 10. JÚLÍ 1993
33
Jón Trausti Uran-
usson — Minning
Fæddur 19. júní 1952
Dáinn 28. júní 1993
í dag fer fram frá Landakirkju
útför Jóns Trausta Úranussonar
sem Iést af slysförum við upp-
græðslustörf í Eldfelli er moksturs-
tæki valt og lést hann samstundis.
Því verður ekki lýst með orðum
hvílíkt reiðarslag það er fyrir stjóm-
endur bæjarfélagsins, þegar starfs-
maður bíður bana við vinnu sína.
Jón Trausti Úranusson var fædd-
ur 19. júní 1952 í Vestmannaeyjum,
sonur hjónanna Jórunnar Lilju
Magnúsdóttur og Úrunusar Guð-
mundssonar, en hann lést 17. júní
1968. Þeim varð alls sex bama
auðið.
Jón Trausti hafði starfað hjá
Vestmannaeyjabæ í tæp 20 ár 'sem
tækjamaður og var sérlega vand-
virkur og útsjónarsamur við störf
sín.
Með Jóni Trausta er kvaddur
góður drengur Eyjanna sem af lífi
og sál tók þátt því uppbyggingar-
starfi sem átt hefur sér stað eftir
að jarðeldar brutust út á Heimaey
árið 1973.
Bæjarstjóm Vestamannaeyja
þakkar góðum dreng fyrir vel unnin
störf í þágu bæjarfélagsins og send-
ir móður hans og systkinum sínar
innilegustu samúðarkveðjur.
Guðjón Hjörleifsson
bæjarstjóri.
Allt okkar líf er samofið sökn-
uði, gleðinni, voninni. Öll vonumst
við til að geta glaðst að kveldi yfir
vel unnu verki, séð það takmark
rætast sem við settum okkur að
morgni og með viljann í verki eru
margir vegir færir. Svo bresta von-
imar fyrirvaralaust og söknuður
hreiðrar um sig og þjakar hugann.
Á einu andartaki er öllu lokið. Lífið
er hverfult og sú sól sem reis að
morgni úr glitum haffletinum,
kemst aldrei í hádegisstað, það er
sólarlag á miðjum degi og myrkrið
hvelfist yfir, leiðarlok. Eftir bíður
ófullgerð mynd, sem ef til vill verð-
ur ekki eins þó að unnið verið áfram
að henni, mynd um viðleitni manns-
andans að fegra þau djúpu sár sem
náttúruhamfarir ollu fyrir tuttugu
árum síðan. Og vorið er vettvangur
athafna. Rækta og undirbúa sumar-
ið fyrir græna og blómstrandi jörð
áður en halla fer að hausti, því að
lífsmagn jarðar laufgar allt sem lif-
ir, sjá árangur og uppskera gæfu
heimsins.
Þegar ég lít yfir farinn veg og
reyni að rifja upp minningar um
starfsfélaga verða hugsanir slitrótt-
ar því að eitthvað er öðruvísi en
ætti að vera. Jón Trausti Úranusson
fæddist hér á Heimaey og ólst upp
í lífsglöðum systkinahópi. Föður
sinn missti Jón fyrir mörgum árum
og varð það styrkasta stoð móður
sinnar og heimilisins. Snemma fékk
hann áhuga á vélknúnum farar-
tækjum og kunni ýmislegt í þeiifi
fræðum.
Jón hóf störf hjá Viðlagasjóði
vorið 1973 þegar byijað var að
hreinsa kirkjugarðinn í goslok. Síð-
an gerðist hann starfsmaður
Áhaldahúss Vestmannaeyja og
vann þar upp frá því. Vissulega var
Jón að ljá liðveislu sína, leggja sín
mörk með leikni sinni á grænkandi
feld gróðursins þegar ótímabært
andlát bar að. Hann var tækjamað-
ur góður og hafði allt það til að
bera sem prýðir hvem verkamann,
ijöihæfur, útsjónasamur og vand-
virkur. Sannur félagi var hann og
vinsæll sem smitaði umhverfið með
góðlátlegu gríni. Glaður var hann
á góðri stund og lét mörg gaman-
yrðin fjúka til samstarfsfélaga
sinna, hnyttin tilsvör hans ómuðu
ósjaldan í talstöðinni. Hann gat
einnig verið alvörugefinn, þá var
hugur hans í lokuðum heimi. Eftir
mannvirðingum sóttist hann ekki
og var sáttur við sitt. Suður við
Helgafell mátti oft hitta Jón við
störf. Þar naut hann útsýnisins yfir
heimabyggð sína og yfír hafið. Hér
á Heimaey var hugur hans bundinn
óijúfanlegum böndum. Hann átti
sínar óuppfylltu óskir, sem ég trúi
að veitist honum á nýrri vonarbraut
því að lífsgangan er áfangi að æðra
lífi og einhvers staðar úti í óravídd-
um alheimsins, á lendum þar sem
Glóey gyllir í dásemd sinni um
heimkynni sálarinnar yfír hásæti
almættisins, þar sem öll heimsins
dýrð blasir við velkomnum gesti,
munu leiðir liggja saman að nýju.
En nú talar minningin máli hins
liðna. Góður vinnufélagi er kvadd-
ur. Hversu oft sem við spyijum: „Af
hverju?" er enginn til svars. Jón
hefði kannski sagt eins og speking-
urinn forðum: „Verið óhræddir, ég
hef notið lífsins og framkvæmt flest
mín fyrirheit.“
Að lokum þetta: Vonandi sefa
Minning
Uimur Guðmundsdótt-
ir frá Súgandafirði
Fædd 27. júU 1910
Dáin 2. júlí 1993
Þó missi ég heym og mál og róm
og máttinn ég þverra finni,
þá sofna ég hinst við dauðadóm,
ó, Drottinn gef sálu minni
að vakna við söngsins helga hljóm
í himneskri kirkju þinni.
(Olína Andrésd.)
Látin er á Hrafnistu i Reykjavík
Unnur frænka mín. Síðustu árin
átti hún í miklum veikindum og var
það mikil raun börnum hennar að
geta ekkert gert til að létta henni
þetta erfíða sjúkdómsstríð. Unnur
var uppáhalds frænka móður
minnar og vil ég þakka Unni alla
þá góðvild og hlýhug sem hún sýndi
móður minni alla tíð.
Unnur var fædd á Bakka í
Tálknafirði, en fluttist ung með
foreldrum sínum til Súgandafjarð-
ar, þeim Guðrúnu Oddsdóttur frá
Gufudal, A-Barðastrandarsýslu og
Guðmundi Sturlusyni frá Áuðkúlu
í Arnarfírði. Unnur giftist Magnúsi
Vilhjálmi Magnússyni formanni frá
Súgandafirði. Hann lést 1977. Þau
eignuðust þijú myndar börn, þau
eru: Sigrún Guðmunda í Garði,
hennar maki, Knútur Guðmundsson
frá Garðhúsum, Garði; Brynja Unn-
ur, Kópavogi, hennar maki, Erling
Steinar Auðunsson frá Súðavík; og
Árni Magnús viðskiptafræðingur,
Akureyri, hans maki Lovísa Er-
lendsdóttir frá Akureyri.
Unnur átti miklu barnaláni að
fagna. Börn hennar hafa öll verið
mikið fyrirmyndarfólk, sem alls-
staðar hefur komið sér vel. Móðir
hennar var lengi til heimilis hjá
henni og sýndi hún henni mikla
ræktarsemi.
Eg kom oft til Unnu frænku í
litla húsið hennar á Suðureyri. Þar
var alltaf hver hlutur á sínum stað
og snyrtimennskan var þar í fyrir-
rúmi. Þar var alltaf allt skínandi
hreint.
Nú hefur frænka mín fengið hvíld
og vil ég ljúka þessum orðum mín-
um með litlu ljóði eftir Davíð Stef-
ánsson:
góðar minningar sorgina hjá ástvin-
um Jóns. Við félagar hans þökkum
honum áratuga samfylgd. Andlát
hans verður okkur viðvörun um
hversu viðkvæmt lífið er.
F.h. starfsfélaga í Áhaldahúsi
Vestmannaeyja.
Kristinn Viðar Pálsson.
Það er sárt og erfitt að sætta sig
við, þegar fólk í blóma lífsins er
skyndilega á bak og burt.
Mig langar með örfáum orðum
að minnast Jóns eða Nonna eins
og hann var kallaður af fjölskyldu
sinni.
Efst er í huga mínum þakklæti
fyrir þá miklu hjálp og velvild sem
hann sýndi systur minni, en þau
þekktust vel og voru miklir vinir.
Eins var hann börnum hennar góð-
ur og er söknuður og eftirsjá þeirra
mikil.
Okkar kynni hafa ekki verið löng,
því miður, en þau kynni sem ég
hafði af Jóni voru einstök. Hann
var hjálpfús og greiðvikinn með
eindæmum.
Öll eigum við óskir, ekki er víst
að allar hans óskir hafi ræst, en
eitt er víst að allt sem hann vann
og lagði til í þessu lífi verður honum
til framdráttar í því næsta. Með
gleði vann hann allt og taldi aldrei
eftir sér að hjálpa þeim sem minna
mega sín, prúður og hæglátur í fasi.
Blessuð sé minning hans.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
• (V. Briem)
Svanhildur Gísladóttir.
Gott er sjúkum að sofna,
meðan sólin er aftanijóð,
og mjallhvítir svanir syngja
sorgblíð vögpljóð.
Gott er sjúkum að sofa,
meðan sólin í djúpinu er,
og ef til vill dreymir þá eitthvað,
sem enginn í vöku sér.
Ég sendi börnum Unnar, tengda-
börnum og barnabörnum mínar
innilegustu samúðarkveðjur.
Guð geymi þig, elsku frænka.
Sigrún Stududóttir.
t
PÁLL SIGBJÖRNSSON
búnaðarráðunautur,
Útgarði 7,
Egilsstöðum,
varð bráðkvaddur þriðjudaginn 6. júlí.
Útförin fer fram frá Egilsstaðakirkju í dag, laugardaginn 10. júlí,
kl. 14.
Fyrir hönd vandamanna,
Ingunn Gunnarsdóttir.
t
Elskulegur faðir okkar og afi,
JÓN K. SÆMUNDSSON
Ijósmyndari,
Tjarnargötu 10b,
lést á elliheimilinu Kumbaravogi 30. júní sl.
Útförin ferfram mánudaginn 12. júlífrá Fossvogskirkju kl. 14.30.
Börn og barnabörn.
t
Eiginmaður minn,
GEIR BJÖRNSSON,
Fannborg 8,
Kópavogi,
lést í Borgarspítalanum 30. júní sl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Innilegar þakkir til allra þeirra, er hjúkruðu honum og léttu honum
lífið í veikindum hans.
Kristín Pálsdóttir.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug vegna andláts og
útfarar sonar okkar og bróður,
GUÐJÓNS RÚNARSSONAR,
Súlukletti 6,
Borgarnesi.
Kristín Guðjónsdóttir,
Rúnar Viktorsson,
Björg Jónína Rúnarsdóttir,
Róbert Rúnarsson.
t
Þökkum auðsýnda samúð og vináttu við fráfall og útför móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
HULDU SIGFÚSDÓTTUR BERGMANN.
Sérstakar þakkir til starfsfólks elli- og hjúkrunarheimilisins Grund-
ar fyrir góða umönnun.
Hrefna B. Einarsdóttir, Magnús Ásmundsson,
Sigfús B. Einarsson, Inger Krook Einarsson,
Auður Einarsdóttir,
Þórunn Einarsdóttir, Rúnar Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Birting íifmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar
til birtingar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu
blaðsins í Hafnarstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru
birtar greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar
eru birtar afmælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er
50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin,
vélrituð og með góðu línubili.
Ákjósanlegast er að fá greinarnar sendar á disklingi.