Morgunblaðið - 14.11.1993, Side 16

16
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 14. NÓVEMBER 1993
ANNA Magnúsdóttir er
meó rúmlega axiarsitt
dökkbrúnt hór. Litaóir
vorw gylltir iokkar og hór-
ió klippt í sióar tjásur.
Þetta er góó lausn fyrir
konur sem vilja breyta
wm hárgreióslu en halda
hársiddinni.
ANNA Svanlaugsdóttir
starfar á hárgreióslustofu
en er hér i hlutverki fyrir-
sætunnar. Hún er meó
sjálflióaó hár og ólitaó,
náttúruleg fegwró þess
fær þvi aó njóta sin. Hárió
er klippt i millisióa tjásu-
klippingu.
INGA Dis Árnadóttir er
meó Ijóst hár og fær þaó
aó njóta sin ólitaó. Settar
voru Ijósgylltar stripur i
hárió tH aó gefa þvi lif-
legra yfirbragó, klipping-
in er í styttra lagi.
RAGNHEIDUR Briem er
meó klippingu sem nýt-
wr mikilla vinsælda wm
þessar mwndir. Hárió
var litaó rauóbrúnt og
klippt mjög stwtt.
Myndir: Þorkell Þorkelsson
Texti: Guðni Einarsson
fcínurnar hafa verió lagð-
ar í hár- og fatatísku vetrar-
ins. Hárið á að vera í
náttúrulegum litum, létt og
frjálslegt. Dömurnar klæð-
ast frekar herralegum föt-
um eins og sjá má á þess-
um sýnishornum af fatatísku
vetrarins.
Það voru systurnar Guðrún
og Guðríður (Gauja) Sverr-
isdætur á Hárgreiðslustof-
unni Cleo í Garðabæ'sem
fóru höndum um hár fyrir-
sætanna. Þær systur eru
aðilar að alþjóðlegum
samtökum hárgreiðslufólks,
Intercoiffure, en þau héldu
nýlega sýningu í París þar
sem vetrartískan i hár-
greiðslu var kynnt. Fyrirsæt-
urnar voru sóttar í hóp
kunningja og samstarfsfólks
hárgreiðslumeistaranna.
Herraleg dömuföl
Frjálsleg
hárgreiösla,
náttúruleg-
ur hárlitur
og herraleg
föt er þad
sem ein-
lcennir tisk-
una i vetur
Hártískan fellur vel að
þeirri línu sem lögð hefur
verið í klæðatísku vetrarins.
Fyrirsæturnar klæðast föt-
um frá Versluninni Sautján
í Reykjavík og að sögn
Svövu Johansen verslunar-
stjóra gefa þau góða
mynd af því sem ætla má
að verði vinsælastí vetur.
'ffln
Eins og sjá má hafa tískuhönnuðir sótt hugmyndirí
fataskápa velklæddra herramanna á fyrri hluta aldar-
innar. Þessi tíska er stundum kennd við athafnamenn
ímyndunar og veruleika á borð við Gatsby hinn mikla
og Al Capone. Nú klæóist kvenþjóðin jakkafötum,
síðum hvítum skyrtum með uppslögum og stórum krög-
um. Með þessu þykir hæfa að bera skrautleg háls-
bindi eða hálsklúta. Vesti í ýmsum litum og efnum til-
heyra einnig vetrartískunni. Buxur eiga að vera víðar
og beinarí sniðum.
Sundurgerð í'efnisvali og litum þykir nú til fyrirmyndar.
Flíkurnar geta ýmist verió úr ofinni bómull, ull eða flau-
eli, allt eftir smekk nofandans. Fótabúnaður er með
grófara móti, stórgerðir skór og hálfhá stígvél eru það
sem helst þykir prýða netta fætur og kemur það sér vel
í torfærum íslenska vetrarins.
i
►
t
i
i