Morgunblaðið - 09.08.1994, Blaðsíða 36

36 ÞRIÐJUDAGUR 9. ÁGÚST 1994
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Smáfólk
i
Þú sendir póstkort Af hverju ekki? Nú, hvað „Kæru heimsku
til Kötu og Möggu, skrifaðir þú stelpur.“
og skrifaðir MITT á það?
nafn undir?!
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 691100 • Símbréf 691329
Atvinnuleysi og
haustkosningar
Frá Hjalta Þórissyni:
TILEFNI þessa skrifs er umræðan
um haustkosningar, sem ef af verð-
ur, verða haldnar í skugga atvinnu-
leysis.
Fjöldaatvinnuleysi það sem hér
hefur skollið á er ekki gömul skotta
þó skælt sig geti; til orðið á síðasta
kjörtímabili. Næstu kosningar sem
efnt verður til eru þær fyrstu eftir
það varð landfast. Framvarðasveit
samfélagsins í málinu, hinir atvinnu-
lausu og þeirra nánustu, ráku sig
harkalega á að viðbúnaður sá sem
fyrir var og upp á boðið, til þess að
takast á við slíkt ástand, var óviðun-
andi. Á þessu varð einnig almennur
skilningur og nokkur viðbrögð hafa
komið fram til þess að bæta þar úr
og er sumt þegar fram komið, en
sumt er í undirbúningi en fáum sög-
um fer þó af.
Skemmst er af því að segja að
núverandi ástand og skipan mála
er óþolandi og viðbrögðin, sem til
hefur verið gripið, hrökkva hvergi til.
Þeir kostir og aðbúnaður sem at-
vinnulausum er boðið uppá nú ganga
ekki til lengdar. Það er enginn tími
til stefnu. Skaðinn sem atvinnuleysið
veldur gerist hratt og afleiðingar
þess verða viðvarandi. Reikningur
samfélagsins verður því hærri sem
úrbæturnar dragast.
Það er skylda stjórnmálaafla
vorra að leggja fyrir þjóðina framtíð-
arætlanir sínar í þessu efni áður en
gengið verður að kjörborði.
Ef málefni er nú til staðar sem
ástæða er til að verði kosningamál,
þá eru það málefni atVinnulausra
og tekjuskertra og eru önnur mál
hjóm þar hjá.
Hér er ekki verið að óska eftir
því að málið verði pólitískt bitbein.
Þvert á móti væri óskandi að um
það tækist pólitísk samstaða og á
því er brýnust nauðsyn, en til þess
þarf tíma. Það sem stjórnmálaöflin
skulda þjóðinni áður en gengið verð-
ur til kosninga er svar við því hvað
skuli taka við, skýr framkvæmda-
áætlun. Ekki er hægt að una því
að atvinnuleysisvofan sé sett á vetur
heilt kjörtímabil í viðbót. Hinir at-
vinnulausu hafa ekki efni á þeim
stríðskostnaði.
Það væri óskandi að ekki verði
unnt að væna stjómmálamenn vora
um það ábyrgðarleysi að hafa þessi
mál ófrágengin þegar til næstu
kosninga kemur. Undirbúnings-
tíminn er of skammur ef kjósa á í
haust.
Ástandið í þjóðfélaginu er ekki
með þeim hætti að hægt sé að bjóða
fólki upp á að hafa ekki skýr skila-
boð frá landsfeðrunum áður en
næsta kjörtímabil hefst. Áður en
gengið verður að kjörborðinu þurfa
atvinnulausir, sem merkilegt nokk
hafa kosningarétt, að vita hvað
stjórnmálamennirnir ætla að bjóða
uppá. Hér með er lýst eftir þvi.
HJALTIÞÓRISSON,
Laugateig 37, Reykjavík.
Calígúla útnefndi
ræðismann
Frá Hreini. Loftssyni:
FRÉTTIR hafa borist af sérkenni-
legri útnefningu í stöðu á vegum
utanríkisþjónustunnar. Hafa menn
átt erfitt með að finna fordæmi
og ekki skilið hvað ræður valinu
eða í hveiju upphefðin er fólgin.
Sjálfur segist gæðingurinn, sem í
hlut á, ekki gera athugasemd við
notkun titilsins „sendiherra", en
virðist þá gleyma, að forsetaskipun
þarf í slík embætti. Af fréttum að
dæma virðist sem viðkomandi eigi
tímabundið á næsta ári að verða
„forstöðumaður sendiráðs", hvað
svo sem í því felst. Nokkuð langt
þarf að leita til að finna fordæmi
þessarar síðustu gamansemi utan-
ríkisráðherra. Hef ég þó fundið
eitt. Calígúla, sem var keisari í
Róm fyrir tæpum tvö þúsund
árum, var einnig góður við gæð-
inga sína. Segir svo frá í riti Will
Durants um Rómaveldi, að hann
hafi reist skeiðhesti sínum marm-
arahús með fílabeinsjötu, boðið
honum til miðdegisverðar og lagt
til að hann yrði gerður að ræðis-
manni. Sjálfsagt má finna fleiri
slík dæmi ef grannt er skoðað.
HREINN LOFTSSON
hæstaréttarlögmaður og
formaður utanríkismálanefndar
Sj álfstæðisflokksins.
Úr viðjum sósíalismans
Frá Einari Ingva Magnússyni
„HVERN andskotann kemur þér
það við. Gastu ekki komið klukkan
sex í morgun, ef þig vantaði mjólk!?“
Sviðið er Búlgaría, meðan jám-
tjaldið hékk enn uppi.
Sú sem lét orð þessi falla var
afgreiðslukona í tómri matvöru-
verslun áætlanahagkerfísins og
klukkan var tvö eftir hádegi. Hún
talaði til ungrar stúlku, sem var
komin til að sækja mjólk fyrir fjöl-
skyldu sína í Sófíu,
Þessi sama stúlka býr í dag á
íslandi með manni sínum og barni.
Þau eru ekki enn orðnir íslenskir
ríkisborgarar eftir þrjú ár, en ættu
það löngu skilið, kannski fyrst og
fremst fyrir fijálshyggjuhugsun
þeirra og óbilandi trú á einstaklings-
framtakið, og síðast en ekki síst
frelsi undan hverskyns ríkisafskipt-
um.
Af biturri reynslu þurftu þau
ásamt heilum þjóðum og þjóðarbrot-
um að læra hvemig það var að búa
í þjóðfélagi sósíalismans, sem þau
munu forðast fyrir lífstíð að endur-
taka nokkru sinni, ef þau eiga þess
nokkurn kost og fá einhveiju ráðið.
EINARINGVI MAGNÚSSON
Heiðargerði 35, Reykjavík.