Morgunblaðið - 16.08.1994, Blaðsíða 36

36 ÞRIÐJUDAGUR 16. ÁGÚST 1994
MORGUNBLAÐIÐ
MINNING
KRISTJÁN
S VEINBJÖRNSSON
ANTON G.E.
BJARNASEN
+ Anton Gísli Emil Bjarnasen
fæddist í Vestmannaeyjum
+ Kristján Sveinbjörnsson
fæddist í Bolungarvík 23.
september 1918. Hann lést í
Landspítalanum 30. maí síðast-
liðinn og fór útför hans fram
frá Víðistaðakirkju 3. júní.
VIÐ FRÉTTUM nýlega af ótíma-
bæru andláti Kristjáns Sveinbjörns-
sonar frá Súðavík. Við vissum
reyndar að hann hafði átt við veik-
indi að stríða um nokkurt skeið, en
einhvern veginn héldum við að hann
gæti möndlað það, eins og flest sem
hann tókst á við í lífinu.
Fyrir rúmum 30 árum komum
við, ung prestshjón til Súðavíkur.
Það hafði ekki árað vel í þorpinu,
fjölmennar fjölskyldur höfðu flutt
burt og slíkt hefur auðvitað lam-
andi áhrif á þá sem eftir sitja. En
það var engin uppgjöf í heimamönn-
um, þótt þorpsbúar væru aðeins lið-
lega hundrað. Þrír litlir bátar voru
gerðir út, frystihús var starfandi
og rekið af mikilli hagsýni. Þorpið
var aftur á uppleið. „Þetta er nú
meiri blessuð vikan, vinna hvem
einasta dag,“ sagði við okkur aldr-
aður maður eitt kvöldið á heimleið
úr lýsisbræðslunni. Okkur varð
þetta umhugsunarefni, sem aldrei
höfðum kynnst öðru en nægri at-
vinnu.
Flestar fjölskyldurnar áttu
nokkrar kindur og heyjuðu á sumr-
in en nær allir unnu við fiskvinnsl-
una á einn eða annan hátt. Sam-
hjálp var ríkur þáttur í lífinu. Öll
heimilin í þorpinu virtust vera opin
fyir bömunum, það var hlynnt að
þeim sam aldnir voru eða sjúkir.
Þar voru þó fremst í flokki hjónin
í Litlabæ, Kristján Sveinbjörnsson
og Guðbjörg Jakobsdóttir.
■ Ódýr saumanámskeið
Sparið og saumiö á fjölskylduna.
Mest 4 nemendur í hóp.
Faglærður kennari.
Upplýsingar í síma 17356.
tölvur
Grensásvegi 10, Sími 63 3000
■ Á næstu vikum er boðið upp á
eftirfarandi námskeið:
Byrjendanámskeið um tölvunotkun
Heppilegt námskeið fyrir þá, sem vilja
fá kynningu á undirstöðuatriðum við
tölvunotkun, m.a. fjallað um grunnatriði
stýrikerfisins MS-DOS og Windows.
22.-26. ágúst kl. 9-12.
12.-16. september kl. 9-12.
■ Windows 3.1
Itarlegt námskeið um undirstöðuatriði
gluggastýrikerfisins.
7.-9. september kl. 13-16.
17.-18. september ki. 9-12 og 13-16.
(helgarnámskeið).
■ Ritvinnsluforritið Word fyrir
Windows
5.-9. september kl. 13—16,
byrjendanámskeið.
12.-16. september kl. 20-23,
byrjendanámskeið.
Heimilið á Litlabæ var eftir-
minnilegt. Meiri snyrtimennsku en
þar ríkti var tæplega hægt að hugsa
sér, þótt barnahópurinn væri stór.
Stígvél í ýmsum stærðum stóðu
alltaf upprétt í snyrtilegri röð í litlu
forstofunni. Þetta speglaði heimils-
braginn. Þau hjónin voru samhent
í öllu og með afbrigðum ósérhlífin.
Vissi Guðbjörg um einhvern vanda
hjá nágrönnum sínum, var enginn
fljótari en hún af stað til að rétta
fram hjálparhönd.
„Hann Stjáni lítur á það,“ sagði
hún einatt og vissi, að það myndi
hann gera án þess að hafa um það
orð. Kristján var einstaklega laginn
við hin ólíkustu verkefni, sannkall-
aður þúsund þjala smiður. Það voru
mörg handtök sem hann vann fyrir
nágranna sína og leysti vel úr öllu.
Meira að segja þegar ein nótan fór
að ýla á litla stofuorgelinu okkar,
tók Kristján það í sundur eins og
æfður fagmaður, hreinsaði gaum-
gæfilega að innan og oreglið var
eins og nýtt á eftir.
Þröngt samfélag, þar sem allir
vita allt um alla, getur verið mjög
viðkvæmt. í Súðavík voru óskráð
lög að tala ekki illa um náungann
og bera ekki út slúður. Kristján og
Guðbjörg gáfu þar fordæmi sem í
fleiru. Þau voru meðal stólpanna í
þessu litla samfélagi sem bjó yfir
ótrúlega miklum félagslegum
þroska.
Kristján gegndi ýmsum trúnað-
arstörfum í sinni byggð, var í
hreppsnefnd og í stjóm frystihúss-
ins. Hann sá þar um allar vélar og
smiðjan hans sneri út að aðalgöt-
unni. Þar var oft mannfagnaður,
því að grannarnir litu gjarnan inn
hjá Kristjáni á leiðinni úr og í vinnu
29. ágúst-1. september kl. 9-12,
framhaldsnámskeið.
■ Ritvinnsluforritið WordPerfect
fyrir Windows
5.-9. september kl. 9-12,
byrjendanámskeið.
5.-8. september kl. 9-12,
framhaldsnámskeið.
■ Töflureiknirinn Excel
18.-23. ágúst kl. 13-16,
byrjendanámskeið.
12.-15. september kl. 13-16,
byrjendanámskeið.
■ Gagnagrunnskerfið Access
18.-23. ágúst kl. 9-12.
■ Visual Basic
12.-15. september kl. 13-16. '
Skráning á námskeið og frekari upplýs-
ingar um þessi og önnur námskeið hjá
Tölvuskóla EJS, Grensásvegi 10,
sími 633000.
1 tungumál [
Enska málstofan
■ Enskukennsfa
Einkakennsla fyrir einn eða fleiri á afar
hagstæðu verði.
Aðstoð og ráðgjöf til fyrirtækja vegna
þjálfunar og sjálfsnáms í ensku.
Viðskiptaenska, aðstoð við þýðingar o.fl.
Upplýsingar og skráning í síma 620699
frá kl. 14—18 alla virka daga.
ýmislegt
■ Viltu rifja upp fyrir skólann?
Ertu að fara í haustpróf?
Við erum með upprifjunarnámskeið fyrir
öll skólastig.
Upplýsingar í síma 79233 kl. 18-19
virka daga.
Nemendaþjónustan sf.
eða í landlegum og áttu hressileg
orðaskipti.
Kristján var formaður sóknar-
nefndar og meðhjálpari og vann
kirkjunni sinni ómælt gagn. Við
áttum því afar mikil og góð sam-
skipti við hann. Aldrei brást stuðn-
ingur hans við okkur, hann hvatti
og uppörvaði og miðlaði af reynslu
sinni.
Kirkjulaust var í Súðavík er við
komum þangað, en kirkjan á Hest-
eyri, sem þá var komin í eyði, hafði
verið flutt til Súðavíkur og var í
endurbyggingu. Kristján stjórnaði
því starfí sem var að verulegu leyti
unnið í sjálfboðavinnu. Þá komu
landlegurnar að góðu gagni. Þetta
var ógleymanlegur tími, allir
þorpsbúar lögðust á eitt, verkið
stóðst áætlun og á páskum 1963
var kirkjan vígð og fyrsti hópurinn
fermdur.
Svo hófst í kirkjunni reglubundið
messuhald sem áður hafði verið í
barnaskólanum eða samkomuhús-
inu. Ævinlega var Kristján fyrstur
til kirkju á messudegi, búinn að
hita upp húsið og hafa allt til reiðu.
Svo stóð hann í anddyrinu og fagn-
aði kirkjugestum.
Hann söng í kirkjukórnum með
fagurri bassarödd sinni, las nótur
og spilaði á oregl, sennilega mest
sjálfmenntaður í því eins og fjöl-
mörgu öðru. Hann hafði fjölbreytta
meðfædda hæfileika og nýtti þá í
þágu síns byggðarlags og hlúði að
öllu þar.
Við getum seint fullþakkað þeim
Kristjáni og Guðbjörgu fyrir skiln-
ing þeirra og stuðning, sem birtist
á svo margvíslegan máta. Það er
mikil breyting í lífi ungs fólks úr
Reykjavík að fara sem prestshjón
í lítið sjávarþorp fjarri heimahögum.
En árin þtjú í Súðavík urðu ein
dýrmætustu ár lífs okkar, afar
mikilvægur og skemmtilegur
reynslutími, og þar minnumst við
Kristjáns Sveinbjörnssonar sérstak-
lega og í mikilli þökk.
Guðbjörg og stóru fjölskyldunni
þeirra sendum við okkar innilegustu
samúðarkveðjur og biðjum góðan
Guð að gefa þeim styrk í sárum
söknuði.
Rannveig Sigurbjörnsdóttir,
Bernharður Guðmundsson.
+ Ágúst Bjarnason fæddist í
Reykjavík 30. apríl 1918.
Hann lést á Borgarspítalanum
22. júlí síðastliðinn og fór útför
hans fram frá Dómkirkjunni
29. júlí.
22. JÚLÍ síðastliðinn var vinur og
„frændi“, Ágúst Bjarnason, kvadd-
ur en kona hans, Ragnheiður, öður
nafni Agga og móðir mín, Kristine,
eru systur.
Það er erfitt að skrifa um svo
stórbrotinn persónuleika sem Ág-
úst í stuttri grein og ég iæt aðra
um að segja frá fjölþættum hæfi-
leikum hans og litríkum starfs-
ferli. Það fyrsta sem kemur í hug-
ann er ég minnist hans er styrkur,
góðar gáfur, glæsileiki, ákveðnar
skoðanir, raúsn, söngur, ræðuhöld,
gott skopskyn og hlýja.
Ég minnist ógleymanlegra
stunda í æsku minni á heimili
Öggu og Gústa að Kleifarvegi 9
og þá eru gamlárskvöldin mér sér-
staklega minnisstæð. Saman voru
komnar fjölskyldur þeirra beggja
og mikil gleði ríkti. Agga reiddi
fram glæsilegar veitingar sem
henni einni er lagið og kryddaði
andrúmsloftið með skopskyni sínu.
Fjörlegar umræður settu svip sinn
á kvöldið. Frú Áslaug, móðir
Gústa, lék undir söng á píanó.
Krikjuklukkur og skipaflautur
kvöddu gamla árið og fögnuðu
nýju. „Nú árið er liðið“ hljómaði
um húsið, allir tóku undir, en radd-
ir Gústa og séra Bjarna föður hans
skáru sig úr fjöldanum. Þetta er
sú stund sem mér er hvað minnis-
stæðust og upplifun mín af gaml-
30. ágúst 1918. Hann lést á
heimili sínu í Vestmannaeyjum
23. júlí síðastliðinn og var út-
förin gerð frá Landakirkju 6.
ágúst.
ANTON Bjarnason tilheyrði ná-
grenninu sem fastur liður, eins og
húsin. Því fieiri ár sem færðust
yfir, því samgrónari varð hann okk-
ur í götunni. Nýjar kynslóðir komu
og hinar eldri hurfu á braut en aldr-
ei heyrði ég nokkurn mann halla á
Tona, eins og hann var kallaður,
enginn sýndi honum ófrið né ójöfn-
uð. Og nú, þegar Toni er genginn
fyrir ætternisstapa, þá hefur ná-
grennið misst góðan granna. Hann
var allra hugljúfi.
Toni kom til mín þar sem ég var
að bjástra í garðinum og við tókum
tal saman um lífið og tilveruna. Ég
sagði þá við hann: „Toni, heldurðu
að þú farir til himins þegar þú
deyrð?“
látrum i Rauðasandshreppi.
Hún lést á heimili sínu á Pat-
reksfirði, 26. mars síðastliðinn
og fór útförin fram frá Foss-
vogskirkju hinn 7. apríl.
ÖRFÁ orð til minningar um mína
ástkæru móður.
Orð fá því ekki lýst hvílíkt reiðar-
slag það var fyrir mig, þegar pabbi
hringdi til mín árla morguns og til-
kynnti mér andlát þitt, og sagði
mér að þú hefðir þá um morguninn
yfirgefið þennan heim í örmum sín-
um.
Elsku mamma mín ég sakna
þinnar vináttu, umhyggju, hlýju og
þíns blíða bross. Þú varst alltaf, ert
og verður næst hjarta mínu.
árskvöldum hefur aldrei síðan ver-
ið jafn sterk. Ég tel líklegt að flest-
ir sem þar voru staddir séu mér
sammála.
Gústa var mjög margt til lista
lagt, en fáir vita kannski, að þó
hann hafi ekki skírt börn til krist-
innar trúar, eins og faðir hans
gerði, þá gaf hann bróður mínum
það nafn sem hann hefur æ borið
síðan sem gælunafn, en það er
Hosi. Nóttina áður en barnið fædd-
ist sagði Gústi við föður minn
Árna, að ef þeim fæddist drengur
yrðu þau ekki í vandræðum með
að skíra hann. Hann fengi nafn
afa sinna Hans og Kristjáns og
yrði þar með nafni danska skálds-
ins H.C. Andersen en danskur
framburður á stöfunum H.C.
hljómar líkt og Hosi.
Ég er þakklát fyrir að hafa hitt
Gústa á Borgarspítalanum nokkr-
um dögum áður en hann kvaddi,
glæsilegan, æðrulausan og hlýjan.
Elsku Agga, Guðrún, Bjarni og
fjölskyldur. Guð veiti ykkur styrk
í sorg ykkar og gefi ykkur ljós í
minningu stórbrotins eiginmanns,
föður, afa, tengdaföður og langafa.
Guðrún Árnadóttir.
Sumarleyfisdagar nokkrir or-
sökuðu að ég las fyrst í Morgun-
blaðinu 29. júlí að Ágúst Bjarnason
væri látinn og útför hans færi fram
þann hinn sama dag.
Þegar ég kom til starfa hjá Fóst-
bræðrum, beint af skólabekk er-
lendis, varð mér fljótlega ljóst hver
var ein af skærustu fastastjörnum
kórsins. Hann var ekki aðeins áber-
„Já, verður maður ekki að vona
það?“
„Þú veist, sagði ég, „að það er
aðeins fyrir trúna á Jesú Krist sem
við komumst þangað.“ Og Toni var
viss í sinni trú og sagði: „Já, auðvit-
að er það vegna hans, maður veit
það.“ En svo bætti hann við eins
og til frekari útskýringar: „Ég er
nú kaþólskur, en það er auðvitað
trúin á Krist sem ræður.“
Á milli okkar risu engar deilur
né varnarmúrar, hann kom fram
við mig sem vinur og trúbróðir.
Daginn eftir þetta samtal fór ég
„uppá land“ eins og sagt er og
hann hélt sig í nágreninu. Við hitt-
umst ekki eftir samtalið. Hann fór
einig í ferð „uppá land“, það himn-
eska þar sem Jesús Kristur situr
til hægri handar Guði almáttugum.
Ég vil þakka fyrir gott nágrenni
og vinarþel. Guð blessi minningu
Tona.
Ég er viss um að hann er í góðu
nágrenni á himnum.
Snorri Óskarsson.
Ógleymanlegar verða mér heim-
sóknir þínar til mín í Boston og
dvöl þín hjá okkur þar. Ég vil þakka
þér, elsku mamma, allar heimsókn-
irnar, ást þína og hlýju og allar
góðu stundirnar, sem hafa gefið
mér svo yndislegar minningar, þeim
mun ég aldrei gleyma. Mamma, ég
vildi óska að þú hefðir dvalið lengur
hjá okkur, það er í raun og veru
sjálfselska að segja það, því ég veit
að þjáningum þínum er lokið og þú
ert búin að fá frið hjá Guði, það
var Guðs vilji að fá þig heim til
Arons bróðurs og ömmu og afa.
Ég kveð mömmu mína með sárum
söknuði og í hjarta mínu mun hún
alltaf lifa.
Vertu með Guði elsku mamma
mín, við hittumst á ný.
Anna Magnúsdóttir Tomólilló.
andi að vallarsýn, framar flestum
öðrum, heldur hafði og þann per-
sónuleika sem ekki var hægt að
sneiða hjá. Bassarödd hafði hann
slíka að sama var hversu margir
sungu röddina með honum, alltaf
lýsti af rödd Gústa hvort sem sung-
ið var veikt eða sterkt, Ágúst var
leiðari og sólisti í sér. Á tæplega
þijátíu ára starfsferli hjá Fóst-
bræðrum kynntist ég Ágústi innan
kórs og utan, því alltaf var hann
í einhvers konar forsvari fyrir kór-
inn. Hann var óforbetranlegur
Fóstbróðir, vildi framgang kórsins
sem mestan og fórnaði kórnum
tíma sínum án takmarka, að því
er virtist. En Gústi var sólisti, ekki
bara á erlendum vettvangi, þar
sem geislaði af honum í forsvari
kórsins, heldur og hér heima og
innan kórsins og það var ekki auð-
velt að vera annars sinis og með
aðrar skoðanir en Ágúst, slíkur var
sjarmi hans og húmor. Ekki gat
farið hjá því að skoðanir okkar og
mat færi í sitt hvora áttina og þá
gátu runnið upp erfiðir dagar, lík-
lega fyrir okkur báða, því mér er
ekki grunlaust að hlýhugur hafi
verið gagnkvæmur, þótt hljótt færi.
Aldrei gleymi ég fararstjóm Ágústs
í vel heppnaðri för Fóstbræðra til
Noregs og Danmerkur þar sem
hver fjörður og hvert tré virtust
þekkja Gústa. Ekki gleymi ég held-
ur undanfara þeirrar ferðar, né
heldur lokum, en þá sýndi Ágúst
þann stórleik, sem aðeins kjarkm-
iklu hjarta er gefið. Hvað það var,
er einskis virði þeim sem gleymt
hafa, enda nægir að Guð, Ágúst
og ég geymi þá minningu. Þegar
maður kveður þennan sólista minn-
inganna, verða blótin fátækari.
Ragnar Björnsson.
Blab allra landsmanna!
fHtfrgtmMafrib
- kjarni málsins!
skólar/námskeið
handavinna
ÁGÚST BJARNASON
BJÖRG ÓLAFSDÓTTIR
+ Björg Ólafsdóttir fæddist
7. nóvember 1927 á Hval-