Morgunblaðið - 16.08.1994, Síða 40

40 ÞRIÐJUDAGUR 16. ÁGÚST 1994
MORGUNBLAÐIÐ
Ferdinand
Smáfólk
±-2l
/SHE N (CAUSHT \\v.J OS2- rejoice!"thou SAWIST IT, AND DID5T REJOICE" I5AMUEL 19-51 "AND THOU 5HALT REJOICE IN EV/ERY 6000 THING " PEUTERONOMf' 26-ÍI ^ £ í 1 HAVE A 'N V^UIEIRP TEAM^y
ÍfjS w 1 u. I | 0
Hún greip Gleðjist „þú sást „Og þú skalt gleðjast yfir Ég hef undarlegt lið ...
hann! það og gladdist“ I. öllum góðum hlutum“ V.
Samúelsbók 19:5! Mósebók 26:11.
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 691100 • Símbréf 691329
GRUNN SKÓL ANEM AR í prófi.
Innlegg í umræðuna
um lengra skólaár
Frá Huldu Björgu Sigurðardóttur:
ÉG VAR að lesa grein Unnar Hall-
dórsdóttur, formanns Heimilis og
skóla, um lengra skólaár og vil þakka
henni fyrir. Eg er ein þeirra kvenna
sem komst að þeirri niðurstöðu að
mér væri ekki stætt á að vinna fulla
vinnu utan heimilis með ung börn.
Þetta var árið 1975. Síðan hef ég
unnið hlutastörf nema í undantekn-
ingartilfellum. Það þarf vart að taka
fram að ég er gift og heimilið hefur
haft aðalfyrirvinnu. Ég hef þess
vegna náð að aðlaga minn vinnutíma
talsvert að dagvistunarmöguleikum
og skólanum í gegnum árin.
En það eru ekki börn allra for-
eldra sem eru svo heppin. Nægir að
benda á hræringarnar sem hafa orð-
ið undanfarin ár. Það risu upp a.m.k.
tvenn samtök um hagsmuni barna
eftir umræðuna um lyklabörnin
hérna um árið og hinum svokallaða
heilsdagsskóla var komið á laggirn-
ar. Það er saga út af fyrir sig hvern-
ig það bar að og er til vitnis um
handabakavinnubrögð sem ekki ættu
eiga að eiga sér stað.
Að stoppa í götin
Mig langar að draga upp mynd
af því þegar mæðurnar (ég tala út
frá þeim raunveruleika sem ég þekki)
fara af stað vor og haust til að
„stoppa í götin“. Það eru nefnilega
ekki allar mæður fæddir kennarar
eða fóstrur og ekki endilega sann-
færðar um að það sé börnunum holl-
ast að vera innan tjóðurlengdar hjá
mömmu sinni þangað til þau komast
í unglingavinnuna, jafnvel þótt þær
séu heima við. Ég tek fram að við
búum í Reykjavík.
í maí ár hvert herðir á blaðalestr-
inum hjá mæðrum skólabarna. Það
þarf hafa augun opin fyrir framboð-
inu á námskeiðamarkaðnum og hin-
um ýmsu möguleikum á skammtíma-
vistun. Það bjóðast íþróttanámskeið,
reiðnámskeið, tungumálakennsla,
tölvukennsla o.s.frv. og ýmsar út-
færslur af „sumardvöl í sveit". Síðan
kemur langþráður bæklingurinn frá
íþrótta- og tómstundaráði. Þá er
búið að fara í biðröð til þess að koma
börnunum í það eftirsóttasta. Á
þessu stigi verða sumarfrí foreldra
a.m.k. mæðranna að vera komin á
hreint. En þó ótrúlegt sé þekkist það
enn að fólk er að ákveða daginn
áður hvenær það fer í fríið.
Þegar hér er komið sögu er sest
við að krossa við í bæklingnum góða.
Það getur tekið dágóðan tíma að
koma saman sumartöflunni því það
þarf að taka tillit tii ýmissa hluta
fyrir utan tímasetningar; ekki síst
til fjárhagsins. Þegar við nefnum
þann þátt ber að hafa í huga að eitt-
hvað af bömum fer alveg á mis við
sumarafþreyingu og/eða kennslu.
Það kostar nefnilega a.m.k. einn til
marga tugi þúsunda á barn að halda
því úti á sumar-námskeiðunum
og/eða -vistun.
En sumarið líður og við gerum ráð
fyrir að sumaráætlunin hafí gengið
upp. Nú eru komin mánaðamót ág-
úst - september. Þá þarf að fylgjast
með auglýsingum og kynningum frá
námskeiða- og skólamarkaðnum
jafnvel enn betur en um vorið. Þegar
stundataflan frá skólanum er komin
er hægt að byija töflugerð.Nú stend-
ur valið um tónskóla, dansskóla,
myndlistarskóla, tungumálaskóla og
fleira. Margt kemur til greina en
allt kostar það sitt. Til dæmis hefði
kostnaður vegna tónskóla (u.þ.b.
40.000 kr.) og jassballettþjálfunar
(u.þ.b. 35.000) þýtt um 75.000 kr.
fyrir eitt barn yfir veturinn 1993-
1994. Það er augljóst að ýmsir fara
á mis við þessa ábót á grunnskólann.
Starfsgetu ekki fullnægt
Það annað sem líka er augljóst.
Það er langt frá þyí að starfsgetu
íslenskra skólabarna sé fullnægt. Það
sýnir líka samanburðurinn við ná-
grannalönd okkar. Börn og unglingar
þar ljúka sambærilegum námsáföng-
um_ mun yngri en hér.
Ég má til með að minnast á ungl-
ingavinnuna sem í dag heitir vinnu-
skóli a.m.k. hér í Reykjavík. Nafnið
unglingavinna kallar alltaf fram
ákveðna mynd í huga mér sem ég
veit að ýmsir kannast við frá því
fyrir 10-15 árum. En það er stráka-
hópur í vegkantinum á malarvegi í
grennd við kaupstað úti á landi. Þeir
eru með hrífur, skóflur og hjólbörur.
Þarna raka þeir mölina dag eftir dag
á milli þess sem þeir halla sér í rykug-
um móanum utan við veginn.
Mér varð um og ó þegar ég hlust-
aði á 14 ára vinkonu mína lýsa því
nýlega hvemig dagurinn gengi fyrir
sig í hennar vinnuflokki í vinnuskó-
lanum. Bæði var að verkstjórar voru
litlu eldri og lítið þroskaðri en verka-
mennirnir og eins að verkefnin voru
upgurin einsog í dæminu hér að ofan.
Ég talaði um að stoppa í götin en
Unnur Halldórsdóttir talaði einmitt
um gatasigti í sinni grein. Ég er
reyndar með tvær túlkanir á því.
Annars vegar götin í stundatöfluna
og hinsvegar námsgreinamar sem
vantar upp á eða vantar alveg.
HULDA BJÖRG
SIGURÐARDÓTTIR,
Hálsaseli 10,109 Reykjavík.