Morgunblaðið - 16.11.1994, Blaðsíða 38

38 MIÐVIKUDAGUR 16. NÓVEMBER 1994
I DAG
MORGUNBLAÐIÐ
J ólakortamyndatökur
Myndataka af
baminu/bömunum þínum og 40
jólakort
kr. 6.000,00
Ódýmstu jólakortin á
markaðnum. Hjá okkur ém
jólakortin
55% ódýrari
3 Ódýrari
Ljósmyndastofan Mynd sími:
65 42 07
Barna og fjölskylduljósmyndir
sími: 887 644
. , Ljósmyndastofa Kópavogs
Opið a laugardogum sími: 4 30 20
á hausí-
tilboðsverði
Dalshrauni 14,
Hafnarfirði, sími 91-52035.
skrúfuloftpressw
750 l/min 8 bar,
létt og meðfærileg
Réttatækið fyrir
iðnaðarmanninn.
Dalshrauni 14,
Hafnarfiröi,
sími 91 -52035
VELVAKANDI
Svarar í síma 691100 frá 9-5 frá mánudegi
til föstudags
Tapað/fundið
Silfurarmband
tapaðist
KARLMANNS silfurarm-
band með áletrun utan á
og innan í tapaðist ann-
aðhvort í miðbænum eða á
leiðinni þaðan og upp í
Breiðholt fyrir u.þ.b. mán-
uði síðan. Finnandi vin-
samlega hringi í síma
74140 eða 76646.
Hjól tapaðist
í Hraunbæ
RAUTT Hunter-hjól tap-
aðist úr hjólageymslu í
Hraunbæ 64 sl. helgi. Viti
einKver um hjólið er hann
vinsamlega beðinn að skila
því á sama stað eða láta
vita í síma 879386.
Næla tapaðist
APPELSÍNUGUL og
græn, mjög sérstök næia
með semelíusteinum tap-
aðist á leiðinni frá Máva-
hlíð 26 og í strætisvagni
upp í Vesturberg, 21. októ-
ber sl. Finnandi vinsam-
lega hringi í síma 627268.
Fundarlaun.
Yfirbreiðsla
tapaðist
PLASTYFIRBREIÐSLA
af barnavagni og barna-
skiptitaska, ljósgræn með
gulu dýramunstri, tapaðist
sl. sunnudag á leiðinni frá
Framnesvegi að Granda-
vegi. Möguleiki er að þetta
hafi fokið eitthvað lengra
í burtu. Finnandi vinsam-
lega hringi í síma 37045.
Á puttanum til
Keflavíkur
TVÆR unglingsstúlkur
sem voru á leiðinni á putt-
anum frá Reykjavík til
Keflavíkur voru teknar
upp í bíl og hleypt út í
Garðabæ sl. sunnudag.
Þær gleymdu poka með
snyrtidóti í bílnum og er
því auglýst eftir þeim. Þær
mega hafa samband í síma
19348 eftir hádegi.
Með morgunkaffinu
Ég get ekki sofnð, Siggi.
Ljósið heldur vöku fyrir
mér.
HÖGNIIIREKKVÍSI
Því miður Margrét mín.
Ég sé manninn þinn ekki
hér.
BRIDS
U m s j 5 n G u A m . I* á 11
Arnarson
VALUR Sigurðsson ákvað
að skjóta inn tveimur hjört-
um á heldur lítil spil, en
eins og hann sagði sjálfur:
„Það var nú eða aldrei."
Spilið kom upp í Reykjavík-
urmótinu í tvímenningi,
sem Sigurður Vilhjálmsson
og Valur unni.
Suður hættu. gefur; AV á Norður ♦ 1072 V G108 ♦ DG102 ♦ 975
Vestur Austur
♦ G6 ♦ -
V ÁK972 llllll * 543
♦ 86543 111111 ♦ ÁK9
♦ D ♦ ÁG108642 Suður ♦ ÁKD9854 V D6 ♦ 7 ♦ K3
Vestur Norður Austur Suður
Valur Sigurður
1 spaði'
2 hjörtu! Pass 3 spaðar® 4 spaðar'
5 hjörtu' Pass Umh.‘ 5 spaðar
Pass Pasíi 6 hjðrtu Allir pass
(1) Eftir drykklanga stund,
(2) ,Nú eúa aldrci,“
(3) „Splinter“, stuðningur við hjartað, einspil
eða eyða í spaða.
(4) EÍdsnöggt
(5) „Best að reyna að Wda aftur af makker."
(6) ,Á ég að lyfta í sex!“
Valur vildi frekar reyna 5
hjörtu en spila 4 spaða dobl-
aða. Þess vegna sagði hann
5 hjörtu beint, en það hefði
verið sterkara og lýst yfir
slemmuáhuga að passa fyrst
4 spaða og taka síðan út úr
dobli Sigurðar. En Sigurður
átti eigi að síður nógu góð
spil til að íhuga hækkun.
Hann tók sér því góðan tíma.
Á meðan var suður líka að
hugsa. Hann leit svo á að
röðin væri komin að sér og
ákvað loks í ljósi þess að
hættumar voru hagstæðar
að skella sérl 5 spaða! Sem
sagt, áður en Sigurður hafði
meldað!!
Þetta er strangt tekið mál
fyrir keppnisstjóra að leysa,
en sem sannur íþróttamaður
ákvað Sigurður að taka
sögnina gilda, enda hafði
hann loks gert upp hug sinn.
Hann ætlaði í slemmu.
Utspilið var tíguldrottn-
ing. Valur drap á ás og lagði
niður ÁK í hjárta. Það voru
gleðitíðindi að sjá litinn falla.
Þá var bara laufið eftir. Suð-
ur gat ekki átt meira en eitt
til tvö lauf, svo svíning kom
ekki til greina. Valur tók á
ásinn og trompaði niður
kónginn. Trompaði síðan
spaða og spilaði frílaufi. Tími
til að leggja upp.
Yíkverji skrifar...
NÚ FYRIR skömmu var Vík-
verji í því ánægjulega hlut-
verki, að hlýða ungum grunnskóla-
nemanda úr áttunda bekk yfir
námsefnið í landafræði, þar sem
skyndipróf í fræðunum var fyrir
dyrum. Þetta væri nú ekki sérstak-
lega í frásögur færandi, nema
vegna þess að upp kom efnislegur
ágreiningur á milli nemandans og
Víkverja, sem af yfirlæti sínu
notaðist aðeins við spurningablað-
ið, og dæmdi síðan svörin sem veitt
voru út frá því sem hann taldi vera
eigin þekkingu. Ágreiningurinn
reis vegna svarsins við spurning-
unni um í hvaða þijá mannflokka
mannkynið greindist: „Eranar,
mongólítar og negrar“, hljóðaði
svarið, stutt og laggott. Að Vík-
verja setti mikinn hlátur, og hafn-
aði hann síðan þeirri staðhæfingu,
að mongólítar væru einn mann-
flokkur. Nemandinn var ærið ör-
uggur um sig og bað Víkvetja að
fletta upp á bls. 23, í Landafræði
1. hefti, eftir Gylfa Má Guðbergs-
son og skoða kaflann Mannkynið,
hvað Víkvetji gerði.
xxx
G VITI menn! Orðrétt stendur
í þessari útgáfu, sem telst vera
hin fimmta, aukin og endurskoðuð,
frá árinu 1988: „Mennirnir eru ólík-
ir í útliti og háttum og er mannkyn-
inu skipt í þijá mannflokka, eftir
líkamlegum einkennum, eirikum
hörundslit, háralit og andlitsfalli.
Eranar(hvítir menn) eru fjölmenn-
astir, nálega helmingur jarð-
arbúa ... Mongólítar (gulir menn)
[Víkveiji segir og skrifar Mongólít-
ar!] eru næstflestir, um þriðjungur
mannkyns ... Negrar (svertingj-
ar).. .“ Víkveiji var orðlaus yfir
þeim texta sem hann las, þar sem
því er haldið fram fullum fetum,
að mongólar (gulir menn) séu mon-
gólítar, allir sem einn. Mongólíta-
gervi er eins og kunnugt er með-
fæddur sjúkdómur, sem einatt er
lýst sem downsheilkenni (Down’s
syndrome) og sá sem haldinn er
sjúkdómnum er kallaður mongólíti.
Sjúkdómurinn stafar að talið er
oftast af því að aukalitningur er í
frumum sjúklingsins. _ Mongólíta-
gervi er lýst þannig í Islensku al-
fræðiorðabókinni: „einkennist af
andlegum vanþroska, stuttum
fingrum, þykkri tungu, fiötu andliti
og skásettum augum. Líkur á að
kona eignist barn með mongólíta-
gervi aukast með aldri. Gallann
má greina á meðgöngu. Meðalævi
mongólíta er stutt.“
xxx
AÐ VAR ekki að furða, þótt
nemandinn bæri fyrir sig bók-
ina, þegar Víkveiji gerðist svo ósvíf-
inn að skella upp úr. Svona villa, í
landafræðibók, sem fyrst var prent-
uð sem handrit árið 1968 og hefur
síðan verið gefin út fimm sinnum,
henni hefur verið breytt og hún
hefur verið endurskoðuð, er nú ekki
beinlínis til þess fallin, að auka til-
trú manna á barnafræðurum lands-
ins, eða hvað!