Morgunblaðið - 16.11.1994, Blaðsíða 44

44 MIÐVIKUDAGUR 16. NÓVEMBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
STJÖRNUBÍÓLÍNAN SÍMI 991065
Taktu þátt í spennandi kvikmyndagetraun.
Verðiaun: Boðsmiðar á myndir í Stjörnubíói Verð kr. 39,90 mínútan.
Sýnd kl. 9.
Bönnuð innan 16 ára
ULFUR
Framlag Islands ti.l
Óskarsverðlauna
1994.
Kr. 500 fyrir börn yngri
en 12 ára.
Sýnd kl. 5.
Sýnd kl. 6.45
16500
ÞAÐ GÆTI HENT ÞIG
Já, það gæti hent þig, því þessi ótrúlega gamanmynd er byggð á
raunverulegum atburðum. Lögga á ekki lyrir þjórfé en lofar
gengilbeinunni að koma með það daginn eftir eða þá að skipta með
henni lottóvinningnum sínum... ef svo ólíklega færi að hann fengi
vinning. En viti menn, hann vinnur og það enga smáaura, heldur
fjórar milljónir dala!
Aðalhlutverk: Nicolas Cage, Bridget Fonda, Rosie Perez
og StanleyTucci.
Leikstjóri: Andrew Bergman („The Freshman", „Honeymoon In
Vegas").
Sýnd kl. 5, 7, 9 og 11.
í ÆVISÖGUNNI stendur að þegar Karl hafi hitt
Camillu árið 1972 hafi það verið „ást við fyrstu sýn“.
Konurnar i lífi Karls, Diana
og Camilla.
Karl lifði piparsveinslífinu til
fulls í breska sjóhernum.
Játningar Karls
► í nýútkominni ævisögu Karls
Bretaprins, skrifaðri af Jonathan
Dimbleby, er hulunni svipt af rót-
lausum piparsveinsdögum prins-
ins og hann staðfestir „náið sam-
band“ sitt við Camillu Parker
Bowles. Bókinni hefur verið lýst
af einum heimildarmanni úr kon-
ungshöllinni sem þeirri „konung-
legu hefnd sem mest bragð er af
síðan Hinrik VIII lét
hálshöggva Önnu
Boleyn eftir að hafa
látið ásaka hana um
framhjáhald."
Karl, sem varð
fjörutíu og sex ára
gamall 14. nóvem-
ber, fór mjög var-
lega í sakimar þeg-
ar hann gaf í skyn
að samband sitt við
CamiIIu, 47 ára,
hefði aðeins staðið
yfir fyrir trúlofun
hans og Díönu og
eftir að hjónabandi
þeirra hefði „áþreif-
anlega verið lokið“.
En í annarri bók sem
nefnist „Camilla:
The King’s Mis-
tress“ eftir Caroline
Graham, sem samin
er með aðstoð vina
Camillu, segir að samband hennar
við Karl hafi staðið yfir þar til
innan við 48 tímar voru að brúð-
kaupinu og hafist aftur strax eftir
aðHarry fæddist.
í ævisögu Karls sem nefnist
„The Prince of Whales: A Biograp-
hy“ og kom út í byijun nóvember
segir frá fyrstu kynnum Karls og
Camillu. Ennfremur segir að þrátt
fyrir hrifningu sína á Camillu
hafi Karl talið sig of ungan þá,
23 ára, til að gifta sig.
Síðan tóku við áhyggjulaus ár
í sjóhemum þar sem prinsinn
„virkaði eins og segull á hveija
óbundna konu við Suður-Kyrra-
haf, félögum Karls í konunglega
sjóhernum til mikils ama,“ skrifar
Dimbleby í ævisögunni. Ennfrem-
ur skrifar hann að á þessum tíma
hafi Karl horft upp á hvern vin
sinn á fætur öðmm ganga í hjóna-
band og óttast það helst að ganga
ekki út sjálfur. „Eg verð bráðum
aleinn eftir eigrandi bjargarlaus
uppi á hillu einhvers staðar og hef
misst af öllum,“ segir Karl í bréfi
til vinar síns.
En það átti ekki
eftir að fara þannig
fyrir prinsinum því
eftir að hann hafði
lokið skyldum sínum
í sjóhernum og sneri
aftur til Bretlands
hófst samband hans
að nýju við Camillu
Parker Bowles. Með
þeim tókst mjög náin
vinátta og Karl varð
mjög háður henni til-
finningalega. Það
var síðan árið 1980
að hann hitti Díönu
Spencer og ákvað að
giftast henni. Karl
sleit þá sambandi
sínu við Camillu og
segir í ævisögunni
að það hafi ekki ver-
ið fyrr en í lok ársins
1986, þegar hann og
Diana voru farin að
lifa aðskildu lífi, að vinátta hans
við CamiIIu hófst að nýju, án þess
þó að um ástarsamband væri að
ræða.
Það var svo ekki fyrr en Karl
var orðinn úrkula vonar og hjóna-
band hans við Díönu farið endan-
lega út um þúfur að ástarsamband
hans og Camillu hófst að nýju.
„Samband þeirra [Karls og Cam-
illu] var siðar meir sagt vera
ómerkilegt framhjáhald," segir í
ævisögunni. „Fyrir prinsinn var
það samt sem áður nauðsynlegt
haldreipi manns sem hafði orðið
fyrir meiri vonbrigðum en orð fá
lýst vegna mislukkunar [sambands
hans við Díönuj, sem hann kenndi
sjálfum sér algjörlega um.“
Karl með ónafn-
greindri stúlku 1979.
Nýjar hljómplötur
Knýjandi þörf
ÞÓR Eldon: Það er gaman að spila... eftir allt.
Hljómsveitin Unun
vakti athygii í sumar
fyrir sumarlegt popp-
lag. í daff kemur út
fyrsta breiðskífa sveit-
arinnar, Æ, með tónlist
sem Þór Eldon, gítar-
leikari sveitarinnar, vill
kalla poppað pönk.
SUMAR varð vinsæll mansöng-
urinn Hann mun aldrei gley-
m’enni, sem Rúnar Júlíusson
söng með Unun. Á bak við nafnið
Unun var dúett þeirra Þórs Eldons,
forðum Sykurmola, og Gunnars L.
Hjálmarssonar, sem frægur hefur
orðið í Finnlandi sem Dr. Gunni.
Smám saman hefur Unun svo und-
ið upp á sig og er í dag orðin fimm
manna sveit, í tæka tíð til að kynna
breiðskífu sveitarinnar, sem kemur
út í dag.
Leitað að
samstarfsmanni
Þór segir að þeir Gunnar hafi
byijað að hittast og ræða tónlist í
ágúst á síðasta ári. Þeir hefðu þá
yerið búnir að fást við lagasmíðar
hvor í sínu horni, en báða langaði
að finna sér samstarfsmann til að
halda áfram.
„Ég hef alltaf samið tónlist, ég
samdi tónlist einn heima löngu áður
en Sykurmolarnir komu til og ég
var í hljómsveitum áður, þó ég hafi
ekki verið hljómsveitargaur, nema
bara með Sykurmolunum og þá af
illri nauðsyn. Ég hef alltaf verið að,
ekki að dútla, ég geri þetta af fullri
alvöru og set eitthvað inn á band
og hef allar græjur til þess. öðru
hvoru finn ég knýjandi þörf til að
semja eitthvað og taka upp.“ Þór
segir að með tímanum hafi hann
langað að fara að gera eitthvað úr
þeim hugmyndum sem hann hefði
sankað að sér. „Mig langaði til að
gera plötu, en ekki sólóplötu af því
að þá hefði ég þurft að syngja. Ég
veit að ég hefði getað gert sóló-
plötu, en ég vildi gera góða plötu
og ég veit að samstarf er yfirleitt
best.
Svo hittist á að við Gunnar áttum
báðir efni sem þurfti að vinna með
einhverjum, en Gunnar hefur nátt-
úrlega verið í því að vinna einn og
dæla út plötum fyrir fínnskan mark-
að, en ég hef ekki haft neina þörf
að gefa út; ekki fyrr en við nú. Ég
gaf náttúrlega helling út með Syk-
urmolunum, ég var orðinn útbrunn-
inn og úttaugaður af þessu popp-
arastarfi með Sykurmolunum; mér
fannst tónlist vera orðin ömurleg
þegar Sykurmolarnir hættu, ég
fékk ekkert út úr henni og það tók
mig tíma að jafna mig. Við hefðum
átt að hætta löngu fyrr.“
Rosalega frekir
báðir tveir
Hann segir að tónsmíðar þeirra
félaga hafi verið all ólíkar, en það
hafi ekki komið að sök, því þeim
hafi strax gengið vel að raða saman
hugmyndum og einnig hafí þeir
samið lög „upp á gamla mátann“,
þ.e. tveir með gítara inni í stofu.
Þeir fengu síðan til liðs við sig Jó-
hann Jóhannsson sem sá um forrit-
un og hljómborðsleik. Smíðavinn-
unni lauk svo í vor, upptökur hóf-
ust 1. apríl og þeim lauk 1. október.
„Við erum rosalega frekir báðir
tveir og höfum mikla_skoðun á því
hvernig tónlist á að vera. Við feng-
um að ráða því sem við vildum ráða
og ég held að hvorugur okkar hafi
haft einhver afgerandi völd í hljóð-
verinu. Gunni var mér eftirlátur og
ég held að ég hafí verið það sama
við hann, ég hef í það minnsta ekki
fundið fyrir neinum straumum frá
honum um að hann hafi verið kúg-
aður.“
Samið fyrir
kvenrödd
Þór segir að frá upphafi hafi
þeir félagar ætlað sér að hafa söng-
konu með í spilinu. „Þegar við töluð-
um um þetta fyrst vildum við eigin-
lega bara vera lagahöfundar, okkur
fannst í lagi að spila líka, en við
vildum ekki syngja það. Okkur
langaði að fá til þess kvenrödd og
í upphafi komu tvær eða þrjár til
greina. Fyrstu textarnir sem við
gerðum miðuðust svo við það og
svo vatt það upp á sig og endaði
með því að það var engin undan-
komuleið; lögjn kölluðu öll á stúlku-
rödd,“ segir hann. Hann bætir við
að þeir hafi haft ýmsar í sigtinu
þegar sveitin fór af stað og tvær
þeirra hafi æft með þeim áður en
Heiða kom til sögunnar. „Þegar
Heiða gekk til liðs við okkur voru
upptökur komnar vel á veg, svo við
Gunni eigum megnið af lögunum,"
segir Þór, en hún á þó sitthvað og
á örugglega eftir að eiga meira í
framtíðinni, við höldum henni ekki
endalaust niðri,“ segir Þór og hlær.
Fimmta hjól undir vagninn er svo
Óli Björn Ólafsson trommuleikari,
sem áður lék með Yukatan og þann-
ig skipuð býr hljómsveitin sig undir
að kynna plötuna á tónleikum. Þetta
er búið að vera gefandi og skemmti-
legt og það hafa menn komið inn
í þetta á réttum tíma. Þetta hljóm-
ar eins og ekta poppað pönk; við
eigum töluvert eftir í að verða vel
þétt, en það skiptir engu máli, við
erum bara að spila til að skemmta
okkur og auðvitað til að minna á
plötuna, en fyrst og fremst af því
að það er gaman að spila ... eftir
allt,“ segir Þór að lokum.