Morgunblaðið - 17.01.1995, Blaðsíða 56
MORGUNBIADID, KRINGLAN I, 103 REYKJAVÍK, SÍMl 691100, SÍMBRÉF 691181,
PÓSTHÓLF 3040, NETFANG MBL@CENTRUM.IS / AKUREYRI: HAFNAIISTRÆTI 85
ÞRIÐJUDAGUR 17. JANÚAR 1995
VERÐ í LAUSASÖLU 125 KR. MEÐ VSK
Olafur Helgí Kjartansson formaður almannavarnanefndar Isafjarðar
Það verður leitað þar
til allir hafa fundist
„ÞAÐ VERÐUR leitað þar til allir hafa fundist. Leit er hins vegar erfið, enda hefur
veður ekki gengið niður og skyggni hefur mest verið 30 metrar í dag,“ sagði Ólafur
Helgi Kjartansson, sýslumaður á Isafirði og formaður almannavarnanefndar þar, í sam-
tali við Morgunblaðið um miðnætti í nótt. Mikill fjöldi björgunarsveitarmanna var við leit
í Súðavík í allan gærdag og fram á nótt við mjög erfið skilyrði. Aðeins hefur verið hægt
að komast sjóleiðina til Súðavíkur vegna óveðurs og ófærðar.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Sjóferðin undirbúin
Margrét EA
fékk á sig
brotsjó út
af Dýrafirði
J3KUTTOGARINN Margrét EA
fékk á sig brotsjó á níunda tím-
anum í gærkvöldi út af Dýra-
firði. Engan sakaði um borð en
allir gluggar í stýrishúsi brotn-
uðu. Skipið var að flytja björg-
unarlið til Súðavíkur.
Þorsteinn Vilhelmsson hjá
Samherja, sem gerir skipið út,
sagðist gera ráð fyrir að miklar
skemmdir hefðu orðið á tækjum
í brúnni. Ekki hafði tekist að
ná sambandi við skipið sjálft en
samkvæmt upplýsingum frá
nærstöddum togurum voru allir
heilir á húfi um borð.
Margrét EA hafði sótt viðbót-
ar björgunarlið til Þingeyrar og
^FIateyrar til að flytja til Súða-
víkur þegar brotið kom á skipið.
Voru sjö björgunarmenn um
borð auk áhafnarinnar.
Heimamenn hófu strax leit þegar
snjóflóðið félt um klukkan hálf sjö
í gærmorgun.
Fyrstu björgunarsveitarmenn,
læknar og hjúkrunarfólk komu frá
ísafirði til Súðavíkur með Fagranes-
inu kl. 10 í gærmorgun. Fagranesið
flutti svo þá sem komust lífs af úr
snjóflóðinu og aðra íbúa frá Súðavík
til Isafjarðar eftir hádegi og tóku
togarar einnig þátt í flutningi fólks.
Var hinum slösuðu komið fyrir á
sjúkrahúsi en aðrir fengu gistingu á
vegum almannavarnanefndar eða
hjá vinum og vandamönnum.
Stjórnstöð hjálparstarfsins var
staðsett í hraðfrystihúsinu Frosta
en á níunda tímanum í gærkvöldi
féll annað snjóflóð í Traðargili sem
stórskemmdi nokkur hús til viðbótar
og sleit sundur rafmagnslínu, og
varð að mestu rafmagnslaust í Súða-
vík. Var þá ákveðið að flytja stjórn-
stöð hjálparstarfsins um borð í
Fagranesið sem liggur í höfninni.
Bessi tók niðri á Sundunum
Skuttogarinn Bessi ÍS frá Súðavík
tók niðri í innsiglingunni við Sunda- %
höfn á ísafirði um kl. 18.30 í gær-
kvöldi. Haffara tókst að draga togar-
ann á flot á háflóðinu um kl. 21.30.
Bessi var að koma frá Súðavík
þegar óhappið varð. Þar hafði tog-
aranum verið ætlað að flytja slasaða
pg aðra sem á þyrftu að halda til
ísafjarðar, en ekki tókst að koma
skipinu að bryggju á Súðavík vegna
óveðurs og sjávarfalla.
Haffari frá Súðavík fór frá ísafirði
kl. rúmlega 23 í gærkvöldi með fatn-
að og svefnpoka. „Nú eru um 140
manns við björgunarstörf í Súðavík
og hafa flestir aðstöðu um borð í
Fagranesinu, sem liggur þar við
bryggju. Þó eru einhveijir í barna-
skólanum og komast ekki þaðan í
bili og enn aðrir hafast við á neðri
hæð Frosta, þar sem enn er einhver
ylur. Það hefur hins vegar verið raf-
magnslaust í bænum frá því að síð-
ara flóðið féll í gærkvöldi, sem enn
eykur erfiðleika við leitina. Það verð-
ur hins vegar leitað í alla nótt og
þar til allir eru fundnir," sagði Ólaf-
ur Helgi.
Varðskipinu miðaði hægt
Varðskipið Týr lagði af stað frá
Reykjavík til Súðavíkur laust fyrir
kl. 15 í gær með fjóra lækna, átta
hjúkrunarfræðinga og 50 manna
björgunarlið auk tækja og búnaðar.
Siglingin sóttist seint þar sem af-
takaveður og haugasjór var á leið-
inni. Varskipið kom við á Patreks-
firði og sótti veikt barn sem átti að
flytja til ísafjarðar og var ekki gert
ráð fyrir að skipið kæmi til Súðavík-
ur fyrr en undir hádegi í dag.
SJÖ björgunarhundar verða við
leit á snjóflóðasvæðinu í Súða-
vík. Tveir fóru með varðskipinu
Tý og tveir með Engey RE en
þrír voru fyrir vestan. Hund-
arnir tveir sem fóru með Engey
í gærkvöldi <jru úr Björgunar-
hundasveit Islands, sérþjálfaðir
til leitar í snjóflóðum. Sjóferðin
getur reynst hundunum erfið
en hluti af þjálfuninni er að
venja þá við sjóferðir. A mynd-
inni eru eigendur hundanna,
Valgeir Rúnarsson og Ásgeir
Sverrisson, að búa þá undir
ferðina. Alls fóru 66 björgunar-
sveitarmenn með Engeynni
vestur.
Sextán ára stúlka gróf sig upp úr snjó í herbergi sínu og komst út úr húsinu
Finnst fætumir vera að kremjast
„ÞETTA er ógeðslegt. Ef eitthvað
gerist finnst mér alltaf eins og ég
sé að lenda í snjóflóði og fæturnir
á mér að kremjast, alveg eins og
þegar snjórinn fór yfir mig,“ sagði
Guðrún Elvarsdóttir, 16 ára stúlka
sem lenti undir snjó í herbergi sínu
en slapp ómeidd ásamt allri fjöl-
skyldu sinni þegar snjóflóðið reið
yfir Súðavík snemma í gærmorgun.
Afi hennar, Ragnar Þorbergsson
sem búsettur er í Reykjavík, á fjög-
ur börn búsett í Súðavík sem öll
sluppu við snjóflóðið ásamt mökum
sínum og börnum, alls fjórtán
manns. Snjóflóðið féll á hús Elvars
sonar hans og féll skammt frá
húsum tveggja annarra barna
hans. Elvar var ekki heima en kona
hans, 13 ára sonur og vinur hans
jafngamall voru heima auk Guð-
rúnar.
Hlustaði eftir börnunum
„Ég var vakandi og heyrði eins
og sprengja spryngi og síðan varð
grafarþögn," segir Anna Sigurðar-
dóttir, eiginkona El-
vars. Herbergi hennar
er í þeim hluta húss
þeirra við Nesveg sem
snýr frá fjallinu. Snjó-
flóðið fór í gegnum
húsið og inn á gólf hjá
henni. Flóðið tók með
sér hurð af barnaher-
bergi og lokaði her-
bergi hennar.
Anna segir að
gangurinn hafi verið
fullur af snjó og hún
hafi byijað á að ráðast
á hurðina til að reyna
að koma henni frá.
„Ég fór að hlusta eftir
bömunum og heyrði í
þeim öllum. Þau komu skríðandi
til mín. Þeim var orðið kalt og setti
ég þau öll upp í rúm til mín. Við
Guðrún skriðum síðan fram í stofu
til að leita að kerti og reyna að
finna leið út úr húsinu og kom þá
í ljós að glugginn á herberginu
mínu var eina útgönguleiðin. Um
það leyti sem við kom-
um til baka bönkuðu
tveir menn á
gluggann og komu
síðan eftir smástund
aftur og hjálpuðu okk-
ur út um gluggann og
fóru með okkur í
næsta hús fyrir neð-
an,“ segir Anna.
Öskraði af
hræðslu
Sextán ára dóttir
hennar, Guðrún, telur
að hún hafi verið
vöknuð og hafi verið
búin að snúa sér við
og hringa sig saman
þegar snjórinn æddi inn í herbergi
hennar, stöðvaðist við rúmið en
flæddi síðan yfir hana. „Ég var
nýbúin að lesa að maður ætti ekki
að þjappa snjóinn ef maður lenti í
flóði. Eg fór að hamast og komst
upp úr snjónum og öskraði því ég
var svo hrædd. Ég sá ekki neitt.
Ég heyrði svo bróður minn og vin
hans kalla í mig en þeir voru innar
í húsinu og þegar mamma náði
hurðinni frá sagði hún okkur að
koma til sín,“ segir Guðrún.
Bílskýli er fyrir utan húsið og
skýlir horninu sem Guðrún svaf í.
Þurfti flóðið því að fara í gegnum
tvöfaidan vegg. En veggurinn
sprakk samt. Guðrún fór í ullar-
sokka og skreið með móður sinni
fram í stofu til að reyna að kom-
ast út um svaladyrnar en stofan
og svalirnar voru troðnar af snjó
og engin leið að komast þar út.
Þær sneru því við og komust út
um svefnherbergisgluggann.
Systkinin öll heil á húfi
Þegar rafmagnið fór af Súðavík
í fyrrinótt var húsbóndinn á heimil-
inu, Elvar Ragnarsson, kallaður út
til að ræsa vararafstöð. Þar hefur
hann verið bundinn síðan og hefur
ekki hitt konu sína og börn en þau
fóru til ísafjarðar og eru hjá vina-
fólki.
„Elvar sonur minn fékk þær
fréttir snemma í gærmorgun að
snjóflóð væri fallið í Súðavík. Hann
sagði mér síðar: „Ég var að hugsa
um það pabbi að ijúka frá vélunum
því húsið mitt er á þessu svæði og
fjölskyldan heima.“ Rétt í því hefði
konan hans hringt og sagst hafa
komist ómeidd með börnin í næsta
hús en húsið væri hálffullt af snjó,“
segir Ragnar Þorbergsson, eftir-
litsmaður hjá íslenskum sjávaraf-
urðum í Reykjavík, en hann bjó
lengi í Súðavík og á þar afkomend-
ur, önnur skyldmenni og marga
vini, eins og fyrr getur.
Hann segir að Elvar hafí strax
hringt í systkin sín og komist að
því að þau væru öll heil og síðan
látið sig vita.
„Maður guðs og lifandi, auðvitað
létti mér að heyra að þau væru öll
heil,“ segir Ragnar. „En það var
jafnframt mikið áfall að heyra um
snjóflóðið. Þetta er sárt, ég á fleira
skyldfólk þarna og marga góða
vini.“
Ragnar
Þorbergsson