Morgunblaðið - 27.10.1995, Blaðsíða 40

40 FÖSTUDAGUR 27. OKTÓBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Tommi og Jenni
^iVe never been Y WHAT
50 MAD IN HAPPENED?
ALL MY LIFE'

TMAT KID OVER THERE ! ME
U)0N ALL MY MAR,BLE5'.'
ME NEVERTOLD ME U)E
WERE PLAYIN6 F0R"KEEPS"'
UIHT DON T YOO SNEAK
UP BEHIND HIM, AND WIT
MIM WITH A STICK?
Ég hef aldrei á ævi minni verið
svona reið! Hvað kom fyrir?
Þessi strákur þarna! Hann vann
af mér allar marmarakúlurnar
mínar!! Hann sagði mér aldrei
að við værum að spila upp á „til
eignar"!
Af hveiju Iaumastu ekki aftan
að honum og lemur hann með
priki?
BREF
TTL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
Hug’kvæmni
í skattheimtu
Frá Þóri Jónssyni:
VEGNA lélegra almenningssam-
gangna neyðist ég til að eiga bíl
og þar með greiða þá margvíslegu
skatta sem á þau tæki eru lagðir.
Bíleigendur eru afar nytháar mjólk-
urkýr hins háa dómsmálaráðuneytis
og úr þeim er nytin líka býsna
trygg, þar eð mörgum er bfllinn
nauðsyn. Hugkvæmni hugmynda-
smiða hins háa ráðuneytis eru lítil
takmörk sett þegar um er að ræða
að finna skatta á bíla. Lengi hefur
verið greiddur af þeim þungaskatt-
ur, „kílóagjald" - eða hvað það nú
heitir. Ég man þá tíð að gjald þetta
fékkst endurgreitt, ef númer voru
tekin af bíl, í hlutfalli við tímann
sem þau voru í vörslu lögreglu. Sú
endurgreiðsla var svo afnumin og
samkvæmt upplýsingum tollstjóra-
embættisins í Reykjavík var litið á
gjaldið sem eignaskatt. Mér fannst
skatturinn sá arna ansi hátt hlut-
fall af minni bílaeign, eða um 25%
síðast þegar ég greiddi hann.
Ég held mig fara rétt með það
að á síðasta ári var aftur upp tekin
sú regla að endurgreiða „eigna-
skattinn“ í hlutfalli við innistöðu
bíls, og þá þurfti að fínna eitthvað
upp í staðinn. Ekki brást hug-
kvæmnin hjá starfsmönnum hins
háa dómsmálaráðuneytis frekar en
fyrri daginn: Þegar númer er tekið
af bfl skal koma því í geymslu hjá
Bifreiðaskoðun íslands hf sem inn-
heimtir „geymslugjald" (les:
geymsluskatt). Á síðasta ári var
gjaldið kr. 600 - sex hundruð krón-
ur - fyrir tvær númeraplötur,
reyndar óháð tíma sem þær voru í
geymslu. Það hlýtur að vera yfirsjón
að hafa ekki „geymslugjaldið" stig-
hækkandi í hlutfalli við geymslu-
tíma, en það hljóta skattsmiðimir
að sjá og færa til hæfis.
Undanfarin þijátíu ár hef ég
búið í Ólafsfírði, sem er um 1.200
manna pláss við utanverðan Eyja-
§örð. Staðurinn er snjóþungur og
mér hefur jafnan fundist bíll heldur
til trafala á vetrum og því afskráð
hann og lagt inn númer til geymslu,
fyrstu árin hjá bæjarfógeta og hin
síðari hjá lögreglu staðarins. Þá var
meira að segja hægt að taka númer-
in út einn eða tvo daga til að bregða
sér bæjarleið, ef þannig viðraði og
færi var, án þess að glata endur-
greiðslurétti hjá tryggingum og
fógeta. Þetta þótti bæði mér og
öðmm gott fyrirkomulag.
Nú er hins vegar öldin önnur.
Séu númer tekin af bíl hérna í Ólafs-
firði skal senda þau til Bifreiðaskoð-
unar íslands hf. á Akureyri. Send-
ingarkostnaður í ábyrgð - sem er
nauðsynlegt ef númer glatast til að
geta sannað sendingu - er kr. 235.
Þegar ég svo ætla að skrá bflinn
aftur þarf ég að hringja í Bifreiða-
skoðunina og fá númerin send gegn
póstkröfu, sem væntanlega hljóðar
upp á geymslu- og sendingargjald.
Hvað það kemur til með að kosta
veit ég ekki en hitt veit ég að það
er enginn „meðaljón" sem lætur sér
detta í hug jafnheimskulegt fyrir-
komulag.
ÞÓRIR JÓNSSON,
Ólafsfirði.
Ennum
símaskrána
Frá Baldri Ingólfssyni:
ÞÓTT það sé að bera í bakkafullan
lækinn að skrifa enn um Símaskrána
ætla ég samt að bæta svolitlu við
það sem komið er:
1. Ég hef oft furðað mig á þvi
að þetta mikla verk skuli vera and-
litslaust, þ.e. það byijar ekki á titil-
blaði eins og aðrar bækur. Að visu
er neðst á 1. blaðsíðu prentað með
örsmáu letri það sem venjulega er á
titilblaði bóka. Þar stendur líka Póst-
og símamálastofnun, sem virðist
vera útgefandinn, en það nafn er þó
í hvorugum hluta Símaskrárinnar
svo að þessi stofnun er vætnanlega
símalaus, ef hún er þá til.
2. Það er framför frá síðustu út-
gáfu að á 2. og 3. blaðsíðu eru dálít-
il drög að efnisyfirliti, en þarft væri
að auka það til muna og taka þá
með dótið sem endar á 34. bls.
3. Þar eða Símaskráin er mikið
notuð til að finna heimilisföng
manna mætti mjög auka gagnsemi
hennar með því að hafa aftan við
götunafn og -númer þrigjga stafa
lykil sem sýndi í hvaða bæjarfélagi
gatan er, t.d. RGl. R táknaði þá
Reykjavík en G1 reit á kortinu í
símaskránni. Götur eru nefnilega
víða orðnar fleiri en svo að búast
megi við að allir þekki þær.
4. Það væri hagræði fyrir notend-
ur ef starfsheiti fylgdi nafni síma-
númershafa, það myndi auðvelda að
finna þann eða þá sem leitað er að.
5. Áuðvitað er hægt að lesa 7-
starfa-númerin á ýmsan hátt,‘* til
dæmis eins og peningaupphæð og
byija þá á milljónunum, en það er
nú heldur tafsamt. Fljótlegast og
skýrast er að lesa númerið eins og
þau eru prentuð, til dæmis númerið
553 5364: fimm-fimm-þrír, fimm-
þrír-sex-fjórir, samtals 8 atkvæði.
Ef lesið er fímm-fimmtíu og þrír-
fimmtíu og þrír-sextíu og fjórir,
verða atkvæðin 16, þ.e. tvöfalt fleiri.
Það er líka auðveldast að skrifa
númerin ef hver tala er lesin fyrir
sig,_ fyrst þijár, svo fjórar.
Ég hef bent á það áður að það
er orðabókarvinna að setja saman
símaskrá. Nú er stóra franska orða-
bókin komin út, góðu heilli, svo að
kannski gæti Símaskráin fengið þá
sem unnu við hana til liðs við sig.
BALDURINGÓLFSSON,
Fellsmúla 19, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt I
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fyigir fyrirvari hér að lútandi.