Morgunblaðið - 30.01.1996, Síða 8

8 ÞRIÐJUDAGUR 30. JANÚAR 1996
morgunbi+aðið
FRÉTTIR
Það er ekki stundvísinni fyrir að fara, sérðu ekkert í hann enn Steini minn?
Ólgan í fyrirtækinu Columbia Aluminum í Bandaríkjunum
Kaupáform starfs-
manna vekja áhuga
UNNIÐ í álveri Columbia Aluminum Corporation í Goldendale í
Washington-ríki í Bandaríkjunum.
Viljayfirlýsing um
tíu ára orkusölu
við Venezuela
ÁFORM eignarhaldsfélags starfs-
manna Columbia Aluminum Corp-
oration um að kaupa hlut Kenneths
Petersons, forstjóra fyrirtækisins,
hafa vakið athygli utanaðkomandi
aðila, að því er kemur fram í banda-
ríska fagtímaritinu Platt’s Metals
Week.
í blaðinu er haft eftir Peterson
að hann hafi fengið fyrirspurnir frá
nokkrum öðrum álfélögum og orð-
rétt „eigi að selja fyrirtækið viljum
við tryggja að hluthafarnir fái hag-
stæðasta verðið". Peterson myndi
láta þau tilboð, sem bærust, í hend-
ur trúnaðarráði eignarhaldsfélags-
ins, sem gæti þá valið úr.
Samkomulag við
Northwest Aluminum?
Trúnaðarráðið hyggst selja hlut
Petersons öðru fyrirtæki, Golden-
dale Aluminum, sem rekur ál-
bræðslu í grennd við álver Columb-
ia í Washington-ríki í Bandaríkjun-
um. Goldendale Aluminum er í eigu
fyrirtækisins Northwest Aluminum
og forstjóri þess, Brett Wilcox,
sagði í sömu frétt í Platt’s Metals
Week að trúnaðarráðið hefði veitt
sér einkarétt á að kaupa hlutabréf-
in og fyrst hann hefði samning upp
á það gæti hann „ekki ímyndað sér
að nokkur myndi íhuga að kaupa
fyrirtækið undir þeim kringum-
stæðum".
Jim Hensel, yfirmaður nýrra
verkefna hjá Columbia Aluminum,
kannaðist ekki við að önnur fyrir-
tæki hefðu sýnt álverinu áhuga
þegar tal náðist af honum í gær.
Hann kvaðst hafa heyrt af sam-
komulagi Wilcox við eignarhaldsfé-
lag starfsmanna í fyrirtækinu og
séð afrit af skjali, en hann gæti
ekki staðfest að það væri óyggjandi.
Jessie Casswell, stjórnandi trún-
aðarráðsins, vildi ekki tjá sig um
málið í gær.
Eignarhaldsfélagið, sem á nú um
30% hlut í fyrirtækinu, á rétt á því
að "kaupa 60% hlut Petersons í Col-
umbia samkvæmt samningum frá
1988 og hefur nú leitað til lögfræð-
ings til að knýja kaupin fram. í gær
fóru fulltrúar eignarhaldsféiagsins
og stjórnar Columbia fyrir dómara
til að fá úr því skorið hve miklar
upplýsingar stjórnin þarf að láta
af hendi til að greiða fyrir káupun-
um, sem ganga þarf frá fyrir 31.
mars.
Á meðan þetta málavafstur
stendur yfir verður engin ákvörðun
tekin um það hvort Columbia Alum-
inum mun reisa álver á Islandi eða
í Venezuela.
Viljayfirlýsing
ekki bindandi
Platt’s Metals Week hafði eftir
Peterson í nóvember að hann hefði
þegar gengið frá tíu ára raforku-
samningi við fyrirtækið Edelca í
Venezuela.
Jim Hensel sagði í gær áð þar
væri á ferð viljayfirlýsing, sem gerð
hefði verið krafa um í Venezuela.
Þessi yfirlýsing væri ekki bindandi,
skipti því ekki máii og myndi engin
áhrif hafa á ákvörðun um það hvar
álver yrði staðsett.
Barátta gegn fíkniefnavandanum
Þúsundir undir-
skrifta komnar
AÐ VAR undir lok
síðustu viku sem
Júlíus sagðist hafa
ákveðið að faxa út um-
rædda undirskriftalista til
fjölmargra fyrirtækja.
Hvernig stendur á því
að „maður úti í bæ“ tekur
upp á því að gera svona
nokkuð?
„Forsagan er sú að við
höfum rætt þessi mál
óformlega, ýmsir foreldr-
ar, þegar við hittumst og
fólki .blöskrar ástandið.
Þegar farið er að grafast
fyrir um það hjá krökkun-
um hvernig ástandið er
kemur í ljós að það er
miklu meira um eiturlyf
en hægt hefði verið að
ímynda sér. Krakkarnir
vilja tala um þessa hluti,
þetta er ekkert leyndar-
mál, en svo virðist sem fáir hafí
látið sér detta í hug’að tala við
þá sjálfa um málið.“
Hvernig hefur þetta gengið
fyrir sig hjá þér?
„Það er vika síðan við keyptum
skjáauglýsingar hjá RÚV og Stöð
2, þar sem við hvetjum foreldra
til að kynna börnum hættu eitur-
lyfja og aðra þar sem segir: Tök-
um ábyrga afstöðu gegn eiturlyfj-
um. Svo höfum við sent undir-
skriftalistana í þijú til fjögur
hundruð fyrirtæki og mér sýnist
þetta vera komið út um allt land.
Við erum að fá lista til baka alls
staðar að af landinu. Við viljum
hvetja yfirvöld til acl taka harðar
á þessum málum. Ég hef tekið
dæmi af því að maður í viðskipta-
lífinu var tekinn með nokkur
hundruð E-pillur, játaði og gekk
laus daginn eftir og svo var ein-
hver sem reyndi að ræna milljón
í banka og var dæmdur samdæg-
urs. Mér finnst skilaboð yfirvalda
því hafa verið þau að menn megi
selja eiturpillur sem gætu drepið
börnin okkar, en ekki stela pen-
ingum.“
Hver átti hugmyndina?
„Ég og konan mín byrjuðum á
þessu. Eg lét fyrirtækið kaupa
þessar auglýsingar og allt starfs-
fólkið hefur tekið virkan þátt.
Þetta er ekki hugsað til þess að
auglýsa fyrirtækið heldur viljum
við segja tvennt með
þessu framtaki: í
fyrsta lagi að almenn-
ingur eigi að standa
upp og segja meiningu
sína og í öðru lagi að
fyrirtæki eru hluti af
samfélaginu og þau
eiga að taka ábyrga afstöðu í
svona málum. Þau hafa ábyrgð
gagnvart samfélaginu.
Þetta er ekki einkamál þeirra
sem lenda í þessu. Fólk virðist
halda að menn þurfi að lenda í
vandræðum vegna eiturlyfja til
að málið komi þeim við og aðrir
séu stikkfrí, en svo er ekki. Mér
ofbauð bara aðgerðarleysið: ef
börn eru að deyja úr eiturlylja-
notkun þá kemur það öllum við,
þó svo það séu ekki mín eigin
börn. Sumir sem hafa komið
hingað hafa einmitt spurt hvort
synir mínir, sem eru 10 og 15
ára, hafi lent í eiturlyfjum; hafa
hálfpartinn gefið í skyn að fjöl-
skyldan hljóti að hafa lerit illa í
þessu. Það virðist ríkjandi viðhorf
að það komi aðeins þeim við sem
hafa lent í vandræðum en þannig
má ekki hugsa. Þetta er samfé-
lagsvandamál. Mér liggur mikið
á hjarta og sætti mig ekki við
að ekki skuli tekið á þessu. Þegar
► Júlíus Bjarnason er 39 ára
og hefur verið framkvæmda-
stjóri Stillingar hf. í Skeifunni
í Reykjavík síðustu 13 ár. Július
tók sig til og hefur sent undir-
skriftalista til fjölmargra fyrir-
tækja, þar sem er að finna
áskorun til sljórnvalda um að
þau grípi til aðgerða gegn fíkni-
efnavandanum. Júlíus er
kvæntur Auði Rafnsdóttur og
eiga þau tvo syni, 10 og 15 ára.
krakkarnir segja okkar að í gagn-
fræðaskólum sé hægt að kaupa
eiturlyf og jafnvel sé almennt
vitað að meðal nemenda þar séu
fjórir til fimm strákar sem eru
þekktir fyrir að selja E-pillur og
að í einum menntaskóla, sem var
nefndur, sé hægt að kaupa þetta
á göngum, þá ofbýður fólki og
vill gera eitthvað.“
Og viðbrögðin hafa verið mjög
góð, ekki satt?
„Jú, rosalega sterk. Fólk hefur
bæði hringt og komið til að þakka
fyrir Og síðan hafa viðtökurnar
við listunum verið ótrúlegar. Svo
virðist sem þetta sé mikið hjart-
ans mál fyrir fólk því það eru
komnar fleiri þúsund undirskriftir
til okkar. Umræðan hefur verið
mikil en ég hef verið hræddur
um að hún verði til staðar í svolít-
inn tíma en detti svo upp fyrir
og ekkert verði gert. Þess vegna
hefði ég viljað afhenda
framhaldsskólanem-
um þessa lista og láta
krakkana afhenda
ríkisstjórninni þá.
Skólakrakkarnir eru
fórnarlömbin og mér
líst mjög vel á að
framhaldsskólanemar skuli sjálfir
vera byrjaðir að vinna gegn eitur-
lyfjunum."
Þú telur sem sagt mikilvægt
að krakkarnir vinni að þessu.
„Já. Ég er enginn sérfræðingur
en held að þeir ættu að stjórna
forvörnunum sjálfir. Venjulegt
ungt fólk í dag er mjög jákvætt,
atorkusamt, hugmyndaríkt og vel
menntað. Ef manneskju er lýst
svona fyrir atvinnurekendum þá
vilja hana allir í vinnu. En þessu
fólki virðist samt ekki mega
treysta fyrir neinu. Krakkar vita
hvernig á að taka á þessum mál-
um. Þegar maður spyr sjálfan sig
hvers vegna unglingar fara út í
eiturlyfjanotkun verður manni
Ijóst að þegar unglingar verða
unglingar fá þeir ákveðið frelsi;
hafa meiri peninga en áður, mega
vera meira úti en áður en þeir
bera enga ábyrgð - ekki einu
sinni á sjálfum sér. Frelsi án
ábyrgðar er hættulegt.“
Öllum kemur
við ef börn
deyja úr eitur-
lyfjanotkun