Morgunblaðið - 30.01.1996, Qupperneq 49

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 30. JANÚAR 1996 49
BRÉF TIL BLAÐSIIMS
Tryggingafélög
okra á íslenskum
neytendum
Frá Skarphéðni Hinrik Einarssyni:
FYRIR þremur árum eða svo fór-
um við, ég og sonur minn, með
bifreið með okkur til Bretlands
og hugðum ferðast þar um. Þessi
bíll var ekki á skrá hér. Þar af
leiðandi fluttum við hann út á
„serial“-númeri. Okkur hafði ver-
ið sagt af Automobile Association
hvað tryggingar kostuðu þar og
við sáum strax að þar var vænleg-
asti kosturinn að tryggja bílinn.
Nú við fluttum hann út og skráð-
um hann í Hull í Bretlandi. Við
höfðum gengið frá tryggingunni
í Glasgow og höfðum meðferðis
númeraplötur sem kostuðu aðeins
ellefu pund. Hér kosta þær ná-
lægt fjögur þúsund kr. Trygging-
in sem við keyptum var eftir sölu-
skilmálum eins og bíilinn hafði
verið tryggður á hér heima
þ.e.a.s. sextíu og fimm prósent
afsláttur. Það voru fjórar trygg-
ingar seldar í einum pakka, það
var þjófatrygging, þá greiddist
bíllinn að fullu ef honum yrði stol-
ið sem hefur verið töluvert um
þarna úti, það var brunatrygging
og það var kaskótrygging sem
stæði straum af viðgerð og öðrum
kostnaði ef menn teldust í órétti
við slys. Síðan lögbundin ábyrgð-
artrygging með farþega- og öku-
mannstryggingu í. Og semsagt,
þetta kostaði þrjátíu þúsund krón-
ur.
Og á sama stað var hægt að
ganga í Automobile Association
og kostaði það um tólf þúsund
krónur. Innifalið í því m.a. var að
ef bíllinn bilaði og ekki var hægt
að framkvæma viðgerð á staðnum
var bíllinn dreginn eða sendur á
þann stað eða verkstæði sem eig-
andinn óskaði eftir. Þetta átti eft-
ir að koma sér vel í okkar tilfelli
því að þegar við höfðum notað
bílinn töluvert úti bilaði í honum
rafallinn, við komum honum í
geymslu og héldum heim.
Síðan faxaði ég til Automobile
Association og sagði þeim hvar
bíllinn væri geymdur og jafnframt
að við hygðumst flytja bílinn í
burtu og frekari notkun hans væri
ekki fyrirhuguð á Bretiandseyjum.
Þeir svöruðu um hæl og sögðu að
þeir vildu reyna viðgerð og ef það
væri ekki hægt myndu þeir koma
bílnum til afgreiðslu Samskipa í
Hull. Aftur sendu þeir bréf, þeir
höfðu reynt viðgerð, rafallinn var
ónýtur. Hann var ekki til í Skot-
landi og þurfti að panta hann svo
þeir sögðu mér að þeir myndu
senda bílinn með járnbrautarlest
til Hull.
Seinna fékk ég upphringingu
frá Samskipum, bíllinn var á leið-
inni með Helgafelli og sótti ég
hann til Samskipa. Honum fylgdi
enginn reikningur fyrir þennan
langa flutning, það tekur sex tíma
að keyra frá Hull norður til
Glasgow, bíllinn hefur sjálfsagt
verið sendur fyrst til York og þar
settur á vörubíl til Hull. Og einn-
ig hafði mér verið tjáð að hann
hefði verið fluttur töluverða
vegalengd í Skotlandi með
dráttarbíl.
Hvenær munu íslenskir bílaeig-
endur geta átt' aðgang að svona
þjónustu? Svona flutningur myndi
hafa kostað um eitt hundrað og
fimmtíu þúsund krónur hér á landi
ef ekki tvö hundruð. Og trygging-
in, sem kostar þijátíu þúsund í
Glasgow, hefði kostað hér svona
um hundrað og fjörutíu þúsund
kall ef ekki meira. Því spyr ég:
Hvernig í ósköpunum geta íslensk
tryggingafélög haldið áfram ár
eftir ár að bjóða íslenskum bif-
reiðaeigendum tryggingar á okur-
verði þegar annars staðar í ná-
grannalöndum er hægt að fá þær
á þeim kjörum sem ég nefndi hér
fyrr. Við eigum að leita tilboða til
erlendra félaga og fá þau til að
setja upp útibú hér og bjóða ís-
lendingum tryggingar eins og
Automobile Association gerir í
Bretlandi.
Einnig er annað sem mig langar
að koma inn á. Það eru hin tíðu
slys hér. Islendingar eiga víst
heimsmet í aftanákeyrslum og eru
margir sem hljóta alvarleg meiðsl
af þeim sökum. Þessu fólki gengur
alveg herfilega illa að ná út sínum
bótum og sínum rétti. Margir
hljóta varanlega örorku og þurfa
að ganga með betlistaf til þessara
félaga. Félögin eru að vísu mis-
jöfn.
Mér finnst bætur hér á landi
alltof lágar og einnig að trygg-
ingafélög fái að komast upp með
að draga þolendur slysa á asnaeyr-
unum og ræna þá bótum og jafn-
vel framfærslupeningum sem þeir
eiga rétt á, því að menn sem lenda
í alvarlegum slysum hætta störf-
um. Þess vegna finnst mér að það
eigi að leita til erlendra félaga
strax og ef erlend félög kæmu
hingað og byðu sómasamleg
tryggingagjöld myndu þessir
menn hætta ef þetta er ekki arð-
vænlegt hjá þeim.
En eitt er víst að bíleigendur
eiga nú, þegar við 'erum komnir í
bandalög við Evrópuþjóðir, að geta
tryggt bíla sína hjá erlendum fé-
lögum.
Og ég hvet Félag íslenskra bif-
reiðaeigenda og aðra aðila til að
leita tilboða t.d. í Bretlandi.
Við eigum að geta leitað til er-
lendra félaga og íslensk yfirvöld
eiga að viðurkenna tryggingar frá
félögum sem eru erlendis. Eg trúi
því að það sé hægt ef í stórum
stíl er leitað til annarra félaga
. munu þau taka að sér tryggingar
hér eins og ég veit að bresk félög
tryggja í Frakklandi og víðar á
meginlandinu, því gætu þau ekki
tryggt bíla hér?
SKARPHÉÐINN HINRIK
EINARSSON,
fv. starfsmaður á
Keflavíkurflugvelli.
Ekkert smámál
Um íþróttalýsingar
Frá Örlygi Sigurjónssyni:
EG LÝSI yfir velþóknun minni á
myndríku máli íþróttalýsinga nú um
stundir. Mér finnst það eiga vel við
að sækja myndmáj íþróttalýsinga
til bardagalýsinga íslendingasagna
vegna þess að íþróttir samtímans
og bardagar fyrri tíðar skarast að
nokkru leyti. Kostir myndmálsins
eru þeir að þarna gefst gott tæki-
færi til að halda máli fornbók-
menntanna að börnum og ungling-
um svo að líkur eru á því að þeim
verði ýmsar hollar hendingar tam-
ar. Uppeldisgildið leynir sér þannig
ekki og þá er ónefnt hversu mynd-
ríkar lýsingar auðga hið talaða mál
öllum til ánægju. Gaman er að
heyra íþróttafréttamenn segja að
Valsmenn hafi „bitið í skjaldarrend-
ur“, „að það sé skarð fýrir skildi
hjá liðinu" og „Geir Sveinsson veit
svo gjörla hvað til síns friðar heyr-
ir“.
Að öðrum ólöstuðum hefur mér
fundist Samúel Örn Erlingsson hafa
mesta ánægju af Iýsingum lituðu
af failegu fornmáli. Hér er ein til-
lága. Orðið sigurvegari er skiljan-
lega mikið notað í íþróttamáli. Mér
finnst að -veg(ari) ætti ekki að
stirðna í málinu sem viðskeytt nafn-
orð leitt af sögninni að vega. í 17.
kafla Vopnfirðingasögu segir svo:
„Mál er upp að standa ef nú er slíkt
í hug sem í gær, því að sjaldan
vegur sofandi maður sigur.“ Sögnin
að vega er falleg sögn og leitt að
hún sjáist varla nema í formi af-
leiddra orða. Sögnin að vega hefur
sterka beygingu og beygist eins og
sagnirnar að draga og hlæja. Kenni-
myndirnar fjórar eru svona: vega -
vó - vógum - vegið. Að lokum
nokkrar notkunartillögur:
1. „Arsenal hefur ekki vegið sig-
ur á Anfield Road síðan 1989.“
2. „... og spennandi verður að
sjá hvort KR-ingum tekst að vega
sigur á laugardaginn."
3. „Jón Jónsson glímumeistari
úr Ármanni vó sigur í glímunni."
ÖRLYGUR SIGURJÓNSSON,
Furugrund 64, Kópavogi.
Salimex
kvenstígvél
Verð: 3.995,-
Tegund:7377
Stærðir: 37-42
Litir: Svart, brúnt
Ath.: Loðfóðraðir m/gúmmisóla
Póstsendum samdaegurs
Ioppskórinn
Veltusundi við Ingólfstorg,
sími 552 1212

Ath. Tilboðsverð
á fjölda bifreiða.
Einnig: MMC L-300 Minibus 4x4 '88,
grásans., 5 g., ek. 120 þ. km., vél yfirfarin
(tímareim o.fl). V. 1.050 þús. Mjög góð
lánakjör.
Suzuki Sidekick JXi 5 dyra '91, steingrár,
5 g., ek. aðeins 47 þ. km., upphækkaður
o.fl. Toppeintak. V. 1.250 þús.
Nissan Sunny 1.6 SR '94, grænsans., 5
g., ek. 33 þ. km. V. 1.090 þús.
Plymoth Voyager V-6 SE 7 manna '90,
sjálfsk., ek. 80 þ. km. Toppeintak. V. 1.450
þús.
Hyundai Pony LS '94, rauður, 5 g., ek.
30 þ. km. Tilboðsv. 690 þús.
Willys Koranda 2.3 diesil (langur) '88, 5
g., ek. aðeins 30 þ. km. V. 980 þús.
Cherokee Laredo 4.0L '91, vínrauður,
sjálfsk., ek. 77 þ. km., rafm. í rúðum,
cruisecontrol, álfelgur o.fl. Gott ástand.
V. 1.980 þús.
Nissan Sunny SKX 4x4 '91, rauður, 5 g.,
ek. aðeins 35 þ. km., rafm. í rúðum, spoil-
er o.fl. V. 1.030 þús.
Grand Cherokee LTD 8 cyl. '94, ek. að-
eins 16 þ. km. Einn með ölllu. V. 3,9 millj.
Bílamarkaöurinn
Smiðjuvegi 46E
v/Reykjanesbraut.
Kopavogi, simi
567-1800 ^
Löggild bflasala
V.W. Golf 1.4 icl Station ’94, blár, 5 g.,
ek. 32 þ. km. rafm. í rúðum, dráttarkúla
o.fl. V. 1.150 þús.
Suzuki Sidekick JLXi 16v ’93, 5 dyra,
hvítur, 5 g., ek. aðeins 32 þ. mílur, rafm.
í rúðum, samlæsingar, álfelgur, upphækk-
aður. V. 1.650 þús.
BMW 316 ’88, 4 dyra, vínrauður, 5 gíra,
ek. aðeins 54 þ.km. Toppeintak. V. 690
þús. Sk. ód.
Citroen braggi ’88, grár og svartur, ek.
65 þ.km. V. 290 þús.
Chevrolet Van ’87, húsbíll, gott eintak.
Tilboðsv. 690 þús.
Ford Bronco II XL '88, 5 g., ek. 93 þ.
Gott eintak. V. 990 þús.
Lada Samara 1500 ’90, 3 dyra, grár, 5
g., ek. 80 þ.
Mazda 121 (1.3) ’92, 5 d., rauður, 5 g.,
ek. aðeins 40 þ.km. 2 dekkjagangar. V.
720 þús.
MMC Lancer EXE '91, hlaðbakur, sjálfsk.,
ek. aðeins 11 þ.km. Einn m/öllu. V. 940
þ. stgr.
Mazda 323 F GLX '90, rauður, 5 dyra,
sjálfsk., ek,. 87 þ. km., rafm. í rúðum,
spoiler o.fl. Góður bíll. V. 790 þús.
MMC Pajero GLS Turbo m/lnterc. '95,
m/mæli, blár, 5 g., ek. aðeins 8 þ. km.,
upphækkaður, 33" dekk o.fl. Sem nýr. V.
2.450 þús.
Toyota Corolla Touring GLi 4x4 '92, 5
g., ek. 65 þ. km., álfelgur, upphækkaður
m/dráttarkúlu o.fl. V. 1.250 þús.
V.W. Vento GL 2.0 '93, blár, 5 g., ek. 40
þ. km., sóllúga, álfelgur o.fl. V. 1.380 þús.
Nýr bfll. Hyundai Pony GSi ’94, sjálfsk.,
ek. 1. þ. km. 2 dekkjagangar. V. 890 þús.
MMC L-300 Minibus 4x4 '93, (bensín-
vél), grænn/grár, 5 g., ek. aðeins 46 þ.
km., rafm. í rúðum, álfelgur, dráttarkúla
o.fl. V. 1.950 þús.
Nissan Sunny 1.6 SLX 4x4 station ’93,
blár, 5 g., ek. aðeins 28 þ. km., rafm. í
öllu, 2 dekkjag., álfelgur. V. 1.290
UTSALAN HEFST KL
Toppskórinn
VELTUSUNDI • SÍMI 552 1212
VIÐ INGÓLFSTORG
Ath. Vörur frá STEINAR WAAGE SKÓVERSLUN