Morgunblaðið - 21.02.1996, Blaðsíða 23

Morgunblaðið - 21.02.1996, Blaðsíða 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 21. FEBRÚAR 1996 23 Að kveðj a Meðal annarra orða Sífelld vitund um návist dauðans, segir Njörður P. Njarðvík, er til þess fallin að sty rkj a okkur en ekki veikj a. „AÐ LÆRA hvernig á að deyja er að læra hvernig á að lifa,“ segir búddafræðarinn Sogyal Rinpoche, sem hefur lagt sig eft- ir að kynna búddisma á vestur- löndum með stórmerkilegum bókum (The Tibetan Book of Living and Dying; Glimpse after Glimpse). Og hann bætir við: „Dauðinn er spegill, þar sem all- ur tilgangur lífsins endurspegl- ast.“ Sænski rithöfundurinn Sven Delblanc segir í síðustu bók sinni Slutord, er hann ritaði helsjúkur af krabbameini: „Við erum stolt af sannleiksást okkar og heil- brigðri skynsemi. Þó kemur sá dagur þegar skynsemin myrkv- ast og sannleikanum er afneitað. Kannski hefur þar alltaf verið aumur blettur. Alltaf er gerð undantekning, þegar hugurinn nálgast það tóm sem við nefnum dauða. 011 eigum við að deyja, - en ekki ég. Dauðinn er mér óvið- komandi. Ég kaupi líftryggingu og verð mér úti um legstað, en það er bara venja og góður sið- ur. Dauðinn er mér óviðkom- andi. Ég geng til móts við dauð- ann hvert sem ég fer. Nei, þetta er ekki rétt fornafn. Þið gangið til móts við dauðann, ekki ég. Dauðinn er mér óviðkomandi.“ Afstaða þessara tveggja manna til lífs og dáuða er ger- ólík. En þeir eiga þá skoðun sam- eiginlega, að sú afneitun dauð- ans, sem einkennir samtíð okkar, sé mönnum beinlínis skaðleg. Ekki bara bara heimskuleg, af því að hún kemur að engu haldi, heldur beinlínis skaðleg. Vegna þess að sá, sem gerir sér sífellt fulla grein fyrir því að hann muni deyja, sem er sér daglega meðvitaður um þessa staðreynd og víkur sér ekki undan henni, hann mun óhjákvæmilega lifa öðruvísi. Hann mun sjá skýrar og kunna betur að meta það sem skiptir máli og um leið losna undan kvöð fánýtis, losna undan þörf fyrir hégómleika, hlutadýrk- un og annan viðlíka óþarfa. Og það er ekki lítils virði. Ólíkar aðstæður Þessar hugleiðingar riíjuðust upp fyrir mér, þegar ég þurfti nýlega að kveðja tvo menn, sem hurfu af vettvangi jarðlífsins við svo ólíkar aðstæður, að hlaut að knýja til ígrundunar. Ég flaug vestur til æskustöðv- anna í Skutulsfirði til að kveðja Pétur Tryggva Pétursson, sem var náinn samstarfsmaður föður míns og heimilisvinur á æsku- heimili mínu, og okkur bræðrun- um mikils virði. Pétur var kominn yfir nírætt og dó saddur lífdaga, fékk gott andlát, var alla ævi heilsugóður og gæfumaður. Það var fallegt að fljúga vestur. Það var heiðskírt og víðsýnt úr vél- inni, landið alhvítt líkt og sveipað líkklæði. Pjörðurinn kvaddi þenn- an aldna vin sinn í sínum feg- ursta skrúða: hlíðarnar fannhvít- ar, stillilogn og sindrandi sólskin. Skíðamaður verður ekki kvaddur betur. Ég sat í hinni nýju kirkju á ísafirði, sem fer nú ekki alls kostar vel í umhverfi sínu, en er stílhrein að innan, með öllu skrautlaus og dálítið köld. En það skapaði andrúmsloft friðar og stillingar, sem_ einkenndi þessa kveðjustund. Ég hygg að ættingjar og vinir Péturs hafi fyllst í senn söknuði eftir þeim sem horfinn var og þakklæti fyr- ir langa samfylgd við hann og góða ævi hans. Þetta var góð stund og hugurinn fylltist sömu heiðríkju og ríkti hið ytra. Tveimur dögum síðar kvaddi ég annan mann, Gísla Ágúst Gunnlaugsson, dósent í sagn- fræði og samstarfsmann í Árna- garði, að þessu sinni í Víðistaða- kirkju í Hafnarfirði. Það var sama vetrardýrð í veðri, en nú stakk hún einkennilega í stúf við kveðjustundina. Þegar ég sat þarna frammi fyrir hinum gríðar- stóru, órólegu og áleitnu vegg- myndum kirkjunnar, þá var dauðinn ekki lengur líknsamur og eðlilegur eins og fyrir vestan, heldur grimmur að hrífa burt mann af miskunnarleysi á miðri starfsævi, mann sem var fullur lífsþorsta og átti margt ógert. Þótt dauði hans kæmi ekki á óvart, vaknaði engu að síður gremja og hugsun um ósann- girni, óréttlæti. Við nánari umhugsun var mér þó ljóst að gremjan átti ekki að beinast að dauðanum. Hann væri þrátt fyrir allt líknsamur einnig hér. Óréttlætið var fólgið í hinum banvæna sjúkdómi sem dró þennan væna mann til dauða, þau „heljar reip“ sem svo eru nefnd í Sólarljóðum. Ráðgáta Við höfum mismunandi skoð- un á því, hvað um okkur verður þegar við deyjum. Sumir halda að við þurrkumst út, aðrir trúa á framhaldslíf og hluti þeirra á endurholdgun. Vissu fáum við ekki fyrr en kemur að okkur sjálfum, og aldrei ef við þurrk- umst út. Við vitum það eitt, að við hverfum héðan, úr þessum ytri heimi. Hannes Pétursson orðar það svo: Hví gæti það ekki verið vilji Höfundarins - tilgangur sem oss tekst aldrei að skilja Að hvér maður sofni svefninum endalausa hverfi til þagnarinnar þaðan sem hann kom? (36 Ijóð) Og í sömu bók: Sá er eftir lifir deyr þeim sem deyr en hinn látni lifir í hjarta og minni manna er hans sakna. í Sólarljóðum finnst enginn efi um að maðurinn lifi áfram eftir dauðann. En þar kemur fram einkennileg hugsun í hinni stór- kostlegu dauðalýsingu. Hún er sú að hinn ytri heimur deyi þeim er deyr, en hann hverfi líkt og inn í aðra vídd. Þannig er dauðinn stærsta ráðgáta lífsins og sífelld vitund um návist hans er til þess fallin að styrkja okkur en ekki veikja, styrkja okkur til að lífa lífi okkar þannig að við höfum að minnsta kosti hugboð um að við þurfum ekki að minnkast okkar. Að við reynum að lifa hvern dag til fulls og leitast við að öðlast æðruleysi til að taka hveiju því sem að höndum ber af rósemi, styrk og trausti. Höfundur er prófessor í íslensk- um bókmenntum við Háskóla ís- lands og rithöfundur. Rosenthal _ pcgnr p" ^llir S’°,: Glæsilegar gjafavörur Matar- og kaffistell í sérflokki Vcrð við nllrn hæfi Laugavegi 52, sími 562 4244. +*ni*'* FLÍSAR Stórhöfða 17, við GuUinbrú, sími 567 4844 Sértilboð til Kanarí 13. mars kr. 49.930 1 viUut Við höfum nú fengið viðbótargistingu á hreint frábæru verði í fallegum smáhýsum á Kanarí, Sonnenland Club. Öll húsin eru með einu svefnherbergi, baði, stofu, eldhúsi, sérinngangi og svölum. Veitingastaður, verslun, móttaka, falleg sundlaug og frábær aðstaða. Njóttu lífsins á Kanarí í vetur í yndislegu veðrr og tryggðu þér síðustu sætin. Bókaðu strax, síöustu sœtin. 49.930 eð 2 böm, 13. mars, 3 vikur. 59.960 Verð kr. m.v. hjón með 2 böm, 13. mars, 3 vikur. Verð kr. m.v. 2 fullorðna í húsi, 13. mars, 3 vikur. HEIMSFERÐIR Skattar innifaldir, ekki forfallagjald kr. 1.200 Austurstræti 17,2. hæð. Sími 562 4600. Kynningarfundur í Ráðhúsi Reykjavíkur með íbúum vestan Elliðaáa um breytingar á leiðakerfi SVR í kvöld 21. febrúar kl. 20:30 Dagskrá fundarins: 1. Forsendur og markmið breytinganna - flrthur Morthens, stjórnarformaður SVR. 2. Undirbúningur og framkvæmd breytinganna - Lilja Ólafsdóttir, forstjóri. 3. Helstu breytingar og nýjungar - Þnrhallur Örn Guðlaugsson, markaðs- og þróunarstjóri. 4. Almennar umræður og fyrirspurnir fundarmanna Verið velkomin stjórn 74 - kjarni málsins! |»ú ert umlnim • CISCO er mest seldi netbúnaður í heiminum í dag. • CISCO fyrir Samnetið / ISDN, Internetið og allar nettengingar. Hátækni til framfara Tækvtival Skeifunni 17 • Sími 568-1665 • Fax 568-0664

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.