Morgunblaðið - 13.03.1996, Qupperneq 28

28 MIÐVIKUDAGUR 13. MARZ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 13. MARZ 1996 29
STOFNAÐ 1913
ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík.
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Hallgrímur B. Geirsson.
RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
DÓMARAR Á VEGUM
FRAMKVÆMDAVALDS
DÓMSMÁLARÁÐHERRA, Þorsteinn Pálsson, upplýsti á
Alþingi fyrir skömmu, að 22 af dómurum landsins
eigi sæti í nefndum á vegum framkvæmdavaldsins, þar af
9 hæstaréttardómarar og 13 héraðsdómarar. Þeim spurn-
ingum hefur verið varpað fram, hvort slíkar nefndarsetur
dómara samrýmist hlutleysi dómsvaldsins og þeirri megin-
reglu, að þeir gegni ekki stjórnsýslustörfum.
Margrét Frímannsdóttir, formaður Alþýðubandalagsins,
beindi fyrrgreindum spurningum til dómsmálaráðherra á
Alþingi, svo og því, hvort eðlilegt sé, að dómarar kveði upp
stjórnsýsluúrskurði og taki þátt í að semja lagafrumvörp,
sem þeir eigi síðar að dæma eftir. í svari dómsmálaráð-
herra kom m.a. fram, að fimm dómarar eigi sæti í þremur
nefndum, sem ætlað er að semja lagafrumvörp, þar af eiga
tveir hæstaréttardómarar sæti í réttarfarsnefnd, sem ætlað
er að ijalla um lagafrumvörp á sviði dómsýslu og réttarf-
ars. Þá á einn hæstaréttardómari sæti í sifjalaganefnd.
Dómsmálaráðherra telur ekki, að nefndarsetur dómara
á vegum framkvæmdavaldsins skerði hlutleysi dómsvaldsins
og nefndarseta þeirra komi í fæstum tilfellum að sök. Auk
þess geti dómari vikið sæti teljist hann vanhæfur vegna
afskipta af máli og þá taki annar dómari við. Hins vegar
búi dómarar yfir ómetanlegri þekkingu og reynslu, sem sé
gagnleg við samningu lagafrumvarpa.
Meginmarkmið réttarfarsbótanna frá 1992 er aðskilnað-
ur dómsvalds og framkvæmdavalds. Ástæðulaust er fyrir
stjórnvöld að aðhafast neitt það, sem stríðir gegn þeirri
meginreglu eða er á mörkum þess. Engin ástæða er til
þess að dómarar gegni stjórnsýslustörfum þannig að hlut-
leysi þeirra sé dregið í efa. Þurfi á lögfróðum mönnum að
halda til nefndarstarfa á vegum ríkisins, eða með sérfræði-
þekkingu á einhverju sviði laga og réttar, er ákaflega ein-
falt að fá til þess virta og hæfa lögfræðinga utan dómskerf-
isins eða kennara við lagadeild háskólans.
Stjórnvöldum ber að fylgja fast fram meginmarkmiði rétt-
arfarsbótanna, sem enn eru að festa rætur, og tryggir al-
menningi réttaröryggi, sem lengi hefur verið beðið eftir.
MEÐFERÐ BRUNA-
SJÚKLINGA
SJÚKLINGUR með stór brunasár er eitt vandasamasta
verkefni í læknisfræði, segir Árni Björnsson, fyrrv.
yfirlæknir á lýtalækningadeild Landspítala, í grein hér í
blaðinu í gær. „Til þess að reka árangursríka brunameð-
ferð þarf vinnuhóp, samsettan af vel þjálfuðu og áhuga-
sömu starfsfólki, og það tekur langan tíma að þjálfa slíkan
vinnuhóp.“ í þessu sambandi skal það rifjað upp að lýta-
lækningadeild var stofnuð á Landspítala árið 1976. Þetta
var lítil deild, aðeins með 12 rúmum, en í tengslum við
hana var séraðstaða til að meðhöndla brunasjúklinga, sem
og einangrunarstofa á gjörgæzludeild.
Lýtalækningadeild var hlutfallslega dýr í rekstri, enda
lítil starfseining, og lenti undir „niðurskurðarhnífum" í
aðhaldsaðgerðum i heilbrigðiskerfinu. „Starfsliðið er komið
á tvist og bast,“ segir Árni Björnsson í grein sinni, „og
það mun kosta fé og taka tíma að þjálfa nýtt starfslið."
Fyrir skömmu varð gassprenging í sumarbústað rétt
utan við borgarmörkin. Fjögur ungmenni, sem í bústaðnum
voru, hlutu öll brunasár, eitt þeirra mjög alvarleg. Aðstaða
sjúkrahússins til að taka á móti þessum brunasjúklingum
var engan veginn nógu góð og Árni Björnsson segir: „Bruna-
slys gera ékki boð á undan sér, frekar en snjóflóð. Þau
geta orðið hvenær sem er og hvar sem er og fjöldaslys,
þar sem brunar eru aðaláverkar, eru algeng, t.a.m. flug-
slys. Það eru öfugmæli að tala um fullkomna heilbrigðis-
þjónustu, þar sem viðbúnaður við slíkri vá er ekki til. . . Það
er því augljóst að nýskipaður yfirlæknir nú lokaðrar lýta-
lækningadeildar Landspítala, verður að semja við Dani eða
einhverja aðra nágranna okkar um að taka til meðferðar
sjúklinga héðan með meiriháttar brunasár. Að öðrum kosti
er hann að bijóta heilbrigðislög."
Þau aðvörunarorð, sem hér er vitnað til, eiga erindi við
okkur öll. Aðhald og hagræðing í ríkisbúskapnum, einnig
í heilbrigðiskerfinu, eru af hinu góða. En kapp er bezt með
forsjá. Og lokun einu sjúkradeildar landsins, þar sem sér-
hæfð meðferð brunasjúklinga hefur farið fram, er meira en
vafasöm.
Viðari Eggertssyni sagt upp störfum sem leikhússtjóra Leikfélags Reykjavíkur
„ÉG BER kvíðboga fyrir framtíð leiklistar í Borgarleikhúsinu," segir Viðar Eggertsson sem vikið hefur verið úr starfi leikhússtjóra.
„Leikhúsráð
verður að
fara að vilja
félagsins“
Viðar Eggertsson, leikhússtjórí Leikfélags
Reykjavíkur, var í gær látinn taka pokann
sinn, hálfu ári áður en hann átti formlega að
taka við starfinu. Formaður leikhúsráðs vill
ekki greina frá forsendum brottvikningarinnar
að svo stöddu en Viðar segir ljóst að í málinu
hafi málefni einstaklinga vegið þyngra en
velferð leikhússins sjálfs. Orri Páll Ormars-
son fylgdist með framvindu mála í Borgarleik-
húsinu í gær.
Viðar Sigurður Örnólfur
Eggertsson Karlsson Thorsson
MEIRIHLUTI leikhúsráðs
Leikfélags Reykjavíkur
vék í gær Viðari Egg-
ertssyni leikhússtjóra úr
starfi. Viðar hefur síðasta kastið
unnið að undirbúningi næsta leikárs
en átti ekki að taka formlega við
ábyrgð á rekstri leikhússins af Sig-
urði Hróarssyni fyrr en 1. septem-
ber næstkomandi. Stjórn Leikfé-
lagsins, Sigurður Karlsson, Þor-
steinn Gunnarsson og Kristján
Franklín Magnús, greiddi atkvæði
með brottvikningu Viðars á fundi
leikhúsráðs í gær en Örnólfur Thors-
son, fulltrúi borgarstjóra, var henni
andvígur.
Tilefni fundarins var ályktun sem
félagsfundur Leikfélags Reykjavík-
ur samþykkti að beina til ráðsins
síðastliðið mánudagskvöld, þess efn-
is að það endurskoðaði ráðningu
Viðars. 32 félagsmenn greiddu
ályktuninni atkvæði sitt, sjö sátu
hjá og tíu voru á móti. Fyrir fundin-
um lá jafnframt bréf frá Kjartani
Ragnarssyni, þar sem hann sagði
af sér formennsku í Leikfélaginu.
Sigurður Karlsson, sem tók við
formennsku af Kjartani, kveðst ekki
geta greint frá ástæðum brottvikn-
ingarinnar á þessu stigi málsins.
Vísar hann hins vegar í ályktun fé-
lagsfundar frá því á mánudag. Þá
segir Sigurður: „Leikhúsráð, þrír
stjórnarmenn í Leikfélagi Reykja-
víkur og fulltrúi borgarstjóra, hafa
umboð til að ráða leikhússtjóra og
segja honum upp störfum. Það um-
boð er hins vegar fengið frá félaginu
og þegar félagið segir þeim að gera
eitthvað þá verða þeir að fara að
vilja þess eða víkja að öðrum kosti.“
Engin efnisleg rök
Örnólfur Thorsson, fulltrúi borg-
arstjóra í leikhúsráði, greiddi at-
kvæði gegn brottrekstri Viðars.
Kveðst hann ekki hafa heyrt nein
efnisleg rök sem réttlæti uppsögn
leikhússtjórans. Hann fái ekki séð
að Viðar hafi fengið svigrúm til
starfa eða að honum hafi í reynd
verið veitt víðtækt „umboð til þeirra
breytinga sem hann telur nauðsyn-
legar til að efla leiklistarstarfsemina
og rekstur Borgarleikhússins," eins
og segi í álitsgerð viðræðunefndar
Leikfélagsins og borgarinnar um
málefni Borgarleikhúss.
Örnólfur lýsir jafnframt undrun
sinni á þeim vinnubrögðum Leikfé-
lags Reykjavíkur að halda tvo fé-
lagsfundi, 27. febrúar og 11. mars,
um málefni tengd Viðari og starfi
hans í Borgarleikhúsinu án þess að
gefa honum tækifæri til að sitja
fundinn. „Ég minni á að ályktanir
samþykktar á slíkum fundum eru
ekki bindandi fyrir leikhúsráð."
Örnólfur kveðst óttast að hér séu
hagsmunir einstakra félagsmanna í
Leikfélagi Reykjavíkur látnir vega
þyngra en hagsmunir þess listræna
starfs sem ætlaður sé vettvangur í
Borgarleikhúsi með tilstyrk Reykja-
víkurborgar og þessi gjörningur
hljóti að hafa áhrif á þá endurskoð-
un samkomulags Reykjavíkurborgar
og Leikfélags Reykjavíkur frá 1992
sem nú standi yfir.
Með uppsögn Viðars kveðst Örn-
ólfur ennfremur óttast að eflingu
siálfstæðis leikhússtjóra LR, sem
viðræðunefnd Leikfélagsins og
borgarinnar lagði mikla áherslu á,
sé teflt í tvísýnu.
Leikhúsráð kemur saman að nýju
á fimmtudagsmorgun, þar sem mál
þejrra aðila sem Viðar hefur fengið
til liðs við Leikfélagið verða meðal
annars til umfjöllunar. Varðandi
þann fund segir Örnólfur: „Ég lýsi
fullri ábyrgð á hendur stjórn Leikfé-
lagsins á þessum gjörningi sem ég
get ekki séð að sjái fyrir endann
á, svo og skuldbindingum, svo sem
mannaráðningum og þeim undir-
búningi sem Viðar hefur unnið að,
sem þarna er stefnt í voða. Ég bíð
með öðrum orðum eftir því að sjá
hvaða spil stjórn Leikfélags Reykja-
víkur hefur á hendi.“
Viðar Eggertsson kveðst vera
ákaflega hissa á málinu í heild sinni.
Sér sé sagt upp störfum án nokk-
urra skýringa. „Ég hef greinilega
vaðið í þeirri villu að ég ætti að
vera leikhússtjóri þessa leikhúss en
það hefur hins vegar komið á daginn
að ekki var óskað eftir að ég stiórn-
aði því.“
Félag hagsmunaaðila
Viðar segir það koma sér á óvart
að gripið skuli vera til slíkra ör-
þrifaráða án rökstuðnings. „Þetta
mál sýnir glöggt hversu skammt
Leikfélag Reykjavíkur er á veg
komið sem atvinnuleikhús. Leikfé-
lagið er upprunaíega áhugaleikfé-
lag og þess gætir enn í starfræksl-
unni. Það er ljóst að Leikfélag
Reykjavíkur ræður ekki við að reka
nútímaleikhús og því veldur félags-
formið; þetta er fyrst og fremst
félag hagsmunaaðila sem fá stóra
fjárveitingu frá Reykjavíkurborg til
þess að búa til leiklist en hagsmun-
ir þeirra sem einstaklinga og við-
horf til launaumslaganna vegur
hins vegar þyngra en listin.“
Viðar segir brottvikninguna ekki
síður koma sér í opna skjöldu þar
sem ekkert hafi verið við starfs-
hætti sína að athuga. Hann hafi
einvörðungu starfað eftir lögum og
reglum sem honum hafi verið sett
og sé að finna í lögum Leikfélagsins
og bókunum leikhúsráðs. Þá hafi
hann starfað samkvæmt markmiði
sem sett var fram í skýrslu sem
unnin var í samstarfsnefnd Reykja-
víkurborgar og Leikfélagsins um
málefni Borgarleikhússins, þar sem
undirstrikað var að styrkja ætti
stöðu leikhússtjóra sem yfirmanns
leikhússins og listræns stjórnanda
þess.
Morgunblaðið hefur heimildir fyr-
ir því að samstarfsörðugleikar hafi
sett svip sinn á Borgarleikhúsið
undanfarið, einkum hafi samskipti
Viðars Eggertssonar og leikhúsráðs
verið stirð. Viðar kveðst vissulega
hafa fundið fyrir þessum samstarfs-
örðugleikum en í þeim efnum sé
ekki við hann að sakast. Ákveðnum
aðilum hafi einfaldlega ekki líkað
aðferðir hans sem listræns stjóm-
anda Borgarleikhússins. Sakir þess
hafi skorist í odda.
Lög brotin?
Að mati Viðars greip félagsfund-
ur Leikfélags Reykjavíkur fram fyr-
ir hendurnar á leikhúsráði með
ályktun sinni á mánudag þess efnis
að endurskoða ætti ráðningu leik-
hússtjóra. „Síðastliðið vor var
ákveðið með lagabreytingu að fela
leikhúsráði, sem stjórn Leikfélagsins
og fulltrúi borgarstjóra skipa, ráðn-
ingu leikhússtjóra í stað félagsfund-
ar áður. Með því að gefa leikhús-
ráði þessa dagskipan um að endur-
skoða ráðningu leikhússtjóra er fé-
lagsfundur því að mínu mati allt að
því að bijóta lög Leikfélags Reykja-
víkur."
Viðar kveðst jafnframt harma
þessar málalyktir þar sem hann
hafi á liðnum vikum lagt nótt við
dag til að undirbúa glæsilegt af-
mælisár LR og aflað sér fylgis
margra góðra listamanna. „Mér
þykir afar leitt að hafa fengið þetta
fólk til liðs við starfsemi sem reyn-
ist síðan ekki hafa neinn listrænan
metnað. Þetta fólk er frekar illa
statt því það hefur gert sínar áætl-
anir með þetta í huga og hafnað
öðrum störfum."
Viðar kveðst hafa lagt sína verk-
efnaskrá fyrir næsta starfsár í Borg-
arleikhúsinu fram um miðjan jan-
úar. Á sama fundi hafi hann fengið
nokkuð fijálsar hendur um manna-
ráðningar en eftir það hafi umræðan
um verkefni aldrei komist á eðlilegt
stig enda hafi „málefni einstaklinga
skipt meira máli en þetta mikilvæga
leikhús".
Viðar kveðst hljóta að athuga sína
réttarstöðu í málinu. Hann kvíði
hins vegar ekki framtíðinni. „Ég hef
alltaf bjargað mér í lífinu og á heil-
mikið eftir ósagt í íslensku leikhúsi.
Ég ber á hinn bóginn kvíðboga fyr-
ir framtíð leiklistar í Borgarleikhús-
inu.“
■ Bókun Viðars/43
Friðarráðstefnan í Sharm el-Sheikh
Efasemdir um áþreif-
anlegan árangur
Reuter
HJÓLREIÐAMAÐUR á leið fram ly'á skilti við fundarstað í Sharm el-Sheikh í gær, egypskir hermenn
sjást á verði. Um 30 leiðtogar og sendinefndir munu sækja ráðstefnuna.
Leiðtogar og fulltrúar
um 30 ríkja og samtaka
koma saman til fundar í
Egyptalandi í dag til að
ræða friðarþróun í Mið-
austurlöndum og barátt-
una gegn hryðjuverkum.
Jóhanna Kristjónsdótf-
ir í Kaíró rekur aðdrag-
anda ráðstefnunnar, sem
margir efast um að skili
áþreifanlegum árangri.
FLEST egypsk blöð birtu í
gær ritstjórnargreinar um
Friðarfundinn í Sharm el-
Sheikh eins og hann er
nefndur. Þar kveður yfirleitt við einn
tónn: hörmulegt sé að því fleiri skref
sem ísraelar og Palestínumenn taki
í áttina að friði, þeim mun fleiri
sprengjur séu sprengdar til að þagga
niður í þeim röddum sem vilja frið.
Því voni allir að „friðarins menn“
eins og þátttakendur eru kallaðir,
komist að viturlegri niðurstöðu og
„þá er átt við niðurstöðu sem leiðir
til áþreifanlegs árangurs,“ sagði í
leiðara A1 Akhbar.
Áður en fundurinn, sem hefst í dag
með þátttöku um 30 ríkja og fjölþjóða-
samtaka, var boðaður hafði verið tal-
að um það í lágum hljóðum og gæti-
lega að sprengjutilræðin í Jerúsalem
og Tel Aviv hefðu verið undirbúin og
skipulögð með samvinnu ísraelskra
og palestínskra öfgamanna því að
öfgamenn gegn friðarmálunum væri
ekki síður að finna meðal ísraela en
Palestínumanna.
Bera lof á Mubarak
Opinberir fulltrúar Egyptalands
og stjórnmálamenn eru sem sagt í
sjöunda himni og er Hosni Mubarak
forseti lofi ausinn fyrir að sýna þetta
frumkvæði og ná saman með skömm-
um fyrirvara hinum ýmsu þjóðarleið-
togum. Það hefur verið margítrekað
í fjölmiðlum hér að Mubarak hafi átt
hugmyndina og var ekki fyrr en í
fyrradag, mánudag, að gefið var til
kynna að Bill Clinton Bandaríkjafor-
seti kynni að hafa lætt henni að
Egyptal andsforseta.
Hér eru greinilega bundnar vonir
við að þessi fundur skili
árangri í þá átt að hleypa
nýju lífi í friðarframgang
í Miðausturlöndum og efli
baráttu gegn hryðjuverka-
mönnum í þessum heims-
hluta, nú síðast auðvitað eftir at-
burði í Israel.
Nokkra undrun hefur vakið að
þegar ráðstefnan var fyrst kynnt hér
í síðustu viku var sagt að henni
væri ætlað að fjalla um hryðjuverk
og baráttuna gegn þeim mönnum,
einstaklingum eða samtökum sem
víluðu ekki fyrir sér að myrða sak-
lausa borgara. Menn þyrftu að „stilla
saman strengi" og „samræma að-
gerðir" eins og það var orðað og
þótti sumum ekki frumlega mælt.
En um helgina sagði Mubarak svo
á blaðamannafundi:
„Hryðjuverk verða ekki meginefn-
ið. Við komum saman á þessari al-
þjóðlegu ráðstefnu til að styðja frið-
arþróun í þessum heimshluta og ef
við gerum það ekki er allt það starf
sem hefur verið unnið að engu orðið.
Ég óskaði eftir þessum fundi til að
koma friðarhjólunum aftur af stað.“
Áfall að Sýrlendingar
fást ekki á fundinn
Sumir hér í Kaíró túlka þessa
áherslubreytingu Mubaraks svo að
hann hafi með orðum sínum hér að
ofan viljað reyna að draga úr því að
einvörðungu ætti að ræða um hryðju-
verk því Assad Sýrlandsforseti hafi
brugðist ókvæða við slíkri yfírskrift.
En þó Mubarak gæfi þessa yfirlýs-
ingu við blaðamenn hefur það aug-
ljóslega ekki dugað til að blíðka
Ássad.
Óneitanlega hefur það valdið von-
brigðum að ekki skyldi takast að fá
fulltrúa Sýrlendinga til að sækja
fundinn en fram á síðustu stundu
kvaðst Mubarak vongóður um að
Assad Sýrlandsforseti sendi verðug-
an fulltrúa.
í gærmorgun sögðu svo blöð hér
frá því að Sýrlendingar hefðu aldrei
ætlað að vera með og birtu forystu-
grein úr sýrlenska blaðinu Tishreen
þar sem sagði m.a. að ísraelar sýndu
þann dæmalausa tvískinnung að
kalla það hryðjuverk þó hernumdir
arabar reyndu að veita kúgurum sín-
um mótspyrnu en á hinn bóginn and-
aði enginn neinu út úr sér um nær
daglegar loftárásir ísraela á bæi og
þorp óbreyttra borgara í
Suður Líbanon og enginn
kallaði þær hryðjuverk.
Þetta væri að hafa enda-
skipti á sannleika og stað-
reyndum og Sýrlendingar
hefðu ekki áhuga á að taka þátt í
slíkum skrípaleik.
Fáir arabískir
þjóðhöfðingjar koma
Eftir því sem best var vitað í gær
koma ekki margir þjóðhöfðingjar
Araba til ráðstefnunnar, að frátöld-
um Yasser Arafat, forseta sjálfs-
stjórnarsvæða Palestínumanna og
Hassan Marokkókonungi. Þá hermdu
fréttir að Hussein Jórdaníukonungur
myndi sitja fundinn en hann hefur
að undanförnu dvalist í Bandaríkjun-
um í einkaerindum og hefur Hassan
krónprins sinnt embættisskyldum
hans.
Flest Arabaríki ætla þó að senda
fulltrúa, ýmist utanríkisráðherra eða
sérlegan ráðgjafa viðkomandi leið-
toga.
Eftir því sem næst verður komist
munu fulltrúar frá Líbýu eða írak
ekki sitja ráðstefnuna enda ekki trú-
legt að Bandaríkjamenn hefðu sam-
þykkt að þeim yrði gefinn kostur á
þátttöku.
Mikil öryggisgæsla
Herskari erlendra blaðamanna,
auk þeirra sem hafa fast aðsetur hér
hafa streymt til Egyptalands síðan
fundurinn í Sharm el-Sheikh var
ákveðinn. Settar voru upp sérstakar
blaðamannamiðstöðvar á Kaíróflug-
velli og í Sharm el-Sheikh.
Á mánudag komu svo fjölmargir
aðstoðarmenn aðalfulltrúanna en
þjóðhöfðingjar og þeir hæst settu
fóru rakleitt til Sharm el-Sheikh og
komu flestir þangað í gærkvöldi.
Mikil öryggisvarsla verður eins og
geta má nærri, og segja Egyptar að
þeim verði ekki skotaskuld úr því að
hafa þau mál í góðu lagi. Mikil þátt-
taka sýni enda að erlendu fulltrúarn-
ir treysti þeim fullkomlega til að
halda jafn viðamikla ráðstefnu og
gæta lífs og lima hinna tignu fulltrúa.
Lagðist Mubarak undir
feld eða hringdi Clinton?
Eins og fyrr segir hefur hér verið
haldið mjög eindregið á lofti að Mub-
arak Egyptalandsforseti hafi átt hug-
myndina að þessum fundi
sem vissulega var ákveð-
inn með skömmum fyrir-
vara. Hann hefur þó tekið
fram að það hafi verið
mikið fagnaðarefni hvað
Clinton Bandaríkjaforseti hafi tekið
henni vel og hafi þeir ákveðið að
vera sameiginlega í forsvari.
Hvort sem þetta er nú öldungis
sannleikanum samkvæmt var áber-
andi í síðustu viku að Mubarak sást
hvorki í fjölmiðlum né annars staðar.
Hann átti að ávarpa ýmsar samkom-
ur en sendi 'aðra til að flytja ræðu
sína og lét forsætisráðherrann Sawet
el Sherfif eða Amr Moussa, utanríkis-
ráðherra, um að sinan erlendum gest-
um sem einlægt eru að reka inn
nefið og þurfa að fá áheyrn.
Áberandi, segi ég, því Mubarak er
í fréttum hér á öðru jöfnu svo ræki-
lega að liggur við að tíundað sé hvert
hans skref og allar hans gjörðir, að
ekki sé minnst á það sem hann segir.
Þar sem ekkert hafði heyrst í for-
setanum í þijá daga voru menn farn-
ir að ræða um að annaðhvort væri
hann veikur eða eitthvað að bauka
sem mætti ekki fara hátt. Enda kom
það á daginn að hann hefur ugg-
laust verið önnum kafinn við að
tryggja sér stuðning og þátttöku til
þessa fundahalds.
Hér í landi kom fréttin því flatt
upp á menn þó Mubarak hafí að vísu
orðið tíðrætt um friðarmál Miðaust-
urlanda og lífsnauðsyn þess að vinna
gegn hryðjuverkum.
Áhugi almennings á ráðstefnunni
virðist takmarkaður. Menn yppta
öxlum og segja að það sé nú meira
hvað Mubarak þyki gaman að vera
með höfðingjum.
Kröfur Arafats
Yasser Arafat segir að hann von-
ist til að þessi fundur leiði a.m.k. til
þess að Israelar fáist til að aflétta
útgöngubanni Palestínumanna í
Gaza og á Vesturbakkanum.
Arafat telur að ísraelar hafi sýnt
sér persónulegt óréttlæti og saklausu
fólki dæmafáan yfirgang og nú sé
til dæmis farið að bera á skorti með-
al fólks á þessum svæðum. Hann
telur að hann hafi sýnt einbeitni í
því að láta handtaka fjöldamarga
liðsmenn Hamas-samtakanna og
aðra sem eru grunaðir um græsku
og hann hafi því fullkomlega staðið
við sitt.
Sviðssetning?
Auðvitað er ekki gerlegt
að fullyrða neitt um árang-
ur af þessum fundi. Það
hlýtur í sjálfu sér að teljast til fyrir-
myndar að þjóðarleiðtogar og aðrir
ábyrgir menn komi saman og ræði
um friðarþróun í Miðausturlöndum
og hryðjuverk, hvort sem er nú ofar
á listanum.
En því er ekki að neita að ýmsum
þykir að fundurinn sé meira sviðs-
setning til að upphefja Egyptalands-’
forseta á alþjóðavettvangi svo og
aðra ráðamenn sem sækja fundinn.
Freistandi er að álykta sem svo
að flestir vilji að friðarþróunin haldi
áfram og að flestir geti verið einróma
í að fordæma hryðjuverk. Þó svo
Mubarak hafi sagt að samþykkt verði
gerð í lok fundarins, er heldur óljóst
hvað gæti falist í henni annað en
almennt snakk. Þó menn ákveði að
„stilla saman strengi og sameins
krafta o.s.frv.“ segir það auðvitac
fjarska fátt og nær afskaplegc
skammt.
Egyptalands-
forseti lofi
ausinn
Áhugi
almennings
takmarkaður