Morgunblaðið - 04.10.1996, Blaðsíða 51

M
MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 4. OKTÓBER 1996 51
MINNINGAR
FRIÐRIK
ÁGÚSTSSON
+ Friðrik Ág-ústs-
son var fæddur
í Reykjavík 24. júlí
1924. Hann andað-
ist á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á Ak-
ureyri 27. septem-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Ágúst S. Guð-
mundsson skósmið-
ur, f. 1891, d. 1962,
og kona hans Mai-
entína Guðlaug
Krisljánsdóttir, f.
1891, d. 1972.
Fyrri kona Frið-
riks var Guðrún Scheving Jóns-
dóttir, f. 1919, d. 1990. Börn
þeirra voru Ágúst Friðriksson,
hárskurðarmeistari í Reykja-
vík, kvæntur Dagmar Kaldal,
Sigríður Jóna Friðriksdóttir,
snyrtifræðingur í Reykjavík, og
Erla Friðriksdóttir,
hjúkrunarkona í
Reykjavík. Seinni
kona Friðriks var
Herdís Gunnlaugs-
dóttir, útibússtjóri
hjá Landsbanka ís-
lands á AJkureyri.
Sonur þeirra er
Gunnlaugur Frið-
riksson.
Friðrik lærði
prentiðn I Rík-
isprentsmiðjunni
Gutenberg og starf-
aði þar til ársins
1961. Prentmeistari
og yfirverkstjóri í Plastprent
hf. 1961-1971. Verkstjóri í plast-
pokagerð Plasteinangrunar hf.
á Akureyri 1971-1986.
Útför Friðriks fer fram frá
Akureyrarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Fallinn er frá Friðrik Ágústsson
prentari 72 ára að aldri. Við fráfall
gamals vinar rifjast upp ýmis sam-
skipti og atvik frá fyrri árum og allt
fram á þetta ár. Þegar ég hóf nám
í Ríkisprentsmiðjunni Gutenberg var
óhjákvæmilegt að taka eftir snagg-
aralegum og kvikum manni við stóru
prentvélina út við götugluggann.
Þetta var Friðrik Ágústsson. Með
okkur tókust góð kynni, sem haldist
hafa hátt í hálfa öld. Friðrik var ein-
staklega duglegur og atorkusamur.
Kom það vel fram í félagsmálum.
Hann var í fararbroddi í starfsmanna-
félaginu. Alltaf var sami krafturinn
hvort sem var framkvæmd skemmti-
ferða á sumrin eða vinagleði á gaml-
ársdag í prentsmiðjunni.
Þegar Hið íslenska prentarafélag
ákvað að reisa orlofsheimili á jörð
sinni í Miðdal í Laugardalshreppi,
fyrst allra verkalýðsfélaga, var Frið-
rik góður haukur í horni við ýmsar
framkvæmdir fyrstu árin og síðar
var hann skipaður í orlofsheimilis-
nefndina og vann enn ötullega þar
til hann flutti norður.
Mér er minnisstætt, þegar Friðrik
tókst að fá forstjórann í Gutenberg
til að gefa stóru flaggstöngina, sem
verið hafði á prentsmiðjuhúsinu. Það
var ánægjulegt að vinna með Friðrik
við að skrapa, laga og mála stöng-
ina, sem síðan var sett upp við orlofs-
heimnilið sem gjöf frá starfsmanna-
félagi Gutenberg og er stöngin enn
uppistandandi. I sumarhúsahverfínu
í Miðdal reisti Friðrik ásamt fyrri
konu sinni lítið sumarhús, sem þau
kölluðu „Sæluna".
Sem við mátti búast valdist Frið-
rik til stjómarstarfa í félagi sumar-
húsaeigenda, Miðdalsfélaginu. Árið
1970, síðasta árið áður en Friðrik
flutti búferlum til Akureyrar, stóð
Miðdalsfélagið fyrir mestu sam-
gönguframförum, sem fram að þeim
tíma höfðu orðið á sumarhúsasvæð-
inu í Miðdal. Við stjórnarmenn, ég,
Hreinn Pálsson og Sæmundur Árna-
son, með Friðrik sem formann, létum
gera nýjan veg ásamt brú, en áður
var svæðið án tengsla við þjóðveg-
inn. Við smíðuðum brúna og var
Haukur, bóndinn okkar í Miðdal,
mikil hjálparhella.
í svona atgangi naut Friðrik sín
vel.
Friðrik átti við mikla vanheilsu
að stríða mörg síðustu árin. Þessu
tók hann af slíkri karlmennsku að
eftir var tekið. Sárþjáður og farinn
að kröftum var hann að dytta að
Sælunni sinni, en gat að vonum
ekki gert allt sem hans stóri hugur
stóð tii. Það hefur verið þessum
mikla dugnaðarþjarki þung raun.
Ég sendi eftirlifandi eiginkonu og
börnunum hans samúðarkveðjur við
þessi tímamót.
Minning góðs drengs lifir.
Jón Otti Jónsson.
í dag er til moldar borinn mágur
minn Friðrik Ágústsson.
Kynni okkar Friðriks urðu strax
allnáin þegar ég kom í fjölskylduna.
Hann var glettinn, skemmtilegur og
léttur í lund. Hann var félagslyndur
og athafnasamur og hafði gaman
af að hafa fólk í kringum sig.
Margs er að minnast og koma
ýmis atvik upp í hugann eins og
fertugsafmælið í „Sælunni", sumar-
bústaðnum sem honum var svo
hjartfólginn. í Laugardalnum undi
hann sér best og notaði hvert tæki-
færi til að dveljast þar.
Oft komum við í „Sæluna" til
Friðriks og Guðrúnar fyrri konu
hans sem nú er látin.
Fljótlega eftir að Friðrik flutti til
Akureyrar kynntist hann eftirlifandi
eiginkonu sinni Herdísi Gunnlaugs-
dóttur. Þau komu sér upp annarri
„Sælu“ í Bárðardal og sóttum við
þau þangað heim. Eftirminnileg er
máltíðin með silungnum sem dugði
fyrir níu manns og tóku þó allir
hressilega til matar síns og skáluðu
síðan vel fyrir máltíðinni.
Þau hjónin komu oft við á heimili
okkar Rögnu á ferð sinni suður og
voru þá oftar en ekki á leið i Laug-
ardalinn, nú síðast hinn 24. ágúst
sl., þá á leið á opnun ljósmyndasýn-
ingar í tilefni af aldarafmæli Jóns
Kaldals.
Þegar Friðrik var 72 ára nú í
sumar var systkinum og mökum
boðið til veislu og enn og aftur í
„Sæluna".
Nú er komið að leiðarlokum, kæri
vinur. Ég kveð þig með söknuði.
Hjartans þökk fyrir samveruna.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og ailt.
(V. Briem.)
Fyrir hönd okkar Rögnu og dætr-
anna votta ég eftirlifandi eiginkonu,
börnum, barnabömum og öðrum
aðstandendum innilega samúð mína.
Arsæil Þorsteinsson.
Það voru sorgartíðindi sem okkur
bræðrunum bárust að morgni 27.
september, að afi á Akureyri væri
dáinn. Minningarnar streymdu upp
í huga okkar. Afi Friðrik bjó á Akur-
eyri frá 1970. Þrátt fyrir fjarlægðina
hafði hann oft samband og spjallaði
þá um heima og geima á gamansam-
an hátt.
Afi á Akureyri kom eins oft og
hann gat hingað suður og dvaldi þá
langtímum á þeim stað sem honum
var kærastur, það er í sumarhúsinu
sínu „Sælunni" í landi prentara við
Laugarvatn. Sá bústaður var svo
sannarlega „Sælan“ hans afa. Þrátt
fyrir veikindi í seinni tíð hélt hann
ótrauður áfram að aka hingað suður
til að komast í „Sæluna" sína.
Fréttimar af afa voru oft og tíðum
frekar ótrúverðugar og allt að því
erfitt að halda í við þær, því aðra
vikuna var hann á spítala en þá
næstu var hann á leiðinni suður í
„Sæluna" sína góðu. Það má með
sanni segja að þarna fór kraftmikill
maður. I huga okkar mun minningin
lifa um baráttumann með létta lund
og hlýtt fas. Við vitum að þú hefur
það gott í þeirri Sælu sem nú stend-
ur þér opin.
Friðrik, Ómar og
Anton Ágústssynir.
GUÐBJORG
KRISTJÁNSDÓTTIR
+ Guðbjörg
Kristjánsdóttir
fæddist á Hjalla í
Ölfusi 31. janúar
1897. Hún lést í
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur 26. septem-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Kristján Eg-
ilsson bóndi á
Hjalla og kona
hans Guðrún Ei-
ríksdóttir.
Sonur Guðbjarg-
ar er Guðmundur
Ellert Erlendsson,
fv. reiðhjólasmiður í Reykja-
vík, f. 11. júlí 1920, kvæntur
Þuríði Skarphéðinsdóttur, f.
12. apríl 1919, frá Krókum í
Víðidal í V-Húnavatnssýslu.
Börn Guðmundar Ellerts og
Þuríðar eru Kristín
Guðrún, lyfjafræð-
ingur í Reykjavík,
og Skarphéðinn
Kristján, viðskipta-
fræðingur í Reykja-
vík, bæði fædd 27.
júní 1953. Kristín
Guðrún er gift Ed-
vard G. Guðnasyni
verkfræðingi, f. 29.
október 1953 og
eiga þau þijú börn:
Berglindi Hrönn, f.
2. nóvember 1982,
Sólveigu Dögg, f.
13. júní 1984, og
Guðna Ellert, f. 3. apríl 1987.
Skarphéðinn Kristján er
ókvæntur og barnlaus.
Útför Guðbjargar fer fram
frá Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Það er ekki auðvelt að ímynda
sér hvemig heimur nútímans lítur
út í augum þeirra sem em fæddir
fyrir heilli öld. Guðbjörg var ein af
þessum síungu öldungum og fylgd-
ist af áhuga með því sem gerðist
í þjóðlífínu. Hún hafði skoðanir á
málunum og lét þær í ljós umbúða-
laust. Mér er í fersku minni, þegar
ég hitti Guðbjörgu fyrst á heimili
tilvonandi tengdaforeldra minna.
Hún settist hjá mér við eldhúsborð-
ið og innan skamms var okkur orð-
ið vel til vina. Hún var opinská og
hreinskilin um sínar skoðanir á
umræðuefninu, þannig að ungi pilt-
urinn átti stundum í vanda með að
rökstyðja sínar.
Guðbjörg hafði flust ung til
Reykjavíkur með foreldrum sínum
og unnið fyrir sér hörðum höndum
langa starfsævi. Síðustu starfsárin
vann hún hjá Hampiðjunni og naut
þess velvilja vinnuveitenda sinna
að fá að halda áfram vinnu í nokk-
ur ár eftir sjötugt, enda heilsan þá
í góðu lagi. Hún skildi vel sjónar-
mið þeirra sem þurfa að hafa fyrir
hlutunum. Það var stundum þörf
áminning fyrir okkur yngra fólkið
að hlusta á hana ræða um þau
mál. Hún vissi líka hvað það var
að hafa ekki of mikið umleikis. Það
var oftar en ekki gaukað að blönku
námsfólkinu og seinna bama-
barnabörnunum ýmsu sem kom í
góðar þarfir. Ekki þannig að Guð-
björg bærist á, heldur var það
ánægjan af að gefa og að láta
aðra njóta þess sem hún átti, sem
réð ferðinni. |
Guðbjörg var félagslynd og tók
virkan þátt í félagsstarfi í Furu-
gerði 1, þar sem hún bjó síðustu
tuttugu árin. Hún naut þar góðrar
hjálpar starfsfólksins, m.a. við að
taka þátt í fjölbreyttu félagslífi^-
þar, eftir að sjónin og heyrnin fóru
að bila. Guðbjörg hafði farið í utan-
landsferð til Hollands og Þýska-
lands á þeim árum, sem landinn
fór almennt ekki til útlanda. Þess-
arar ferðar minntist hún stundum
með ánægju, enda hafði eftirtektin
verið meiri en hjá mörgum, sem
farið hafa fleiri ferðir og verið
betur að sér í tungumálum.
Þó heilsan væri góð fram á síð-
ustu ár, voru árin orðin mörg og
sjónin og heyrnin farin að gefa
sig. Það var þó fjarri Guðbjörgu
að kvarta. Síðasta sjúkralegan var
stutt, en hvíldin henni kærkomin.
Hennar verður sárt saknað hér á
heimilinu. Megi Guð blessa minn-
ingu Guðbjargar Kristjánsdóttur.
Edvard G. Guðnason.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár.
Ritvinnslukerfin Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má
greinar til blaðsins á netfang þess Mbl@centrum.is en nánari upplýsingar þar
um má lesa á heimasiðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki
yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
SIEMENS
Nýjar þvottavélar á ótrúlegu kynningarverði.
Fáðu þér eina!
Hlv Siemens þvottavél!
Aðeins 53.900 kr. sw-
Við bjóðum á næstu
vikum þessar tvær
glæsilegu Siemens
þvottavélar á sérstöku
kynningarverði sem
ekki verður endurtekið.
Nú er lag að gera
góð kaup.
• 11 grunnkerfi fyrir suöuþvott, mislitan þvott,
straufrítt og ullarþvott.
• Stiglaus stilling á þeytivinduhraða:
500 - 800 sn./mín. (WM 20850SN),
600-1000 sn./min. (WM 21050SN).
• Vatnsborðshnappur.
• Skolstöðvunarhnappur.
• Hagkvæmnihnappur (e).
• Fíngangshnappur (aðeins á WM 21050SN).
• Sérstakt ullarkerfi.
• Frjálst hitaval frá köldu upp í 90° C.
• Ryðfrítt stál f belg og tromlu.
SMITH &
NORLAND
Nóatúni 4 • Sími 511 3000
UMB0ÐSMENN 0KKAR
Á LANDSBYGGÐINNI:
Akranes:
Rafþjónusta Sigurdórs
Borgarnes:
Glitnir
Borgarf jörður:
Rafstofan Hvítárskála
Snæfellsbær:
Blómsturvellir
Grundarf jörður:
Guöni Hallgrímsson
Stykkishólmur:
Skipavík
Búðardalur:
Ásubúö
ísaf jörður:
Póllinn
Hvammstangi:
Skjanni
Sauðárkrókur:
Rafsjá
Sigluf jörður:
Torgið
Akureyri:
Ljósgjafinn
Húsavík:
Öryggi
Vopnafjörður:
Rafmagnsv. Árna M.
Neskaupstaður:
Rafalda
Reyðarf jörður:
Rafvélaverkst. Árna E.
Egilsstaðir:
Sveinn Guðmundsson
Breiðdalsvík:
Stefán N. Stefánsson
Höfn í Hornafirði:
Króm og hvitt
Vík í Mýrdal:
Klakkur
Vestmannaeyjar:
Tréverk
Hvolsvöllur:
Rafmagnsverkst. KR
Hella:
Gilsá
Selfoss:
Árvirkinn
Grindavík:
Rafborg
Garður:
Raftækjav. Sig. Ingvarss.
Keflavík:
Ljósboginn
Hafnarfjörður:
Rafbúð Skúla,
Álfaskeiói