Morgunblaðið - 06.08.1997, Side 30
30 MIÐVIKUDAGUR 6. ÁGÚST 1997
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 6. ÁGÚST 1997 31 ■
STOFNAÐ 1913
ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík.
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Hallgrímur B. Geirsson.
RITSTJÓRAR: Matthlas Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
MIKILVÆGUR
SÍLDARFUNDUR
FUNDUR síldar úr norsk-íslenzka síldarstofninum
innan fiskveiðilögsögunnar fyrir skömmu styrkir
tilkall íslands til hlutdeildar í síldveiðunum, þótt enn
sé of snemmt að fullyrða að síldin hafi tekið upp fyrra
göngumynstur sitt og vetursetu við ísland.
Samningurinn, sem gerður var í fyrra við önnur
strandríki, sem nýtt hafa síldarstofninn, var góður
samningur fyrir ísland. Tekið var tillit til sögulegra
veiða íslendinga, þrátt fyrir að síldin væri þá ekki
farin að ganga inn í íslenzku lögsöguna. í samningnum
eru jafnframt þróunarákvæði, þannig að breyti síldin
göngumynstri sínu til fyrra horfs geta íslendingar
gert kröfu til enn stærri hlutar í veiðunum.
Haldi samkomulag strandríkjanna til lengri tíma,
þannig að stofninn verði ekki ofveiddur á ný, geta
síldveiðarnar orðið mikilvæg tekjulind fyrir þjóðarbúið
á komandi árum.
FÉLAGSMÁLASTOFNUN
TIL FYRIRMYNDAR
FÉLAGSMÁLASTOFNUN Reykjavíkurborgar er
öðrum fyrirtækjum og stofnunum til fyrirmyndar
með því að taka upp einnar viku launað fæðingarorlof
fyrir karla í þjónustu sinni. Ætla má að margir vinnu-
veitendur íhugi að gera slíkt hið sama, bæði til að
laða að sér góða starfskrafta og til að tryggja það
jafnvægi atvinnu- og fjölskyldulífs, sem er nauðsyn-
legt til þess að gera fólk ánægt í starfi.
Davíð Oddsson forsætisráðherra hefur heitið því að
sjálfstæðum rétti feðra til fæðingarorlofs verði komið
á fyrir lok kjörtímabilsins. Slíkt er sjálfsagt réttlætis-
mál og nauðsynlegt í því skyni að tryggja öllum feðr-
um sama rétt, sama hvar þeir vinna. Einstakir vinnu-
veitendur munu eftir sem áður sjá sér hag í að gera
vel við karlkyns starfsmenn sína hvað þetta varðar.
SÉRKENNILEGAR
SAMKOMUR
VERSLUNARMANNAHELGIN er jafnan mesta
ferðahelgi ársins en stærstur hluti ferðalanganna
virðist ekki sækja í sveitir landsins til að njóta nátt-
úrufegurðar eða hvíla sig á streitu hversdagsins. Flest-
ir þeir sem leggja land undir fót um þessa helgi eru
á leið á skipulagðar fjöldasamkomur. Samkomunum
sem í boði eru fjölgar sífellt og gjarnan taka sveitarfé-
lög þátt í leiknum, væntanlega í von um að gestirnir
skilji einhveija fjármuni eftir hjá þjónustufyrirtækjum
byggðarlagsins. Vikurnar fyrir verslunarmannahelgi
keppast samkomuhaldarar við að dásama það sem á
boðstólum verður og auglýsa þá skemmtidagskrá er
skipulögð hefur verið.
Margar af þessum samkomum fara prúðmannlega
fram. En sá mælikvarði, sem á þær er lagður, virðist
nokkuð á reiki. Sagt er að samkomur hafi tekist vel,
þótt nauðgunarkærur hafi verið lagðar fram. Líkams-
meiðingum er líkt við „pústra“. Verslunarmannahelgin
hefur „farið rólega fram“, ef ölvaðir ökumenn hafa
ekki orðið öðrum að fjörtjóni í umferðinni og spjöll á
samkomustöðunum einskorðast við brotnar rúður.
Hvað veldur þessari háttsemi íslendinga? Hvers
vegna hópast fólk saman með þessum hætti, a.m.k.
að töluverðu leyti að því er virðist til að neyta áfengis
í óhófi? Þótt löng hefð sé fyrir uppákomum af þessu
tagi geta þær engan veginn talist eðlilegar og æskileg-
ar, ekki frekar en hinar reglulegu hópsamkomur um
helgar í miðborg Reykjavíkur. Er ekki kominn tími til
að þjóðin velti því fyrir sér hvers vegna „skemmtana-
líf“ hennar verður sífellt að taka á sig þessa sérkenni-
legu mynd?
Bjartsýni í Reykhólasveit og Dölum vegna Gilsfjarðarbrúar
Forsetahjónin á íslendingaslóðum í Kanada
Opnar nýj a
vídd í sam-
göngnm
Oddvitar Dalabyggðar og Reykhólahrepps eru
bjartsýnir á að vegurinn yfír Gilsfjörð styrki
byggðirnar og auki samvinnu sveitarfélag-
anna. Áhugamenn vilja að gerð verði athugun
á sameiningu sveitarfélaganna. Oddviti Dala-
byggðar segir Helga Bjamasyni að hann
vilji flýta þessum viðræðum en oddviti Reyk-
hólahrepps segist hafa meiri trú á samstarfi
án sameiningar.
Morgunblaðið/Júlíus
FJÖLDI fólks fylgdist með þegar síðustu hlössunum var sturtað í Gilsfjörðinn.
VEGURINN yfír Gilsfjörð
sem er á stærstu sjávar-
vegfyllingu landsins
tengdist saman á dögun-
um. Nú er verið að veija fyllinguna
með grjóti en hún verður opnuð
fyrir umferð fyrir veturinn og verk-
takinn, Klæðning hf., á að skila
veginum malbikuðum næsta sumar.
Gilsfjarðarvegurinn er gamall
draumur fólks beggja vegna, Reyk-
hólasveitunga og Dalamanna, því
hættulegur vegur um fjörðinn hefur
hamlað samskiptum þess. „Ég tel
að nýi vegurinn breyti öllu hér, það
opnast ný vídd í samgöngum suður
á við,“ segir Þórður Jónsson, bóndi
í Árbæ, oddviti Reykhólahrepps.
Hann segir að stytting leiðarinnar
með þverun Gilsfjarðar segi ekki
allt því Gilsfjörður hafi verið svo
mikill farartálmi að fólk hafi veigr-
að sér við að fara hann á vetrum.
„Ég veit að margir hafa verið
hræddir að búa hér fyrir vestan
fjörð vegna þess hvað Gilsfjörður
er hættulegur. Nú ætti að verða
fýsilegra fyrir fólk að búa hér,“
segir Þórður.
Áhersla
á Bröttubrekku
Forystumenn beggja vegna Gils-
fjarðar binda vonir við að nýi veg-
urinn hafi jákvæð áhrif á atvinnulíf-
ið. Þórður telur að ásókn í land
undir sumarbústaði í Reykhólasveit
muni aukast enda sé þar mikið af
fallegum sumarlöndum. Þegar
göngin undir Hvalfjörð komi verði
ekki svo langt að keyra frá Reykja-
vík í sumarbústað í Reykhólasveit.
Sigurður Rúnar Friðjónsson,
mjólkursamlagsstjóri í Búðardal og
oddviti Dalabyggðar, tel-
ur að ferðaþjónustan geti
orðið mikilvægur vaxtar-
broddur í atvinnumálum
Dalanna og aukin umferð
með bættum samgöng-
um stuðli að því. Vegur-
inn um Bröttubrekku er enn farar-
tálmi á suðurleiðinni en hann er að
stofni til frá 1932 og hefur lítið
verið endurbættur. Sigurður segir
að Dalamenn leggi áherslu á að
lagður verði góður vegur um
Bröttubrekku enda séu þetta aðeins
15 km sem kosti um 300 milljónir
kr. Sigurður Rúnar telur ekki raun-
hæft að gera ráð fyrir göngum á
næstu árum og því sé skynsam-
legra að fá nýjan veg. Bendir hann
á að við úthlutun fjármagns til stór-
framkvæmda yrði litið til þess að
nú væri verið að ljúka við Gilsfjarð-
arveg og Dalamenn yrðu því vænt-
anlega aftarlega í röðinni við stór-
verkefni eins og jarðgangagerð.
Vestfirðingar ósammála
Skiptar skoðanir eru á Vestfjörð-
um um það hvernig best sé að
tengja Gilsfjarðarbrúna við vega-
kerfi Vestfjarða svo að hún komi
að fullum notum. Aðallega er rætt
um tengingu við norðurhluta Vest-
fjarða með endurbótum á veginum
yfir Þorskafjarðarheiði eða teng-
ingu milli Reykhólasveitar og
Strandasýslu með nýjum vegi um
dalina hjá Tröllatunguheiði. Einnig
er nýr vegur frá Reykhólum um
eyðifirðina og Barða-
ströndina og göng undir
Hrafnseyrarheiði til Dýra-
fjarðar í umræðunni en
það er talin afar dýr fram-
kvæmd. Að sögn Þórðar
hefur hreppsnefnd Reykhólahrepps
ekki tekið afstöðu til þessara kosta
en lagt áherslu á að ákvörðun um
framhaldið yrði flýtt. „Það væri
best ef Vestfirðingar gætu náð sátt
um þetta val,“ segir hann. Spurður
um sína eigin skoðun segir Þórður
að sér hafi alltaf fundist að tenging
við Barðaströndina ætti að hafa
forgang enda hafi suðurhluti Vest-
fjarða ekki vetrartengingu við
vegakerfi landsins. Ef hann þyrfti
að velja á milli nýs vegar á Þorska-
fjarðarheiði og Tröllatunguheiði
segist hann telja að síðari kostur-
inn, þ.e. tenging við Strandir, myndi
þjóna svæðinu betur.
„Við getum tekið undir þá skoð-
un að það sé málefni Vestfírðinga
hvernig tengingin verður vestur á
bóginn en við áskiljum okkur þó
rétt til að hafa skoðun á því,“ seg-
ir Sigurður Rúnar í Búðardal. Nefn-
ir hann að tiltölulega ódýrt sé að
endurbæta veginn um Þorskafjarð-
arheiði og að sá vegur myndi stytta
mest leiðina milli Reykjavíkur og
ísafjarðar, eða um 60 km að með-
talinni styttingu leiðarinnar í Gils-
firði. Telur hann að meginhluti
umferðarinnar til og frá norð-
urhluta Vestfjarða muni ekki fara
um Gilsfjarðarbrú og Dali nema
slík stytting kæmi til. Til viðbótar
minnir hann á væntanleg Hvalfjarð-
argöng og segir að í heild styttist
leiðin um rúma 100 kílómetra með
þessum þremur samgönguverkefn-
um. „Menn hafa ekki slegið hend-
inni á móti svona styttingu enda
er það sífellt að verða ljósara að
öflugar samgöngur á landi eru for-
senda byggðar úti um landið," seg-
ir Sigurður Rúnar.
Hugmyndir um hótel
Oddviti Dalabyggðar segir að nýr
vegur um Bröttubrekku sem fyrir-
hugað er að hefjast handa við á
næstu árum og Gilsfjarðarbrú
ásamt tengingu áfram vestur færi
Dalina aftur í þjóðleið og tengi
svæðið betur við aðalmarkaðssvæði
Hættulegur
vegur hefur
hamlað sam-
skiptum
landsins. „Við ætlum að hasla okk-
ur völl í ferðaþjónustu og bættar
samgöngur auðvelda okkur það.
Hér er ýmislegt unnið á þessu sviði,
til dæmis er verið er að endurnýja
Dalakjör sem er okkar helsta þjón-
ustumiðstöð og til athugunar er að
koma upp hóteli á Laugum í Sæl-
ingsdal."
I skólanum á Laugum hefur verið
Eddu-hótel í mörg sumur. Að sögn
Sigurðar er nú verið að athuga
möguleikana á að endurnýja hluta
af heimavistinni og útbúa þar hótel
með nútímalegri aðstöðu fyrir 40-50
manns. Jafnvel að tengja reksturinn
við byggðasafn Dalamanna sem er
á Laugum. Áhugi er á að ráðast í
þessa framkvæmd í samvinnu við
ferðaþjónustuaðila en ákvarðanir
hafa ekki verið teknar.
Hugmyndir
um sameiningu
Þegar átak hefur verið gert í
samgöngumálum sem tengt hefur
saman sveitir eða héruð hafa íbú-
arnir stundum verið tregir að vinna
meira saman og sýna fram á þá
hagræðingu sem færð var fram sem
rök fyrir verkinu. Oddvitar Reyk-
hólasveitar og Dalabyggðar benda
á margvísleg samstarfsverkefni
sveitarfélaganna og telja mögulegt
að þróa samvinnuna enn frekar
vegna bættra samgangna. Sigurður
Rúnar í Búðardal segist raunar
vera tilbúinn að taka skrefíð til
fulls og vinna að sameiningu sveit-
arfélaganna. Þórður í Árbæ er var-
fæmari, segist ekki sjá fyrir sér
sameiningu sveitarfélaganna á
næstu árum og hefur meiri trú á
aukinni samvinnu þeirra. Nefnir
skólamálin í því sambandi.
íbúar Reykhólasveitar
hafa ákveðna þjónustu í
hreppnum en sækja annað
í Búðardal, eins og t.d.
heilsugæslu, og til Pat-
reksfjarðar. Sýslumaður
Með sameiningu við Reykhólahrepp
og Saurbæ yrðu liðega 1200 íbúar
í sveitarfélaginu. „Ég hef áhuga á
að slík vinna hefjist sem fyrst. Það
er mikið nauðsynjamál fyrir okkur
í sveitinni að vera opin fyrir hug-
myndum að breytingum sem gera
okkur öflugri til að taka á málurn,"
segir Sigurður Rúnar. Bendir hann
á að þó ekki hafi allir hlutir gengið
nákvæmlega eins og menn óskuðu
sér þegar Dalabyggð varð til hafi
sameiningin tekist, ekki síst vegna
samheldni íbúanna. „Bæði þessi
svæði eiga í vök að verjast með að
halda þeirri þjónustu sem er á stöð-
unum. Sú barátta mun halda áfram
hvort sem sveitarfélögin eru þijú
eða eitt en ég er sannfærður um
að sameinuð stöndum við betur að
vígi en sundruð," segir Sigurður.
Hann telur ekki að sú staðreynd
að Reykhólahreppur er í Vest-
fjarðakjördæmi en Dalasýsla í Vest-
urlandskjördæmi þurfí að tefja fyr-
ir sameiningu, ef íbúar núverandi
Reykhólasveitar vildu vera áfram í
Vestfjarðakjördæmi og Dalamenn
í Vesturlandskjördæmi væri ekkert
sem mælti á móti því að svo yrði
áfram þó sveitarfélögin sameinuð-
ust. „Sameinað sveitarfélag verður
þá með tvöfalt fleiri þingmenn en
hvort um sig er með í dag,“ segir
Sigurður Rúnar.
Sameining Dala og
Borgarbyggðar?
Oddviti Dalabyggðar telur að ef
ekki verði af sameiningu vestur á
bóginn verði að huga að öðrum
kostum því stöðnun þýði afturför á
þessu sviði eins og öðrum. Segist
hann hafa Borgarbyggð sérstak-
lega í huga. Nú séu 82 kílómetrar
í Borgarbyggð og allt
góður vegur nema 15 km
á Bröttubrekku. Nýr
vegur myndi tengja vel
saman þessi sveitarfélög
sem eru hvort sínu meg-
Skiptar skoð-
anir um teng-
ingu við Vest-
fjarðaveg
og lögregla eru á Patreksfírði en
aðeins sumarvegur á milli. „Maður
vill auðvitað hafa þjónustuna sem
styst frá sér,“ segir Þórður um
þetta.
Hópur áhugamanna hefur viljað
láta hefja vinnu við að kanna kosti
og galla sameiningar Dalabyggðar
og Reykhólahrepps og væntanlega
einnig Saurbæjarhrepps sem ákvað
að standa utan við sameiningu allra
annarra hreppa Dalasýslu á sínum
tíma. Til stendur að Skógarströnd
sameinist Dalabyggð og verður það
sveitarfélag þá með 740-750 íbúa.
in við Bröttubrekku því Norðurár-
dalur í Borgarfírði er í Borgar-
byggð. „Þetta hefur komið lauslega
til tals og þó málið hafi enn ekki
verið rætt formlega sýnist mér að
þessi tvö sveitarfélög gætu fallið
vel saman,“ segir Sigurður Rúnar.
Hann telur ekki eins áhugavert
að tengjast Stykkishólmi, einkum
vegna samgangnanna. Þó leiðin í
Hólminn sé lítið lengri en í Borgar-
nes sé meginhluti vegarins þangað
það slæmur að hann dragi úr áhuga
á samskiptum þangað. Það gæti
þó breyst með bættum samgöngum.
Morgunblaðið/Gunnur Isfeld
KANADÍSKIR fjallalögreglumenn fylgdust með hátíðahöldunum í Gimli um helgina.
Hér gengur Ólafur Ragnar Grímsson að ræðustóli.
T engslin efld við
Islendinga í vestri
Forseti Islands hefur undanfama daga heim-
sótt Vestur-íslendinga í Kanada. Gunnur
ísfeld fylgdist með heimsókninni, þar sem
m.a. var rætt um hvemig efla megi tengsi
Vestur-íslendinga við ísland.
Winnipeg. Morgunblaðið.
FORSETI íslands, Ólafur
Ragnar Grímsson og kona
hans, Guðrún Katrín Þor-
bergsdóttir, komu til
Winnipegborgar í blíðskaparveðri,
síðdegis á laugardag. Einar Bene-
diktsson sendiherra og Kornelíus
Sigmundsson forsetaritari voru með
í för. Móttökunefndina skipuðu ís-
lenski aðalræðismaðurinn Neil Bard-
al, móttökustjóri Manitobaborgar,
Kathleen Brown, formaður íslend-
ingadagsins, Connie Schimnowski
Magnuson og forseti Þjóðræknisfé-
lags Norður-Ameríku, Lawrence
Johnson og kona hans Edith John-
son.
Ekið var til Gimli, sem er um
klukkustundar akstur frá Winnipeg,
þar sem forsetahjónin tóku þátt í
óformlegu kvöldverðarboði og voru
kynnt fyrir meðlimum íslendinga-
dagsnefndar og öðrum Gimlibúum.
Klukkan 9 árdegis á sunnudags-
morguninn var lagt af stað til Mikl-
eyjar (nú kölluð Hekla Island), sem
er um 90 km fyrir norðan Gimli.
Ekið var norður „landnemaveginn“
eða „Colonization Road“ sem lagður
var af íslensku landnemunum um
Nýja-ísland. Minnisvarði Vilhjálms
Stefánssonar landkönnuðar, við fæð-
ingarstað hans í Ámesi, var skoðað-
ur og því næst minnisvarði um Gutt-
orm Guttormsson skáld, í Riverton
við íslendingafljót.
í kirkjunni á Heklueyju fór fram
stutt helgistund þar sem sr. Ingþór
ísfeld lagði út af 90. sálmi Davíðs
og Einar Benediktsson sendiherra í
Washington las íslenka þjóðsönginn.
Því næst flutti sr. Ingþór erindi um
hlut kristinnar trúar og kristinnar
kirkju í lífi landnemanna. Þó nokkrir
af fyrrverandi ábúendum Heklueyju
(eyjan er nú í eigu Manitoba-fylkis
og hefur verið breytt í þjóðgarð)
voru viðstaddir. Að lokum ávarpaði
forsetinn viðstadda.
Hádegisverður var snæddur á
Gull Harbour-hótelinu þar sem boðið
var upp á „walley“-fisk úr Winnipeg-
vatni, sem íslensku landnemarnir
kölluðu ávallt „pæk“. Á heimleiðinni
var stoppað á bóndabæ í eigu bræðr-
anna Erics og Brians Friðfinnssona
í Geysisbyggð, rétt hjá Árborg. Eric
Friðfínnsson sýndi forsetahjónunum
og fylgdarliði alfaalfa-akra, sem
fijóvgaðir eru af býflugum, og sagði
frekar frá landbúnaðarháttum í
Manitoba. Ólafur Ragnar Grímsson
sýndi mikinn áhuga á þessum land-
búnaði. Kaldir drykkir voru bornir
fram í fallegum skógarlundi við
bæinn. Komið var aftur til Gimli um
kl. 16.
Ólafur Ragnar og Guðrún Katrín
þáðu boð í Vinaminni, sumarhúsi
Kris Stefanson, dómara á South
Beach skammt frá Gimli þar sem
tækifæri gafst til að hitta fólk af
íslenskum ættum frá Gimli og víðar.
Forsetahjónin og fyldarlið tóku þátt
í kvöldskemmtun haldinni á vegum
íslendingadagsnefndar. Kl. 19.45
heimsóttu forsetahjónin og fyldarlið
leiksýningu í Aspire Theatre, þar
sem leikrit Hrafnhildar Hagalín Guð-
mundsdóttur, „Ég er meistarinn" í
leikstjórn Jóns Einars Gústafssonar,
var flutt.
Skrúðganga á
íslendingadegi
Dagskrá mánudagsins hófst með
morgunverðarboði þar sem forseta-
hjónin snæddu morgunverð með
tveimur Vestur-íslendingum sem
hlotið hafa fálkaorðuna, þeim Stef-
áni Stefánsson og Alec Thorarinson.
Forsetahjónin tóku þátt i skrúð-
göngu Islendingadagsins þar sem
þau óku götur Gimlibæjar í hest-
vagni. Fjallkonan, sem á heiðurssæti
á Islendingadegi, var Lorna Terges-
en.
Hin hefðbundna dagskrá íslend-
ingadagsins hófst kl. 14 í Gimli Park
í sólskini og 27°C hita. Ólafur Ragn-
ar Grímsson flutti aðalræðu dagsins
til heiðurs Kanada. Hann hóf ræðu
sína á ljóði Stefáns G. Stephansson,
Þó þú langförull legðir, sem hann
hafði kosið við innsetingu sína í for-
setaembættið sem tákn um löngun
hans að sameina alla af íslenskum
uppruna, hvar í heimi sem þeir eru
búsettir. Hann sagðist virða trú-
mennsku þeirra við forfeðurna, sem
lögðu á sig erfíða ferð frá íslands
dölum til að stofna ný heimkynni í
Kanada. Hann sagðist vilja styrkja
tengslin við alla þá sem hlut eiga í
hinum einstaka arfi, sem um aldir
hefur auðgað íslendinga. Nú væri
aukinn skilningur á því á íslandi að
þörf væri á að efla þetta samstarf
frekar.
Þátttaka í landgræðslu
í þessu sambandi nefndi forsetinn
Vesturfarasafnið á Hofsósi. í öðru
lagi mundi íslenska ríkisstjórnin
skipa nefnd sem hefði eftirlit með
sambandi við Kanada. Nefnd þessari
verður stjórnað af Einari Benedikts-
syni, sendiherra. í þriðja lagi nefndi
hann Landgræðslu Islands sem hann
bauð Kanadamönnum af íslenskum
uppruna að taka þátt í, meðal ann-
ars með ræktun í sínum heimahög-
um. í ú’órða lagi að Vestur-íslending-'
um verði boðið að dvelja á bóndabæj-
um í þeim byggðarlögum sem forfeð-
ur þeirra fluttu frá. í fímmta lagi
að byggja upp sérstakt verkefni,
Æska og uppruni, eða „Youth and
heritage“, í þeim tilgangi að auka
skilning hjá ungu fólki af íslenskum
ættum á menningu forfeðra þeirra
og kynna því ísland nútímans og
einstaka fegurð íslenskrar náttúru.
í sjötta lagi kynnti forsetinn þýðingu
á íslendingasögunum sem nú eru
fáanlegar á ensku. Sjöunda tillaga
forseta var svo að notfæra sér nú-
tíma tækni, alnetið, myndbandið o.fl.
til að skiptast á upplýsingum um
menningu okkar. Að lokum nefndi
forsetinn sameiginlegt átak um að
minnast landafunda íslenskra vík-
inga í Vesturálfu.
Um kvöldið þáðu forsetahjónin
boð á heimili Neils Bardal og konu
hans Annette Bardal sem búa
skammt frá Gimli, en bær þeirra
heitir Svartárkot. Neil Bardal, aðal-
ræðismaður, er ættaður frá Svartár-
koti í Bárðardal. Neil Bardal skipu-
lagði alla þætti heimsóknar forseta-
hjónanna til Manitoba.
I gær átti forseti fund með Eric
Stefansson, fjármálaráðherra Man-.
itoba, en hann er af íslenskum ætt-
um, og öðrum þingmönnum í þing-
húsi Manitoba. Þaðan var farið yfir
í Manitoba Club, þar sem fjármála-
ráðherrann bauð forsetahjónunum í
hádegisverð af Stefansson. Um 60
manns sátu hádegisverðinn, flestir
af íslenskum ættum, en einnig var
forsætisráðherra Manitoba, Garry .
Filmon, viðstaddur.