Morgunblaðið - 24.08.1997, Blaðsíða 12

12 B SUNNUDAGUR 24. ÁGÚST 1997
MORGUNBLAÐIÐ
DÆGURTÓNLIST
Barði Jóhannsson og
Talía Casey-
Engar
rökræður
BANDARÍSKIR rokkvinir sækja í sig veðrið og með
skemmtilegri plötum síðustu mánaða er frumraun
tvíeykisins Fountains of Wayne. Það þykir gefa góða
mynd af því sem helst er á seyði vestan hafs, þar sem
menn halda sig í popprammanum.
Fountains of Wayne á rætur að rekja til þess er Adam
Schlesinger og Chris Collingwood kynntust í framhalds-
skóla í Massachusetts. Er námi lauk fluttist Schlesinger
til New York en Collingwood sat eftir og lagðist í leik-
ritun. Þeir tóku svo upp þráðinn í Boston en enn fluttist
Schlesinger til New York nú til að semja kvikmynda-
tónlist, meðal annars titillag myndarinnar The Things
You Do og fékk fyrir Oskarstilnefningu. Þá var það að
Collingwood birtist með lagasafn í fórum sínu. Enn
var tekinn upp þráðurinn, að þessu sinni með góðum
árangri. „Ef við rákumst á léttmeti og froðu í lögum
okkar gerðum við sem mest úr því, höfðum enda engar
áhyggjur af öðrum“, segja þeir glaðbeittir.
í BLOSSA og á samnefndum diski lætur í sér heyra hljóm-
sveitin Bang Gang, sem hefur haft hljótt um sig síðan prýðis
smáskífa kom út fyrir margt löngu. Liðsmenn Bang Gang
hafa að baki langan aldur í tónlist og stefna á frekari útgáfu
með haustinu.
Ovart lög
MEÐAL nýrra sveita sem binda ekki bagga sína sömu
hnútum og samferðamennirnir er Kvartctt Ó. Jónsson
& Grjóni. Kvartettinn sá er skipaður ungum tónlistar-
mönnum sem spreytt hafa sig við hefðbundið nýbylgju-
rokk af krafti og íþrótt, en ákváðu síðan að venda sfnu
kvæði í kross og leggja fyrir sig aðra gerð tónlistar,
einskonar prógrammmúsík þar sem stemmningar og
stef ráða ferðinni; tónlist sem hentar sem undirleikur
undir hanastél á síðkvöldi eða sem seíjandi/eggjandi
undirspil í kvikmynd, hvort sem mynnst er við einhvern
eða talast við með tveimur hrútshornum. Fyrir stuttu
kom út geisladiskur Kvartettsins & Gijóna, Karnivai í
Texas, á vegum Smekkleysu
Bang Gang skipa Árni Þór Jónsson sem sér
um útlit og myndbönd, Ester Talía Casey,
sem syngur, og Barði Jóhannsson sem sér um
það sem á vantar, semur alla tónlist og leikur á
hljóðfæri. Þau Barði og Ester verða fyrir svör-
um um sveitina og segjast hafa byi’jað að vinna
saman fyrir langa löngu, þá á barnaplötu.
„Það slitnaði uppúr samstarfmu í nokkur ár,“
segir Ester, „en við hittumst svo í mennta-
skóla og tókum upp þráðinn fyrir fjórum ár-
um eða svo.“
Bang Gang byrjaði fyrir ári og gaf þá út
sjötommu, en liðsmenn voru tveir í upphafí,
Barði og Henrik Baldvin Bjömsson. Með
tíð og tíma voru þau fimm í sveitinni, Ester
söng og Ami lék á bassa, Hrafnhildur á
hljómborð, en þeir Barði og Henrik á gít-
ara. „Þá var það að Henrik hætti og Barði
fór að semja tónlist sem krafðist aðeins
eins gítarleikara,“ segir Ester og Barði
bæth- við að það sé mjög þægilegt að
þurfa ekki að rökræða neitt.
Fyrsta lag með nýrri gerð Bang Gang
er á Blossa, en síðan verða tvö lög með
sveitinni á væntanlegri safnplötu
Sprota í haust. Þau lög eru í smíðum,
annað nýsamið en hitt í lokavinnslu.
Blossalagið er öllu eldra.
Eins og getið er er hljóðfæraskipan
fátækleg, gitar og tölvur, og Barði
segir að á stundum sé enginn gítar.
Þau segjast reyndar sakna hljóm-
sveitarsamstarfs nokkuð, sérstak-
lega þegar troðið er upp. „Mér
finnst ég vera hálffíflalegur á svið-
inu, þegar ég spila ekki á neitt“,
segir Barði og segh' að meðal ann-
ars þess vegna sé hann farinn að
syngja með. „Það verður eflaust
eitthvað af aukaliði í kringum
okkur í haust,“ segir hann síðan
eftir nokkra þögn, „en það krefst
mikilla æfinga og flinkra hljóð-
færaleikara sem vilja fá borgað.
Það er í sjálfu sér í lagi þó það
bætist einhverjir við, ef þeir
koma þá ekki nálægt tónsmíð-
um,“ segir hann ákveðinn að
lokum.
Kvartett Ó. Jónsson &
Gijóni eru þeir Sigur-
jón Arni Guðmundsson,
Viðar Hákon Gíslason,
Ólafur Jónsson og Þoi-vald-
ur Gröndal.
ÞeirSigur-
jón Árni og
Viðar vei'ða
fyri • sviir-
um um
plötuna
nýju og
starf
kvartetts-
ins, sem
þeir
Árna
Matthíasson
segja ríilega tveggja ára
gamlan og stofnaðan til að
brynja liðsmenn gegn leið-
indum, eins og þeir segja;
„það er svo lítið að gerast í
henni Reykjavík að annars
hefðum við leiðst út í dóp
og glæpi“. Tónlistarstefna
sveitarinnar hefur lítið
breyst á þessiun tveimur
árum, þeir félagar segjast
hafa vitað alla tíð hvað það
var sem þeir vildu leika. „Á
Karnivali í Texas eru lög
sem samin eru á þessum
árum, við erum að afgreiða
þennan tíma og nú verða
kaflaskipti.“ _
I sumar
lögðu liðs-
menn land
undh' fót,
héldu til
Berlínar og
héldu tón-
leika og
gekk allt í
haginn.
„Meðal ann-
ars bað leik-
stjórinn
Krystof Schlin-
genschief okk-
ur að gera tón-
list við næstu
kvikmynd hans
eftir að hafa
heyrt í okkur á
tónleikum. Við
tökum því þó með
fyrirvara, það er
ekki alltaf að
marka það sem
menn segja kátir á
bar, en eins og er
bendir flest til að af
verði.“
Kvartett Ó. Jónsson
& Grjóni lék á ýms-
um bestu tónleika-
stöðum Berlínai- og
Sigurjón Áini og Viðar
segja að sveitinni hafi
jafnan verið vel tekið.
„Þannig var okkur boð-
ið að koma aftur að ári
og leika þá á einum 3.000
manna stað sem liður í
íslenskri hátíð.“
:Eins og getið er er sveit-
in tveggja ára og lögin á
plötunni samin og tekin
upp á tveimur ái-urn, því
þeir hafa tekið lögin upp að
segja jafnóðum í eigin
SAMSTARF
Butthole Surfers og
Moby bregða á leik.
Sérkennileg
samsuða
hljóðveri. Helmingur plöt-
unnar reyndar saminn
jafnóðum inn á band. Þau
lög minna um margt á
kvikmyndatónlist, trekar
en að teljast hefðbundin
lög, lög í leit að myndum.
„Við kjósum heldur að
semja slíka tónlist, hvort
sem er fyrir kvikmyndir
eða að við semjum liltar
sögur, enda langar okkur
ekki á heiladauðan sveita-
ballamarkað,“ segja þeir
ákveðnir.
Tónlist Ó. Jónssonar &
Grjóna er leikin að öllu
leyti, ekkert sungið, og
þeir félagar segjast ekki
stefna að þvi að fá söngv-
ara til liðs við sig. „Við höf-
um allir verið í hljómsveit-
um með söngvara og
þekkjum það því vel. Það
er meira ki-efjandi að
semja tónlist án söngvara,
lögin vei'ða að hafa meiri
karakter og standa sjálf-
stætt, það er enginn söngv-
ari sem „reddar" málun-
um.“ Þeh' Sigurjón Árni og
Viðar segjast reyndar
stefna á að nota raddir á
frekari upptökum, en þá
sem áhrifshljóð og „auka-
hljóðfæri“ frekar en hefð-
bundinn söng.
Lögin segja þeir að verði
til á ýmsan hátt og af ýmsu
tilefni, „tíðum höfum við
verið að leika okkur og þá
hefur kviknað óljós hug-
mynd sem gæti orðið að
lagi. Þá byrjum við að taka
upp grunninn og allt í einu
verður til frábært lag,
þessi lög verða stundum til
óvart.“
MARGIR þekkja teikni-
myndina Spawn, sem
hleypti nýju lífi í banda-
rískan teikniiðnað eftir
margra ára niðurlægingu.
Allt frá því fyrsta heftið
kom út fyrir rúmum fimm
árum hefur Spawn verið
mest selda blað sinnar teg-
undar vestan hafs og ekki
seinna vænna að gerð yrði
kvikmynd.
ví er kvikmynd um
Spawn gerð að umtals-
efni að fyrir stuttu kom út
diskur með tónlist úr mynd-
inni sem byggir á samstai-fi
óhkra tónlistarmanna og
ósamstæðra á stundum. Þar
er fetað í spor aðstandenda
Judgement Night, en á
Spawn leiðir saman hesta
sína ný kynslóð tónlistar-
manna í bland við gamla
jálka.
Merkilega góður árangur
Þannig rugla saman reyt-
um sínum, oft með merki-
lega góðum árangri, Mar-
ylyn Manson og Sneaker
Pimps, Orbital og Kirk
Hammett gítarleikari
Metallica, Kom og The
Dust Brothers, Butthole
Surfers og Moby, Metallica
og DJ Spooky, Stabbing
Westward og Wink, Mansun
og 808 State, Prodigy og
Tom Morello úr Rage Aga-
inst the Machine, Silvercair
og Vitro, Henry Rollins og
Goldie, Incubus og DJ
Greyboy, Slayer og Atari
Teenage Riot og loks er að
nefna Soul Coughing og
Roni Size.
■ MARGUR bíður í
óþreyju næstu
breiðskífu Portishead-
flokksins, sem ruddi
bristolsku triphop
nýjar brautir víða um
heim. Lengi hefur
ekkert frést af
sveitinni, en fyrir
skemmstu spurðist að
næsta skífa væri
tilbúin og héti
einfaldlega Portishead.
Platan kemur víst á
vikum, en ýmsir
valinkunnir koma við
sögu auk Portishead-
tvíeykisins.