Morgunblaðið - 08.10.1997, Blaðsíða 28

MORGUNBLAÐIÐ
28 MIÐVIKUDAGUR 8. OKTÓBER 1997
'1—..........
MINNINGAR
t
Ástkær móöir mín, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓNA MAGNÚSDÓTTIR,
Ljósheimum 9,
Reykjavík,
andaðist á Landspítalanum þriðjudaginn
7. október.
Halldór Guðmundsson, Hulda Guðmundsdóttir,
Ástríður Halldórsdóttir, Inga Margrét Halldórsdóttir,
og barnabarnabörn.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
VILHELMÍNA EINARSDÓTTIR,
Vatnsnesvegi 11,
Keflavík,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Víöihlíð, Grinda-
vík, þann 25. september síðastliðinn.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Víðihlíð
Börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
SÍMON KRISTJÁNSSON,
Túngötu 23,
Vestmannaeyjum,
andaðist mánudaginn 6. október.
Anna Tómasdóttir,
Helga Símonardóttir,
Lfney Símonardóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar og
tengdafaðir,
HÓLMSTEINN AÐALGEIRSSON
múrarameistari,
Hafnarstræti 17,
Akureyri,
sem lést þann 2. október, verður jarðsunginn
frá Akureyrarkirkju fimmtudaginn 9. október
klukkan 13.30.
Guðrún Valdemarsdóttir,
Aðalgeir Hólmsteinssn, Steinunn Thorarensen,
Hólmsteinn Eiður Hólmsteinsson,
Alma Lára Hólmsteinsdóttir.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUNNAR EINARSSON
fyrrv. lögregluþjónn,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni á morgun,
fimmtudaginn 9. október, kl. 15.00.
Einar Gunnarsson, Ingibjörg Harðardóttir,
Inga Gunnarsdóttir,
Þórunn Gunnarsdóttir, Skarphéðinn Þ. Helgason,
Gunnar Th. Gunnarsson, Ásta Ásgeirsdóttir,
barnabörn og langafabarn.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
KRISTÍN KARLSDÓTTIR,
Brimhólabraut 6,
Vestmannaeyjum,
sem lést 30. seþtember si., verður jarðsungin
frá Aðventkirkjunni í Vestmannaeyjum föstu-
daginn 10. októþer kl. 16.00.
Þeim, sem vildu minnast hinnar látnu, er bent
á Systrafélagið Alfa.
Arnmundur Þorbjörnsson,
Ásta Arnmundsdóttir, Sigurður Jónsson,
Gyða Arnmundsdóttir, Viðar Aðalsteinsson,
og barnabörn.
GUÐMUNDUR
ÞOR VARÐARSON
+ Guðmundur
Þorvarðarson
fæddist í Vindási á
Rangárvöllum 14.
maí 1915. Hann lést
á heimili sínu, Há-
túni 10, 30. septem-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Sólveig Jóns-
dóttir og Þorvarður
Sveinbjörnsson,
bóndi í Vindási.
Guðmundur var
einn sex systkina,
hin eru Sigurður,
lést barnungur,
Vigdís, látin 1933, Jón, býr í
Vindási, Lilja, býr í Reykjavík,
og Filipus, býr í
Reykjavík.
Guðmundur
eignaðist tvo syni,
Ómar og Þorvarð
Reyni.
Guðmundur
starfaði við bif-
reiðaakstur hjá
Samvinnuf élaginu
Hreyfli frá árinu
1944 til ársins
1989. Hann kenndi
einnig á bíl.
Útför Guðmund-
ar fer fram frá
Fossvogskapellu í
dag og hefst athöfnin klukkan
13.30.
Þeir náðu þér ekki. Þjófarnir sem
biðu á hornunum og tóku venjulega
aurana þína eða lygalauparnir sem
töluðu þér á bak og hlógu að sýnum
þínum og upplifunum eða háu herr-
arnir sem þú skildir ekki hvernig
fóru með peninga og sitt ríkidæmi.
Því núna, vinur, ert þú kominn með
Jesú í veiðilendurnar eilífu. Þar
finnurðu fískana sem þú sást í
æsku þinni í óspjallaðri náttúru
landsins, og fuglana færðu að sjá
fljúga frjálsa.
Þú varst góður maður, Guðmund-
ur. Hógvær, lítillátur, örlátur, þó
varstu sjálfum þér nógur og allt
þitt var klárt og kvitt. Þú varst ein-
faldlega alveg frábær persóna. Allir
báru þér söguna vel, og alls staðar
var þér boðið uppá kaffi. Þú fylltist
ekki hroka vegna þessa. Þú varst
mín hjálparhella þegar ég flutti inn
í Hátún og aldrei bar skugga á vin-
áttu okkar þennan tíma. Minning
þín^ lifír.
Ég sakna þín, vinur, en ég sam-
gleðst þér líka að fá hvíldina sem
þú þráðir svo heitt. Það er skarð
fyrir skildi í Hátúni 10, þinn smit-
andi hlátur eða hlýjan sem
streymdi frá þér. Ég man þegar
þú varst rændur ekki alls fyrir
löngu, þá sagðir þú: „Að þurfa
þennan skóla ennþá.“ Þetta lýsir
þér svo vel því að róin var einstök.
Þrátt fyrir mikið mótlæti í lífinu
sagðir þú mér samt einu sinni þeg-
ar ég spurði hvernig væri að líta
til baka: „Þetta hefur verið sól-
skinsdagur!“ Jesús og ísrael voru
okkur hugleikin umræðuefni og
jafnan þegar þetta bar að góma
sagði þú: „Fannstu kraftinn sem
kom núna?!“ Það er gott að hafa
kynnst þér og mér finnst einsog
nú sért þú ríkur en ég fátækur.
En einsog þú sagðir sjálfur þegar
dauði einhvers barst í tal: „Hann
hefur verið kallaður annað, þar
sem þörfin er.“
Ég kveð þig, vinur, bið þér góðr-
ar hvíldar í veiðilendunum þar sem
þú situr með Jesú og horfir yfír.
Ég hlakka til að hitta þig þar. Ég
sendi Þorvarði samúðarkveðju því
ég veit að hann hefur misst mest.
Magnús Einarsson.
JÓN GUÐMANN
VALDIMARSSON
+ Jón Guðmann
Valdimarsson
var fæddur í Gula-
ráshjáleigu, Austur-
Landeyjum, 5. októ-
ber 1918. Hann lést
í Sjúkrahúsi Suður-
lands 28. september
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Eyrarbakkakirkj u
4. október.
Elsku afi, það var á
sunnudagskvöldið sl.
að þú varðst enn einn
af ástvinunum til að
kveðja á þessu ári. Það var dimmt
úti og hellirigning, innanbrjósts var
tilfínningin eins.
Þegar komið er að kveðjustund
lítur maður alltaf yfir farinn veg
og langt upp úr standa ferðirnar
sem við fórum niður i fjöru áður
en flóðgarðurinn var byggður.
Þú varst maður fárra orða, en
sýndir væntumþykju þína alltaf með
þéttu faðmlagi og klappi á kollinn.
Amma mín, Guð gefí þér styrk
og huggun í sorg þinni.
Vertu sæll elsku afí.
Dagný Hrund.
Elsku afi, nú ert þú farinn frá
okkur eins og svo margir aðrir.
Vonandi ertu kominn á betri stað
þar sem veikindi eru
ekki til, í faðmi ann-
arra vina _sem fallnir
eru frá. Ég kynntist
þér ekki fyrr en eftir
að veikindi fóru að hijá
þig, en í þessi 24 ár
hefur þú staðið þig
eins og hetja sem ég
er stolt af.
Það er ekki hægt
að segja það um marga
en ég hef aðeins einu
sinni séð þig reiðast,
það sýnir hversu góður
og þolinmóður þú
varst. Alltaf þegar þú
vissir að við vorum á leiðinni í heim-
sókn mátti sjá þig í eldhúsglugga-
num kíkjandi eftir okkur.
Ég er þér þakklát fyrir stundirn-
ar sem við áttum saman og fegin
hversu vel ég kvaddi þig síðast þeg-
ar við hittumst. Hafðu það alltaf
sem best.
Elsku amma og pabbi, ég hugsa
til ykkar og megi það styrkja ykkur
í sorg ykkar.
Sóley Huld.
Elsku afi minn. Mér þykir leiðin-
legt að þú skulir hafa kvatt okkur,
en samt var það gott þín vegna því
að vonandi líður þér betur. Það
verður skrýtið að fara til ömmu á
Eyrarbakka, en ekki til ömmu og
afa. En leiðinlegast þykir mér samt
að hafa ekki kynnst þér áður en
þú varðst svona veikur, en mér
skilst að þú hafír verið mjög laginn
í höndunum, sem sannast mjög vel
á skápnum sem er inni í stofu hjá
okkur, en það var alltaf þitt fyrsta
verk þegar þú komst til okkar, að
skoða skápinn og stijúka hann.
En það sem ég mun muna best
eftir, eru þétt faðmlög þín alltaf
þegar við hittumst.
Afi minn hafðu það gott á nýjum
stað, þar sem ég veit að mamma
mun taka vel á móti þér. Takk fyr-
ir allt.
Þín
Signý Hlíf.
Elsku afi minn. Nú ert þú farinn
yfír í annan heim, þar sem þér líður
örugglega betur. Það verður skrítið
að koma á bakkann og þú ekki
þar. Þegar ég var lítil á bakkanum
í búaleik, varst þú alltaf að fylgjast
með leiknum og glottir örugglega
í laumi. Og þegar ég fermdist smíð-
aðir þú svefnbekk handa mér þó
að heilsan leyfði það ekki og mun
ég alltaf halda uppá þennan svefn-
bekk.
Þegar ég og fjölskyldan mín kom-
um stormandi í heimsókn til þín og
ömmu, varðst þú alltaf svo glaður
að sjá strákana og þér fannst þeir
aldrei óþægir, bara venjulegir
strákar. Við þökkum þér fyrir allar
stundirnar sem við áttum saman.
Guð geymi þig.
Ragnhildur Hafdís, Páll,
Ingi Hrafn, Þórarinn Arni
og Jón Guðmann.
DAGNÝ
ÓLAFSDÓTTIR
+ Dagný Ólafsdóttir fæddist
á Bíldudal 1. september
1976. Hún lést á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur 29. september síð-
astliðinn. Foreldrar hennar
eru Asdís Asgeirsdóttir og
Ólafur Egilsson. Systkini
hennar eru Anna Heiða, Guðný
og Egill.
Dagný fluttist í Bræðra-
tungu árið 1986 og bjó þar
alla tíð síðan.
Útför Dagnýjar fór fram frá
Selvogskirkju í kyrrþey.
Elsku Dagný. Með þessum orð-
um viljum við kveðja þig og þakka
þér fyrir það sem þú gafst okkur
árin þín í Bræðratungu.
Þú munt seint gleymast þeim
sem kynntust þér. Glaðværð þín
var smitandi. Þú komst ætíð fagn-
andi og umvafðir okkur fölskva-
lausri hlýju og hressileika. Þér var
oft mikið niðri fyrir og vildir segja
svo margt. Ef þú áttir ekki orð,
þá dugði táknmálið þitt og lát-
bragð.
Þú gladdist yfir hveijum nýjum
degi og gladdist með hveijum þeim
samferðamanni sem þú hittir. Þú
hafðir góð áhrif á fólk og áttir
alltaf einn sólargeisla handa hveij-
um og einum sem varð á vegi þín-
um. Yfirleitt varstu miðdepillinn,
þegar við komum saman til að
gera okkur glaðan dag. Þrátt fyrir
fötlun þína varstu einskis eftirbát-
ur í vinnu og leik.
Stórt tómarúm hefur verið skilið
eftir í hjörtum okkar. Við deildum
með þér heimili og þar varstu eins
og barn okkar og systir. Bræðra-
tunga verður aldrei söm. Við eigum
erfitt með að skilja tilgang Guðs,
að kalla þig svo skyndilega burt,
því líf þitt var svo sannarlega eng-
inn táradalur. Þú ferð þó ekki ein.
Þér fylgir áreiðanleika einkavinur-
inn „Kiddi“, sem við hin höfðum
ekki hæfileika til að skynja, en sem
þú ein gast séð og deildi með þér
öllum gleði- og sorgarstundum.
Við sendum foreldrum þínum,
systkinum og öðrum aðstandend-
um innilegustu samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning þín.
Starfsfólk og íbúar
Bræðratungu, ísafirði.