Morgunblaðið - 10.03.1999, Page 36

36 MIÐVIKUDAGUR 10. MARZ 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
STEINUNN
FINNBOGADÓTTIR
+ Steinunn Finn-
bogadóttir fædd-
ist í Litlabæ í Skötu-
fírði í Ögnrsveit 16.
febrúar 1907. Hún
lést í Sjúkrahúsi
Reykjavíkur 27.
febrúar síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Finnbogi Pét-
ursson og kona hans
Soffía Bjarney Þor-
steinsdóttir. Þau
bjuggn allan sinn
■'W’ búskap á Litlabæ.
Steinunn var
næstyngst sjö systk-
ina, sem upp komust. Hin systk-
inin voru í aldursröð: Sara, Pét-
ur, Sigríður, Kristján, Jóna og
Þorsteinn, en þau eru öll látin.
Steinunn fékk sína barna-
fræðslu í sveitinni eins og sú
kennsla gerðist þá, en fór síðar
til náms í alþýðuskólann að
Hvítárbakka í Borgarfirði. Þar
kynntist hún Jóhannesi Ólafs-
syni frá Hofstöðum á Mýrum,
sem síðar varð eiginmaður
hennar. Jóhannes var fæddur
17. maí 1903 og lést 25. júní
1976. Hann var lengstum skrif-
stofustjóri Viðtækjaverslunar
rikisins og allt þar til sú stofuun
var lögð niður. Þau giftust 17.
október 1931 og settust að í
Reykjavík og bjuggu þar á ýms-
um stöðum og á Seltjarnarnesi
þar til þau eignuðust sitt eigið
hús á Seltjamarnesi árið 1939
og nefndu það Þrúðvang. Þar
bjnggn þau síðan þar til Jó-
hannes lést. Stein-
unn bjó þar síðan
ein til ársins 1987,
en þá keypti hún
sér íbúð í Hvassa-
leiti í húsi því, sem
Verslunarmannafé-
lag Reykjavíkur
reisti fyrir aldraða
félagsmenn sína.
Fyrir einu ári fékk
hún vist í Hjúkrun-
arheimilinu Skógar-
bæ í Breiðholti.
Steinunn vann við
verslunarstörf
fyrstu ár sín hér
fyrir sunnan, en fékkst síðan
eingöngu við heimilisstörf þar
til börnin vom farin að heiman.
Þá fór hún aftur að starfa utan
heimilisins og vann hún í mörg
ár hjá fslenskum heimilisiðnaði
við afgreiðslu í verslun félags-
ins.
Börn Jóhannesar og Stein-
unnar em: 1) Baldur, f. 17. apríl
1932, kvæntur Elínborgu Krist-
jánsdóttur og eiga þau þijú
börn og sex barnabörn. 2) Gerð-
ur, f. 21. apríl 1934, var gift
Flemming Thorberg en hann
lést 1976. Núverandi eiginmað-
ur hennar er Ólafur G. Jónsson.
Hún á tvo syni og þrjú barna-
börn. 3) Bragi, f. 31. júlí 1935,
kvæntur Elísabetu Erlu Gísla-
dóttur og eiga þau þrjú börn og
sexbarnabörn.
Utför Steinunnar verður gerð
frá Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30
Steinunn Finnbogadóttir,
tengdamóðir mín, er látin 92 ára að
aldri. Kallið kom ekki óvænt og var
henni kærkomið. Þessi síðasti vet-
ur var henni erfiður, en sárast þótti
henni að geta ekki verið með fjöl-
skyldu sinni um jólin eins og vana-
lega. Steinunn var heilsuhraust
fram á efri ár og má ef til vill
þakka það því, að hún gekk alltaf
mikið og rösklega. Einnig hafði
hún alla tíð áhuga á heilbrigðu fæði
og aðhylltist stefnu náttúrulækn-
ingamanna, þótt hún fylgdi henni
ekki í öllu. Þegar hún var 86 ára
varð hún f'vrir því að lærbrotna og
náði aldrei fullum þrótti eftir það.
Fram að því hafði hún haldið heim-
ili og séð algerlega um sig sjálf.
_ ( Þrátt fyrir að hún gæti ekki gengið
án göngugrindar síðustu árin dreif
hún sig níræð að aldri að heim-
sækja Gerði dóttur sína, sem hafði
flust til Flórída, og dvaldi hjá henni
mánaðartíma.
Steinunn var fædd og uppalin á
Litlabæ í Skötufirði við Isafjarð-
ardjúp og var alltaf stolt af vest-
firskum uppruna sínum og rækt-
aði ávallt mjög vel samband sitt
+
ÚTFARARSTOFA
HAFNARFJARÐAR
Stapahrauni 5, Hafnarfirði, sími 565 5892
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Áralöng reynsla.
Sverrir Olsen, Sverrir Einarsson,
útfararstjóri útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlið 35 ♦ Sími 581 3300
Allan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/
við fjölskylduna fyrir vestan. En
nú er Litlibær fyrir löngu kominn
í eyði eins og aðrir bæir í Skötu-
firði. Hún fæddist um hávetur og
var aðeins sjö merkur við fæðingu
og má það teljast kraftaverk, að
hægt var að halda lifi í svo litlu
barni við þær aðstæður, en hún
var sett í dún og síðan í volgan
bakarofn og dafnaði vel og var síð-
an heilsugóð mestalla sína löngu
ævi. Hún sagði mér oft frá
bernsku sinni og uppvexti í sveit-
inni, sem hún hafði svo sterkar
taugar til alla ævi, en í þessu litla
húsi, Litlabæ, bjuggu tvær barn-
margar fjölskyldur, svo einhver
hafa þrengslin verið. I þröngum
fírðinum var skammdegið langt,
ekki sást til sólar langan tíma um
miðjan vetur og veður gat verið
svo vont, að illfært var úr húsi
langtímum saman. Fikruðu menn
sig eftir kaðli út í peningshúsin til
gegninga. Skammdegið og veðrið
hafði mikil áhrif á hana og skipti
hana alla tíð miklu máli. Fáum
dögum fyrir andlát hennar, þegar
hún var orðin fársjúk, spurði hún
mig um veðrið og hafði á orði að
nú væri daginn farið að lengja og
farið að styttast í vorið.
Þegar ég kynntist tengdafor-
eldrum mínum, Steinunni og Jó-
hannesi, bjuggu þau á Þrúðvangi á
Seltjarnamesi. Þau höfðu búið þar
frá 1939 og bjó Steinunn þar sam-
fleytt í nær hálfa öld og kenndi sig
UTFARARSTOFA
OSWALDS
simi551 3485
ÞJÓNUSTA ALLAN
SÓLARHRINGINN
AÐALSTRÆTI 4B • 101 REYKJAVÍK
LÍKKISTUVINNUSTOFA
EYVINDAR ÁRNASONAR
ævinlega við þann stað. Steinunn
og Jóhannes höfðu mikið yndi af
tónlist og sóttu þau tónleika Sin-
fóníuhljómsveitar Islands alla tíð,
einnig tónleika sem Tónlistarfélag-
ið stóð fyrir í Austurbæjarbíói og
aðra tónlistarviðburði. Við hjónin
eigum ógleymanlegar minningar
frá tónleikum, sem við sóttum sam-
an. Steinunn hélt tryggð við Sin-
fóníuhljómsveit Islands alla tíð og
var hún orðin níræð þegar hún
komst á tónleika hennar síðast.
Einnig sóttu þau Jóhannes mikið
málverkasýningar, en hann var
mikill áhugamaður um myndlist og
góður málari sjálfur, en hann var
virkur félagi í Myndlistarklúbbi
Seltjarnarness frá stofnun hans til
dauðadags. Steinunn vann um ára-
bil í Islenskum heimilisiðnaði, en
þar naut hún þess að hafa fallegt
íslenskt handverk kringum sig.
Verslunin var þá á Laufásvegi 2 og
gekk hún iðulega í vinnuna og heim
aftur.
Jóhannes lést 1976 og bjó Stein-
unn eftir það ein á Þrúðvangi, þar
til hún flutti í ársbyrjun 1987 í eig-
in íbúð í Hvassaleiti 58. Þar kom
hún sér vel fyrir og undi sér vel í
hópi nýrra, góðra vina og félaga, en
hún var mjög mannblendin og fljót
að kynnast fólki. Þar sótti hún
handavinnunámskeið og bjó til
mikið af fallegum munum, sem hún
svo gaf vinum og fjölskyldu. Einnig
bjó hún sjálf til jólakortin, sem hún
sendi fjölda vina og ættingja um
hver jól, nema þau síðustu. Þótti
henni leitt að geta ekki haldið þess-
um sið og ræktað þau tengsl, sem
voru henni svo mikilvæg. Steinunn
fylgdist alla tíð vel með afkomend-
um sínum, jafnt barnabörnum sem
langömmubörnum, og hafði mikinn
áhuga á öllu, sem þau tóku sér fyr-
ir hendur, jafnt í námi, starfi og
einkalífi. Það varð henni til mikillar
gleði að öll börnin okkar gerðu að
ævistarfi sínu tónlistina, sem hafði
skipað svo háan sess í lífi hennar.
Þreyttist hún aldrei á að spyrja um
allt, sem þau voru að fást við í tón-
listinni, og ræða um framtíð þeirra
á því sviði.
Siðasta árið dvaldi Steinunn í
Hjúkrunarheimilinu Skógarbæ í
Breiðholti. Starfsfólkið þar annað-
ist hana vel og gerði allt sem það
gat til að létta henni lífið þetta ár,
og eru því færðar þakkir fyrir það.
Eg þakka fyrir að hafa eignast
Steinunni sem tengdamóður og
þakka þá umhyggju sem hún sýndi
okkur og fjölskyldu okkar alla tíð.
Blessuð sé minning hennar.
Erla Gísladóttir.
Elsku amma Steinunn.
Mig langar að kveðja þig með
nokkrum orðum. Elsku amma, ég
skil ekki alveg af hverju þú þurftir
að fara, en innst inni veit ég hvern-
ig lífið virkar og einhvern daginn
fer ég líka. Allir fara og nú var
komið að þér. Þegar ég fer þá vona
ég að ég fari á sömu stund í lífinu
og þú, stund, þar sem öllum þykir
vænt um mann og allir gráta því að
ég er farin. En ég á eftir að gleðj-
ast því að þá kem ég til þín, amma
mín. Þú varst alltaf svo góð og blíð
við allt og alla. Þú fórst og áttir
ekkert eftir ógert, en nú ertu hjá
afa og ég vona að þér líði vel því að
þú átt ekkert minna skilið. Amma,
þú varst búin að eiga langa ævi en
líf þitt var gott og ég veit að þú ert
þakklát fyrir það. Þú varst sko
kjarnakona og enginn getur sagt
þér annað. En því miður, nú ertu
farin, ég trúi því varla enn. Ég og
mamma kveðjum þig með þessum
sálmi:
Lækkar lífdaga sól.
Löng er orðin mín ferð.
Fauk í faranda skjól,
fegin hvíldinni verð.
Guð minn, gefðu þinn frið,
gleddu og blessaðu þá,
sem að lðgðu mér lið.
Ljósið kveiktu mér hjá.
(Herdís Andrésdóttir)
Guð geymi þig, elsku amma mín.
Birta Brynjarsdóttir.
SIGURÐUR BRAGI
STEFÁNSSON
+ Sigurður Bragi
Stefánsson var
fæddur á Fáskrúðs-
firði 26. mars 1925.
Hann lést á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur 1.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru hjónin Þor-
gerður Sigurðar-
dóttir, húsfreyja og
síðar hótelstjóri, f.
18. júlí 1893, d. 12.
október 1982, og
Stefán Pétur Jak-
obsson útgerðar-
maður og kaupmað-
ur, f. 8. maí 1880, d. 1. júlí 1940.
Þorgerður var dóttir hjónanna
Sigurðar Steinssonar, bónda í
Brúnavík og á Þrándarstöðum í
Borgarfirði eystra, og Guðríðar
Jónsdóttur frá Stóruvík. For-
eldrar Stefáns voru hjónin Jak-
ob bóndi Pétursson á Brimnesi í
Fáskrúðsfirði og Ólöf Stefáns-
dóttir frá Kolfreyjustað.
Systkini Sigurðar Braga eru
fimm: 1) Ásta, f. 17. október
1916, 2) Baldur, f. 22. ágúst
1920. 3) Laufey, f. 11. júlí 1922.
4) Birgir, f. 11. september 1928.
5) Halla, f. 23. nóvember 1932.
Þorgerður og Stefán ólu einnig
upp tvö frændsystkini barn-
anna, Eggert Eggertsson og
Guðríði Hallsteinsdóttur.
Sigurður Bragi kvæntist 28.
maí 1950 Sigurveigu Jónsdótt-
ur, f. í Reykjavík 27. júlí 1926.
Foreldrar hennar voru hjónin
Jón Sigurðsson, síðar skipstjóri
á Gullfossi, f. 8. júlí 1892, d. 19.
nóvember 1973, og kona hans
Guðrún Halldóra Sigurðardótt-
ir, f. 13. apríl 1889, d. 22. sept-
ember 1948. Sigurveigu og Sig-
urði Braga varð fimm barna
auðið. Þau eru: 1) Jón, húsa-
smíðameistari, f. 19. nóyember
1950, kvæntur Sólrúnu Ástþórs-
dóttur húsfreyju, f. 15. maí
1953. Sonur þeirra er Jón Rún-
ar, f. 29. mars 1989. Synir Jóns
af fyrra hjónabandi: Ingi Björn,
f. 15. maí 1979, og Ólafur Bragi,
f. 15. apríl 1981. Dóttir Sólrún-
ar er Þórey Gísladóttir, f. 3.
febrúar 1972. 2) Hallsteinn
húsasmiður, f. 12. júní 1953.
Sambýliskona hans er Erla
María Vilhjálms-
dóttir, húsfreyja, f.
19. mars 1961. Dæt-
ur þeirra eru Hug-
rún, f. 28. maí 1989,
og Heiðdís, f. 6.
október 1993. 3)
Þorgerður, kennari,
f. 5. september
1955, gift Árna
Ólafssyni arkitekt,
f. 8. ágúst 1955.
Börn þeirra eru
Sigurveig stúdent,
f. 15. ágúst 1978, og
Ólafur Haukur, f. 8.
maí 1984. 4) Stefán
Bragi húsasmiður, f. 17. nóvem-
ber 1963. Hann var kvæntur Jó-
hönnu Árnýju Lúthersdóttur, f.
11. október 1965. Börn þeirra
eru Sigurður Bragi, f. 29. des-
ember 1988, og Sigrún, f. 30.
maí 1990. Fyrir átti Jóhanna
Árný soninn Hafþór Örn, f. 21.
ágúst 1982. 5) Guðrún Halldóra
lyíjatæknir, f. 14. nóvember
1965, gift Reyni Ámundasyni
húsasmið, f. 21. apríl 1964. Dæt-
ur þeirra eru Sigurdís, f. 9. júní
1990, og Særós, f. 18. maí 1994.
Ungur stundaði Sigurður
Bragi ýmis störf á Hjalteyri og
víðar við Eyjafjörð. Hann flutt-
ist til Reykjavíkur 1941 og hóf
nám í húsasmiði. Sveinsprófi
lauk hann 1945 og hlaut meist-
araréttindi 1950. Um nokkurt
skeið var hann verksfjóri hjá
Byggingafélaginu Brú en stofn-
aði siðan Byggingafélagið Bæ
hf. sem hann rak 1953-1958.
Síðan vann hann að ýmsum tré-
smíðaverkefnum þar til hann
stofnaði Hurðaiðjuna sf. í Kópa-
vogi upp úr 1960 og starfrækti
hana til 1981 er sonur hans tók
við rekstrinum. Sigurður Bragi
gegndi ýmsum trúnaðarstörf-
um fyrir Trésmíðafélag
Reykjavíkur á árunum
1950-1955. Hann var í stjórn
Breiðabliks í Kópavogi í nokk-
ur ár, m.a. formaður knatt-
spyrnudeildar félagsins í tvö ár.
Þá starfaði liann í nefndum fyr-
ir Kópavogskaupstað.
Útför Sigurðar Braga Stef-
ánssonar fer fram í dag frá
Kópavogskirkju og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Kveðja frá tengdasyni
Verkin tala. Segja margt - meira
en mörg orð. Samt er margt ósagt.
Bragi var framkvæmdamaður.
Utsjónarsamur smiður og íhugull,
vandvirkur meistari og hugmynda-
ríkui'. Honum var betur lagið að
segja hlutina í verki en að flíka til-
finningum sínum, áhyggjum eða
ást. Áhyggjurnar birtust í athafna-
semi. Væntumþykjan birtist í
„hörðum pökkum“, gjaman raf-
knúnum eða brúklegum til ein-
hverra framkvæmda, rausn og
höfðingsskap. Ástin birtist í stærstu
gjöfinni - honum sjálfum - til Sigui'-
veigar, myndarlegu stúlkunnar sem
nældi í þennan unga mann, sem var
svo glæsilegur í kjólfótum, á árshá-
tíð trésmiða á Borginni 1949. Ástin
stjómaði gerðum hans eftir að Sig-
uiveig fékk heilablóðfall með alvar-
legum afieiðingum fyrir mörgum
árum. Með einbeitni og þrjósku og
nánast með handafli tókst honum að
fá heilbrigðiskerfið, þetta sameigin-
lega öryggisnet okkar sem verður
æ lausriðnara, til þess að koma
henni til betri heilsu en nokkur
hafði þorað að vona. Þegar heilsa
hans síðan brást gat Veiga endur-
goldið honum umhyggjuna þótt
ekki gengi heil til skógar. Djörf
áætlun um búsetu hluta úr ári á
Spáni gerði þeim báðum gott og
margir fengu að njóta aðstöðunnar
með þeim þau árin - enda sagði
Bragi það sem honum fannst um
vini og skyldmenni ekki með orðum
heldur með því að veita af því sem
hann átti.
Þrátt fyrir að lítið væri rætt um
vissa hluti var því meira talað um
annað. Bragi var sögumaður góður,
hafði yndi af því að segja frá at-
burðum, ferðalögum og ævintýrum
á viðburðaríkri ævi. Ferð í bjartri
sumarnótt á pallbíl ofhlöðnum efni-
við í Templarann á Hjalteyri, sem
Bragi endm'byggði af smekkvísi,
var skemmtileg sögustund - ekki
um landnámsmenn eða náttúru-
fræði, heldur samtímasögu og tíð-
aranda eftirstríðsáranna. I hverri
heimsókn bættust við fleiri sögur,
fleiri bútar í myndina af lífshlaupi,
kunningjahópi og umhverfi þeirra
hjóna.
Sögumaðurinn hefur kvatt. Við
sitjum eftir með minningar og
myndir. Myndir af dugmiklum at-
hafnamanni, myndir af djörfum
áætlunum og framkvæmdum og
myndir af glöðum hjónum á góðri
stund. Myndimar segja margt,
meira en mörg orð, enda verður
ekki allt sagt með orðum. Bragi
hefur lagt upp í ferðina sem við öll
eigum vísa - en býr samt áfram
með okkur í ánægjulegum og verð-
mætum minningum. Megi þær
minningar vera Veigu og ástvinum
öllum huggun í sorg þeirra.
Árni.
„Látlaust fas og falslaust hjarta,
- finnst ei annað betra skraut
(Grímur Thomsen.)
Öðlingur er til moldar hniginn.
Höfðingi er í val fallinn. Sigurður