Morgunblaðið - 05.09.1999, Qupperneq 39

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 5. SEPTEMBER 1999 39 ,
————— "i ■■■
honum af hjarta ég treysti,
hann mýkir dauðans hníf.
Eg lifí í Jesú nafni,
í Jesú nafni ég dey,
þó heilsa og líf mér hafni,
hræðist ég dauðann ei.
Dauði, ég óttast eigi,
afl þitt né valdið gilt,
í Kristi krafti ég segi:
Kom þú sæll, þá þú vilt.
(Hallgímur Pétursson)
Elsku Lára mín, sem stóðst eins
og hetja seinustu árin við hlið afa og
hjúkraðir honum af alúð, megi Guð
blessa þig fyrir það og veita þér
styrk. Og elsku mamma, Svava og
Heiða, ég veit að seinustu mánuðir
hafa verið ykkur erfiðir og nú er
söknuðurinn mikill, en ég veit að
Guð mun veita ykkur styrk í sorg-
inni.
Takk fyrir allt afi minn.
Ásdís, Haukur,
Dagmar Una.
Elsku afi minn.
Sá dagur rennur upp hjá okkur
öllum er við kveðjum þetta líf. Lífið
sem Guð gaf okkur, lífið sem Guð
hefur ætíð leitt okkur í gegnum og
verið okkur nálægur bæði í gleði og
sorg. En þó svo að lífið taki enda er
sálin ávallt til staðar. Sú sál sem
Guð gaf okkur lifir með okkur alla
tíð þó að það sýnilega hverfi. Hið
sýnilega deyr - hið ósýnilega er ei-
líft.
Og þannig bar það að hjá þér
elsku afi minn hinn 19. ágúst sl. er
þú kvaddir þennan heim. Þennan
harða heim sem hafði reynst þér
svo erfiður þessi seinustu ár þín á
meðan þú lifðir. En þrátt fyrir alla
þessa erfiðleika, þennan sjúkdóm
sem eitt sinn bar að dyrum varstu
ávallt sterkur sem stál. Hjarta þitt
svo sterkt að lítt fékkst ráðið við
það. En það kom að því að vindur-
inn hvein og nú þegar þú ert farinn,
farinn upp til himna þar sem þú
loksins hvílir í friði og ró, vitum við
það öll að nú líður þér vel. En þó
svo að líkami þinn sé lagstur til
hinnai- hinstu hvílu er sálin ekki bú-
in að yfirgefa okkur, sál þín á eftir
að vera með okkur þar til við deyj-
um sjálf.
Mér þótti alltaf mjög vænt um
þig sem afa minn þó svo að við vær-
um aldrei mjög náin. Eg þekkti þig
aldrei mikið en ég vissi þó alltaf að
þú barst hlýjan hug til mín eins og
allra þinna barnabarna. Pú hefur
átt þína erfiðu daga. Þegar þú
misstir ástvini þína hvem á fætur
öðrum náði sorgin völdum hjá þér.
En þrátt fyrir þessa miklu sorg
gafstu aldrei upp. Þú horfðist í augu
við staðreyndirnar og hélst áfram
út í lífið, einn með litlu dætur þínar,
sem nú voru móðurlausar. En þegar
þú hittir Láru blasti hamingja og
gleði aftur við þér. Þið færðuð hvort
öðru ást og umhyggju og þú hefur
ef til vill fengið nýja sýn á lífíð. Eft-
ir að þú veiktist var hún þér einnig
mikill styrkur. Hún hugsaði um þig
dag og nótt og það kom ekki sá tími
að hún væri ekki hjá þér. Við eram
því afar þakklát henni fyrir hve
dugleg og hlý hún var afa okkar og
við vitum það öll að hann var mjög
ríkur að eiga hana að.
En nú þegar hin eilífa kyrrð hef-
ur tekið við hvílir þú á þeim stað er
þú varst fæddur og uppalinn. Þú
hvflir í sveitinni þinni fyrir norðan,
sveitinni sem þú elskaðir og dáðir
meira en allt annað. Við vitum það
öll að þú hefðir ekki viljað hvíla ann-
ars staðar en þar, í þessari fallegu
sveit þar sem há fjöllin ber við heið-
an himin og loftið ávallt svo hreint
og tært. Nú hvílir þú þar, elsku afi
minn, í friði og ró í faðmi Guðs þar
sem þér mun ætíð líða vel.
Hafðu, Jesús mig í minni,
mæðu og dauóans hrelling stytt,
börn mín hjá þér forsjón finni,
frá þeim öllum vanda hritt,
láttu standa á lífsbók þinni
líka þeirra nafn sem mitt.
(Hallgrímur Pétursson.)
Fyrir hönd mína og systkina
minna,
Sandra Björk Björnsdóttir.
HELGI
ENOKSSON
+ Helgi Enoksson
fæddist í
Reykjavík 27. októ-
ber 1923. Hann lést
á St. Jósefsspítala 6.
ágúst síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Hafnar-
fjarðarkirkju 16.
ágúst.
Það er sjónarsviptir
að Helga Enokssyni,
hann setti svip á sam-
tíð sína og þó sérstak-
lega á Hafnarfjörð þar
sem hann lifði og
starfaði, og bjó til æviloka. Áratug-
um saman gekk hann í öll hús,
bæði íbúðarhús sem önnur, í bæn-
um og nágrenni, og las þar af raf-
magnsmælum. Mælar þessir eru á
ólíklegustu stöðum í hýbýlum fólks
og ekki alls staðar auðvelt að kom-
ast að þeim. Þessar þrautir og
margar fleiri leysti Helgi af hendi
með hæversku og lipurð, þó sjálfur
væri hann fyrirferðarmikill nokk-
uð. Þetta er vandasamt starf og
ekki á aUra færi, en miðað við allan
þann fjölda fólks sem hann hafði
samskipti við í starfi sínu aflaði
hann sér almennra vinsælda.
Helgi bar sérkenni sín vel og
vakti athygli hvar sem hann fór,
vörpulegur á velli og viðmótsþýður
að jafnaði, við ókunnuga var hann
ekki skrafhreifinn, en við þá sem
hann þekkti og geðjaðist að gat
honum orðið skrafdrjúgt, venju-
lega í góðu skapi, en mæðusamur í
tali þegar illa gekk. Hann var bet-
ur menntaður en almennt gerðist
með fólk af hans kynslóð í alþýðu-
stétt. Verslunarskólagenginn og
með iðnskólapróf, sem fullgildur
rafvirki. Þó að hann léti ekki mikið
yfir sér bar hann gott skynbragð á
ritað mál og var vel lesinn í því sem
hann taldi góðar bókmenntir, en
hafði sínar skoðanir á því, sem
hann taldi ekki þess virði, að væri
lesið. Það sem einkenndi Helga
mest, þrátt fyrir góða greind, var
bamaskapur hans og hrekkleysi.
Hann svaraði að jafnaði ekki fyrir
sig, ef að honum var vegið, heldur
gekk þegjandi í burtu. Hann var
einfari sem hélt sig að mestu utan
við hringiðu daglegs lífs, kvæntist
ekki, en eignaðist tvær
dætur sem báðar eru á
lífi.
Helgi var góður
vinnufélagi, prúður
maður í dagfari og það
var gott með honum
að vera. Sá sem hér
heldur á penna var
samstarfsmaður hans
hjá Rafveitunni í tólf
ár, það samstarf var
allt á eina lund og ég
held að öllum sem
störfuðu með honum,
hvort sem það var í
lengri eða skemmri
tíma, hafi verið hlýtt til hans. Ég
minnist þess ekki að Helgi kvartaði
yfir lágum launum eins og algengt
er með fólk í láglaunastörfum, sem
þarf að leggja mikið á sig, þó að
hann eyddi oft tómstundum sínum,
til þess að geta skilað starfinu bet-
ur unnu. Hann var mjög „lokaður“
maður, það var helst á kvöldin ef
við urðum báðir seinir fyrir, sem
einfarinn opnaði skjáinn og tjáði
sig um eigin hagi.
Lengst af fór hann fótgangandi
um bæinn, veitusvæðið nær líka yf-
ir Bessastaðahrepp og hluta
Garðabæjar, og var á ferli alla
daga. Síðasta ártuginn hafði hann
bfl til umráða, enda hefur íbúðar-
svæðið þanist út og íbúatalan
margfaldast, bílinn kallaði hann
Glæsi, bæði í gamni og alvöra.
Ég er þakklátur fyrir að hafa
kynnst Helga, samfylgdina og sam-
vinnuna þakka ég með hlýhug, það
hygg ég að aðrir starfsfélagar hans
vilji gera einnig, þó að þeir hafi
ekki tjáð sig um það opinberlega.
Mér er kunnugt um að Helgi tók
svari mínu þegar honum þótti
ómaklega að mér vegið, fyrir það
þakka ég nú þegar leiðir skilur. Ég
set þessar línur á blað af því að ég
vil ekki að hann liggi „óbættur hjá
garði“. Forráðamenn Hafnarfjarð-
ar hafa oft þakkað mönnum fjálg-
lega vel unnin störf í þágu bæjarfé-
lagsins, sem ekki eru að mínu áliti
þakkarverðari en störf þau sem
Helgi Enoksson vann á óeigin-
gjarnan hátt í þágu samborgara
sinna í Hafnarfirði. Blessuð sé
minninghans.
Jón Ólafur Bjarnason.
KRISTIN
HANNESDOTTIR
+ Kristín Hannesdóttir fædd-
ist á Bíldudal 1. október
1910. Hún lést á Hrafnistu í
Reykjavík 11. ágúst síðastliðinn
og fór útför hennar fram frá
Háteigskirkju 19. ágúst.
Elsku Bía amma. Það var alltaf
mikið tilhlökkunarefni hjá okkur
systkinunum þegar við fóram til
Reykjavíkur með foreldrum okkar.
Þá gistum við oftast nær hjá þér og
afa í Hamrahlíðinni og eru
minningarnar margar og góðar. I
Hamrahlíðinni höfðum við alltaf
nóg fyrir stafni, fórum í fótbolta úti
í garði, spilað var bobb inni í
borðstofu og svo var alltaf
spennandi að fara í litla baðið
ykkar með sætinu. Eflaust var oft
hávaðasamt og mikill ærslagangur
þegar við vorum að hlaupa um og
fikta í rennihurðinni, en aldrei
munum við eftir að þú hafir svo
mikið sem hækkað róminn við
okkur. Þú varst alltaf svo brosmild,
góð og hlý.
Þegar við systkinin fórum í
heimavistarskóla í Reykholti fórum
við reglulega í helgarleyfí til
Reykjavíkur og þá gátum við alltaf
gengið að því vísu að heimili þitt
stóð okkur opið. Þó svo þú vissir
ekki af komu okkar vorum við
varla komin inn úr dyi-unum þegar
þú varst búin að reiða fram veislu-
borð, alltaf var nóg til af kræsing-
unum hjá þér. Uppáhaldið hjá
flestum barnabörnunum var hin
góða bananaterta sem þú varst
snillingur að baka. Þegar við eign-
uðumst svo okkar börn og komum
með þau í heimsókn til þín var svo
gaman að sjá hvað þú varst stolt
yfir langömmubörnunum þínum.
Elsku amma, við viljum þakka þér
fyrir allar þær stundir sem við
fengum að vera með þér. í framtíð-
inni verður gott að ylja sér við allar
þær yndislegu minningar sem við
eigum um þig og okkur finnst gott
að hugsa til þess að nú líður þér vel
þar sem þú ert komin til Friðriks
afa sem þú ert lengi búin að sakna.
Þórarinn, Kristín
og Elfar Logi.
Handrit afmœlis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er móttaka
svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin Word og Wordper-
fect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í bréfsíma 569 1115, eða á
netfang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina inni í bréfinu, ekki sem
viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Pað eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
+
Sonur minn,
BRYNJAR SVAN SIGFÚSSON,
Þverholti 26,
lést á Landspítalanum þriðjudaginn 31. ágúst.
Kveðjuathöfn fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 6. september
kl. 15.00.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd systkina og annarra vandamanna,
Guðrún Sigurðardóttir.
t
Dóttir mín, eiginkona, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
SVAVA ÁGÚSTSDÓTTIR,
Skipholti 56,
sem lést aðfaranótt mánudagsins 30. ágúst,
verður jarðsungin frá Háteigskirkju þriðjudag-
inn 7. september kl. 13.30.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir,
en þeim sem vildu minnast hennar, er bent á Barnaspítala Hringsins.
Ingveldur Jóna Jónsdóttir, Bjólu,
Hrafnkell Ársælsson,
Óskar Hrafnkelsson, Sigurlaug Þóra Guðnadóttir,
Ágúst Hrafnkelsson, Helga Stefánsdóttir
og barnabörn.
+
Innilegustu þakkir fyrir auðsýnda samúð og
stuðning við andlát og útför eiginmanns míns
og föður,
DAVIDS MICHAELS ALBERTS,
sem lést í Bandaríkjunum þann 28. apríl sl.
Birna Blöndal Albert,
Michael Gísli Albert.
+
Innilegar þakkir til þeirra fjölmörgu sem sýndu
okkur ómetanlega vináttu, hlýhug og samúð
við andlát og útför okkar ástkæru, yndislegu
dóttur, systur, barnabarns og frænku,
KRISTÍNAR ÞÓRU ERLENDSDÓTTUR,
Hlíðarhjalla 69,
Kópavogi.
Ykkar vinátta er okkur mikill styrkur og
huggun.
Guð blessi ykkur öll.
Sérstakar þakkir til SKB fyrir ómetanlegan stuðning.
Elfa Björk Vigfúsdóttir, Erlendur Atli Guðmundsson,
Egill Örn Júlíusson, Ólöf Ósk Erlendsdóttir,
Vigfús Ingvarsson,
Guðrún Sigríður Ingimarsdóttir,
móðursystkini, fjölskyldur þeirra
og aðrir aðstandendur.
+
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og vináttu við andlát og útför mannsins
míns, sonar, föður okkar, tengdaföður, afa,
bróður og mágs,
PÁLS KR. STEFÁNSSONAR
auglýsingastjóra,
Blómvangi 10,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks bráðamóttöku
Sjúkrahúss Reykjavíkur.
Anna Guðnadóttir,
Hildur E. Pálsson,
Guðný Ólafía Pálsdóttir, Kári Ingóifsson,
Stefán Pálsson,
Anna Marfa Káradóttir, Guðni Páll Kárason,
Hjördís Ylfa Stefánsdóttír,
Stefanfa Stefánsdóttir, Björn Valgeirsson,
Stefán H. Stefánsson, Jórunn Magnúsdóttir,
Kittý Stefánsdóttir, Ólafur Ólafsson,
Hrafnhildur Stefánsdóttir, Valur Ásgeirsson
og fjölskyldur þeirra.