Morgunblaðið - 05.03.2000, Blaðsíða 30

Morgunblaðið - 05.03.2000, Blaðsíða 30
30 SUNNUDAGUR 5. MARS 2000 MORGUNBLAÐIÐ ■ Morgunblaðið/Kristinn Bræðurnir Jón og Gunnar Hólm reka Stál og stansa. HVAÐ VILL MAÐ UR BLÁSA SIG lJT? viÐStapmnviNNULiF ÁSUNNUDEGI f iðnaðarhverfunum víða um borg, t.d. á Ártúnshöfðanum, í Voga- hverfinu og víðar, er íjöldi fyrirtækja, en fá þeirra leyna jafnræki- lega á sér í nafni og fyrirtækið Stál og stansar. Hvað t.d. er „stansi“? En hvað sem því líður myndi það fáu svara, því hjá Stáli og stönsum breyta menn venjulegum jeppum í torfærutröll. Eftir Guðmund Guðjónsson TOFNANDI fyrirtækisins eru bræðurnir Jón og Gunn- ar Hólm og var Jón í fyrstu einn innanbúðar á meðan Gunnar var við nám í Danmörku. Síðan fjölgaði starfsmönnum jafnt og þétt. Jón Hólm er fæddur í Reykjavík í nóvember 1950. Eftir venjulega skó- lagöngu fór hann til vinnu hjá Jarð- borunum 16 ára gamall. Þar var hann næstu árin, m.a. við störf við Búrfellslínu 2, en þá bauðst honum að fjárfesta í tveimur jarðýtum sem voru „á góðu verði“. „Þetta stóð til boða, verðið var gott, ég þekkti inn á allt og alla í þessari grein og næg var vinnan,“ segir Jón og síðan bætti hann um betur og fór í vöru- bílaútgerð, festi kaup á einum slík- um bíl. Svona gekk þetta hjá Jóni Hólm fram til ársins 1978, en þá var komin „helv. deyfð í allt og ekkert að gera,“ eins og Jón kemst að orði og í kjölfarið á því seldi hann vinnu- vélamar og flutti til Svíþjóðar. Þar nam hann meðal annars „móta- og stansasmíði". Eftir nokkur ár í Sví- þjóð lá leiðin aftur til íslands, enda voru horfur batnandi heima fyrir og Jón hafði gætt þess að brjóta ekki allar brýr. Seldi til dæmis ekki hús- ið sitt. Eftir að hafa starfað í nokk- ur ár hjá Sigurplasti, stofnaði Jón fyrirtæki sitt Stál og stansa. Jón er giftur Grétu Jóhannsdóttur banka- fulltrúa og eiga þau tvær dætur, Sólveigu og Jóhönnu Lilju sem eru engin böm lengur, 25 og 20 ára gamlar. Gunnar Hólm er fæddur í Reykjavík 1961. Hann er menntaður vélstjóri og rekstrartæknifræðingur frá háskóla í Óðinsvéum. Eigikona hans er dönsk, Lise Sörensen og eiga þau tvö böm, Jakob og Maríu. Bfladellan í blóðinu Ef við skoðum aðeins nánar hvað „móta- og stansasmíði" er, lýsir Jón því þannig að það sé „fínsmíði". „Það er alltaf verið að spyrja mig að þessu. Svíarnir kalla þetta bara upp á ensku „toolmaker". Þetta er eiginlega fleira en eitt í senn, móta- smíði, rennismíði, fínsmíði. Eigin- lega er ég lærður í að smíða verk- færi til að búa til önnur verkfæri eða hluti . Jafnólíkir hlutir eins og bílainnrétting og kóktappi em smíðuð í mótum. Mótin eru stansar. Mitt fag er að smíða þessi mót,“ segir Jón og heldur svo áfram: „Með þetta stofnuðum við Gunn- ar fyrirtækið og var ég fyrst bara einn, Gunnar var erlendis í námi. Hins vegar hefur bíladellan alltaf fylgt mér. Hún er í blóðinu og ég hef meira að segja keppt í bíla- íþróttum, varð t.d. tvöfaldur íslandsmeistari í rallíkrossi árin 1984 og 1985. Þegar ég var kominn heim færðist bíladellan yfir í ferða- dellu. Ég keypti gamlan Ford Econ- oline og fór að fikta við að breyta honum í torfæru- og ferðabíl. Það að ég breytti mínum eigin bíl í fríst- undum varð þannig kveikjan að því fyrirtæki sem við bræðumir eigum og rekum í dag. Fyrirtækið stofnuð- um við árið 1987 og jeppabreytingar eins og menn þekkja þær síðustu árin varla byijaðar. Fyrstu þreifing- amar í þá veru byijuðu þó upp úr 1985. Þessar jeppabreytingar vom greinilega að færast í aukana og ég naut þess að þekkja marga í bíla- dellunni. Við fengum því fljótlega næg verkefni við að breyta jeppum fyrir aðra, einnig að smíða hluti. Það hefur alltaf verið mikið um slík verkefni og enn í dag smíðum við flest sem ekki er flutt inn í þessar breytingar, m.a. fyrir samkeppnis- aðilana í greininni." Hvernig gengur það upp? „Það gengur bara mjög vel. Menn þekkjast vel, þetta er ekki stór hóp- ur sem stendur í þessu og menn þekkjast. Allir eram við kunningjar og vísum hver á annan ef því er að skipta. Það er svo mikið að gera að við emm tæpast að skaða okkur þótt við höldum góðu sambandi við þá sem vinna sömu verkin. Hins vegar em skúrakarlar í þessu sem em ekki allir vandaðir í vinnubrögð- um. Ég gef þeim ráð ef þeir leita til mín, en illa breyttur jeppi er bein- línis hættulegur í umferðinni. Það er því mikið í húfi að menn standi saman sem kunna til verka.“ Eru ekki einhver leyfi sem menn þurfa að hafa milli handanna? „Það er nú þannig, að allir mega gera sumt sem að svona breyting- um kemur. En svo era hlutir sem útheimta réttindi, t.d. til ýmiss konar smíðavinna, s.s. við stýris- stangir. Þá þurfa menn einnig að hafa suðuhæfnispróf og fleira mætti nefna.“ En hvenær má heita að spreng- ing hafí orðið í eftirspurninni? „Þetta byrjaði reyndar fljótlega að hlaða utan á sig, en sprengingin kom árið 1990 og stóð fram á árið 1992. Nú síðustu árin hefur kúrfan verið bein, en það er samt yfirdrifið nóg að gera. Ég get nefnt sem dæmi um umsvifin, að við höfum breytt hátt í 300 Econoline-bílum. Fyrir 5-6 ámm vorum við komnir í 140, en hættum þá að telja. Við höfum komist í að breyta 30 slíkum bflum á einu ári. Og þá er ég ekki að tala um alla jeppana." En hvað er breyttur Econoline og hvað kostar slíkur? „Ég veit ekki hvort ég má tala um það, en við höfum breytt Econoline-bflum fyrir um þrjár milljónir. Econoline með öllu, eins og sagt er, er með framdrifi, þeir koma jú bara afturdrifnir, þeir era settir á 44 tommu dekk, með skrið- gír, læsingum, aukatönkum, toppgrind, spili, kassa og mörgu fleira. Menn koma einfaldlega með þá hráa til okkar og fá þá fullbúna og skoðaða. Mest af aukabúnaðin- um ílyt ég inn, annað smíða ég. Við emm með algera sérstöðu þar sem við eram með langstærsta lager í landinu af hjöraliðskrossum og drifsköftum. Þá eram við með einu ballanseríngarvélina í landinu. Hún var talsverð fjárfesting á sínum tíma og stendur fyrir sínu eftir öll árin.“ Er nú ekki hægt að fá einhverjar breytingar á jeppanum fyrir minna en 3 milljónir? „Jú auðvitað. Það má segja að þau verkefni sem við tökum að okkur spanni í kostnaði frá svona rétt innan við hundrað þúsund og upp í þessar þrjár milljónir sem er toppurinn á kúrfunni. Lágmar- ksupphækkun á Patrol-jeppa kost- ar t.d. rétt innan við hundrað þús- und krónur. Verkefnin geta tekið frá einum og hálfum degi upp í einn og hálfan mánuð, allt eftir því hvað beðið er um hverju sinni.“ 75% viðskiptavina eru fyrirtæki og stofnanir Menn gætu haldið að viðskiptin snerast að mestu um jeppadelluk-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.