Skírnir - 01.01.1829, Blaðsíða 2

þjódanna innbyrdis. pannig hófust í álfu vorrar
austurparti nýar herferdir, og í hennar veslur-
hluta, gengu óeyrdir og flokkadrættir hvíldar-
laust, stödugr fridur og rósemi var einúngis í
þeim nordlægu löndum. I hinum odi'um heims-
álfum vóru og einhvör merk umbrot á þessu
ári: Ameríku nýu fríveldi deildu um sijórnar-
form sitt og valdaskipun , og Nordurameríka um
takmörkun verzlunar vid Evrópu-menn; í Sud-
ur-hafs hálfuuni átti ljós og myrkr affararíkt
stríd saman, og vidlíka var ástadt íAffríku, hvar
ogsvo vóru vopn á lopli, en hvörgi var þó meiri
ágreiníngr ne margbreyltara stt'íd enn í Austur-
hálfunni um ár þetta.
Ad svo niæltu víkjum ver sérilagi til vorrar
heims-álfu, og viljum í fám ordum geta þess
merkiligasta, er þar heíir gjörzt á þessu tímahili:
skal þar tiltaka er stórvægust eru tídindi frá ad
segja, á Rússurn og herferd þeirri, er þeir hófu
gegn Tyrkjum, því líkast er ad af henui leidi
mikilvægustu fylgjur fyri ástand og hagi flestra
Nordrálfunnar þjóda, einsog þegar má sjá merki
til. Atridi tedrar herferdar, eru í fém ordum,
þessi: Strax sem auglýsíng Soldáns í Miklagardi,
sem getid er um í fyrra, barst til Rússlands,
baud Nikólás keisari leidángr út gegn Tyrkjum,
og let einnig auglýsíng útgánga, er ýtarliga
telr allar sakargiptir Rússa gegn soldáni, vóro
þær helztar tvær, atyrdi þau og íllmæli, er
soldán hafdi í auglýsíug sinni valid gegn Rúss-
um, og þad annad, cr keisari kvad undanfarna